Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

orpg / ft. ORPGaccountjex

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Nog steeds leunde ze tegen de muur aan en had ze met haar ene hand de stoel vast gepakt. Rosalie sloot haar ogen even, omdat ze de hele kamer zag draaien doordat ze zo duizelig was. Het liefste wilde ze gewoon in het bed liggen wat er stond, maar aangezien Wouter er zat wilde Rosalie het gewoon niet. Ze wilde niet bij hem in de buurt komen en dat wist hij maar al te goed.
Matthew? Als ze haar ogen opende zag ze Wouter niet meer en keek naar Matthew die op het bed zat. ''Sorry.'' Is het enigste wat ze kon zeggen en verschoof zich zelf een stuk, waarna ze op de stoel ging zitten. Het bed was te ver en de kans was groot dat ze door de duizelig en misselijkheid daar nog geen eens kwam. ''Je mag wel gaan, als je wilt, veel aan mij heb je niet.'' Mompelde ze en legde haar hoofd tegen de achterkant van de stoel aan, waarna ze haar ogen sloot.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Het geeft niets," antwoordde Matthew toen ze haar excuses aanbood. Zij kon er niets aan doen dat ze hallucineerde, dat was Jake's schuld aangezien hhij haar had gebeten wat alle ellende had veroorzaakt. Als hij dat niet had gedaan, was alles nog normaal geweest. Rosalie was niet half dood en Matthew was dan nog gewoon bij de roedel geweest. "Ik laat je niet alleen nu," zei hij toen ze vertelde dat hij weg mocht gaan als hij dat wilde. En dan? Terug komen en haar dood vinden op die stoel? Nee, dat zou niet gebeuren. Hoe hij dan een nieuwe alfa zou vinden wist hij niet, maar het lukte hem wel. Hij had haar beloofd haar te helpen dus zou hij dat ook doen. Haar alleen laten zou dan ook niet erg verstandig zijn.
"Wil je dat ik je naar het bed help?" vroeg Matthew aan haar. Het leek hem comfortabeler om in het bed te liggen dan op een stoel in haar toestand. Het was geen moeite voor hem om haar eventjes naar het bed toe te helpen, zolang ze maar comfortabel kon liggen vond hij het prima. Bovendien woog ze zeker niet veel waardoor het niet moeilijk zou zijn om haar naar het bed toe te brengen.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Het enigste wat Rosalie was is een beetje knikken en dat deed ze ook toen hij zei dat het niets gaf. Iets was Rosalie nu goed kon gebruiken was bloed. Niet van een dier, maar van een mens dat zou haar zeggen goed doen. Het beste was natuurlijk het bloed van een alfa, want dan zou ze gewoon haar leven verder kunnen leiden. Haar ogen opende ze wat meer en zag Matthew op het bed zitten. Misschien was Matthew wel het laatste wat Rosalie zou zien. Niet dat ze het erg vond, want slecht uitzicht was het niet. Zeker niet. Ze was nog nooit een weerwolf tegen gekomen die haar wilde helpen en lief tegen haar was.
Rosalie voelde hoe het gif zich verder uitbreidde en maakte daarom een klein geluidje, waardoor ze wel liet merken dat het pijn deed. Ze voelde zich zelf slap worden en voelde zich inzakken. Als ze niet gehallucineerd had dan had ze nu nog veel meer energie en dat betekende dat ze het ook veel langer vol kon houden. De stem van Matthew was vaag op de achtergrond te horen, maar voordat ze wilde reageren had ze haar ogen al dicht.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Machteloos zat hij op het bed terwijl hij zag hoeveel pijn Rosalie had. Hij wist echt niet wat hij nog kon doen, waarschijnlijk niets. Hij had geen tijd meer om een nieuwe alfa te zoeken, hij was er al de hele dag mee bezig en nog steeds was er geen verandering. Geen vooruitgang. Niets. Toen hij geen antwoord kreeg, stond hij toch maar op en tilde hij haar naar het bed toe waar hij zijn deken over haar legde. Ze was vast te vermoeid om nog een woord te zeggen waarschijnlijk en er was niets dat hij kon doen.
Toen hij de deurbel hoorde, keek hij even verbaasd op. Hij kreeg nooit bezoek, alleen van zijn roedel, die nu zijn roedel niet meer was. Toch ging hij naar beneden toe en opende hij de deur waar hij James zag staan. "James? Wat doe jij hier? Ik heb geen tijd in gedoe," zei Matthew waarna hij de deur dicht wilde gooien, maar hij werd tegengehouden door de voet van James. "Wacht even, Matt. Ik wil haar helpen, maar zeg niets tegen James of de rest van de roedel oké. Je had gelijk, we hebben jou nodig en als ik je op deze manier terug kan krijgen, moet het maar," zei James. Opluchting ging door Matthew's lichaam heen, al moesten ze wel opschieten voordat ze alsnog te laat waren. "We moeten opschieten, het is bijna te laat," zei Matthew waarna hij hem binnenliet en ze samen naar zijn kamer gingen waar Rosalie lag.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Voor bijna niks had ze de kracht meer, maar Rosalie kon nog wel voelen dat ze werd opgetild door Matthew en in het bed werd gelegd. Rosalie wilde weten waarom hij dit alles voor haar over had, maar dat zou ze misschien later nog wel te weten komen. Ten minste dat hoopte ze. Een oogje op haar had hij niet, want hij zei dat hij nooit verliefd werd maar dat was een leugen dat wist Rosalie zelf ook. Iedereen werd wel een keer in het leven, ook al dacht je van niet.
Niet veel later voelde Rosalie een pols tegen haar mond en de kracht om te ruiken wat dat was, kon ze nog wel. Bloed. Dat is waar gedachtes de hele tijd naar afdwaalde en nu zat het recht voor haar mond. Degene had zelfs met opzet zijn pols tegen haar mond aangeduwd. Rosalie pakte met beide handen de arm vast en zette haar tanden dan in zijn pols. Ze had geen idee van wie het was, maar bloed was bloed. Gelukkig kon Rosalie zich zelf wel onder controle houden, alhoewel dit toch wat langer duurde dan ze had verwacht. Ze liet zich zelf weer naar achter vallen en zuchtte even. Rosalie verwachtte niet dat de pijn minder werd, of gelijk weg ging. Maar Rosalie dacht dat Matthew wel dit als oplossing had en dat het gif zich niet verder zou verspreidden.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij zag dat James af en toe een pijnlijk gezicht trok wat logisch was. Matthew wist hoe het voelde hoe het was om gebeten te worden door een vampier, al was dat jaren geleden. Hij was blij dat James er net op tijd was, was het een uurtje later geweest, was het vast te laat geweest en hij wist dat hij er zich slecht door zou voelen. Hij had Rosalie dan ook maar 2 keer gesproken, maar toch voelde hij zich goed bij haar, maar waarom wist hij niet. Misschien had Jake toch gelijk en vond hij haar wel een beetje leuk, niet dat hij echt verliefd op haar was, maar hij vond haar best wel aantrekkelijk. Hij kon het gevoel niet echt goed plaatsen, hij was het niet gewend.
"Ik moet gaan," vertelde James toen ze zijn pols had losgelaten. "Ik wandel wel even mee tot beneden," zei Matthew. Hij volgde James dan zijn kamer uit en wandelde met hem naar de voordeur. "Je vindt haar echt leuk he?" vroeg James met een lichte grijns op zijn gezicht. "Ik weet het niet," antwoordde Matthew. Het was geen ja, geen nee, hij wist het gewoon niet. "Dat was geen nee," grinnikte James waardoor Matthew even met zijn ogen rolde. "Ach, hou op," zei Matthew met een zwakke glimlach. "Ik zie je later wel weer," zei James nog voordat hij wegging.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Het was fijn dat Matthew dit voor haar gedaan had, maar eigenlijk vond ze nu wel dat ze wat terug moest doen. Maar wat? Daar had ze gewoon geen idee over. Als hij een keer in de problemen zat, hielp ze hem wel. Maar volgens mij was Matthew eerder iemand die zelf zijn problemen op wilde lossen en als hij in de problemen zat deelde hij het liever niet met iemand. Maar misschien deelde hij het wel met Rosalie? Wie weet.
Één ding was zeker Rosalie voelde zich nu wel minder zwak dan eerst, en het was een fijn gevoel. Zonder haar krachten voelde ze zich niks eigenlijk, dan was ze maar net zoals iedereen. En dat was iets wat Rosalie zeker niet wilde. Ze was liever uniek, met haar eigen eigenschappen dan dat ze hetzelfde was dan iedereen. Daarom was ze ook te vrede met zichzelf. Jammer, dat die Jake op moest komen dagen want nu heeft Rosalie alleen maar een vijand erbij en vijanden had ze al genoeg.
Na wat draaien en de dekens goed leggen, viel ze rustig in slaap. Energie had ze wel nodig, want volgens mij had ze over deze hele dag maar 3 uur geslapen. Eigenlijk kon Rosalie makkelijk zonder slaap, maar dat kwam ook omdat ze een vampier was. Maar doordat ze zoveel energie is kwijt geraakt door het gif in haar lichaam, was het wel handig om weer even wat slaap te hebben. Matthew zou het vast ook niet erg vinden als ze nog in zijn bed zou blijven liggen.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Toen James weg was, besloot hij even te kijken hoe het met Rosalie was. Het zou wast al wat beter gaan met haar, dat betwijfelde hij niet, maar haar krachten waren waarschijnlijk nog steeds niet volledig aangesterkt. Dat kon wel een dagje duren ongeveer. Als ze wilde mocht ze ook wel eventjes bij hem blijven, zo de straat op gaan was sowieso een slecht idee.
Toen hij in zijn kamer aankwam zag hij dat ze sliep waardoor er een zwakke glimlach op zijn gezicht ontstond. Haar huid was een stuk minder wit wat ook een erg goed teken was. Het licht in zijn kamer deed hij uit zodat het felle licht wegwas en het zo goed als donker was. Daarna ging hij weer zijn kamer uit en ging hij naar de woonkamer toe. Niet alleen Rosalie was opgelucht, ook hij voelde zich veel beter. Alsof er een hele zware last van zijn schouders was gevallen. Rosalie had erg veel geluk gehad, had James zich niet bedacht, was ze dood geweest. Matthew was hem dan ook heel erg dankbaar en misschien wilde hij zijn roedel toch nog een kans geven, al was het enkel voor James aangezien de rest hem gewoon had verraden, vooral Jake.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Na een tijdje werd Rosalie wakker en zag dat het donker in de kamer was. Matthew had vast het licht uitgedaan, wat betekende dat hij het het niet erg vond dat ze was wezen slapen. Maar Rosalie had al verwacht dat hij het niet erg zou vinden. Al snel stapte ze het bed uit en opende de slaapkamer deur. Misschien werd het maar tijd dat ze naar huis ging. Douche zou ook wel even fijn zijn nadat ze af en toe zo erg had gezweet, doordat ze het warm had en doordat ze erg ziek was door het gif.
''Matthew?'' Galmde door het huis heen, terwijl ze naar beneden liep. Als ze in de woonkamer stond en heb op de bank zag zitten glimlachte ze even, waarna ze een hand door haar haren heen haalde. Waarschijnlijk zaten haar haren niet echt, dus vandaar die hand door haar haren. ''Ik wil je bedanken.'' Zei Rosalie dan en ging naast hem op de bank zitten. Ze wist niet zo goed hoe, gewoon een simpel bedankje? Of een knuffel geven? Ze zag het wel, misschien nam Matthew wel de eerste stap.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Matthew zat maar wat op de bank totdat hij een stem hoorde. Hij wilde net opstaan toen hij Rosalie zijn naam hoorde roepen, maar toen hij merkte dat ze zich intussen ook in de woonkamer bevond bleef hij gewoon zitten, in de eerste instantie dacht hij dat er iets was, maar dat was blijkbaar niet zo. Hij zag dat ze naast hem kwam zitten. Ze zag er al iets beter uit dan daarstraks dus de hoeveelheid bloed en de aantal uurtjes slaap hadden goed geholpen aan haar uiterlijk te merken. Een zwakke glimlach ontstond op zijn gezicht toen hij hoorde dat Rosalie hem bedankte, wat eigenlijk niet nodig was doordat hij haar met plezier hielp. Nou ja, wat je plezier kon noemen. "Geen probleem," antwoordde hij. Matthew was slecht met zulke gesprekken, vooral doordat hij eigenlijk nooit mensen hielp en dus ook nooit bedankt werd door mensen, hoewel het wel goed aanvoelde volgens hem.
"Dus, hoe voel je je nu?" vroeg hij uiteindelijk aan haar. Nog steeds was hij een beetje bezorgd over haar, maar hij probeerde het niet te fel te laten merken. Ze zag er op het eerste zicht veel beter uit, maar het kon zijn dat ze zich nog steeds niet goed voelde en als dat zo was, mocht ze dat gerust tegen hem zeggen.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
"Ik voel me stukken beter, dankzij jou." Glimlachte ze dan even zwakjes en keek hem aan. Het was zo en dat mocht hij ook wel weten. Waarschijnlijk was ze in het begin een beetje boos tegen hem, maar dat kon hij toch wel begrijpen. "Maar ben je nou terug bij je roedel of een andere roedel?" Begon Rosalie dan tegen hem, omdat ze toch benieuwd erna was. Alleen stond je niet sterk zowel als weerwolf en vampier. Dus het zou fijn zijn voor hem daf hij weer een roedel had en dan had Rosalie ook geen schuldgevoel meer.
En rosalie voelde zich oprecht beter, maar dat was ook wel te verwachten. Niet dat ze gelijk al haar krachten in moest zetten, zoals haar snelheid want dan zou ze al snel uitgeput raken. En dan had ze voor niets geslapen bijna de hele avond. Haar familie en de rest van de vampieren zouden zich vast hebben afgevraagd waar ze was, maar Rosalie zou wel een smoes bedenken want als ze vertelde wat er gebeurd was. Dan zouden ze gelijk vertrekken uit het dorp en zou Rosalie geen contact meer hebben met Matthew.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Opnieuw wist ze een zwakke glimlach mogelijk te maken door dat te zeggen. Hij had nooit gedacht ga hij dankbaarheid zo fijn kon ervaren, of lag het eraan dat dat zij hem dankbaarheid toonde. Het was anders dan een aantal uren geleden, toen reageerde ze ontzettend boos en geïrriteerd, maar hij begreep wel waarom. Ze was gebeten door een weerwolf, het leek hem sterk dat ze hem dan ook meteen vertrouwde, ondanks Matthew haar niets zou aandoen.
"Ik denk het," begon hij toen ze vroeg of hij terug bij zijn toedel was. "Blijkbaar hebben ze me toch nodig en dus gaf de alfa jou bloed in ruil dat ik terug naar hen zou gaan," legde hij uit. Hij vond het een goede ruil. Rosalie was weer beter en was niet meer zo dicht bij de dood, dat was wat ertoe deed. Zo erg was het ook niet in zijn roedel, maar het was belangrijk dat hij op ze kon rekenen en hij wist nog steeds niet zeker of dat wel kon, maar daar zou hij snel genoeg achter komen als hij eens in de problemen zat, aalhoewel hij zijn problemen liever zelf oploste en niet afhankelijk wilde zijn van anderen. Helaas was dat typisch iets voor wweerwolven, het afhankelijk zijn van je roedel.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
''Ah oké.'' Knikte Rosalie dan maar en keek hem aan. ''Lief van je.'' - ''Dat je dit allemaal voor me doet.'' Vervolgde Rosalie haar zin dan. Maar zou hij dan alleen maar terug bij de roedel zijn gegaan, omdat de alfa hem bloed had gegeven en dat hij daarom terug moest? Vast niet, waarschijnlijk vond Matthew het zelf ook fijn dat hij een roedel had, ook al zat die Jake erin. Geen idee hoe de relatie, oftewel vriendschap, tussen hen was voordat Rosalie er was.
''Mag Jake je niet of mag hij vampieren gewoon niet?'' Vroeg Rosalie eigenlijk gewoon uit het niest. ''Ik vroeg het me af.'' Knikte ze dan, dan klonk het minder raar. Niet dat het haar veel boeide dat het raar zou klinken. Als ze niks meer te zeggen had ging ze wel naar huis toe, want een douche kon ze wel gebruiken. Puur omdat ze zich vies voelde. En een verhaal bedenken moest ze ook nog? Ze was zeker een hele dag weg geweest. Ze zegt wel gewoon dat ze de stad was gaan verkennen en dat ze ging jagen. Als ze dat niet geloofde was het hun probleem maar.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij wist niet goed hoe hij moest reageren op haar dankbaarheid, hij had nog nooit eerder iemand geholpen, of het was jaren geleden. Bij haar had hij er geeneens over getwijfeld of hij haar zou helpen of niet, nee hij wilde haar meteen helpen was ontzettend vreemd was voor zijn doen.
Hij haalde zijn schouders even op toen ze vroeg of Jake hem niet mocht of dat hij vampiers niet mocht. "Hij mag eigenlijk niemand, buiten zichzelf natuurlijk," vertelde Matthew. Iedereen die Jake kende wist hoe hij in elkaar zat. Hij vond niemand belangrijk en keek dan ook nooit naar anderen om, behalve als hij er zelf pret in had en dat had hij enkel tijdens het moorden en het pijnigen van mensen en vampiers. Zelfs naar zijn familie keek hij niet om, dus waarom hij in de roedel mocht wist Matthew tot op de dag van vandaag niet. Zolang hij de alfa niet was, had hij geen recht om te beslissen wie er in de roedel zat, dus hij moest Jake er maar bij nemen. Hij had geen keuze, niemand, behalve James, maar hij zette nooit iemand uit de roedel, hoewel dat vaak nodig was aangezien het overvol zat met verraders, wat Matthew zeker had gemerkt de laatste dagen.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Ze had het gevoel dat hij niet echt wist hoe hij er op moest reageren, wat hij dus ook niet deed. Niet dat ze het heel erg vond, maar Rosalie probeerde gewoon aardig tegen hem te zijn. Ze gedroeg zich namelijk nog al boos in het begin, maar dat begreep hij zelf ook wel. Maar Rosalie was nou eenmaal zo, als ze boos was op iemand dan was gelijk haar humeur verpest. Meestal dan, ligt eraan wat er gebeurd. Zoals wat er met Jake gebeurde daardoor werd haar humeur toch wel verpest.
''Nou lekker iemand is dat.'' Knikte Rosalie dan en leunde tegen de bank aan, waarna ze Micheal aankeek. Ze was nog nooit bij een weerwolf thuis geweest en dit was eigenlijk haar eerste keer. En Rosalie nam aan dat hij ook voor het eerst een vampier in huis had. Ten minste dat dacht Rosalie, maar je wist maar nooit. ''Maar ik moet maar gaan. Een douche kan ik wel gebruiken.'' En daarmee doelde ze erop dat ze er waarschijnlijk niet uitzag.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld