Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ NightMary

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Zo te merken was ze er eigenlijk niet mee eens om terug naar Pollen te gaan, maar we moesten wel eten, en snel verder. Als ze mijn hand had gepakt, hielp ik haar over eind, maar liet al snel los als ze stond. Samen liepen we dan terug naar Pollen die eindelijk klaar was met het konijn.
Hij was zo druk bezig geweest zo te zien dat hij het vuur was vergeten. Rustig hurkte ik er bij neer en begon deze weer wat op te woekeren. De vlammen kwamen weer wat hoger en ik knikte even. Dan pakte ik het konijn over en sneed het in stukken om het dan boven het vuur te houden, dit ging nog wel even duren.
Hoe Pollen naar Adinda keek, liet mijn ogen iets samen knijpen, ik wilde wat zeggen, maar hielt mij stil en keek maar weer naar het konijn. Deze begon al redelijk bruin te worden aan de buiten kant na een tijdje.
Het was weer stil, wat ik nu wel eigenlijk prettig vond. Terwijl ik bezig was met het konijn, boog ik even naar voren om het vuur ook weer aan te porren, en de ketting kwam weer even tevoorschijn. Normaal zou ik het verbergen als ik bij mijn vader was, maar nu boeide het mij gewoon even niet meer, terug kon ik toch niet. Mijn missie was nu Adinda terug krijgen bij haar vader, en wat er daarna zou gebeuren liet ik maar komen.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Terwijl we daar zo in stilte zitten, denk ik aan thuis. Onze clans hebben al jarenlang ruzie en niemand lijkt te begrijpen waarom. Iedereen lijkt aangenomen te hebben dat het er eenmaal is, zonder de reden te weten. Ik denk aan het liedje dat Mattias en ik allebei kennen. Hij zegt dat het verboden was om het te laten horen, maar waarom? Zou het bij ons vandaan komen en het daarom daar niet mogen? Ik vraag me af hoe het überhaupt daar terecht is gekomen.
Ik kijk naar het konijn en zie het steeds bruiner en gaarder worden. Thuis wordt alles voor ons bereid. Ik ben nooit iets tekort gekomen, maar ik heb ook nooit zelf iets leren doen. Niemand had verwacht dat dit zou gebeuren, terwijl het toch vaker voorkomt dat clans tegen elkaar strijden. Ik had beter voorbereid moeten worden, maar ik had ook zelf dingen kunnen leren. Als het mij lukt om terug te komen, zal ik dat gaan doen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Even kuchte ik en bleef nog steeds naar het konijn kijken tot ik wel vond dat het gaar was, ik haalde één stuk naar mij toe en trok er een stuk vlees vanaf, het zag er goed uit en hield dan een stuk naar Adinda en Pollen. "Veel is het niet, maar het is wat." zei ik dan rustig wachtte tot ze het hadden gepakt.
Als ze dat dan gedaan hadden, pakte ik mijn stuk en begon te eten. Honger had ik wel, dus zonder te wachten tot het wat afgekoeld was, at ik door.
Het was jammer dat we niets te drinken hadden, mijn drinkzak was ook op. Kort sloot ik mijn ogen. Misschien had ik deze moeten vullen bij het beekje eerder vandaag. Maar om eerlijk te zijn, had ik wel trek in een sterke mede. Bij deze gedachten likte ik mijn lippen af en nam maar snel aan hap van het konijn.
Deze was niet veel later op en gooide de stok, waar het aan zat, in het vuur nadat ik deze had gebroken.
"We gaan zo verder, het word niet veel later al donker." begon ik als ik mijn mond af veegde met de mouw van mijn kleding. Aan mijn rug moest ik ook nog wat doen, maar tot nu toe hadden ze het niet door, tenminste dat dacht ik.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Tijdens het eten doe ik mijn best om me zo veel mogelijk af te zonderen. Ik heb geen behoefte aan contact met Pollon, en tegen Mattias zou ik niet weten wat ik moet zeggen. Ik eet mijn stuk konijn op en wacht totdat de rest ook klaar is.
'Ja,' zeg ik nadat Mattias gezegd heeft dat we zo maar weer verder moeten gaan. 'Laten we maar gaan.' Pollon vindt het niets dat het allemaal zo lang duurt en wil duidelijk zo snel mogelijk weer naar huis. Ik wil ook naar huis, maar van mij mag het nog wel even duren voordat we er zijn.
Ik sta op van de boomstam en kijk de anderen afwachtend aan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Ik rekte mij nog even uit voordat ik het vuur uit maakte en zo bedekte dat het leek of hier niets was geweest. Dat gedaan, pakte ik mijn zwaard deed die weer aan de riem en draaide ik mij om om verder te gaan lopen.
Aan Pollen zijn houding te zien duurde het te lang. Maar hij bleef hier om bij Adinda te blijven waarschijnlijk.
Mijn hoofd schudde ik en probeerde te bedenken waar we de komende nacht konden gaan slapen. Dit ging nog wel even duren, in de buitenlucht ging het niet, de komende nacht zou het koud gaan worden. Even zuchtte ik en wreef met mijn hand over mijn nek. Dit ging niet echt als plan, maar goed.
Dan bedacht ik mij dat Adinda wat wilde leren, maar wat wist ik niet precies. "Wat wil je precies leren?" vroeg ik dan en keek even om naar haar. "Om gaan met het zwaard of wat anders?" vroeg ik dan.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Ik denk even na over de vraag van Mattias. Wat wilde ik eigenlijk precies leren? 'Ik weet het niet zo goed,' antwoord ik, 'misschien gewoon alles. Hoe je moet overleven, zowel als omgaan met een zwaard en mezelf zo te verdedigen.' Ik zie weer voor me hoe we vanmiddag aangevallen zijn. 'Als zich weer zoiets voordoet als net, wil ik daarop voorbereid zijn. Nu handelde ik uit een reflex, maar ik wist niet zo goed waar ik mee bezig was.' Ik denk na over alles wat ik nog niet weet.
'En gewoon,' ga ik verder, 'alles wat betreft voor je eigen eten zorgen en je eigen slaapplaats maken.' Ik weet niet of er in de toekomst nog zoiets te wachten staat. Gezien de strijd tussen de clans en het aantal berovingen denk ik van wel, dus wil ik er het liefst zo goed mogelijk op voorbereid zijn. Ik kijk even naar Pollon, die dit duidelijk tijdverspilling vindt. 'Waarom zou je?' vraagt hij. 'Zodra we thuis zijn, ontbreekt het je aan niets meer.' Hij begrijpt het duidelijk niet.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias

Luisterend naar wat ze zei, dacht ik even na. Het nodige wilde ze dus weten. "Ah, dat kan geregeld worden als je wil." zei ik en glimlachte. Dit waren de basic dingen die je standaard moest leren als je in de bossen was. "Het duurt toch nog wel even voordat we er zijn." zei ik dan en glimlachte, maar de blik van Pollen was zoals gewoonlijk weer tegenwerkend.
"Jij kan ook wel wat vecht kunsten leren." grijnsde ik, slecht deed hij het niet, oh well. Even haalde ik mijn schouder op en keek weer naar Adinda. "Ik kan je wat basis dingen leren, zoals ontwijken en jezelf verdedigen." zei ik. "Als we op een wat betere plek zijn, gaan we meteen beginnen." zei ik met een knik. Maar nu was het nog een plek voor de nacht vinden. Een plek waar je niet zomaar overvallen kon worden. Dan dacht ik even aan haar kleding, die inmiddels al vies uitzag, daar moest ook wat aan gedaan worden.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

'Graag,' zeg ik op zijn aanbod dat het geregeld kan worden. Pollon vindt het duidelijk niets, maar dan heeft hij pech. Ik wil kunnen overleven en mezelf kunnen verdedigen wanneer dat nodig is. Daarom kijk ik Mattias aandachtig aan wanneer hij wat dingen uit begint te leggen. Ik grijns even om zijn grap en kijk dan weer serieus.
'Ontwijken en mezelf verdedigen lijkt me goed om te leren,' zeg ik tegen Mattias. 'Graag zelfs, wanneer daar tijd voor is.'
'Dit kun je ook thuis leren, Adinda,' zegt Pollon. Ik kijk hem scherp aan. 'Dan moeten we eerst thuis zien te komen,' antwoord ik. 'En als we aangevallen worden en ik niet weet wat ik moet doen, gaat dat nogal moeilijk.' Hij zegt niets meer. Ik kijk naar Mattias, mezelf afvragend wat we nu gaan doen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Ik schonk haar een glimlach en knikte, ik moest ook toegeven, het zou voor mij ook leuk zijn om iemand mijn technieken te leren. Dan hoorde ik Pollen en schudde mijn hoofd, waarom moest hij er elke keer mee bemoeien, het liefst had ik hem een kaak stoot gegeven, maar hield mij in. Toch moest ik even lachen om mijn gedachten en grinnikte dan. Zeker de reactie die zij naar hem toe gooide.

Na weer een tijdje gelopen te hebben, begon het toch schemerig te worden en een plek ha ik nog steeds niet gevonden. Dit was echt ontmoedigend. Even zuchtte ik en draaide mij om naar de twee. "Sorry, ik dacht een overdekte plek tegen te komen, maar helaas niet, het word dus weer in de open lucht slapen." zei ik uiteindelijk. "Of we moeten mazzel hebben als we nog een stuk door lopen." zei ik dan.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Ik moet toegeven dat ik nog langer lopen niet bepaald aantrekkelijk vind klinken, maar een makkelijk doelwit zijn voor aanvallers is dat ook niet. Wat als we hier gaan liggen om de nacht door te brengen en we weer worden belaagd, net zoals vanmiddag? Ik weet nog steeds niet wat ik moet doen en hoe ik mezelf kan verdedigen. En om steeds maar afhankelijk te zijn van Mattias en Pollon.. klinkt ook niet als muziek in mijn oren.
'Ik loop het liefst nog een stuk door,' zeg ik als antwoord. 'Anders liggen we open en bloot en zijn we een makkelijk doelwit.' Afwisselen met wie slaapt en wie de wacht houdt zie ik ook niet helemaal zitten, omdat we allemaal onze krachten nodig zullen hebben. Maar ja, ik heb er niet bepaald verstand van. 'Wat denken jullie dat het beste is?' vraag ik daarom ook.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Doorlopen was het dus. "Goed, dan lopen we nog even door." zei ik dan en begon weer verder te lopen. Normaal zou ik zelf ergens in een boom klimmen, maar dat was denk ik niet handig voor Adinda.
Ongezien begon ik even te gapen na een tijdje en keek rond, het was al aardig donker nu, en een plek zou heel fijn zijn. Hopelijk vond ik er snel één. Een zucht kwam dan over mijn lippen als we nog niks gevonden had. Er moest hier wat zijn, of ik was gewoon niet goed aan het kijken.
Weer wat verder, zag ik eindelijk een rots wand. "Ah, als goed is moet hier een grot zijn." zei ik en keek om nar Adinda en Pollen. "Het zou niet warm zijn, maar we hebben wel beschutting." zei ik dan. Een klein vuurtje zou genoeg moeten zijn om ons drie warm te houden in de grot. Adinda mocht mijn jas nog altijd wel aanhouden, dit soort dingen was ik wel gewend.
Niet veel later kwamen we dan ook aan bij de ingang. "Wacht even hier." zei ik waarna ik snel naar binnen ging om te controleren. "Kom maar!" riep ik dan en wachtte tot ze binnen kwamen.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Ik begin meteen weer spijt te krijgen van dat ik heb gezegd dat we nog een eindje verder moeten lopen, maar uiteindelijk ben ik daar wel blij mee als we bij een grot aankomen. Mattias gaat naar binnen om te controleren. Ik kijk even naar Pollon, die er duidelijk niet blij mee is, maar er niets meer over zegt. Ik zeg ook niets en wacht totdat Mattias terugkomt.
Hopelijk is het niet nat in de grot en vliegen er geen vleermuizen rond. Niet dat ik in de positie ben om naar luxe te hunkeren, maar ik ben het toch anders gewend dan dit. Pollon en ik verplaatsen ons tot aan de ingang van de grot en gaan dan naar binnen. Als eerste indruk valt het mee, gelukkig maar. 'Is dit een goede plek?' vraag ik Mattias dan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Nadat Adinda en Pollen ook naar binnen waren gekomen, keek ik op als ik haar vraag hoorde. Ondertussen was ik al bezig met een kampvuur te maken met de takken die in de grot lagen. Kort knikte ik, maar dat kon ze niet echt helemaal zien omdat het al vrij donker was. Gelukkig ging het vuur dit keer wel snel aan, en kwam er licht in de grot. "Het loopt een eindje door, maar je hoeft verder niet onrustig te worden." zei ik en keek even rond. "Er kunnen eventueel wat vleesmuizen tevoorschijn komen, of die zijn al op pad." zei ik en probeerde het vuur wat hoger te krijgen zodat de ruimte verwarmd zou worden. Dan ging ik goed zitten en keek op naar de twee. "Ga dicht bij het vuur zitten, dan krijg je het wat warmer." zei ik meer richting Adinda dan Pollen. Wat hij ging doen boeide mij niets.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Pollon blijft wat meer op de achtergrond, maar ik besluit te doen wat Mattias zegt en verplaats mezelf wat dichter naar het vuur toe. Ik wrijf in mijn handen en adem daar een paar keer in. Langzaam voel ik ze minder stijf worden en komen ze wat meer tot leven. Ik houd mijn handen naar het vuur toe uitgestoken en geniet van de warmte die daar vanaf komt. Dan kijk ik naar Mattias.
Het licht van de vlammen laten verschillende vormen van schaduw over zijn gezicht dansen. Hoewel ik hem eerder had gezien als koelbloedige moordenaar, word ik nu niet overvallen met een naar gevoel wanneer ik naar hem kijk. Of het door het licht van het vuur of ons gesprek van vanmiddag komt weet ik niet, maar ik voel me plotseling somber worden wanneer ik me bedenk dat hij niet lang meer bij ons zal blijven.
Zijn doel is om mij terug te brengen naar huis, naar mijn vader, en wat er met hem gebeurd lijkt hem niet uit te maken. Hij zal ons veilig loodsen naar het gebied van onze clan en ons het laatste stuk zelf laten overbruggen, of hij brengt ons helemaal tot het eindpunt, waar hij vanwege onze vijandelijke clans aangepakt zal worden. Hoe dan ook: ik zal hem niet meer zien.
Waarom maakt die gedachte me plotseling zo verdrietig?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Weer kwam er een doodse stilte tussen ons drie, zeker bij Pollen. Als hij eens normaal zou kijken naar mij dan was het prettig, maar hij bleef echt als de doods kijken. Nog even en hij kon een dolk tussen zijn ribben krijgen. Oke, liever niet, maar dat had ik wel in gedachten. Ik wilde Adinda helpen om die brief te krijgen, maar als hij zo koppig bleef doen ging het niet.
De ogen voelde ik van Adinda op mij rusten, maar zei verder niets. Zelf bleef ik naar het vuur kijken sinds ik niet wist waar ik heen moet kijken. Even zuchtte ik en porde met een stok in het hout waardoor de vlammen danste. Als ik dan ineens haar gezichtsuitdrukking zag veranderen, keek ik naar haar. Mijn mond opende ik om wat te zeggen, maar hield mij uiteindelijk in en beet op mijn lip. Ze had het niet makkelijk, dat was duidelijk, veel mee gemaakt in twee dagen. Hopelijk zou dit niet verder gebeuren de komende dagen, hoe lang we er over deden wist ik ook niet precies, maar zeker een week of langer, het lag er aan welke route we moesten nemen. Een paard zou het beste zijn, die ik dom weg had laten gaan, maar dan zouden we toch niet genoeg hebben. Drie man en maar 1 paard, dat kon die niet hebben.
Mijn hand stak ik even uit naar het vuur om een stuk hout goed te zetten, de vlam voelde ik rond mijn hand likken, wat ik negeerde. Rustig trok ik mijn hand terug als het hout goed lag en leunde met mijn arm op mijn knie die ik omhoog had staan.
Na toch een te lange stilte, begon ik maar een lied te zingen om de stilte te killen.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld