Rye schreef: Dayla duwde Faelar gefrustreerd van zich af. 'Waarom had je het verdomme niet gevraagd?! Overlegd?!' viel ze uit. De tranen bleven ondertussen stromen. 'We hadden samen kunnen gaan, maar in plaats daarvan...' Het had haar hart gebroken om hem te zien vertrekken... 'Maar goed...' zei ze zacht. 'Nu weet ik tenminste hoeveel je daadwerkelijk om me gaf.' Ze draaide zich om en begon weg te lopen. Het maakte niet meer uit.
Duchess schreef: Faelar fronste diep en greep Dayla bij haar pols, waarna hij haar omdraaide en haar gezicht tussen zijn handen nam. 'Ik heb het gedaan om je te beschermen,' siste hij. 'Nu willen ze alleen mijn hoofd, anders wilden ze ook het jouwe.'
Rye schreef: Dayla beet op haar lip. 'Maar je deed het wel...' zei ze. 'Zonder er verder over na te denken, zonder over mijn mening na te denken...' Ze stapte achteruit. 'En ik miste je zo erg... ik had je nodig, Faelar...'
Rye schreef: Dayla keek terug. God, ze miste hem. Ze miste hem zo erg... 'I-ik moet gaan...' zei ze zacht. Ze draaide zich alleen iets te snel om, waardoor haar voet van een steen afgleed en ze haar balans verloor.