schreef:
Toen ze over het hele moeder gedoe begon, kon hij alleen maar geamuseerd naar haar kijken. Ze wilde hem niets verbieden, maar indirect deed ze dat toch wel. Niet dat hij het erg vond, maar het zou wel even wennen zijn. Hij werd bijna 23, maar hij had zich nog nooit aan iemand gebonden. Hij kon het gewoon niet. Lily was goed voor hem, maar hij betwijfelde of dat hij zich aan haar kon binden. Ze was ontzettend aantrekkelijk en hij voelde zich goed bij haar, maar er waren te veel factoren die meespeelden. Te veel dingen die fout konden gaan.
'Daten,' herhaalde hij voor zichzelf. Had hij ooit een date gehad? Nee. Wat dat betreft was hij een beginner zonder ervaring. Stom. Hij haalde een hand door zijn haren en knikte toen ze zei dat hij haar maar eens mee moest nemen op date. Misschien moest hij dat maar doen. Hij dacht even na, het zou hem vast wel lukken. Een date hoefde helemaal geen geld te kosten, ze konden ook iets anders doen.
'Misschien als blijkt dat het daten niets is.' Hij was aangetrokken tot haar, geen ontkennen mogelijk. Als het daten niets was, maar ze wel vrienden wilden blijven, konden ze nog altijd voor de benefits gaan. Ze zouden er heus wel op een of andere manier uit komen.
Hij nam nog een stuk pizza en knikte even, hij wilde het heus wel proberen. Morgen zou hij er misschien weer anders over denken, maar momenteel was hij vrij rustig. Hij schoot in de lach en schudde zijn hoofd. Draaien en fluisteren, dat zou nog eens een feest worden.
'Dat ligt aan de dingen die je fluistert,' gaf hij toe. Dat bewegen was niet zo'n probleem, maar dat fluisteren kon nog eens heel erg ongemakkelijk worden. Nou ja, voor haar. Hij maakte zich nooit zo druk. Hij at de pizza op en knikte. Hij had het vrij lastig in de groep. Het drukte enorm op hem, al die mensen met een gave.
'Ik ben niet zo sociaal, maar dat is echt niet de enige reden dat ik altijd zo ver van de rest af ga zitten.' Hij had ook geen zin in een praatje, maar misschien had hij zich meer tussen hen gemengd als hij geen last had gehad van zijn gave. Het was een soort constante druk op zijn hoofd en vaak kreeg hij er hoofdpijn van. Bij één persoon of een kleine groep was dat anders, dan was het gewoon een tintelend gevoel waardoor hij wist dat ze een gave hadden.