Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Demish

Account verwijderd

schreef:
Lag het aan hem of zat Shae meer aan hem dan ze voorheen gedaan had? Was dit weer iets wat hij gewoon nooit opgemerkt had en waar hij zich ineens pijnlijk bewust van zou worden? Inmiddels was hij niet meer zeker van wat wel en niet hoorde. Ze waren beste vrienden geweest, dat waren ze nog steeds, maar wat daar nu precies bij hoorde en wat niet, was voor hem een groot vraagteken. Het was alsof er niets meer klopte van zijn gedachten en gevoelens en dat maakte dat hij alles wat hij deed nu betwijfelde.
Hij rolde lachend met zijn ogen toen Shae lachte dat ze zich vereerd voelde. Ze hoefde zich niet vereerd te voelen. Hoewel hij in de winterdag vaak het bed deelde met een vrouw die hij de desbetreffende avond ontmoet had, deed hij het niet elke dag. Voor Shae teruggekomen was, verbleef hij dan in de auto en nu bracht hij die avonden vaak met haar door.
'Probeer je me er nu van te overtuigen wel met iemand naar huis te gaan?' vroeg hij geamuseerd. Het was wel eens gebeurd dat hij met iemand mee naar huis gegaan was terwijl hij in eerste instantie iets met Shae gedaan had. Dat gebeurde echter alleen als ze hem ervan overtuigde dat hij het moest doen. Ze leek het uiterst interessant te vinden hoe hij op andere vrouwen afstapte.
Hij glimlachte even naar Shae en vulde zijn longen opnieuw met rook. De nicotine had hem al meteen goed gedaan, het draaierige gevoel was verdwenen en had plaats gemaakt voor een prettig gevoel. Dat prettige gevoel maakte echter ook al snel weer plaats voor een ander gevoel in zijn maag.
'Kan ik je ervan overtuigen pizza met me te gaan eten?' vroeg hij, waarna hij opzij keek naar Shae. Hoewel ze nog helemaal niet zo lang in de club waren geweest, had hij wel honger. Hij kon zich als hij eerlijk was ook niet herinneren dat hij na vanmorgen nog gegeten had. Als hij eerlijk was, had hij zich behoorlijk druk gemaakt over vanavond. Iets wat hij geprobeerd had te negeren, maar wat hem niet helemaal gelukt was.
'We kunnen eten bij Lanelle,' stelde hij voor. Hoewel hij vroeger amper aan geld had kunnen komen, had hij altijd gespaard om met Shae te kunnen eten bij Lanelle. Na haar eerste gebroken hart waren ze daar gaan eten, voor haar verjaardag, voor zijn verjaardag en zo nu en dan als ze niet de kroeg uit gegooid waren en ze zich flink bezat hadden. Lanelle was voor hem een bron van prettige herinneringen, misschien dat hij het eten daarom altijd zo lekker gevonden had. Misschien waren het niet de pizza's die zo geweldig waren, maar de gevoelens die hij had als hij daar binnen liep. Vooral de eerste maanden na het vertrek van Shae had hij er opvallend vaak gegeten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Shae rookte haar sigaret op. Een sigaret oproken voelde nu een stuk prettiger dan dat het normaal deed. Het leek haar nog meer te ontspannen, de smaak was duidelijker aanwezig in haar gehemelte en zelfs de rook leek net iets grijzer te zijn dan normaal, terwijl het tipje van de sigaret zo nu en dan opgloeide als de ondergaande zon.
‘Misschien?’ antwoordde ze grijnzend, toen hij vroeg of ze hem probeerde te overtuigen om wel met iemand naar huis te gaan. Als Aaron dat graag wilde, dan zou ze hem daar altijd in aanmoedigen. Hij zou het vast ook leuk vinden als Shae eens zo ver zou komen dat ze met een jongen mee naar huis zou gaan. Tenminste, Shae ging er vanuit dat hij dat zou vinden.
Aaron vroeg aan Shae of ze met hem mee wilde om pizza te eten. Juist op dat moment voelde ze haar maag knorren en de droogte die op haar tong en in haar keel heerste. ‘Ja, ik heb echt zin in pizza! Al wil ik dan ook wel iets te drinken.’ Ze hoefde niet eens een glas vol alcohol. Op dit moment was ze in staat om een groot glas cola weg te werken, zeker naast een heerlijke pizza van Lanelle.
Het was al een hele tijd geleden geweest dat ze Lannele had bezocht. Het was echt haar en Aaron hun plekje geweest. Op verjaardagen waren ze daar altijd wezen eten, maar ook op momenten die iets minder leuk waren geweest, of als ze er gewoon zin in hadden gehad.
‘Als we ergens anders naar toe zouden gaan dan Lanelle, had ik je echt wat aan gedaan,’ zei Shae lachend en ze legde haar hand op de arm van Aaron. ‘Ik haal onze jassen wel op! Ik ben zo terug!’ Zo snel als ze kon werkte ze haarzelf weer de club in, waarna ze meteen door ging naar de garderobe. Tussen de zee van donkere winterjassen was het behoorlijk lastig om haar eigen jas, en die van Aaron, te vinden. Uiteindelijk had ze de hanger gevonden waar ze de twee jassen aan had opgehangen. Het verschil tussen haar jas en die van Aaron was behoorlijk groot. Shae zou er waarschijnlijk half in verzuipen. Door die gedachte schoot ze in lach. Niemand kon écht verzuipen in een jas, zelfs niet in een jas zoals die van Aaron.Ze trok haar eigen jas aan en ritste hem goed dicht, zodat ze het niet koud zou krijgen als ze een tijdje aan het lopen was. Met de jas van Aaron over haar arm, begon ze aan haar terugtocht naar buiten. Eenmaal daar gaf ze de jas aan Aaron, zodat hij die aan zou kunnen trekken. Ongeduldig wachtte ze tot hij klaar was. Zelfs zij had, in haar staat, een jas nog sneller aan kunnen trekken dan hij.
Aaron had zijn jas nog geen drie seconden aan of Shae stond al achter hem. Ze legde haar handen op zijn schouders en met een sprongetje belandde ze op zijn rug. Ze klemde haar benen stevig rond zijn middel en legde haar armen rond zijn hals. ‘Op naar Lanelle!’

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Misschien was het een goede optie voor hem geweest om vanavond met iemand mee te gaan, maar het had niet in zijn planning gelegen en lag ook nog steeds niet in zijn planning. Misschien morgen. De winter was nog lang niet voorbij en de nachten zouden waarschijnlijk nog kouder worden dan ze al geweest waren. Hij was echter niet bang dat een winter hem de das om zou doen. Hij zou allicht last krijgen van zijn spieren en misschien zou hij opeen gegeven moment zelfs moeite hebben met het voelen van zijn voeten en handen, maar erger zou het niet worden.
Hij glimlachte toen Shae vol enthousiasme reageerde op zijn voorstel. Het was alweer jaren geleden dat ze samen bij Lanelle gegeten hadden. Voor haar vertrek was het hun plek geweest, hoewel hij helemaal niet zo vaak het geld had gehad om er te eten.
'Jij, mij wat aan doen?' lachte hij. Shae was helemaal niet in staat om hem iets aan te doen. Niet omdat hij haar beste vriend was, maar ook omdat ze hem lichamelijk simpelweg niet aan zou kunnen. Ze was een stuk korter en dunner dan hij was. Als ze hem iets aan wilde doen, kon hij haar net zo lang vasthouden tot ze hem niets meer aan wilde doen. Misschien dat hij die kracht vroeger niet gehad had, maar nu wel.
Rustig wachtte hij tot Shae terugkwam met de jassen. Iets wat wel even duurde, maar wat begrijpelijk was. In de tussentijd stak hij een tweede sigaret op en staarde hij wat voor zich uit. Van de kou had hij geen last. Zelfs nu had hij het nog warm, alsof zijn huid lichtjes na smeulde.
Toen Shae weer terugkwam, duwde hij zijn sigaret uit en pakte hij de jas van haar aan, waarna hij die op zijn gemak over zijn schouders trok. Hij duwde de rits niet dicht. Een beetje verbaasd keek hij op toen hij twee paar handen op zijn schouders voelde en een lichaam zich vervolgens om hem heen klemde. Hij had er even voor nodig om te begrijpen dat Shae op zijn rug gesprongen was. Hij legde zijn handen onder haar benen om haar lichaam iets te ondersteunen en lachte toen ze vrolijk riep.
'Je bent een weirdo, Stanley,' lachte hij, waarna hij in beweging kwam. Lanelle was niet erg ver vanuit de club. Hoogstens een minuut of tien. Een kwartier in zijn staat. Helemaal bezopen was hij niet, maar hij had zeker genoeg gedronken. Het was dan ook niet gek dat hij er moeite mee had om in een rechte lijn te lopen.
Zoals voorspeld stonden ze een kwartier later voor Lanelle. Hij keek naar het verlichte bord en zette Shae weer rustig op de grond. Het voelde raar om hier weer te staan met Shae, maar op hetzelfde moment voelde het ook wel vertrouwd. Hij besloot er niet te lang over na te denken en duwde de deur open voor Shae, waarna hij zelf volgde. De vertrouwde geur verwelkomde hem direct en een glimlach speelde rond zijn lippen. De drank had hem goed gedaan, hoewel hij nog een paar glazen niet af zou slaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Ik ben geen weirdo! Ik ben alleen een beetje dronken!’ Shae had zichzelf lachend verdedigend met die woorden. Oké, misschien was het wel een beetje raar om zomaar bij iemand achter op zijn rug te springen, maar er waren genoeg mensen die dat wel eens deden? Misschien was Aaron wel de weirdo, omdat hij het allemaal toe liet. Hij had immers zijn armen onder haar benen gelegd en hij was vervolgens aan zijn weg naar Lanelle begonnen, nog altijd met Shae op zijn rug.
In de vijftien minuten die ze nodig hadden gehad om naar Lanelle te komen, waren er weinig gesprekken gevoerd. Shae had af en toe moeten lachen als Aaron haar weer een keer goed omhoog had geduwd, zodat ze niet zou vallen, of als hij een beetje was begonnen met wankelen. Toch was ze nooit bang geweest dat Aaron haar zou laten vallen. Zelfs en dronken Aaron zou nog heel erg goed op haar letten.
Toen ze aan waren gekomen bij hun favoriete pizzarestaurant, had Shae jammer genoeg van Aaron zijn rug af gemoeten. Toch was ze heel blij geweest om de verlichte diner weer te zien. Het was iets van vroeger, een stukje uit hun vriendschap wat er nog steeds was, wat er misschien nog wel jaren zou blijven.
Shae volgde haar beste vriend naar binnen, waar het heerlijk rook naar versgebakken pizzadeeg, gemengd met de geur van gesmolten kaas en verse ingrediënten. Ondanks dat het een vierentwintig uur-diner was, was het niet bijzonder druk. Shae had geen idee van tijd, maar ze gokte dat als mensen echt klaar waren met uitgaan, ze hier nog wel een pizza zouden komen halen. Dat was in ieder geval waar Shae en Aaron voor waren gekomen, al had Shae zich ondertussen ook bedacht dat ze een grote milkshake wilde om haar dorst te lessen.
Haar ogen geleden door de ruimte en ze glimlachte toen ze zag dat “hun” plekje nog vrij was. Het was een tafeltje bij het raam, zodat ze naar buiten hadden kunnen kijken. ‘Kom, ons plekje is vrij!’ zei Shae dan ook enthousiast, waarna ze de hand van haar beste vriend vastnam en hem meetrok naar het tafeltje. Ze trok haar jas uit toen ze er eenmaal waren en nam plaats op één van de stoelen.
Toen ook Aaron plaats had genomen, kwam de eigenaresse van de diner hun kant op.
‘Ik denk dat mijn ogen mij bedriegen, want deze twee gezichten heb ik al in geen eeuwen meer gezien!’ sprak ze, zo enthousiast omdat Shae en Aaron weer terug waren gekeerd. Shae moest echter heel erg lachen om de woorden van de vrouw. Zo lang was ze helemaal niet weg geweest. Misschien twee tot drie jaar, maar geen eeuwen. Ze had het overdreven kantje van de eigenaresse altijd wel gewaardeerd.
‘Wat kan ik voor jullie doen?’
‘Ik wil een pizza!’ zei Shae meteen, al was het één van de weinige soorten voedsel doe je hier kon krijgen, dus het was best logisch dat Shae dat graag wilde eten.
‘Is met spinazie en kip nog steeds je favoriet, lieverd?’ vroeg de eigenaresse, waarop Shae knikte. Daarna richtte de eigenaresse zich op Aaron. ‘En voor jou een pizza met vier verschillende soorten vlees?’

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Geamuseerd schudde hij zijn hoofd om haar verweer. Ze was geen weirdo, ze was alleen een beetje dronken. Toch kon ze ook een beetje gek zijn als ze niet gedronken had, hoewel ze beduidend gekker deed als ze wel gedronken had. Hij vond het niet erg. Misschien vond hij het zelfs wel leuk dat Shae ontzettend spontaan en ondoordacht kon zijn. Hun dagen waren daardoor onvoorspelbaar en nooit saai.
Hoewel hij heel af en toe nog wel bij Lanelle geweest was, voelde het toch anders nu Shae weer naast hem stond. Het was altijd het restaurant geweest waar ze samen heen gingen, niet alleen. Het had dan ook behoorlijk vreemd gevoeld om wel alleen binnen te zitten.
Hij werd uit zijn gedachten getrokken toen Shae enthousiast begon te roepen. Zijn blik gleed naar de plek waar ze vroeger vaak gezeten hadden. Het kleine tafeltje bij het raam. Echter, voor hij iets kon zeggen, had Shae zijn hand al gepakt en trok ze hem mee naar het tafeltje. Hij lachte. Blijkbaar had Shae het idee dat hij niet met haar mee zou lopen als ze hem niet achter haar aan trok. Pas bij het tafeltje aangekomen liet ze zijn hand los, waarna hij zijn jas weer uittrok en over de stoel legde tegenover Shae. Technisch gezien was het een tafel van vier, maar het was duidelijk dat er geen vier mensen aan het tafeltje pasten.
Hij glimlachte toen de eigenaresse bij hun tafel kwam staan en hen vertelde dat ze hen al in geen eeuwen gezien had. Shae begon hard te lachen en hij schudde grijnzend zijn hoofd. Het was inderdaad lang geleden geweest.
'Altijd.' Al zo lang ze hier kwamen, at hij pizza met vier verschillende soorten vlees. Als hij eens uiteten ging, wilde hij het wel goed doen. Ten slotte leefde hij tot de volgende keer op brood, wat maakte dat de pizza's altijd extra goed smaakte. Voor ieder ander was het misschien zo speciaal niet, maar voor hem was het dat wel altijd geweest.
'Willen jullie er ook iets te drinken bij?' vroeg de eigenaresse hen, waarna ze even nieuwsgierig naar hen keek. Hij schudde zijn hoofd. Hoewel hij er morgen vast spijt van kreeg na alle alcohol die hij achterover geslagen had, had hij nu geen zin in drinken. Bovendien zou het zijn eetlust verpesten. De pizza's hier waren van goede kwaliteit. Ze hadden een redelijk formaat en werden goed belegd. Als hij hier at, zorgde hij er meestal voor dat hij genoeg eetlust had. Dat was voor hem echter nooit een probleem geweest. Ten slotte was brood geen ideaal dieet en zat hij al vrij snel weer met honger.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Hoe langer Shae zich weer in haar geboortestand bevond, hoe meer herinneringen ze terug kreeg aan haar vriendschap met Aaron. Niet dat ze hun avondjes in Lanelle ooit was vergeten. Toch waren het de kleine dingetjes aan de diner die haar nu pas weer opvielen. Het feit dat hij dag en nacht geopend was, dat de eigenaresse nog steeds wist wie ze waren, hun tafeltje waar ze altijd lachend aan hadden gezeten. Er was hier zoveel gebeurd en ze had het ooit allemaal achter gelaten, en voor wat? Voor een opleiding, een goede toekomst. Eentje die ze misschien ook wel had kunnen krijgen als ze hier was gebleven, bij Aaron. Als ze elke maand samen met hem naar deze plek was gegaan om te eten, ondanks dat hij altijd had moeten sparen om er te kunnen eten.
Aaron sloeg het aanbod van wat te drinken af, maar Shae haar arm schoot meteen de lucht in, alsof ze de vrouw wilden tegen houden om te gaan. ‘Ik wil graag een milkshake. Een hele grote.’ Ze knikte om haarzelf te bevestigen. Dat was inderdaad wat ze wilde. Iets om haar dorst te lessen, wat best zou kunnen met een grote aardbeienmilkshake.
‘Is aardbei nog steeds je favoriet?’ vroeg de eigenaresse, waarop Shae knikte. Wat Shae niet door had, was dat de vrouw aan het lachen was, waarschijnlijk om de staat waar ze nu in verkeerde. Ze was gewoon dronken? De meeste mensen die hier midden in de nacht kwamen, waren dat. Misschien was er ook nog wel iets anders met haar aan de hand, maar dat was niet iets wat ze hardop zou gaan zeggen. Als Aaron het zou horen, dan zou hij echt een spelbreker zijn en dan zou de hele avond meteen verpest worden. Iets wat ze niet op haar geweten wilde hebben.
De eigenaresse verdween met hun bestelling naar de keuken, wat Shae en Aaron weer tijd gaf voor elkaar. Shae zette haar ellebogen op de tafel en liet zo haar gezicht in haar handen rusten, terwijl ze haar beste vriend bekeek. Plotseling bedacht ze zich dat het zijn idee was geweest om hier naar toe te gaan, terwijl ze het eigenlijk hadden gehad over dat Aaron wel met een meisje naar huis had kunnen gaan. Misschien had hij dat wel echt niet gewild, wat natuurlijk kon. Shae wist ook wel dat hij niet elke avond met een meisje in bed wilde liggen.
‘Waarom wilde je pizza eten bij Lanelle?’ vroeg Shae aan hem. Het had natuurlijk gekund dat hij gewoon honger had gehad. Shae moest toegeven dat ze ook wel zin had in iets vettigs, met veel kaas en een hele lekkere saus. Ze kon zich er nu al op verheugen, samen met de grote aardbeienmilkshake die ze er bij zou krijgen.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Net als de eigenaresse schoot hij in de lach toen Shae bijna op kinderlijke wijze riep dat ze een hele grote milkshake wilde hebben. Hoewel hij zich niet kon herinneren dat Shae veel gedronken had, kwam ze ladderzat over. Voor enkele seconden vroeg hij zich af of hij ook zo overkwam, tot hij zich besefte dat dat niet uitmaakte. Shae kon hem niet veroordelen als ze nog zatter was dan hij.
Shae leek hem te bestuderen, wat maakte dat hij hetzelfde deed. Zijn blik gleed langs haar haren, die een stuk korter waren dan ze geweest waren voor ze vertrokken was. Zijn blik gleed langs haar gelaatstrekken, die in de afgelopen jaren vrouwelijker geworden leken te zijn dan ze voorheen geweest waren. Shae had lange, donkere wimpers en een fijn gezicht. Ze zag er erg lief uit, hoewel hij moest toegeven dat ze er nu voornamelijk heel erg bezopen uitzag. Veranderde hij ook zo als hij gedronken had?
'Geen idee, waarom zou ik nu naar een pizzeria willen?' vroeg hij geamuseerd. Het was niet alsof ze hier iets anders konden doen dan Italiaans eten.
'Ik denk dat ik na vanmiddag niks meer gegeten heb,' gaf hij toe. Doordat hij vaak nachtelijke uitjes maakte, had hij nu niet bepaald een ritme. Meestal at hij als hij honger had, wat betekende dat hij soms halve dagen niet at. Als hij een kater had of ziek was, at hij soms hele dagen niet. Hoewel hij zich er bewust van was dat het niet gezond was, deed hij ook geen moeite om het te veranderen. Misschien dat er ooit een dag zou komen waarop hij meer vastigheid had, dan zou hij zijn lichaam wel wennen aan regelmatig en gezond eten. Voor nu zat het er nog niet in.
Zijn bik gleed even door de diner. Het was erg rustig. De meesten waren nog niet uit gefeest. Zodra de clubs sloten, kon het hier behoorlijk druk zijn. Ze waren echter een hele poos voor sluitingstijd vertrokken. Misschien waren ze zelfs maar een uur of twee in de club geweest.
'Wat ben je van plan te doen als je je diploma hebt?' De vraag was ineens in zijn hoofd opgekomen. Als ze haar diploma had, zou ze dan weer vertrekken? Zou ze deze keer vertrekken en niet meer terugkomen? Het klonk logisch. Shae zou waarschijnlijk een baan vinden, een vriend vinden en geen reden meer hebben om terug te komen naar hier. Misschien zou ze haar ouders zo nu en dan nog bezoeken, maar hij geloofde niet dat ze hem nog zou opzoeken als ze eenmaal gesetteld was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Op een gegeven moment werd het grappig om naar iemand te staren. Er vielen kleine dingetjes op die misschien normaal nooit door het blote oog werden gezien, vooral niet tussen twee beste vrienden. Shae was het gezicht van Aaron gewend. Ze kende elke uitdrukking, elke manier waarop hij naar iets of iemand kon kijken. Nu had hij toch wel iets “dronkens” over zich heen, zoals Shae dat mooi verwoorde in haar gedachten. Toch waren er ook een paar dingetjes die haar opvielen, zoals de manier waarop zijn haren iets uit hun huid waren gezakt, waardoor ze schaduwen wierpen over zijn gezicht.
‘Aaron! Je moet wel goed eten!’ Niet dat Shae nou altijd een uitgebalanceerd dieet had gehad toen ze op kamers had gewoond, maar vaak was ontbijt, lunch en diner haar nog wel gelukt. Ergens snapte ze ook wel dat Aaron geen zin had gehad om al weer brood te eten. Ze had het idee dat hij dat best vaak naar binnen propte, waar hij vast een keer gek van werd. Hij had echter al sinds de middag niks meer gegeten, wat betekende dat het best logisch was dat hij nu honger had gehad. Tenminste, Shae vond het nog redelijk logisch. Zelf had ze nog wel iets gegeten in de avond, dus waarschijnlijk zou ze de hele pizza niet eens meer op krijgen, zeker niet in combinatie met de milkshake.
Aaron bekeek de diner en Shae besloot hetzelfde te doen. Ze wilde vooral graag weten of haar milkshake al onderweg was. Heel lang kon het niet duren, want veel bereiding kwam er niet aan te pas. Ze zag echter nog nergens een dienblad met een hoog glas, gevuld met haar roze milkshake. Ze hoorde Aaron zijn stem, maar zijn woorden drongen pas later tot haar door. Ze draaide zich dan ook weer terug en staarde bedenkelijk naar de jongen die voor haar zat.
‘Waarom vraag je dat nu?’ Het was wel de laatste vraag waar iemand aan zou denken op een avond zoals deze, bestaande uit alcohol en veel gelach. Shae wist er eigenlijk ook geen antwoord op. Nu in ieder geval niet. Ze was geen studeren omdat dat hetgeen was wat ze had moeten doen. Het hoorde bij het leven. Eerst de middelbare school, daarna studeren en dan een baan. In het werkveld van haar studie waren genoeg banen, maar ze wist eigenlijk niet wat ze graag zou willen doen.
‘Werken… Denk ik?’ Dat was het meest logische om te doen. Na studeren kwam werken. Dus dat was waarschijnlijk hetgeen wat ze zou gaan doen. Ze wist echter nog niet waar, of wat ze dan precies zou gaan doen. Op dit moment wilde ze daar eigenlijk niet over nadenken. Haar toekomstplannen lagen voor haar gevoel nog behoorlijk ver in het verschiet, ondanks dat ze al best dichtbij aan het komen waren en ze vrijwel niet op schoot op school.
Shae keek nog eens om haar heen. ‘Zie jij mijn milkshake al ergens?’

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Toen Shae riep dat hij wel goed moest eten, keek hij haar geamuseerd aan. Een normaal persoon zou misschien roepen dat ze op zijn moeder leek, maar dat was voor hem niet het geval. Shae was voor hem misschien wel de meest zorgende persoon in zijn leven geweest. Ze was de enige die hem in het verleden een slaapplek aangeboden had, samen met hem gegeten had en hem checkte als hij even niets van zich liet horen. Hij had het altijd gewaardeerd, hoewel het bijna komisch was dat ze nog voor hem wilde zorgen terwijl ze beide volwassen waren. Inmiddels zou hij in staat moeten zijn zijn eigen boontjes te doppen.
Hij hief zijn schouders op. De vraag was in zijn hoofd gesprongen. Hij had niet genoeg gedronken om helemaal niet meer na te kunnen denken en zijn hoofd was sowieso nogal chaotisch geweest de afgelopen tijd. Inmiddels had hij ook niet heel veel meer orde geschept. Zijn avond met Shae had in elk geval niet heel veel meer opgeleverd dan nog meer verwarring en onzekerheid over wat hij wel en niet voelde. Plotseling vervloekte hij het feit dat hij niet op een normale leeftijd begonnen was met vriendinnetjes en gevoelens. Dan had hij vast geweten wat hij ermee aan moest.
'Hier?' Ook in hun stadje zou ze een baan kunnen vinden. Het zou waarschijnlijk geen wereldbaan zijn en erg spannend was het hier ook niet, maar ze zou wel bij haar ouders en hem in de buurt blijven. Iets wat hij wel fijn vond, hoewel hij zich er ook bewust van was dat hij dat onmogelijk kon vragen.
Zijn blik gleed door de diner, waarna hij knikte naar de eigenaresse die richting hun tafeltje wandelde met twee grote milkshakes. In eerst instantie dacht hij daar niet over na, tot ze allebei de glazen op hun tafeltje zette en hij een beetje verbaasd naar haar keek. Hij wist toch zeker dat hij gezegd had dat hij geen drinken wilde.
'Je hebt nog iets van ons tegoed,' zei ze, waarna ze naar hem glimlachte en de tafel weer verliet. Hij schudde zijn hoofd en nam een slokje van zijn milkshake. Hij had geen drinken gehoeven, maar hij zou het ook niet afslaan als hij het aangeboden kreeg.
'Zouden er ook alcoholische milkshakes bestaan?' vroeg hij bedenkelijk. Het zou wel een uitvinding zijn voor de zomerdag. Ijs en alcohol was wat hem betreft een perfecte combinatie. Niet alleen werd je verkoeld, maar na een paar milkshakes zou je je plotseling ook een stuk vrolijker voelen. Misschien moest hij maar eens vragen of ze wodka bij de milkshakes wilden gooien.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Shae haalde haar schouders op. Ze wist nog niet of ze wel in deze stad wilde werken. Ze wist nog niet eens wat ze wilde gaan doen, dus hoe kon ze dan weten waar ze dat zou doen? In haar hoofd moest ze eerst weten wat voor werk ze graag zou willen doen, voordat ze zou weten waar ze het werk zou gaan uitvoeren. Wel moest ze toegeven dat ze graag in de buurt van Aaron zou willen blijven, want ze had hem in de tijd dat ze hier niet was geweest, best gemist. Dat was iets wat ze zich echter pas gerealiseerd toen ze hier weer was geweest. Aan de andere kant, als ze ergens anders wel werk zou kunnen krijgen, dan zou ze misschien wel ergens anders gaan werken.
‘Misschien,’ besloot ze om aan Aaron te vertellen. ‘Als ik hier werk kan krijgen.’ Eigenlijk wilde ze nu helemaal niet nadenken over werk. Het scheelde dat alle zorgen over school op dit moment van haar afgleden. Alsof haar zorgen regendruppels waren en haar lichaam volledig bedekt was in waterdichte kleding. Anders had ze al lang gedacht aan het feit dat ze voor werk wel een diploma nodig zou hebben en dat ze die misschien niet zou gaan halen.
Shae zag Aaron ergens naar knikken en ze draaide zich enthousiast om in haar stoel. Ze zag de eigenaresse al lopen met twee milkshakes, waardoor de glimlach op haar gezicht alleen maar groter werd. Heel even dacht ze zelfs dat ze er nog een tweede milkshake bij zou krijgen, maar hij werd al voor de neus van Aaron neer gezet. Dat was eigenlijk ook veel leuker, ondanks dat hij helemaal niet om een milkshake had gevraagd en zij wel. Ze was wel blij dat ze nu een milkshake voor haarzelf had en dat Aaron er nu niet stiekem een slokje van zou proberen te nemen.
Blij nam Shae haar milkshake aan en trok ze het naar zich toe. Ze plaatste haar lippen om het rietje en nam meteen een paar slokken van de lekkernij die ze eigenlijk al veel te lang niet meer had gehad. Natuurlijk was er zo nu en dan wel een aardbeienmilkshake naar binnen gegaan, maar geen enkele milkshake kwam in de buurt bij de milkshake van Lanelle. Misschien lag het meer aan de herinneringen dan aan de smaak, maar voor haar was deze milkshake de beste op de wereld.
Toen Aaron begon te praten, keek Shae weer op. Nog steeds met het rietje tussen haar lippen vormde haar gezicht zich in een frons, terwijl ze na probeerde te denken over de vraag van Aaron. Alcoholische milkshakes. Het klonk eigenlijk wel perfect. Iedereen had in de zomer wel zin in ijs, maar soms ook in alcohol. Dan moest het echter wel iets fris zijn, want anders was het of te zoet of viel het veel te zwaar.
‘Ik denk dat als het nog niet bestaat, wij het moeten uitvinden,’ bedacht ze zich. Ze pakte haar milkshake op en hield hem omhoog, zodat ze samen met Aaron kon proosten.
‘Proost, Donaire. Op milkshakes, met of zonder alcohol, pizza van Lanelle en… Alles wat daar bij komt kijken.’

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
'Ik wist wel dat je zou komen opdagen vanavond!' lachte Rhys bij binnenkomst. Hij rolde met zijn ogen. Als er een pubquiz georganiseerd werd, was hij daar meestal wel bij aanwezig. Niet omdat hij er goed in was of omdat je er veel mee kon winnen, maar omdat hij de sfeer erg prettig was. Die avonden stond hij vaak niet in het middelpunt van de aandacht, iedereen was gefocust op de vragen en het antwoord daarop. Meestal zat hij achter ergens bij de bar en deed hij in stilte mee met de vragen. Normaal gesproken betaalde je om mee te kunnen doen, maar Rhys hield altijd een blad voor hem achter. Hoewel hij met Rhys zijn financiële situatie nooit besproken had, leek het voor hem duidelijk te zijn dat hij niet erg breed zat. Misschien lag dat aan het feit dat hij foute gasten de deur wees in ruil voor alcoholconsumptie.
'Natuurlijk is de lieftallige dame er ook weer bij.' Rhys knikte even naar Shae en hij hief zijn schouders op, zijn avonden waren een stuk leuker als Shae erbij was. Hoewel hij het gevoel had dat Shae geen grote fan was, was hij toch blij dat ze besloten had met hem mee te gaan.
Rhys haalde het antwoordenblad tevoorschijn en legde die op de bar, waarna hij op de kruk ging zitten en het blad pakte. Geen prijzen vanavond, maar voor elk goede antwoord kregen ze wel een glas bier. Dat was voor hem goed genoeg.
'Ze hebben zelfs haar ingehuurd,' merkte Rhys op, waarna hij knikte naar het meisje dat met een dienblad door de kroeg liep. Haar typische Tiroler jurkje was diep uitgesneden en aan de korte kant. Het zou hem weinig verbazen als het hun manier van klanten winnen was. Als zijn aandacht niet constant zo bij Shae lag, had hij er misschien ook wel langer dan een enkele seconde naar gekeken.
Rhys gaf hen allebei vast een glas bier en ging toen in de weer met dienbladen vullen. Als ze bij elk goede antwoord een glas bier zouden krijgen, zouden er behoorlijk wat liters doorheen gaan vanavond. Hoe ze precies wilde checken of dat ze het antwoord ook daadwerkelijk goed hadden, was voor hem nog een raadsel. Waarschijnlijk zouden ze uitgaan van de eerlijkheid van de mens. Helaas leek de mens niet zo eerlijk als het ging om alcohol of andere verslavende middelen. Als hij eerlijk was, had hij in zijn leven ook wel wat bij elkaar gelogen om aan alcohol en sigaretten te komen. Zeker toen hij nog niet de juiste leeftijd had om het zelf te kunnen kopen. Hij was zich ervan bewust dat hij erg jong was begonnen met zowel drinken als roken. Nu kon hij alleen maar blij zijn dat hij Shae in die tijd niet met zich meegetrokken had, want toentertijd had hij niet beseft hoe slecht het eigenlijk voor hem was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Aaron had Shae wel een paar keer moeten vragen of ze mee had gewild naar de pubquiz, voordat ze uiteindelijk ook ja had gezegd. Ze had het nooit echt geweldige avonden gevonden. Niet omdat ze de antwoorden niet had geweten of omdat ze niet tegen haar verlies kon, het had haar gewoonweg nooit getrokken. Toch had ze het wel voor zich gezien dat Aaron stilletjes, in zijn eentje, achter de bar had gezeten, met een formulier vol met antwoorden. Als Aaron de pubquiz echt zag als iets wat hij graag deed, had Shae eigenlijk niet anders gekund dan mee te gaan, ondanks dat de hele avond in het teken stond van Tirol en er alleen maar bier viel te winnen in plaats van echte prijzen.
Shae schonk Rhys een glimlach. Al vanaf hun eerste ontmoeting had hij Shae een schone dame genoemd en ze moest toegeven dat het haar nooit had geïrriteerd. Het was waarschijnlijk bedoeld als een plagend grapje, maar het kwam niet vervelend over. Nog voordat Shae echt plaats had genomen op één van de barkrukken, waren er al twee glazen met bier ingeschonken en lag er een blad voor haar en Aaron klaar om mee te doen.
Ze had het blaadje iets naar zich toe geschoven, zodat ze het beter kon bekijken. Jammer genoeg stonden de vragen er nog niet op, dus zouden ze moeten wachten tot de quiz officieel zou beginnen en iemand de vragen zou stellen. Haar aandacht werd echter al van het blaadje weg getrokken door Aaron, wie het had over iemand die ze in hadden gehuurd. Shae draaide zich om en zag meteen wie hij had bedoeld. Er liep een meisje met bier rond, van top tot teen gekleed in een Tirolerjurkje. Al was van top tot teen dan niet echt de juiste benaming, aangezien het behoorlijk laag uitgesneden was en het misschien net over de billen van het meisje kwam.
‘We moeten een teamnaam hebben,’ besloot Shae, in plaats van dat ze in ging op het meisje dat Aaron aan had gewezen. De quiz vond ze nu iets belangrijker dan één of andere bimbo die rondliep om de bar wat meer geld op te laten leveren. Ze wist niet of het echt de bedoeling was dat mensen het in groepjes zouden spelen of dat het ieder voor zich was, maar het maakte haar eigenlijk ook niet veel uit. Aaron had haar uitgenodigd om samen de quiz te spelen, dus dat zouden ze ook gaan doen.
Ze pakte het glas bier en nam daar eerst een paar slokken van. De laatste paar keer dat ze Aaron had gezien, buiten de sloperij om dan, was er best vaak alcohol bij komen kijken, maar Shae vond dat het moest kunnen. De laatste keer had ze wel een behoorlijke kater gehad, maar ze had ook een geweldige nacht mee mogen maken met Aaron.
‘Over een paar minuten begint de pubquiz! Als je nog geen antwoordformulier hebt, koop er dan snel eentje, want voor elk goed antwoord gaat de tap open!’ werd er rond geroepen, wat veel gejoel opleverde. Het gejoel had waarschijnlijk meer te maken met de prijs dan met de quiz.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Deze quizzen waren misschien wel het normaalste wat hij deed in zijn leven. Ze waren niet spannend of uitdagend, maar het gaf hem het gevoel heel even normaal te zijn. Soms speelde hij met leeftijdsgenoten, meestal waren de mensen die meededen als iets ouder. Vanavond waren het echter voornamelijk leeftijdsgenoten. Verrassend was dat niet, de meesten van zijn leeftijd wisten wel raad met alcohol.
'Shaeron,' stelde hij voor, waarna hij Shae een grijns toewierp. Ze hadden geen teamnaam nodig, maar als Shae het leuk vond om een teamnaam te hebben, zou hij dat niet voor haar verpesten. Hij was zich er wel van bewust dat ze waarschijnlijk alleen meeging omdat hij dat leuk vond.
Hij nam een paar slokken van zijn bier en knikte toen werd geroepen dat ze over een paar minuten zouden beginnen. Op de meeste tafeltjes lag wel een antwoordformulier, wat betekende dat het na de eerste tien vragen waarschijnlijk al een behoorlijk gezellige boel zou worden. Als je voor elk goede antwoord een glas bier zou krijgen en je het goed zou doen, zou je tegen het einde van de avond waarschijnlijk bezopen onder de tafel liggen. Hij hoopte maar dat de vragen niet zo makkelijk zouden zijn als ze de vorige keer gedaan hadden.
'Dames en heren, voor we beginnen met de eerste vraag, wil ik jullie graag voorstellen aan de lieftallige Charlot, die vanavond voor al uw drankjes zal zorgen. Ook aan de bar bent u altijd welkom voor het genot van een extra drankje.' Hij had zo'n vermoeden dat er vanavond voornamelijk vrouwen aan de bar zouden staan. Rhys wierp hem een blik toe en hij lachte, Rhys was er ook niet vies van om zo nu en dan een meisje uit de kroeg mee naar huis te nemen. Bovendien genoot Rhys behoorlijk van de aandacht die hij kreeg als barman.
'Houd allemaal uw pen gereed en dan kunnen we beginnen met de eerste vraag. Na elke vijf vragen zal er een korte pauze plaatsvinden waarin Charlot goede antwoorden beloond met een glas koud bier.' Zijn blik gleed even naar de jongeman die bij de microfoon stond. Als hij een gokje moest wagen, zou hij zeggen dat de jongen op de universiteit studeerde en zelf de vragen bedacht. Hij zag eruit als het stereotype nerd, hoewel het natuurlijk niet aardig was zoiets te denken.
'Eerste vraag. Van welk populaire drankje wordt gezegd dat het een geheim ingrediënt bevat, ''7x'' genaamd?' Een frons verscheen op zijn gezicht. Het was geen alcoholisch drankje, want dan had hij het wel geweten. Hij wist echter vrij zeker dat hij er wel ooit iets over gehoord had, wat maakte dat het toch een redelijk bekend drankje moest zijn.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Team Shaeron it is,’ zei Shae lachend. Voor de vorm schreef ze het nog op het blaadje, ondanks dat het niet nodig was. Ze vond het wel grappig dat Aaron hun namen samen had gegooid. Het klonk best goed? Het was niet een naam die Shae ooit een ander toe zou wensen, maar voor hen als team vond ze het leuk klinken. Het was eigenlijk net als hun vriendschap. In eerste instantie stond het een beetje raar en hoorde het niet te werken, maar dat deed het dus wel. Daarnaast wilde ze vooral Aaron een plezier doen, aangezien dit één van zijn favoriete bezigheden leek te zijn en ze daar wel in mee wilde gaan.
Geduldig wachtte Shae de eerste vraag af, al ontkwam ze er niet aan om nog eens te moeten kijken naar het meisje in het Tirolerjurkje. Het was niet dat ze jaloers was, misschien een heel klein beetje, maar ze hadden er net zo goed een knappe jongen neer kunnen zetten voor de dames die nu aanwezig waren de bar. Meteen schoot het beeld van Aaron in lederhosen door haar hoofd, waardoor ze haar lach in moest houden. Aaron zou het vast niet willen doen, zelfs niet als de bar het aan hem zou vragen, maar het was een komisch idee.
Uiteindelijk kwam dan toch de eerste vraag. Het ging over een populair drankje met een speciaal, geheim ingrediënt. Shae kon zich herinneren dat ze ooit had gelezen waar het genoemde ingrediënt in zat en dat was Coca Cola. Ze keek opzij naar Aaron om te zien of hij enig idee had, maar ze had genoeg aan de frons op zijn gezicht om te weten dat Aaron geen idee had waar deze vraag over ging.
‘Het antwoord is Coca Cola,’ vertelde ze Aaron. ‘Je weet wel, hetgeen wat je vroeger dronk voordat je bier ontdekte,’ zei ze er vervolgens plagend achteraan. Ze schreef het juiste antwoord op het blaadje en legde de pen vervolgens weer neer.
‘Tweede vraag: voor welk getal staan de Romeinse cijfers: MCMXCIX?’ Shae sloeg haar ogen ten hemel, alsof het haar helpen met nadenken over de cijfers die net op waren genoemd. ‘M is duizend, C is honderd, dus als die voor de M staat, moet daar honderd van af en dat is dan dus negenhonderd,’ mompelde ze. ‘Dus negentienhonderd…’ Ze bedacht zich dat ze de laats genoemde cijfers al was vergeten. Gelukkig werd de vraag nog eens herhaald. ‘Negentienhonderdnegenennegentig,’ zei ze triomfantelijk, toen ze het uit had gerekend. Meteen schreef ze het antwoord in cijfers op het blaadje. Ze besefte zich daarna pas dat ze Aaron misschien niet eens de kans had gegeven om de vraag te beantwoorden, terwijl hij dit veel vaker had gedaan dan zij.
‘De derde vraag alweer! Welk medicijn is vernoemd naar de Griekse god van de dromen?’ Dit keer was het Shae die een frons op haar gezicht kreeg. Geschiedenis had haar nooit echt geïnteresseerd en al die zweverige goden al helemaal niet, dus hier had ze absoluut geen idee van. Ook van medicijnen had ze niet heel erg veel verstand.
‘Weet jij die?’ vroeg ze aan Aaron, hopend dat hij het toevallig een keer had gehoord of had onthouden. Al kon Shae zich niet herinneren dat ze dit ooit hadden behandeld op school.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
De sfeer in de kroeg was uitzonderlijk goed. Vermoedelijk doordat iedereen wist hoeveel alcohol er vanavond doorheen zou gaan. Als hij eerlijk was, had dat vooruitzicht ook een goed effect op hem. Ondanks dat hij bijna dagelijks meer alcohol dronk dan goed voor hem was, kon hij nog steeds genieten van een avond drinken. Zeker als het een avond drinken met Shae was.
'Scherp, Stanley,' lachte hij. Hij was veertien geweest toen hij het genot van alcohol ontdekt had. Niet veel later was het genot van nicotine daarbij gekomen. Het was opvallend dat het hem nog vijf jaar gekost had voor hij het laatste genot ontdekt had, maar inmiddels had hij dat al heel lang ingehaald. Waarschijnlijk had hij dat laatste genot al meer geproefd dan anderen in hun hele leven deden.
Hij stak zijn duim op toen Shae het antwoord wel wist, waarna de tweede vraag al snel volgde. Shae begon direct hardop te rekenen, wat maakte dat hij niet eens meer over de vraag nadacht. Geamuseerd bekeek hij Shae terwijl ze hardop nadacht en naar het plafond keek. Hij kon zich niet herinneren dat ze iets geleerd hadden over Romeinse cijfers op school, maar hij had dan ook de helft van zijn schooltijd gemist. Voor hem was school in elk geval geen geldig excuus.
Bij de derde vraag zag hij een frons op Shae's gezicht verschijnen, wat betekende dat ze het antwoord zo snel niet wist. Hij wist het antwoord echter wel.
'Morfine,' zei hij, waarna hij het op het blaadje schreef. 'Geneeskunde is een geliefde studie in deze omgeving,' vervolgde hij lachend. Op school had hij niet zo veel geleerd, maar van de vrouwen waarmee hij uren gesproken had wel. Dit soort feitjes kwamen altijd naar boven als hij vroeg naar hun studie. Het werkte, want hij had het altijd interessant gevonden om dergelijke dingen te horen.
Een vierde en een vijfde vraag volgde. Op de vierde vraag hadden ze het antwoord niet geweten, maar de vijfde vraag hadden ze allebei in koor geroepen. Vragen over alcohol waren zeker hun zwakste punt niet. Hij had zijn glas bier achterover geslagen en rustig gewacht tot Charlot bij hen aangekomen was. Inmiddels waren er al behoorlijk wat biertjes uitgedeeld.
Charlot boog iets voorover om het blaadje te pakken, maar het was niet te missen dat ze net iets verder boog dan ze bij de andere tafeltjes gedaan had. Rhys floot naar haar en ze gaf zowel hem als Rhys een glimlach. Hij schudde even geamuseerd zijn hoofd en wachtte geduldig af tot Charlot hun antwoorden nagekeken had. Ze gaf hen allebei vier biertjes, wierp hen nog een glimlach toe en ging toen door naar een volgende tafel.
'Vier biertjes in tien minuten, moet geen probleem voor je zijn,' lachte Rhys. Het was inderdaad geen probleem voor hem, dus gooide hij het eerste biertje direct achterover. Hij was niet van plan ze direct alle vier achterover te slaan, hoewel ze wel door zouden moeten drinken als ze het tempo van de pubquiz bij wilden houden. Om hen heen werd dan ook al flink gedronken.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld