Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ Lost Kingdom

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo dacht even na om haar vraag. 'Dat komt wel goed, ik weet de weg', antwoordde hij met een knikje. 'We kunnen alles doen en zien wat je wilt, we hebben geen haast',
Hij schudde zijn hoofd. 'Ik red me wel. Het zijn maar een paar wondjes', zei hij. Hij zou hem dat niet laten weerhouden om zijn ding te doen.
Hij fronste even door haar woorden en keek mee omhoog. Hij had niet verwacht dat het zo laat zou zijn. Hij keek weer terug naar het meisje. 'Wil je anders hier overnachten? Dan kunnen we morgen verder gaan',

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Was hij dan vaker hier geweest? Of bij de zee? Dat zal vast wel. Maar toch. Even zuchtte ik en keek naar de grond als hij zei dat hij zich wel zou redden en het maar een paar wondjes waren. Maar deze kleine wondjes konden weer grotere worden. Dat zei ik maar niet hard op en knikte. "Als jij het zegt." zei ik met een kleine glimlach.
Ik keek nog steeds omhoog naar de lucht, en merkte dat hij ook omhoog keek. "Tijd gaat snel als je het gezellig hebt." glimlachte ik en sloot mijn ogen oven, maar opende deze weer als hij begon over om hier te overnachten. Ik schudde meteen mijn hoofd. We waren nog redelijk dichtbij het meer en om nu al te gaan rusten was niet echt nodig. "We gaan nog even door tot het echt schemer word, dan kunnen we kijken of we ergens kunnen overnachten." zei ik en glimlachte, waarna ik dan door begon te lopen. En ik wilde hem nog niet in zijn wolven vorm laten transformeren, eerst wilde ik nog een stuk lopen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo glimlachte weer. ‘Dankjewel’, zei hij. Het zou wel goed komen. Daarnaast zouden ze sneller zijn en zou ze niet zo veel hoeven te lopen.
Hij keek van de lucht naar het meisje door haar woorden en knikte. ‘Daar ben ik het helemaal mee eens’, zei hij en knikte. Haar woorden maakten hem blij. Hij was blij dat ze dat vond want hij vond dat zelf ook.
Hij fronste even toen hij zag dat ze haar hoofd schudde maar knikte toen nogmaals. ‘Je hebt gelijk’, antwoordde hij en liep weer met haar mee. ‘Als je wat te eten wilt hebben, moet je het maar zeggen’, zei hij zacht. Hij wilde dat ze comfortabel was tijdens het reizen en daar hoorde ook genoeg eten bij. Hij had gelukkig nog van alles in zijn rugzak zitten dat ze konden gebruiken en anders zou hij de bossen weer in kunnen gaan om eten te zoeken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik bleef glimlachen tot hij instemde om nog even wat te lopen en dan een plek te zoeken. "Ah, nee dank je, ik red mij nu wel even." zei ik en keek weer even naar hem, maar al snel weer voor mij uit. Ik begon uiteindelijk te neuriën, maar al snel veranderde het in zacht zingen. Waar we verder over konden praten dat wist ik niet, en vaak als ik alleen was zong ik toch altijd, dus waarom nu dan niet? En volgens mij vond hij het ook prima, tenminste, dat hoopte ik.

Angel white of labyrinth blueDo you see me as I see you?
Soft darkened eyes
haunted by dreamless sleep
Is it your ghost I see in the mirror?
Reach out to touch me
dearest dream of mine
Open your eyes, say you're alright
The glass shatters at the softest touch
Is there a soul beyond the shards?

Warm tears sting my eyes
As all of these sweet memories
flood back to me
Reminising now
The sun will set beyond
the cruel mountain range
I'll still be here
(it's dark now without your light)
Begging your heart to beat
(sweet defiled angel, open your eyes)
My existance is not the same
(believe in me)
Without you here...
(believe that I love you)

You shut your eyes
and gave in to that light
A beauty frozen in eternal night
just when I realized the
error of my ways
you slipped between my fingertips
I was a fool, I was stuck in such bliss
Wish I could grant, you your first kiss
Sorrow only grows if I try to forget
you're an eternal part of me

A sweet lullaby
Clasping my fragile heart
and whispering your name
Soft embrace in my sleep
Is this a dream or is it
Yet another nightmare of thee
Don't let this end
(it's cold now without your touch)
Wait on the other side
(my beautiful angel, rest in peace)
And I will slumber deep
(just please don't let this die)
I'll see you soon...

*LINK

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte met een kleine glimlach en liep rustig verder. Hij haalde een hand door zijn haren en hoorde hoe het meisje begon te neuriën. Hij keek even naar haar. Een glimlach kwam weer op zijn gezicht.Het klonk mooi en het gaf hem ergens een soort van rust. Hij zweeg verder, hij wilde haar niet onderbreken. Hij vroeg zich af of ze vaker zong. Hij zou dat haar wel kunnen vragen als ze klaar was.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik merkte dat hij naar mij keek toen ik begon te zingen. Even verscheen er een glimlach rond mijn lippen als ik kon zien dat hij het mooi vond. Rustig zong ik door tot het lied was afgelopen, ik kon door zingen, maar deed het niet. Even keek ik naar de grond als ik mijn wangen wat rood voelde kleuren en haalde even diep adem. "De meeste liederen heb ik van mijn moeder geleerd, of heb ik in mijn droom door gekregen." legde ik uit en keek hem weer aan. "Dat laatste klinkt raar he." zei ik en slikte even, maar het was waar.
"Oh, en ik zing vaak als ik er naar voel." zei ik zachtjes. "Dus meestal als ik mij veilig voel." bij de laatste zin beet ik even op mijn lip.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo keek nieuwsgierig naar het meisje. Hij vond het leuk om haar meer te leren kennen. Hij hield zijn hoofd wat schuin door haar woorden. ‘In je droom?’, vroeg hij. ‘Zou je me daar meer over willen vertellen?’, vroeg hij daarna. Hij had daar geen ervaring mee en hij zou daar graag meer over willen weten.
Een kleine glimlach kwam op zijn gezicht door de woorden die ze daarna sprak. ‘Nu vraag ik me af’, begon hij. ‘Voel je je er nu naar of voel je je veilig?’,

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Natuurlijk vroeg hij er naar. Even dacht ik na, maar schudde mijn hoofd. "Euhmm, ik weet niet hoe ik dat uit kan leggen, maar het lijken eigenlijk meer terug blikken op het verleden." zei ik en dacht nog wat meer na, maar verder kwam ik er niet op. "EUh, ja. Dat is wat ik op het moment kan bedenken." zei ik en glimlachte klein.
Als hij dan vroeg of ik naar, of juist veilig voelde, voelde ik mijn wangen rood worden. "Ehh." stamelde ik en keek hem aan, maar via mij wimpers. Ik zong daarnet toch? Dan was het duidelijk dat ik mij veilig voelde. "Veilig." zei ik dan toch en beet zachtjes op mijn lip.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo fronste maar knikte toch. ‘Klinkt interessant’, zei hij en glimlachte even. Ze zat vol verrassingen, vond hij en dat vond hij leuk. Hij keek even naar de lucht maar keek al snel weer terug naar het meisje. ‘Ik snap het’,
Hij moest weer even glimlachen toen ze antwoordde dat ze zich veilig voelde. Hij zag dat als een compliment. Hij wilde dat mensen zich op hun gemakkelijk en veilig voelden bij hem en dat was hem gelukt bij het meisje. ‘Dat is goed om te horen’,

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

De gesprekken begonnen steeds meer korter te worden, of ik wist gewoon niks te zeggen. Maar ik snapte het wel. We kende elkaar echt nog maar net. Even glimlachte ik en keek naar hem, maar dan hoorde ik ergens geritsel. Die kant keek ik meteen uit, maar zag niets. Hopelijk had hij het niet gemerkt, en keek hem weer aan met een glimlach. "Ja," zei ik op zijn laatste uitspraak en ging met mijn hand naar mijn vlecht, legde deze over mijn schouder en begon er wat mee te spelen.
Waar moesten we in vredesnaam over praten? Ik sprak amper met mensen, op de liever oude vrouw na, maar ik kon niet meer terug naar haar. Even zuchtte ik en schudde mijn hoofd. Dan trok er een koude bries over mij heen en rilde even. Zo koud was het nog niet, normaal had ik geen last van de kou, maar nu wel. Kwam hem omdat ik uit de vertrouwde omgeving was?
Mijn armen sloeg ik om mij heen en probeerde mijzelf warm te houden. Of waren we al over de grens heen, ik wist het niet? ik was nog nooit zo ver geweest.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo had wel degelijk het geritsel gehoord. Hij spitste zijn oren en zijn blik ging naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Hij zag niets waardoor hij fronste. Hij vertrouwde het niet maar hij wilde het meisje niet bang maken.
Hij liep verder en zweeg terwijl hij gefocust bleef op het geluid om hen heen. Hij wist niet precies waar ze het over konden hebben en daarnaast wilde hij in de gaten houden of er nog meer geluiden gemaakt zouden worden. Hij keek even naar het meisje en zag hoe ze rilde. Hij stopte met lopen en pakte de rugzak van zijn rug. Hij haalde er een trui uit. ‘Ik wil niet dat je het koud hebt’, zei hij zacht en keek naar de trui. ‘Het is niet de meest stijlvolle trui maar hij houdt je wel warm’, zei hij met een kleine glimlach en stak de trui in haar richting. Hij voelde zich verantwoordelijk voor haar. Ze had verder niemand meer
en ze ging met hem mee dus wilde hij er voor zorgen dat ze veilig was.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Terwijl ik niet probeerde te denken aan het geluid van daarnet, maar aan waar we eventueel konden gaan slapen nadat het echt te donker zou worden. Maar dan hoorde ik Viggo wat zeggen over een trui en keek hem aan, maar al snel naar de trui die hij voor mij hield. "Het is lief, maar je had mij al wat gegeven." zei ik en hield de mand naar voren, was hij het al vergeten? Ach, wat maakte het uit, het was lief van hem. Ik schonk hem dan ook een glimlach en pakte het shirt/trui uit de mand en trok deze maar aan. Misschien was het wel handiger dan zonder te blijven lopen. Dat aan, liep ik weer verder, maar hoorde dan weer geritsel en keek ik met een ruk die kant uit. Ik hoopte zo dat het een dier was, dan hoefde ik niet zo'n zorgen te maken. Ik kon goed overweg met dieren, zeker die verward waren en ze weer op hun plek te zetten, maar met jagers of andere mensen was ik niet goed. Ik ging dan ook wat dichter bij Viggo lopen, eerlijk meer zowat tegen hem aan. Mijn pas had ik ook wat versneld. Dit deel van het bos kende ik totaal niet, en of Viggo het kende dat wist ik niet, maar hij was al langer aan het reizen, dus het zou best kunnen dat hij hier al eens was geweest. Maar het kon ook niet.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte. Hij wist het nog wel maar hij wilde liever niet dat ze het koud had. Hij stopte de trui weer in zijn rugzak en trok de rugzak op zijn rug. Hij glimlachte tevreden toen ze de andere trui aandeed.‘Ik hoop dat het je bevalt’, zei hij zacht en liep weer verder. Abrupt keek hij weer naar de plek toen hij geritsel hoorde. Er was daar iets maar hij kon niet zeggen wat het was. Hij gromde zacht. Hij zou graag daarheen willen lopen om te kijken wat het was maar hij wilde Loreen niet achterlaten. Hij merkte dat ze haar pas versnelde en dichter tegen hem aan kwam lopen en hij volgde haar voorbeeld door sneller te lopen. Hij kende dit deel aardig goed en hij wist dat het hier gevaarlijk was met zowel wilde dieren als jagers. ‘Maak je maar geen zorgen’, zei hij zacht. Hij zou haar beschermen. Ze had al zo veel voor hem gedaan, hij moest wel iets terug doen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Mijn handen stopte ik in de mauwen, meer rillingen kwamen over mijn rug heen, alsof er iets zou gaan gebeuren.
Terwijl we door liepen, leek het geritsel ons te volgen. Oh als je blieft, laat het een dier wezen! Smeekte ik in mijzelf. Viggo hoorde ik grommen, waardoor ik weer omkeek en slikte. Dan maakte ik een beweging wat ik zelf niet had verwacht, maar ik pakte zijn hand vast en kneep er in. Ik wilde hem niet kwijt raken, niet nu al, en het begon langzaam donker te worden. "L-laten we snel een plek zoeken om te overnachten." zei ik en keek hem aan. "E-ergens in een grot, of iets overdekt?" vroeg ik en bleef door lopen. Ik merkte ook aan de grond dat het niet meer zacht was onder mijn voeten. Ik liep namelijk op blote voeten.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo liep door maar hield de geluiden in de gaten. Hij merkte dat het geritsel hen achtervolgde en hij slikte. Hij wist dat het gevaarlijk zou zijn als hij ging kijken wat het was. Wat het ook zou zijn zou het meisje aan kunnen vallen en dat wilde hij niet. Hij besloot om gewoon door te lopen. Waarschijnlijk zou het wel weggaan.
Hij keek op uit zijn gedachten toen hij voelde dat het meisje zijn hand vastpakte. Hij keek naar haar. ‘Ik ben bij je’, zei hij zacht, een poging om haar gerust te stellen. Hij zou haar beschermen.Hij knikte door haar woorden. ‘Dat lijkt me een goed idee’, zei hij. Er waren verschillende grotten in de omgeving, ze zouden daar wel heen kunnen. Hij nam haar rustig mee naar een verlaten grot. Als het dan zou beginnen te regenen zouden ze warm en droog zitten.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld