Rye schreef:
Dayla knikte en stond op. Het was een wonder dat het haar gelukt was om hem in het verband te wikkelen, zeker met de pijn die ze momenteel in haar arm voelde. Des te meer haar schuldgevoel groeide, des te meer pijn het ook ging doen. Het werd er niet bepaald beter op, maar misschien kon ze er iets tegen verzinnen. Vast wel. Hopelijk.