Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG - CreepDoll

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

Terwijl het bed, waar ik op lig, een andere ruimte in werd gereden, had ik nog steeds mijn ogen gesloten. Nog steeds probeerde ik de pijn te negeren. Het lukte helaas niet maar hielt mijn ogen gesloten. Dan kwam er een zachte stem mij bekent voor waardoor ik mijn ogen opende en al snel zag ik Scarlett, gelukkig, ze was er nog. Deze droom was echt een hell. Even haalde ik diep adem en keek Scarlett aan met een glimlach. De pijn was nog wel af te lezen van mijn gezicht. Met moeite probeerde ik mijn arm naar haar uit te steken. Het ging blijkbaar beter met haar dan met mij. Als ze vroeg of het ging, knikte ik. "Ja, alleen wat stijf." zei ik.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett

Als hij zijn arm uitsteekt neem ik zijn hand vast. Als hij dat zegt schud ik mijn hoofd. 'Mitch eerlijk zeggen, ik kan de pijn van je gezicht aflezen,' zeg ik tegen hem. Ik kijk om me heen, geen verpleegster. Ik zet me recht. Ik kan gewoon tot hem stappen. Ik kijk nog eens. Ik neem me goed vast en stap dan voorzichtig naar hem toe. Nooit gedacht dat ik zo weinig kracht heb. Ik ga naast hem staan. 'Mitch, je gaat erdoor komen,' zeg ik tegen hem. Ik zet me op zijn bed, staan kan ik niet meer. Ik leg me bij hem. Zonder dat ik het weet druk ik mijn lippen op de zijne. Dan laat ik los en kijk hem aan. Dan kijk ik weg en een verpleegster komt binnen. Ze kijkt me boos aan. Ik moet in mijn eigen bed liggen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

Al snel voelde ik haar warme hand vergeleken met mijn koude hand. Ik bleef haar aan kijken toen ze dat zei en naar mij toe kwam. Blijkbaar mocht ze er niet uit aan haar ogen die door de ruimte gingen voordat ze naar mij toe stapte. Toen ik merkte dat ze bijna weer door haar benen zakte, wilde ik overeind komen, maar ze herstelde haar zelf al snel weer en probeerde mijn spieren te ontspannen, wat langzaam ging.
Even haalde ik diep adem toen ze zei dat ik er door heen zou komen en knikte. "Normaal trek ik zelf de kogels er uit." zei ik dan eerlijk. "Dus geen echte operatie." fluisterde ik zowat maar bleef haar aan kijken. Dan zag ik dat ze naast mij op het bed kwam zitten/liggen. "Doe jij ook voorzichtig." zei ik als ik haar gezicht iets zag betrekken.
Wat er daarna gebeurde, ging zelfs voor mij te snel, maar ik zag hoe haar gezicht naar mij toe kwam en voelde al snel haar lippen op die van mij. Voor kort sloot ik mijn ogen, maar dit moment werd al snel verstoort toen er een verpleegster naar binnen kwam en boos tegen Scarlett begon te praten dat ze niet uit haar bed mocht. Mijn eten werd gebracht en ik werd geholpen met omhoog komen. Als ik goed zat, voelde ik de wonden trekken, zeker die in mijn schouder en haalde even diep adem.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett

Als Mitch zegt dat ik voorzichtig moet zijn knik ik. Dan neemt de verpleegster me terug mee naar mijn eigen bed. 'Ik wil bij Mitch liggen,' sputter ik dan tegen. Maar het helpt niet. Ik ga zitten in mijn bed en leg me dan vermoeid op mijn rug. Ik kijk naar Mitch. Hij heeft zijn eten nu ook. Mijn eten staat nog steeds voor me, maar ik heb er nog niet van gegeten en dat ben ik ook niet van plan. Ik zie Mitch zijn gezicht vertrekken. Hij heeft pijn. Ik zie het gewoon. Dan zijn de dokters weer weg. Ik heb hem gezoend. Ik weet niet wat ik nu moet zeggen daarop.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

Om eerlijk te zijn had ik best honger en moest mij zelf inhouden om niet alles meteen naar binnen te schrokken. Dan pakte ik rustig het bestek op en begon te eten. Ik merkte dat Scarlett even naar mij keek maar al snel verdwenen haar ogen naar het plafon. "Wat is er?" vroeg ik nog voordat ik een hap neem en begon te kauwen. Was het met die kus te maken? Naja ik was het wel wat gewend door de meiden die in de groep zitten die vaak dronken waren, maar van haar kon ik het wel begrijpen. Maar het voelde totaal anders toen ze haar lippen op die van mij had gezet, voelde zachter aan. Even glimlachte ik en schudde mijn hoofd. "Je hoeft je niet te schamen om wat er net gebeurd is." zei ik nadat ik mijn hap door had geslikt. "Misschien klinkt het raar, maar de afgelopen dagen die wij samen hebben door gebracht vond ik echt fijn en telkens als ik je zag fleurde mijn dag weer op." zei ik.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett

Als hij dat vraagt kijk ik hem aan en glimlach zwak. Als hij dat zegt kijk ik hem aan en als hij dat laatste zegt kijk ik hem aan. Meent hij dat nu echt. 'Ik vond het ook erg meuk,' zeg ik dan tegen haar. 'Wil je alleen vertellen van alles? Ik wil graag uitleg van het begin,' zeg ik dan eerlijk tegen hem. Ik denk dat ik gevoelens voor hem heb. Ik kijk hem aan. Ik wil naast hem gaan liggen, zijn hand vasthouden. Ik weet niet of hij hetzelfde voelt, maar als hij dat laatste zei denk ik dat hij hetzelfde voelde. Het voelde goed om zijn lippen op de mijne te hebben. Ik wil hem nog eens zoenen, maar ik moet blijven liggen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

De glimlach op haar gezicht had ik echt gemist en knikte omdat ik net een hap had gekomen, maar al snel had ik geen trek meer en legde het bestek neer. Het tafeltje waar het op stond, duwde ik aan de kant en ging zo goed zitten dat ik haar kon zien. Als ze vroeg of ik alles van het begin wil vertellen hielt ik even mijn adem in. "Niet in het ziekenhuis sorry." zei ik dan half fluisterend. Een zucht kwam over mijn lippen en liet mijn hoofd achter over op het kussen vallen. De vermoeidheid kwam al snel weer binnen, zeker door die inspanning van toen ik echt net wakker was geworden.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett

Als hij dat dan zegt knik ik. Ik wil bij hem gaan liggen. Een verpleegster komt dan toegelopen, moeten die echt om de tien minuten komen checken. 'Scarlett, je moet wel eten,' zegt ze. Ik schud mijn hoofd, ik heb geen honger, of eigenlijk anders gezegd, ik krijg niets binnen volgens mij. Dan zonder dat ik iets gevraagd heb schuiven ze mijn en Mitch bed tegen elkaar en laten de ijzer baren zakken. Zo lijkt het net of het één bed is. 'We realiseerden ons dat we een koppel niet moeten scheiden,' zegt ze tegen ons. Ik wou protesteren, dat we geen koppel zijn, maar ik had de energie er niet voor. Als de verpleegster weg is kijk ik naar Mitch. 'Ik wil naar huis,' zeg ik tegen hem.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

Even haalde ik diep adem en blies dit weer uit. Het liefst wilde ik nu alle infuus dingen uit mij trekken en het bed uit stappen. Ik had het niet zo op ziekenhuizen. "We moeten weg zien te komen." mompelde ik in mij zelf dan maar hielt gelijk mijn mond als er twee verpleegsters binnen kwamen gelopen en de bedden tegen elkaar aan schoven. Even snapte ik het niet maar hoorde toen wat ze zeiden. Via mijn ooghoek keek ik naar Scarlett, ik zag dat ze wat wilde zeggen maar zei zelf ook maar niets. Als ze dan weg waren ,keek ik naar Scarlett en knikte instemmend mee. "Ik wil ook weg hier." zei ik en ging met mijn hand door mijn haar heen.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett

Als hij zegt dat hij ook weg wilt knik ik. 'Maar ik wil niet dat jij weg gaat, je hebt verschillende schot wonden opgelopen, je moet eerst herstellen,' zeg ik tegen hem. Ik leg me wat dichter tegen hem en kijk hem aan. 'Ik heb je nog niet bedankt,' zeg ik dan tegen hem. Ja, hij heeft mijn leven gered. 'Dankje, zonder jou, zonder jou was ik dood,' zeg ik tegen hem en kijk hem aan. De verpleegster had me nog verteld dat ze me straks komen halen voor testen. Ze willen weten waar die blauwe plekken en schrammen vandaan komen. 'Mitch, ik moet je wat vragen, toen ik daar wakker werd, zat ik vol met schrammen en blauwe plekken, daar bovenop lag ik ook nog in mijn lingerie. Weet jij wat ze zouden kunnen gedaan hebben?', vraag ik fluisterend aan hem zodat hij alleen me kan horen als er nog iemand bij zou staan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

Even rilde ik van dat ik nog een tijdje in het ziekenhuis moest blijven toen Scarlett dat zei en haalde even diep adem waarna ik het weer uitblies. Langzaam keek ik weer richting Scarlett en schudde even mijn hoofd. "Dat hoeft niet, ik kan er gewoon niet tegen als iemand een onschuldig persoon gijzeld." zei ik en keek naar mijn handen die op mijn schoot lagen. Wat er later werd gezegd had ik niet meer gehoord en bleef naar mijn handen staren. De woorden van mijn baas kwamen weer binnen, nog steeds kon ik niet geloven dat Hulk er juist uit moest, maar had niet gedacht op deze manier.
Toch werd ik uit mijn gedachten getrokken toen de stem van Scarlett weer binnen kwam en keek gelijk weer naar haar. "Eh. ik eh, Meestal speelt Hulk een spel, waar ik een hekel aan heb, hij vind het leuk om vrouwen als poppen aan en uit te kleden, maar niet tot letterlijk naakt." zei ik wat zachter maar zodat zij het nog wel hoort. "En de blauwe plekken komen meestal van het vervoeren en vast pakken." zei ik er achter aan.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett

Ik zie hem rillen en ik leg mijn hand op de zijne. 'Het gaat niet super lang duren horen, snel zijn we uit het ziekenhuis,' zeg ik tegen hem. Als hij dat zegt knik ik. Alleen omdat hij daar niet tegen kan, niet speciaal voor mij. Ik kijk hem aan. Ik zie hem naar zijn handen staren. Ik kijk naar hem. Ik druk een kus op zijn wang. 'Hey wat is er?', vraag ik dan aan hem en kijk hem aan. Als hij dat zegt kijk ik weg. 'Toch niets anders? Ze wouden me onderzoeken of ik niet verkracht ben,' dat laatste zeg ik zo zacht dat het bijna onhoorbaar is. Als hij dat van die blauweplekken zegt knik ik.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

Als Scarlett haar hand op die van mij legde keek ik weer op en naar haar. "Nee, verder niets, hoop ik tenminste." zei ik en zuchtte. "Zelf heb ik mij er niet verder in verdiept, ik deed alleen mijn werk en als het klaar was melde ik het." zei ik en keek weer voor mij uit. "Ik hoop echt dat hij alleen dat ene gedaan heeft dan dat andere." zei ik mompelend. Ik durfde niet eens het woord uit te spreken, het klonk echt zo. Een rilling liep weer over mijn rug heen waardoor ik de wonden weer voelde en mijn kaken op elkaar zette. "Ik ga nog even wat proberen te slapen. Succes als ze je komen halen" zei ik nog met een glimlach waarna ik mijn hand terug trok, beter ging liggen en de dekens over mijn hoofd heen trok.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett

Als hij dat zegt knik ik. De kans is dus wel. Als hij dat zegt knik ik. 'Slaap goed,' zeg ik tegen hem. Ik kijk hem aan en als hij onder het deken ligt kijk ik voor me. Even later komt dan een verpleegster. 'Scarlett we nemen je mee voor verder onderzoek,' zegt ze en ik knik. Ik kijk nog eens naar Mitch en dan word ik gebracht naar een onderzoekskamer.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mitch:

Ik was al vrij snel in slaap gevallen en merkte dus niet dat de dokters Scarlett mee namen.
Ik merkte eigenlijk helemaal niets meer, maar op één of andere manier leek het wel alsof ik ergens in viel. Het leek alsof ik als maar naar beneden viel en er geen einde aan kwam. Uiteindelijk probeerde ik wakker te worden, of ergens aan vast te grijpen, maar er was niets, ik voelde niets. Hoe ik mij hier uit moest redden wist ik niet maar dan viel alles stil en lag ik op de grond. Ik kwam over eind en keek om mij heen, de ruimte waar ik mij in bevond was grijs en grauw van kleur. Waar was ik? "Hallo?" riep ik en probeerde te lopen maar ik kwam niet voor uit. Dan voelde ik touwen rond mijn polsen en enkels. Was ik nou vast gebonden? Meteen probeerde ik mij los te trekken maar hoorde dan een ijzige lach. "Wie is daar?" riep ik en al snel zag ik Hulk uit de schaduw komen. Een enge grijns was op zijn gezicht te zien en zag hoe hij een gun vast hielt. Het was er niet zomaar één, het was die van mij. Hulk bleef maar lachen en kwam langzaam op mij af. Niet veel later voelde ik de koude loop tegen mijn keel aan maar bleef toch rustig. "Nu ga je voelen wat ik voelde." lachte Hulk en schoot.

Toen het schot werd gelost, kwam ik met een schok omhoog en hapte ik naar adem. Meteen greep ik ook naar mijn keel en haalde opgelucht adem als ik niets voelde. Het was een droom, nee een nachtmerrie. Nooit had ik nachtmerries. Kwam het omdat ik in het ziekenhuis was? Ach, wat maakte het uit, ik was hier veilig, toch?
Als ik er uit was moest ik toch weer aan het werk, maar wilde Scarlett niet alleen laten. Straks ging iemand anders achter haar aan.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld