Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

orpg / ft. ORPGaccountjex

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Ze hoorde nog wat Matthew zei over vrienden hebben en dat hij het wel alleen aankon. Daar geloofde ze best in. Ook al had Rosalie nog wat familie over, het betekende niet gelijk dat ze alles zouden doen en dat was ook niet het geval. Er waren best veel dingen waar haar familie niet van afwist. Gelukkig, anders zouden ze eeuwen boos op haar zijn. Veel delen met haar familie kon ze dus niet.
Als hij voor hen komt staan, bleef haar blik op hem gericht. Het verbaasde haar keer op keer hoe snel ze ons konden vinden. Kort keek ze naar de dolk die te voorschijn kwam wat haar even deed slikken. De dolk was voor ieder een eng wapen, maar de meeste wisten niet wat het inhield. Maar Rosalie wist heel goed wat het inhield, ze had er zelfs ervaring mee. Voordat Rosalie het wist werd ze door Matthew weg geduwd en keek toen snel naar Matthew. Er kwam wat gescheld uit haar mond en zuchtte even. "Waarom duwde je me weg? Kijk wat je jezelf aandoet, alleen maar voor mij." Zei ze tegen hem en keek naar de wond. "We moeten snel naar je huis toe, je moet rusten."

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
De helse pijn die hij voelde in zijn buik en verder zijn lichaam in leek te trekken, probeerde hij zo goed mogelijk te verbergen. Er was niets aan de hand. De volgende dag was de wonde waarschijnlijk volledig genezen, net zoals altijd als hij een wonde had. Matthew was wel vaker gewond, vooral wanneer hij zich rustig kon houden tijdens een volle maan, maar de rest van zijn roedel niet. Hij was er dan verantwoordelijk voor om hen tegen te houden als ze iemand wilden vermoorden en daar kwamen wel vaker wonden bij kijken. Hij was een weerwolf, dus hij bezat de krachten om wonden snel te laten helen.
"Omdat ik niet wilde dat er weer wat met je zou gebeuren," mompelde hij als antwoord op haar vraag. Rosalie was net genezen van haar weerwolfbeet en Matthew wilde dus niet dat ze voor te tweede keer zwaar toegetakeld werd. Bovendien was het deels een reflex van hem om haar te beschermen. Hij sprong voor haar zonder hij het wist. "Het is niet eens zo erg, morgen is de wonde vast weer genezen," zei hij. Het deed verschrikkelijk veel pijn, maar hij wist hoe hij het moest verbergen. Bovendien was Matthew sowieso geen type dat snel zeurde over de pijn.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
"Ja dat is heel lief van je, maar het hoefde niet. Vroeg of laat komen ze opnieuw en dan ben jij er misschien wel niet." Daarnee bedoelde ze niet dat hij dood zou zijn, maar dat hij gewoon niet in de buurt zou zijn. Kort zuchtte ze en keek hem aan. "Niet eigenwijs doen nu en kom gewoon." Zei Rosalie en pakte hem vast bij zijn arm, alleen maar voor ondersteuning. "Je hoeft je echt nier groot te houden tegenover mij." Vervolgde ze en liep toen richting zijn huis. Gelukkig was het niet ver lopen, want het was niet goed voor hem dat hij zo intensief bezig was. Energie sparen moest hij zeker.
Na een tijdje komen ze aan bij zijn huis en ze zei dat hij op de bank moest gaan liggen. "Heb je ehbo doos of iets?" De kans zou klein zijn, want zijn wonden zouden gewoon snel weggaan. Zonder om op antwoord te wachten trok ze de koelkast open en zag een fles alcohol staan. Hij dronk niet, want de fles zat nog helemaal vol. Gelukkig, want Rosalie hield niet van mensen die te veel dronken. Ze pakte een handdoek en liep er mee terug. Voor de bank knielde ze en keek hem aan. "Je weet echt niet wat je gedaan hebt." Mompelde ze en trok zijn witte shirt wat naar boven. Geen idee of hij het fijn vond dat ze dat deed, maar veel boeide het haar niet. Ze kon met of zonder shirt al zien dat hij gespierd was, dat vond Rosalie best wel aantrekkelijk aan hem. Niet te erg gespierd, maar toch wel wat. "Kan even prikken." Zei ze en voordat ze het wist drukte ze de handdoek op de wond.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij besloot maar niet in te gaan op de dingen die Rosalie zei. Hij was koppig, maar zij kon ook zeer koppig gedrag vertonen. Hij begreep niet waarom ze er zo'n drama van maakte. Het was heus niet de eerste keer dat hij gestoken werd met een dolk, dat had hij al wel vaker meegemaakt en na een dag of zelfs al na een puur uur zou de wonde al weg moeten zijn.
Al snel kwamen ze aan bij zijn huis aangezien het niet zo heel ver weg was en hij moest toegeven dat de wonde steeds meer pijn begon te doen, maar toch bleef hij het een beetje verbergen. Hij voelde zichzelf een beetje duizelig worden doordat het bloed uit zijn buik stroomde als een soort waterval.
Hij schudde zijn hoofd toen ze vroeg of hij een ehbo doos had. Zulke materialen waren niet echt dingen die een weerwolf zoals hem zou moeten aanschaffen. Wonden waren namelijk zo goed als onschadelijk aan hem. Ze verdwenen zonder er littekens overbleven en daar had hij wel geluk mee. Al snel zag hij haar terug komen met een fles alcohol en een handdoek. Zijn shirt werd in een mum van tijd een stuk naar boven geschoven. "Het is niet eens zo erg, de wonde heelt wel," antwoordde hij op wat ze zei. Hij beet over op de binnenkant van zijn wang toen de doek met alcohol tegen zijn buik werd gedrukt.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
''Niet erg?'' Fronste Rosalie en keek hem even aan. ''Je weet echt niet wat die dolk inhoudt.'' Zei Rosalie tegen hem. ''Vampier of weerwolf, het dood je.'' Mompelde ze en veegde het bloed van zijn buik ook nog weg. ''Het gaat ook niet stoppen met bloeden, dus ik kom zo wel terug.'' Vervolgde Rosalie haar zin en stond op, waarna ze hem aankeek. ''Houd dit er tegen aan.'' Terwijl ze de handdoek op de wond neerlegde. Hij dacht vast en zeker dat Rosalie aan het overdrijven was, maar later kwam hij er wel achter dat hij blij moest zijn dat ze zijn wond had verzorgd.
Rosalie was binnen een kwartier weer terug. De stad was dicht, dus moest ze naar supermarkt gaan en gelukkig hadden ze alles wat Rosalie nodig had. Ze keek naar Matthew die nog steeds op de bank lag, gelukkig was hij niet eigenwijs en stond hij op. Rosalie haalde handdoek weg, waarna ze het nog een keer met alcohol schoon maakte. Het pakketje met de grote pleister pakte ze eruit en plakte het op de wond. Vervolgens pakte ze het verband, die ze om zijn buik heen wikkelde en maakte het uiteindelijk vast. Het zat strak genoeg, maar over drie uur moest ze het zeker weer opnieuw doen want dat zag je het bloed door het verband heen drukken.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Ik leef nog dus het zal wel minder erg zijn dan je denkt," bracht hij al mompelend uit, ook al wist hij dat tegen haar ingaan geen zin had. Hij vond het vreemd dat iemand bezorgd was om hem, als het bezorgdheid was tenminste. Het leek alsof ze niet wilde dat hij stierf en dat alleen al was ontzettend vreemd voor hem. Als het aan zijn roedel zou liggen, lieten ze hem gewoon wegrotten, maar het leek alsof Rosalie echt om haar gaf en die gedachte vond hij eigenlijk best wel fijn. Toen ze vertelde dat hij de handdoek tegen de wonde aan moest houden, deed hij het ook maar. Hij had geen zin in nog meer gedoe, ondanks hij Rosalie haar koppigheid best wel schattig vond op de één of andere manier.
Al snel was Rosalie weer terug waar hij blij om mocht zijn. De handdoek was doordrenkt met zijn bloed, hij had duidelijk veel bloed verloren. Hij beet even op de binnenkant van zijn wang toen ze de wonde voor de tweede keer schoonmaakte met alcohol. Matthew had blijkbaar veel voor haar over. Hij had zichzelf laten neersteken omdat hij haar veilig wilde houden.
Hij was best opgelucht toen het uiteindelijk verzorgd was, hoewel het waarschijnlijk wel vaker moest gebeuren doordat het bloed uit zijn wonde bleef druipen. Hij voelde zichzelf er een beetje duizelig door, maar dat hield hij voor zichzelf. Hij was niet echt een klager. "Dankje," zei hij uiteindelijk toch maar, doelend op het verzorgen van zijn wond.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
"Denk eerder dat jij denkt dat het minder erg is dan het werkelijk is." Zei Rosalie. Hij snapte gewoon niet hoe gevaarlijk die dolk was, voor iedereen. Rosalie werd daarom ook door één van de sterkste vampiers achterna gezeten. Rosalie was zelf ook één van de sterkste vampiers, dus heel bang was ze niet. Maar ze was eerder bang omdat hij die dolk had en Rosalie had niks. Ze had haar familie die ook door hen werd achterna gezeten, dus daardoor stonden ze ook gelijk sterker. Gelukkig maar, anders was misschien Rosalie allang dood. Puur door de dolk.
"Straks bedank je me niet meer." Mompelde Rosalie zacht. Rosalie wist dat hij dood zou gaan als ze niks zou doen, maar zelf wist hij er niks van. "Ik moet thuis wat halen, blijf gewoon rustig liggen." Commandeerde Rosalie. "Alsjeblieft." Zei ze daarna nog even snel. Met een snelle snelheid was Rosalie het huis alweer uit en ging richting haar huis. Ze moest de oude boeken te pakken krijgen waar misschien wel een oplossing in stond voor de dolk. De kans was klein, maar voor alles was een oplossing. Net zoals er een oplossing was toen Rosalie gebeten werd door een wolf. "Hey Rosalie, waar ben je geweest?" Hoorde ze achter haar, waarna ze even omkeek. "Gewoon even naar buiten, wandelen." Het beste was gewoon om te informeren wat ze gedaan had, zodat ze niet verder gingen vragen. "En ga straks nog even jagen, dus dan weet je dat ik weg ben." Knikte ze naar een van haar familieleden, die al snel weer wegliep. Rosalie stopte de oude boeken in een grote tas. Het waren vele boeken dus er moest wel iets instaan. En oud waren ze zeker. zo zagen de boeken er ook uit.
Na misschien een half uurtje was Rosalie weer terug bij Matthew en keek even naar hem. "Hoe voel je je?" - "En wees eerlijk, alsjeblieft."

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij reageerde niet meer op haar koppigheid, het gaf geen verschil aangezien hij keer op keer een koppig antwoord terugkreeg. Niet dat hij het zo erg vond, ergens vond hij haar reacties wel grappig, maar ze hoefde er niet zo'n drama van te maken. Hij was neergestoken met een dolk, meer dan dat was het niet. Alsof hij echt dood zou gaan door een simpele steek van een dolk, daar geloofde zelfs hij niet in.
Een onhoorbare zucht verliet zijn lippen door haar uitspraak. Ze overdreef en dat was nergens voor nodig. Hij had een reden gehad zo te reageren toen ze werd gebeten door een weerwolf, maar hij was simpelweg neergestoken, meer dan dat as er niet aan de hand. Hij vond het natuurlijk best lief dat ze zo bezorgd was, maar het hoefde niet voor hem. Bovendien was hij het niet gewend. Normaal wilde niemand hem verzorgen of wat dan ook, het was allemaal een beetje vreemd. Hij knikte maar toen ze zei dat ze even weg ging en hij rustig moest blijven liggen. Hij was toch niets anders van plan dan rustig blijven liggen aangezien de wonde ontzettend veel pijn deed.
Hij probeerde zo min mogelijk te bewegen tijdens Rosalie, maar hij verveelde zich. Hij was dan ook best blij toen ze terug was. Wanneer hij zich verveelde praatte hij het liefst met iemand en dat kon hij nu met haar. "Het gaat wel, de wonde doet pijn, maar het valt wel mee," antwoordde hij. Hij was eerlijk, de pijn viel best mee, maar dat kwam waarschijnlijk omdat hij zodanig zwak was dat hij de pijn nog amper kon opmerken. "Waarom maak je je zoveel zorgen?" vroeg hij na een tijdje aan haar. Dat wilde hij eigenlijk wel weten.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Alle boeken plaatste ze op de tafel die voor de bank stond, Rosalie moest hem gewoon helpen. Ze kon niet nog iemand laten dood gaan, door die stomme dolk. Vooral niet iemand waar ze omgaf. Het klonk misschien raar, maar Rosalie wist echt wel wanneer ze om iemand gaf om niet. En ook al kende Rosalie hem net een paar werken, het voelde vertrouwd bij hem en ze had het gevoel dat dat ook wel wederzijds was. Kortom ze ging zorgen dat hij zich weer helemaal beter ging voelen en niet meer zo suf op de bank lag.
De boeken sloegen ze open en blaasde een beetje stof uit de boeken. "Omdat.." Begon Rosalie, was het wel zo slim ok te zeggen misschien ging hij zich dan alleen maar meer druk maken. "Mijn broer was er ook mee gestoken en hem kon ik niet meer helpen." Mompelde ze dan even en keek hem even kort aan. Rosalie had gelukkig connecties die hem konden helpen, zo kende ze een aantal heksen die de spreuken uit konden voeren die ze in het boek kon vinden. Ten minste als er iets was om hem beter te maken.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Zijn blik liet hij even de glijden over de boeken die ze op de tafel voor de bank had gelegd. Hij had geen idee wat ze ermee zou doen. Rosalie bleek het erg serieus te nemen en eigenlijk verontruste hem dat een beetje. Hij geloofde niet dat hij erdoor zou sterven, maar toch baarde het hem zorgen. Oké, hij had het ook erg serieus genomen toen Rosalie gebeten werd door een weerwolf, maar dat was anders. Had het een uur langer geduurd was ze dood geweest. Hij vond het ontzettend aardig van haar dat ze hem wilde helpen, al bleef hij het een beetje gek vinden. Het kwam zeer zelden voor dat iemand hem hielp, vooral omdat hij meestal geen hulp wilde aanvaarden.
Hij wist niet zo goed wat hij moest zeggen op het verhaal van haar broer. Hij begreep wel dat ze het daarom best serieus nam, maar wie weet was het helemaal niet dodelijk voor weerwolven. Een beet van een weerwolf was namelijk dodelijk voor een vampier, maar de beet van een vampier was niet dodelijk voor een weerwolf. "Weet je zeker dat het ook dodelijk is voor weerwolven dan? Er zijn veel dingen die dodelijk zijn voor vampiers, maar niet voor weerwolven en andersom," vertelde hij. Hij wist niet goed wat hij erover moest denken.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Al snel pakte ze één van de boeken bij haar op schoot en doorzocht het boek. Rosalie had vaker deze boeken onderzocht, maar dan voor haar broer. Dus waar alles zat wist ze zo ongeveer nog wel. Als ze een afbeelding van de dolk zag waarmee ze Matthew ook mee hadden gestoken, legde ze die open op tafel en pakte dan het volgende boek. In elk boek die hier lag zat wel een beetje informatie over de dolk en misschien als ze alles open legde, had het wel een verband maar dat zou ze dadelijk zien.
Een frons stond op haar gezicht als ze Matthew hoorde. ''Ja, dat weet ik anders was ik hier toch niet.'' Zei Rosalie dan toch een beetje boos. Het irriteerde haar hoe Matthew haar niet geloofde. Ze had hier ervaring mee en dat had ze net verteld en begrip daarvoor tonen deed hij ook niet echt. Rosalie had deze boeken als een keer onderzocht en er stond gewoon duidelijk in dat het ook dodelijk was voor weerwolven, dus Matthew moest niet zo eigenwijs doen en Rosalie gewoon geloven.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij zuchtte even door het antwoord dat hij terug kreeg. Hij hield zijn mond dan ook maar om het niet te verergeren. Matthew kon het vaak heel erg goed vinden met Rosalie, maar soms konden ze elkaar heel erg irriteren. Hij kon er niets aan doen dat hij liever niet wilde denken aan zijn dood. Hij had dan wel geen familie meer, maar hij was zijn leven zeker nog niet beu. Waarschijnlijk kwam het dan ook omdat hij niet wilde geloven dat de dolk zijn dood wel eens kon zijn en dat hij het moeilijk vond om haar hulp te aanvaarden. Meestal gaven mensen niet om hem en lieten ze hem liever sterven dan dat ze hem zouden helpen. Zo waren mensen nou eenmaal.
De wonde deed ontzettend veel pijn, maar dat liet hij niet merken. Het brandde heel erg en hij wilde waarschijnlijk geeneens zien hoe de wonde er ondertussen uitzag. Het voelde aan alsof iemand er de hele tijd vuur tegenaan drukte, en dat het steeds opnieuw verbrandde. Ook lieten zijn helingskrachten hem in de steek. Normaal zou de wonde al lang geheeld moeten zijn, maar dit keer was het anders. Misschien had ze toch gelijk?

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Het gezucht van Matthew was duidelijk hoorbaar en Rosalie ergerde zich er ergens wel een beetje aan, maar reageren deed ze er niet op. Het was niet handig om nu in discussie met hem te gaan dat konden ze ook doen, nadat Matthew weer beter was. Als het zou lukken ten minste. Schuldig voelen tegenover haar broer zou Rosalie ook wel. Als ze Matthew kon redden waarom ze haar broer dan niet hebben kunnen redden? Een korte zucht verliet haar lippen als ze eraan dacht, maar ging al snel verder met de boeken. Ze hoopte gewoon dat er een verband tussen zou zitten. Bij haar broer duurde het een aantal uren en toen was hij al stervende. Rosalie hoopte dat ze dit keer meer tijd zou hebben dan eerst.
Als Rosalie uiteindelijk alle boeken had opengeslagen en op tafel naast elkaar lag, keek ze kort even naar Matthew. Hij was het niet gewend dat iemand om hem gaf, ook al wist hij waarschijnlijk niet dat Rosalie om hem gaf. Het was een korte tijd, maar dat betekent niet dat je niet om iemand kan geven. Rosalie was eigenlijk ook soort van verplicht om hem te helpen, want hij had haar ook geholpen.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het was al een behoorlijke tijd verder en ook Matthew's toestand begon steeds slechter en slechter te worden. Hij had erg veel pijn en was erg zwak. Ook had hij het op het ene moment heel erg warm, terwijl hij het enkele seconden later weer ijskoud had. Af en toe verschenen er zwarte vlekken voor zijn ogen en hij wist niet of het kwam doordat hij zoveel bloed verloren had of door de krachten die volgens Rosalie de dolk waarmee hij neergestoken werd een aantal uren geleden bezat. Toch probeerde hij het een beetje voor zichzelf te houden. Hij zag aan Rosalie dat ze zich best wel zorgen begon te maken en dat wilde hij natuurlijk niet erger maken. Hij vond het aardig dat ze hem wilde hebben, maar hij vroeg zich af of dat wel kon. Als de dolk zoals ze beweerde echt dodelijk was, zou ze hem vast niet kunnen helpen. Hij had geen idee wat ze kon doen, hij wist niet eens hoelang hij nog had als wat ze allemaal vertelde echt waar was. Ergens hoopte hij dat Rosalie geen gelijk had en dat het enkel effect had bij vampiers, maar hij begon ervoor de vrezen. Had het geen effect gehad op weerwolven, had hij zich vast veel beter gevoeld.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Zich zorgen maken deed Rosalie steeds meer, daarom was ze ook beter gaan kijken in haar boeken en toen had ze een kleine aanwijzing gevonden. Zeggen tegen Matthew deed ze niet, want straks gaf ze hem valse hoop en dat wilde ze liever niet. De boeken die ze niet meer nodig had en niks aan had, gooide ze terug in de tas en legde de andere boeken wat beter bij elkaar. Een sterke heks was iets wat ze nodig had, maar daar kon ze wel aankomen. Rosalie had een keer iets voor een heks gedaan en degene moest dus ook wat terug doen. Dat kwam dus vanavond heel goed uit.
"Ik ben zo terug." Vertelde Rosalie en keek nog even naar Matthew. Het duurde misschien twee uur voordat ze eindelijk bij de heks kon komen en weer terug, maar daar had Rosalie het voor over. Ze hoopte natuurlijk niet dat Matthew al gestorven was in de tussentijd. De benodigheden had Rosalie allemaal al dus de heks hoefde enkel alleen de spreuk op te zeggen, maar of het zou werken wist Rosalie niet. En toen Rosalie het verhaal tegen de heks vertelde wist ze het ook niet zeker.
"Hey Matthew, ben er weer." Zei Rosalie zachtjes als ze hem weer op de bank zag zitten. "Dit is Bonnie." En zo stelde Rosalie de heks voor.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld