Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG | Aaly

Account verwijderd

schreef:
Normaal gesproken viel het hem wel op als Lily een jurk droeg, maar nu was hij blijkbaar wel heel ver weg geweest. Ze zag er goed uit, sexy, maar niet te sexy. Hij vond haar sexy en ze kon toch op bezoek bij haar ouders zonder dat ze haar vreemd aan zouden kijken, het was precies goed.
Hij hief zijn schouders op toen ze protesteerde dat hij niet eens wist waarom hij sorry zei. Dat klopte, hij begreep inderdaad niet waarom ze boos op hem was.
'Het spijt me wel dat ik je boos gemaakt heb,' zei hij schouderophalend. Misschien wist hij niet waarom hij dat gedaan had, maar hij wist wel dat hij het gedaan had. Hij schudde zijn hoofd toen zij haar excuses aanbood. Misschien verwarde dat hem ook een beetje. Ze was toch boos op hem?
'Ik hoorde niet dat je iets tegen me zei,' gaf hij toe. Hij was volledig in gedachten verzonken geweest, in zijn eigen wereldje. Als hij had gehoord dat Lily iets tegen hem gezegd had, had hij heus wel gereageerd. Hij had haar niet opzettelijk genegeerd.
'Waarom ben je bang voor het diner?' Hij had haar vader al ontmoet, hij had niet het idee dat de man echt een hekel aan hem had. Als ze een hekel aan hem hadden, hadden ze hem vast en zeker niet uitgenodigd om te blijven eten, toch? Als het niet aan hem lag, begreep hij niet waar het dan wel aan zou liggen. Lily kende haar familie al haar hele leven, waarom zou ze bang voor hen zijn? Voor zo ver hij wist, had ze best een prima gezin gehad.
Verbaasd keek hij Lily aan toen ze hem vroeg of hij haar beu ging raken. Geen vraag die hij direct verwacht had. Hij schudde zijn hoofd, maar nog voor hij echt een reactie kon geven, was Lily al naar de badkamer gelopen. Hij keek haar even na, maar liep toen achter haar aan de badkamer in. Hij sloeg zijn armen om haar middel en trok haar zacht tegen zich aan, waarna hij haar aankeek via de spiegel.
'Ik ga je helemaal niet beu raken, babe. Ik was gewoon even aan het denken, ik praat graag met je en ik ben ook graag bij je.' Hij was ontzettend veel bij haar, maar hij had haar nooit vervelend gevonden. Hij drukte een paar kusjes tegen haar wang, hij had haar niet het idee willen geven dat hij haar beu was.
'Waarom ben je zo nerveus, Lils?' Hij kon het niet begrijpen. Had hij iets gemist? Vonden haar ouders hem niet zo leuk en zou dat vanavond problemen opleveren of was er iets anders aan de hand?

Account verwijderd

schreef:
Ze slikte toen hij zijn schouders ophief. Het leek alsof het hem niet echt iets kon schelen. Ze sloeg haar armen ongemakkelijk over elkaar en wiebelde nerveus heen en weer.
Ze fronste bij zijn woorden. "Het is niet jouw schuld" zei ze zachtjes. Het was haar eigen schuld. Ze reageerde wat heftig. Ze was gewoon nogal overgevoelig geweest. Ze wist niet wat te denken, wat te zeggen.... Ze beet op haar onderlip. Ze wist niet eens of ze wel boos was op hem. Lily zag het als een momentje van paniek. Normaal gezien rende ze nooit zo snel weg van haar problemen. Maar nu had ze het wel gedaan. En ze schaamde zich best.
Ze prutste aan een draadje van haar jurk toen hij toegaf dat hij haar niet had gehoord. Ze had het niet zeker geweten. Sinds hij had bekend dat ze zijn zwakte was, was hij nogal afstandelijk. Het maakte haar nerveus.
Lily schudde haar hoofd bij zijn vraag. "Gewoon" zei ze zacht. Een paar dingen. Maar die kon ze hem nog niet meteen zeggen, toch? Ze schudde nogmaals haar hoofd en beet op haar onderlip. Eve. Dat was het antwoord. Ze hield van haar zus, maar ze de stress was enorm.
Lily beet op haar onderlip toen hij haar tegen zich aantrok en keek hem aan in de spiegel. Ze hield ongemakkelijk zijn hand vast en prutste aan zijn vingers. Lily wist niet wat te zeggen. Ze was gewoon heel erg bang. Aarzelend knikte ze, maar bleef stil staan in zijn armen toen hij een paar kusjes drukte tegen haar wang.
Ze schudde haar hoofd bij zijn vraag. "Het is wel okey" antwoordde ze zacht. "Het gaat wel goed komen" Lily keek hem opnieuw aan en trok haar neus even op toen hij daar een kusje drukte. "........ik heb je lievelingscrackers mee" zei ze met een kleine glimlach.

Account verwijderd

schreef:
Het was niet zijn schuld, maar ze was wel boos op hem? Hij haalde een hand door zijn haren en keek vragend naar Lily. Het leek wel alsof ze ineens een heel ander persoon was. Ze leek onzeker en nerveus, misschien leek ze zelfs een beetje eenzaam. Normaal gesproken was Lily niet onzeker, nerveus of eenzaam. Nee, ze was vrolijk en zelfverzekerd en ontzettend sexy. De verandering die hij zag, was enorm. Ze was al een beetje veranderd toen ze afgesproken hadden dat ze bij haar ouders zouden eten, maar nu was dat nog vele malen erger. Het verwarde hem, hij dacht dat Lily graag wilde dat hij haar ouders zou ontmoeten. Hij deed het alleen maar voor haar.
Gewoon, dat was alles wat ze erover te zeggen had. Ze was gewoon bang voor het diner. Was het verkeerd van hem om in te gaan op het aanbod van haar ouders. Hij schudde zijn hoofd, ze ging hem niet vertellen waar haar plotselinge zenuwen vandaan kwamen en hij werd er een beetje radeloos van. Hoe kon hij iets doen als hij geen idee had wat er aan de hand was.
Hij speelde even met haar vingers. Ze zei niets, ze prutste gewoon aan zijn vingers. Hij vond het oké, als zij dat fijn vond om te doen op dit moment. Hij had gehoopt dat ze iets los zou laten, maar dat deed ze niet. Hij schudde zijn hoofd, het was niet oké.
'We hoeven niet te gaan, Lils. Ik zei alleen maar ja omdat ik dacht dat je graag wilde dat ik je ouders zou ontmoeten. Als je het niet wil, ben je heus niet verplicht.' Hij was ook nerveus voor de avond, hij vond het niet fijn om zich in een huiselijke sfeer te bevinden. Hij voelde zich er ongemakkelijk bij, wetende dat dat het leven was wat hij hoorde te hebben, maar in plaats daarvan had hij altijd op straat geleefd. Het zou misschien nooit gemakkelijk voor hem worden, hij voelde zich altijd eenzaam als hij in een dergelijke situatie stond.
'Je bent lief,' mompelde hij. Lily hield altijd rekening met hem als ze boodschappen deed. Hij had het lastig gevonden, maar hij wist dat Lily het toch wel meenam. Dan beweerde ze dat zij ze ook heel erg lekker vond of dat ze er toevallig zin in had. Hij drukte zijn lippen zacht tegen haar schouder, waarna hij even glimlachte.
'Je ziet er ook mooi uit.' Ze had haar sproeten gelaten voor wat ze waren. Tegenwoordig zag hij de sproetjes steeds vaker, hij bleef ze lief vinden.

Account verwijderd

schreef:
"Het spijt me, ik weet zelf niet hoe ik me nu precies voel" gaf ze toe met een awkward blik. Ze vond het beschamend om zich zo kwetsbaar te voelen. Ze wisten allebei dat ze veel liever zeker was over haarzelf, en dat ze duidelijk wilde zeggen waar het op stond. Dat kon ze nu gewoon niet. En het maakte haar verward. Ze wilde zo graag dat hij haar familie ontmoette. Ze wilde alleen niet dat... Nou ja, het klonk enorm egoïstisch. Maar ze wilde niet dat hij haar familie meer mocht dan haar. Ze had het gevoel dat iedereen in haar gezin wow was. Sexy, vriendelijk, slim, lief, en nog zoveel meer. En zij stond er maar wat bij. Als een mislukte Marrek.
Lily beet op haar onderlip toen ze zag hoe rusteloos hij werd van haar nervositeit. Ze slikte. Ze probeerde het zelf wat op te lossen. En ze wilde niet dat Aaron zich anders zou gedragen voor haar. En dat zou hij doen als hij wist hoe ze zich voelde. Ze wilde hem niet belemmeren, tegenhouden. Hij was al nerveus voor het diner. Ze vond niet dat hij die last er ook nog bij moest krijgen. En die last, was zij zelf.
Lily verstrengelde hun vingers voor een kort momentje en keek hem aan toen hij zijn hoofd schudde. Ze bracht hem in de war. Ze bracht haarzelf nog meer in de war. Ze maakte het moeilijk voor haarzelf. Oh god.
Lily keek hem aan en schudde haar hoofd. "Dat is het niet Aaron, ik wil echt heel graag dat jullie elkaar ontmoeten" gaf ze toe. "Probeer er nou maar niet onderuit te komen" zei ze met een zwakke glimlach. Ze vond het heel lief dat hij haar ouders wilde ontmoeten. Ze had het niet verwacht.
"Ben ik niet" protesteerde ze toen hij haar lief noemde. Ze wist dat hij niet altijd wile dat ze rekening hield met hem. "Ik heb ze helemaal voor mezelf gekocht" voegde ze eraan toe met een glimlachje. Ze fleurde langzaamaan weer wat op. "Ik ben egoïstisch"
Ze trok een wenkbrauw op bij zijn woorden. "Heh?" Vroeg ze verward. Ze keek naar de jurk in haar spiegelbeeld en aarzelde. "Denk je niet dat ik er wat raar uitzie?" Vroeg ze aarzelend. "I mean, je hebt me zelf niet opgemerkt toen ik dit ding aanhad" protesteerde ze. "Zou ik geen gewone jeans aantrekken?"

Account verwijderd

schreef:
Hij accepteerde haar antwoord. Ze voelde zich duidelijk niet gemakkelijk bij haar eigen gevoelens en hij wilde dat niet nog erger maken. Dus knikte hij slechts en glimlachte hij wat bemoedigend. Het kwam wel weer goed, ze zou er wel weer overheen komen. Misschien waren het gewoon de hormonen die nu even opspeelden. Hij streelde kort over haar wang. Ze hoefde zich geen zorgen te maken.
Hij keek even naar hun handen toen Lily zacht hun vingers met elkaar verstrengelde. Het zag er lief uit. Vroeger zou hij er waarschijnlijk van over willen geven. Hij drukte nog een kus tegen haar wang, ze maakte zich veel te druk. Bang dat hij haar beu zou raken? Dat was het laatste wat hij zou doen. Hij was dol op Lily. Al haar perfecties en gebreken. Lily was alles wat hij graag wilde.
'Misschien vond je vader me helemaal niet aardig en ben je daarom zo nerveus?' vroeg hij voorzichtig. Hij had niet het idee gehad dat haar vader een hekel aan hem had, maar misschien was hij gewoon goed in het verbergen van zijn emoties. Misschien deed hij gewoon alsof hij hem wel oké vond en was dat in werkelijkheid niet zo.
'Je bent de allerliefste,' vertelde hij met een glimlach. De allerliefste voor hem. Hij lachte even zachtjes toen ze beweerde dat ze ze voor haarzelf gekocht had en dat ze egoïstisch was, hij wist wel dat dat niet waar was. Lily kocht de crackers omdat ze wist dat hij ze heel erg lekker vond.
Hij trok Lily wat dichter naar zich toe en schudde zijn hoofd. Hij vond helemaal niet dat ze er raar uitzag. Hij drukte enkele kusjes tegen haar schouder en keek toen even op.
'Ik was gewoon even in gedachten verzonken. Je ziet er helemaal niet raar uit. Je ziet er mooi en sexy uit, ik zie niets liever dan jij in een jurk.' Lily zag er gewoon standaard goed uit als ze een jurk droeg. Ze kon er ook ontzettend sexy uitzien in een broek, maar dat was hij meer gewend van haar. Jurken droeg ze zelden, dus als ze ze droeg, kon hij zijn aandacht ook alleen nog maar bij haar houden. Als hij haar zo gezien had voor hij in gedachten verzonken was, was hij nooit in zijn eigen gedachten verzonken geraakt.

Account verwijderd

schreef:
Lily glimlachte toen ze zijn acceptatie zag en glimlachte aarzelend terug. Ze hoopte oprecht dat alles wel goed zou lopen. Ze was er echter wel bang voor, dat moest ze toegeven. Ze was bang dat het niet goed zou lopen. Voor hem zou het wel goed lopen, dat wist ze zeker. Maar voor haar? Maar ze wist wel dat ze slecht dacht dan. Het hoefde niet verkeerd te lopen. Ze keek hem aan toen hij haar wang zacht streelde. Hij haalde haar uit haar slechte gedachten. Aaron, de meest sexy dromenvanger ooit.
Ze liet zijn hand zacht weer los en keek hem aan toen hij een kus tegen haar wang drukte. Ze leunde met haar hoofd op zijn schouder en keek hem aan met een glimlachje. Ze wist dat hij vroeger helemaal anders was geweest. Hij had het er al vaak over gehad. Ze geloofde niet dat hij ooit een slecht mens was geweest. Hij dacht dat wel. Een slecht mens zou nooit zo'n aura hebben. Ze wist hoe een slechte aura eruitzag. Aarons aura was helemaal anders.
Lily fronste bij zijn woorden. "Mijn vader mag je wel" protesteerde ze. Ze was het zeker. "Ik mag je heeeeeeeel erg, mijn vader mag je, mijn moeder vindt je ook leuk als ze hoort hoe ik over je praat en Eve denkt dat ik geen leuke, sexy en betrouwbare vriend kan hebben" gaf ze toe met een glimlachje. "Nee, serieus, ik heb al gezegd dat je geweldig was en nu denkt Eve dat je lelijk bent" Ze keek hem aan en glimlachte een beetje geamuseerd. "Ze gelooft nog steeds dat je niet al die dingen kunt vinden in een man" gniffelde ze zachtjes. Ze had dan wel heel veel geluk, met Aaron. Want hij was het totaalpakket.
Lily keek hem aan toen hij zei dat ze de allerliefste was. "Niet" lachte ze. Ze gaf hem een por toen hij zacht lachte. Lily trok haar neus op toen hij haar complimenteerde maar knikte toen toch. "Fine, dan hou ik hem aan" bedacht ze zich licht glimlachend.
Ze gaf hem nog een vlugge knuffel. "Sorry dat ik zomaar wegliep en je bezorgd maakte" excuseerde ze haar met een frons op haar gezicht. Ze voelde zich er wel schuldig door. Het was helemaal niet haar bedoeling geweest.

Account verwijderd

schreef:
Haar zenuwen hadden die van hem even doen verdwijnen, maar hij voelde ze langzaam weer opborrelen. Zijn vader had hem eens gezien, maar haar moeder en zusje niet. Haar honden hadden waarschijnlijk ook een hekel aan hem, net zoals haar kat dat had. Ze was dol op die twee honden, ze zou het vast niet leuk vinden als zij ook een hekel aan hem hadden. Hij dwong zichzelf echter neutraal te kijken. Hij wilde niet dat Lily zag dat hij hier nerveus voor was, dan zou hij het misschien ook alleen maar erger maken voor haar.
Hij fronste toen Lily hem vertelde dat haar vader hem wel mocht. Hij had haar vader niet meer gezien sinds het ziekenhuis. Haar ouders hadden haar wel regelmatig gebeld om te checken hoe het met haar ging, maar ze waren niet langs geweest. Hij wist niet waarom, waarschijnlijk waren ze er te druk voor geweest en wisten ze dat hij wel voor Lily zorgde. Ook al had ze geen zorg gewild.
Hij lachte, haar zusje dacht dat hij lelijk was. Ergens was het niet zo verwonderlijk. Mensen waren niet perfect. Als er niets mis was met zijn innerlijk, moest er wel iets mis zijn met zijn uiterlijk. Mensen waren niet gemaakt om perfect te zijn, zelfs Lily niet. Hij was echter niet van mening dat zijn innerlijk zo perfect was. Dat zei hij echter niet hardop, hij wilde er nu geen discussie over voeren, ze kwamen net uit een slechte situatie.
'Wel,' protesteerde hij. Ze was wel de allerliefste. Niemand was liever dan zij was. Hij drukte een paar kusjes in haar nek en lachte zachtjes, waarna een grijns op zijn gezicht verscheen. Lily en jurken, het was een onweerstaanbare combinatie.
'De volgende keer dat ik niet reageer, moet je maar gewoon bovenop me springen. Ik zou je nooit expres negeren.' Hij had echt niet door gehad dat ze iets tegen hem zei en dat hij dat genegeerd had. In zijn hoofd was het gewoon ontzettend druk geweest. Als ze bovenop hem sprong, zou hij daar wel uit raken. Ze kon hem ook een duw geven of hem aantikken, maar dat was niet zo leuk. Hij glimlachte even naar haar en liep toen weer haar appartement in. Vanaf nu was het gewoon wachten.
'Ik zei toch dat we meer dan genoeg tijd hadden. We hadden makkelijk nog eens seks kun hebben,' klaagde hij. Hij meende het niet serieus, hij wilde gewoon dat Lily weer wat vrolijker werd. Als zijn ouders hem mochten en hij zich zou gedragen, had ze niets om zich zorgen over te maken, toch?

Account verwijderd

schreef:
Ze kreunde toen ze zag hoe zijn zenuwen nu weer terugkwamen. "Oh god, Aaron" mompelde ze zacht. Ze duwde een kus tegen zijn lippen en glimlachte toen hij zijn armen om haar middel liet glijden en haar terugkuste. Wel, dat was ook een manier om hun zorgen te verdrijven. Ze leunde wat naar achteren toen hij haar kuste en glimlachte toen ze stopten. Ze voelde de stoppeltjes van zijn baard en glimlachte. "Weet je, ik vind het leuk, die stoppeltjes" In het begin had hij zich af en toe wel geschoren, maar nu liet hij vaak wat stoppels staan. Ze vond ze ultra-sexy. Nog een zwakte erbij. Ze glimlachte als vanzelf bij die gedachte. Ze vond het gewoon mooi.
Ze maakte een protesterend geluidje toen hij fronste. "Aaron, ik ben een aura-lezer, en ik zag alleen goede emoties toen jullie elkaar leerden kennen" merkte ze op. "Ik heb gelijk" gromde ze zonder twijfel. Ze keek hem recht aan en knipperde een paar keer onschuldig met haar lange wimpers.
Lily glimlachte toen hij lachte en stak haar haren voor even in een dot van dreads. "He Aaron, ik heb je mening nodig, vind je dat ik een ringetje moet nemen in mijn oor?" Ze keek hem aarzelend aan. "Een helix" gaf ze toe. "Denk je dat ik het zou kunnen rocken?" grapte ze. Ze vond het persoonlijk wel heel erg mooi, vond hij dat ook? Ze keek hem vragend aan en glimlachte lichtjes.
Ze maakte weer wat protesterende geluidjes toen hij zelf protesteerde. Ze was niet de allerliefste. "Aaron, stoppppp" kreunde ze toen hij een paar kusjes in haar nek duwde. "Stop" gniffelde ze toen hij haar nog een paar kussen extra gaf. Ze gaf hem een por.
Lily rolde met haar ogen toen hij zei dat ze maar bovenop hem moest springen. "Dat doe ik wel in bed" grapte ze. Ze stak haar tong geamuseerd naar hem uit en glimlachte toen hij ook glimlachte naar haar.
Ze sloeg geamuseerd haar hand voor haar mond en schudde haar hoofd bij zijn geklaag. "Ehe" mompelde ze alleen maar met een grijns. "Dusssss, wat gaan we doen?" vroeg ze hem met een glimlachje.

Account verwijderd

schreef:
Het was niet altijd fijn dat Lily wist wat hij voelde. Een beetje schuldig keek hij haar aan toen hij hoorde wat ze zei. Hij kon er niets aan doen, het ging automatisch. Hij deed heel hard zijn best om zijn zenuwen te onderdrukken, maar het wilde hem gewoon niet lukken. Toen ze hem kuste, greep hij zijn kans echter direct. Zijn armen gleden om haar heen en hij beantwoordde haar kus. Zijn gedachten waren ergens anders als hij haar kuste, zijn zorgen leken er ineens niet meer zo toe te doen.
'Is dat zo?' vroeg hij geamuseerd. Hij had zich in het begin wel geschoren, nu deed hij dat minder vaak. Hij liet geen echte baard staan, maar stoppels bleven vaak wel even staan. Dat Lily het leuk vond, betekende dat hij het vanaf nu zo zou laten. Hij vond het zelf ook niet verkeerd, hij leek iets ouder.
'Je sliep toen we elkaar leerde kennen,' klaagde hij. Ze hadden elkaar ontmoet in het ziekenhuis, terwijl hij in bed lag bij Lily. Lily had met haar hoofd bovenop hem geslapen, ze had niet door gehad dat haar vader bij hen was komen zitten. Daarna wel, maar misschien kon haar vader zijn aura goed verbergen.
Heel even keek hij naar haar oor. Ze had al stretchers in haar oren, maar het was niet te groot. Het was precies goed. Hij knikte. Ja, hij geloofde dat het mooi zou zijn als ze een ringetje in haar oor zou nemen.
'Ik denk dat je nooit meer van me af gaat komen,' verzuchtte hij met een glimlachje. Ze was al ontzettend sexy, maar blijkbaar kon het nog meer. Nog even en hij zou naar niks anders meer kunnen kijken. Hij schudde grijnzend zijn hoofd. Hij was blij met haar.
'Ik protesteer niet.' Lily mocht altijd bovenop hem springen. Zeker nu hij even geen seks met haar gehad had. Hij had het stiekem wel gemist. Hij legde een kussen recht en keek even op toen ze hem vroeg wat ze zouden gaan doen. Ze hadden nog een uur, dus ze konden niet echt iets gaan ondernemen.
'Is er nog iets wat ik moet weten voor ik je familie ontmoet? Dingen die ik niet mag zeggen?' Hij vond het lastig in te schatten. Haar vader was nogal open over zijn verleden en Lily had hem ook redelijk wat verteld, maar hij was bang dat hij haar moeder zou kwetsen. Lily had hem al verteld dat ze onzeker was en dat haar vader haar daar altijd bij hielp, waardoor hij bang was dat hij verkeerde dingen zou zeggen. Van haar moeder wist hij niet zo heel veel.

Account verwijderd

schreef:
Lily gromde toen hij haar zijn schuldige blik toewierp en gaf hem een zachte por. "Kijk niet zo naar me" klaagde ze. Lily gaapte zacht en wiebelde met haar wenkbrauwen toen hij vroeg of dat zo was. "Dat is echt zo" gaf ze toe. Ze voelde nogmaals aan de stoppels en knikte nogmaals. "Ik vind het veel mooier" gaf ze toe met een glimlach. "En trouwens, je weet dat ik het soms wat ruwer wil..." Ze keek Aaron met grote ogen aan toen ze zijn gezicht zag. "Ruwer wil zien...je baard Aaron!" protesteerde ze lachend. Natuurlijk dacht hij weer aan iets anders. Hij keek al zo sinds dat ze ruwer zei. Oh god. Wel, eigenlijk vond ze het allebei wel leuk hmmhmmm. Ze mepte Aaron lachend op zijn schouders en hield een hand voor haar lippen om de glimlach te verbergen die haar gezicht sierde. Ze schudde haar gezicht. Hij vermaakte haar.Lily maakte een brommend geluidje toen hij zei dat ze sliep bij de eerste ontmoeting tussen haar vader en hem. "Dat is waar, maar ik zag jullie aura's toen ik wakker werd, ook al mocht ik eigenlijk nog geen aura's lezen" gaf ze toe met een schaapachtig gezicht. "En ik geloof oprecht dat het goed is gegaan" Wel, ze was het eigenlijk zeker dat het goed was gegaan. Anders zou hij een andere uitdrukking hebben. Waarschijnlijk zo zijn gefrustreerde uitdrukking. Aaron kennende, was het wel zo ja. Ze keek hem aan met een bestuderende blik. Ze moest nog eens verderwerken aan haar tekening, juist. Ze wiebelde haar hoofd heen en weer toen hij haar oor bekeek. Ze had al stretchers, zou een ringetje daar goed bij passen? Wel, ze had zeker nog tijd omna te denken. Alle tijd van de wereld. En hij zou haar wel helpen.Lily stootte hem aan toen hij zei dat ze nooit meer van hem af zou komen. "Dat klinkt geweldig" gaf ze toe met een glimlach. Ze had er geen probleem mee dat hij bij haar zou blijven. Zeker niet. Ze lachte bij zijn woorden. "Nee?" Ze trok een plagerige wenkbrauw op. "Ik ook niet" Ze leunde op zijn schouder en dacht na. Lily ging gaan liggen op haar buik op de zetel en dacht na. "Wel, je begint best niet over mijn moeders ouders, ze zijn gestorven toen ze jong was in een auto-ongeluk" gaf ze toe. "Ze houdt ervan als mensen dol zijn op haar kookkunsten" gaf ze toe met een glimlach. "En geen slecht woord over Baylor en Sam, want ze zijn familie" Ze hield met heel haar hart van de honden. De rest van het gezin ook. "Maar anders, no stress" Lily keek hem aan en glimlachte.

Account verwijderd

schreef:
Haar gegrom zorgde er alleen maar voor dat hij nog schuldiger naar haar keek. Hij wist heel goed dat ze vond dat hij zich nergens druk over hoefde maken, dat ze het onnodig vond om zenuwachtig te zijn, maar toch kreeg hij het niet voor elkaar om dat niet te zijn.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen Lily begon over ruwer. Hij vond ruwer leuk, meestal. Soms vond hij het ook fijn om zacht met haar te zijn, liefdevol. Ze was een volwassen vrouw, ze kon haarzelf prima redden. Hij lachte toen ze haar zin afmaakte. Ruwer wil zien, juist ja. Hij schudde grijnzend zijn hoofd. Misschien vond ze het ook leuk dat zijn gezicht nu iets ruwer was, maar hij geloofde ook wel dat ze ruw in het algemeen wel leuk vond. Niet altijd, maar zelfs hij vond dat niet altijd leuk. In elk geval had hij haar weer doen lachen, dat was een goed teken. Hij drukte een kus tegen haar lippen. Er was meer dan genoeg tijd om ruw te zijn. Niet nu, maar ze hadden nog een hoop tijd samen te gaan.
'We zullen zien,' mompelde hij. Ze zouden wel gaan en ze zouden vanzelf wel merken hoe het zou gaan. Hij hoopte slechts dat haar ouders niet te veel oordelen over hem zouden hebben. Lily had vast wel wat dingen verteld thuis en hij had dingen gedaan waar ze vast niet blij mee waren.
Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen ze zei dat dat geweldig klonk. Hij was wel van plan bij Lily te blijven, hij was gelukkig met haar. Als zij ging, wat bleef er dan van hem over? Hij probeerde wel wat onafhankelijk te blijven, want hij wilde niet dat Lily het idee kreeg dat hij haar altijd bij zich wilde hebben, maar hij merkte vaak op dat hij Lily miste als hij niet bij haar was.
Hij luisterde naar wat Lily vertelde en ging op de stoel zitten, waarna hij bedenkelijk naar haar keek. Hij wist dat de ouders van haar moeder al heel vroeg overleden waren en dat de twee honden een deel van de familie uitmaakte. Lily had ze zelfs op haar enkels getatoeëerd.
'Ik denk niet dat ik daar iets tegen kan doen,' mopperde hij. De stress was er toch. Zelfs Lily was gestrest, hoe verwachtte ze dan van hem dat hij dat niet was? Er was duidelijk iets niet helemaal zoals het hoorde, anders was ze niet zo nerveus geweest. Hij kreunde en zakte iets onderuit, hij was blij als hij de avond doorgekomen was, want momenteel had hij het gevoel alsof hij er nooit doorheen zou komen.

Account verwijderd

schreef:
"Nee, Aaron!" Kreunde Lily toen hij haar toch weer schuldiger aankeek. "Stop" gromde ze met een frons op haar gezicht. Ze keek hem zielig aan. Er was helemaal geen reden op nerveus te zijn. "Het spijt me dat ik mijn stress aan je heb overgedragen" kreunde ze. Ze kon haarzelf tegen haar hoofd slaan. In godsnaam, ze was erin geslaagd hem nerveus te maken. Dat was het laatste wat ze wilde.
lily keek hem aan en trok haar neus op. "Die grijns..." gromde ze. Ze stootte hem aan en lachte toen hij zijn hand om haar middel liet glijden. "Smooth" mompelde ze. Ze duwde een kus tegen zijn lippen en glimlachte toen hij even zijn duim langs haar sproetjes liet glijden. "Jij bent de ergste" gniffelde ze. Ze kon niet geloven dat hij meteen aan wat anders dacht. Nou ja, eigenlijk verwachtte ze het wel. Ze glimlachte toen hij haar lippen eens kuste en ze schudde haar hoofd glimlachend. Oh god. Aaron. Hmmm. Sexy, dirty Aaron. Ze liet haar vingers glijden over de aders die te zien waren op zijn arm en keek pas op toen hij een kus duwde tegen de zijkant van haar voorhoofd. Ze glimlachte opnieuw. Haar zorgen waren al kleiner, maar nog niet helemaal verdwenen.
"We zullen inderdaad zien" gaf ze toe met een klein glimlachje. "Het komt wel in orde" ze zei het voor haarzelf, maar ook voor hem. Ze moesten gewoon van het positieve uitgaan. Als ze negatief dachten, zou het nooit werken.
Lily keek Aaron aan en wiebelde met haar wenkbrauwen toen ze hem zag kijken naar haar. Ze nam een boek van het tafeltje naast haar en bladerde er wat verveeld door. Lily keek plotseling op en keek naar de klok waarna ze rechtstond en naar de keuken liep. Tijd voor een pil. Ze gromde bij zijn woorden. "Denk gewoon aan positieve dingen Aaron" zei ze met een frons. "Denk desnoods aan mij" grapte ze om de sfeer wat luchtiger te maken. Lily keek hem aan en vulde een glas water waarna ze drie pillen innam. "Aaron....maak je geen zorgen" herhaalde ze. Ze liep naar hem toe en ging op zijn schoot zitten.

Account verwijderd

schreef:
'Ik kan er niets aan doen,' mopperde hij. Het waren haar ouders, waarschijnlijk de meest belangrijke mensen in haar hele leven. Wat zou ze doen als ze hem afkeurden? Hij schudde zijn hoofd en liet zijn handen zacht om haar gezicht glijden, waarna hij haar dwong hem aan te kijken.
'Je hebt jouw stress niet aan mij overgedragen, ik was sowieso al gestrest,' gaf hij toe. Haar ouders hadden waarschijnlijk goede bedoelingen, maar hij was bang dat hij het allemaal zou verpesten. Bang dat mensen hun relatie niet goed zouden keuren en dat dat aanleiding zou zijn om bij hem weg te gaan.
'Ik ben de ergste wat?' vroeg hij geamuseerd. Hij liet zijn hand even afdwalen en liet haar toen gaan. Dit soort dingen kon hij straks niet doen, daar moest hij zich op voorbereiden. Lily en hij zaten redelijk veel aan elkaar. Onschuldig, maar ook minder onschuldig. Straks zou hij wel van haar afblijven, het was niet gepast bij haar ouders.
Hij knikte toen ze zei dat het wel in orde kwam. Het was om hem gerust te stellen, maar hij geloofde ook om haarzelf gerust te stellen. Ze wilde niet delen wat er aan de hand was, maar het was duidelijk dat er wel iets aan de hand was. Hij pushte haar niet om het hem te vertellen, dat mocht ze doen wanneer ze wilde.
Geamuseerd keek hij naar Lily. Ze pakte een boek en bladerde er wat verveeld doorheen. Ze hadden nog een minuut of 40 voor ze moesten vertrekken. Hij keek graag naar haar om de tijd te doden. Ze stond echter al snel weer op. Zijn blik gleed even naar de klok, tijd voor haar medicatie. Hij voelde zich er nog steeds schuldig door.
'Wat als ze me niet aardig vinden?' bromde hij. Hij sloeg zijn armen om haar heen en verborg zijn gezicht in haar nek. Niet alleen haar ouders, maar ook haar zusje moest hij ervan overtuigen dat hij goed was voor Lily. Hij wist zelf niet eens of hij wel zo goed was voor Lily.
'Jij was vast ook nerveus geweest als ik ouders had die je kon ontmoeten,' mompelde hij. Niet dat ze zijn ouders ooit zou ontmoeten. Zijn vader had hij zelf niets eens ontmoeten en zijn moeder... Tja, zijn moeder was simpelweg geen optie. Ze zag er ontzettend slecht uit en ze kon niet anders dan bedelen. Het zou geen prettige ontmoeting zijn en hij wilde ook niet dat die ontmoeting ooit zou plaatsvinden. Als zijn moeder normaal geweest was, had hij hen wel aan elkaar voorgesteld. Nu niet.

Account verwijderd

schreef:
"Daar heb je een punt" glimlachte Lily lichtjes. Ze raakte zijn aura aan met haar wijsvinger en glimlachte toen die even oversloeg naar haar eigen aura. "Pretty" mompelde ze even met een glimlach. Lily keek op toen hij haar zacht dwong hem aan te kijken. Ze sloeg echter haar ogen neer. Ze keek hem weer aan en ontmoette zijn bruine ogen. Ze gromde zacht bij wat hij zei. "Ehe..." mompelde ze zacht. "Zeker?" Vroeg ze nogmaals met een frons. "Want anders ga ik heel boos zijn op mezelf" gaf ze toe met een zucht.
"Je bent de ergste" herhaalde ze, zonder haar zin af te maken. "Bedenk het zelf maar" plaagde ze hem. Lily raakte zijn wang aan en wiebelde met haar wenkbrauwen. Ze raakte met haar duim de rug van zijn hand aan en dacht na. "Er zijn zoveel dingen waarmee je die zin kan afmaken" bedacht ze zich met een grijns. Ze duwde een kus op zijn wang.
Lily keek hem aan toen hij haar geamuseerd aankeek en wiebelde heen en weer waarna ze trommelde met haar vingers op haar knie. "Ik wil niet wachten" gromde ze. Ze keek hem aan en pruillipte zacht. "Je bent toch niet allergisch voor honden he?" Vroeg ze voor de zekerheid. Anders kon het wel wat vervelend worden. Waarschijnlijk had ze nog wat anti-allergie pillen liggen.
Lily kreunde bij zijn woorden en leunde met haar hoofd op zijn hoofd. "Aaron, ik geloof oprecht dat ze je aardig gaan vinden" gromde ze. Ze legde haar armen om zijn hals. "En anders ga ik jou mooi niet verlaten" beloofde ze hem. Ze hield van hem. Ze konden alleen op het beste hopen. En anders zouden ze wel een oplossing vinden.
Ze dacht na bij zijn woorden en schudde haar hoofd. "Geen idee...jij stelt me vaak gerust" gaf ze toe. Ze had niet veel last van stress bij hem als hij haar afleidde. Het was lief.

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong

Lily had hem natuurlijk niet laten rijden. Ze wist dat hij geen rijbewijs had en dat hij opgepakt kon worden als hij reed zonder. Hij had daar geen zorgen voor, maar zij wel. Hij reed al jaren zonder rijbewijs en was nog niet één keer aangehouden. Ook had hij nog nooit een ongeluk veroorzaakt. Een rijbewijs kon hij zich simpelweg niet permitteren, hoe graag hij dat ook zou willen.
De autoreis was redelijk stilletjes verlopen. Hij voelde zich aardig nerveus en hij bleef maar het gevoel houden dat Lily ook ergens moeite mee had. Ze vertelde hem echter niets. Ze leek in haar eigen wereldje te zitten en ze deelde dat wereldje niet met hem. Hij leunde met zijn hoofd tegen het raam en bekeek het huis waar Lily de auto bij parkeerde. Het was een tamelijk groot huis, haar ouders hadden geen geldzorgen gehad. Van wat hij nu kon zien, hadden ze een mooie tuin en een ruim huis. Hij wist wel dat Lily een goede opvoeding gehad had, een gelukkige opvoeding, maar pas nu kon hij zich daar een beeld bij vormen. Kort keek hij opzij naar Lily voor hij uitstapte en wachtte tot Lily zich bij hem gevoegd had. Heel even raakte hij haar vingers aan.
'Het komt allemaal wel goed,' mompelde hij, meer voor zichzelf dan voor haar. Hij haalde een hand door zijn haren en liep langzaam naar de voordeur. Waarom had hij ook alweer ja gezegd? Normaal gesproken was hij altijd zo zeker van zijn zaak, maar nu niet. Nu had hij geen idee wat hij moest verwachten en hoe hij zich moest gedragen.
'Ik laat jou niet achter als jij mij niet achterlaat?' stelde hij met een glimlachje voor. Hij duwde op de bel. Hij wist niet zo goed hoe hij zou moeten reageren als haar ouders de deur open deden. Haar vader had hij al ontmoet, maar hij zou zich nog wel voor moeten stellen aan haar zusje en haar moeder. Lily had al verteld dat haar moeder tamelijk enthousiast was, dat betekende waarschijnlijk dat ze het niet alleen bij een hand zou houden. Hij wist niet zo goed hoe hij daarop moest reageren.
Wat ongemakkelijk keek hij naar Lily, tot de deur opengemaakt werd. Voor hem verscheen een vrouw met witblond haar, vergezeld door Lily's vader. De vrouw moest haar moeder wel zijn, hij zag de gelijkenissen tussen Lily en haar moeder.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld