Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft Ingenting

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Op een afstandje bleef ik zitten toen Jay bij Zyadron was. Een steek ging door mijn lichaam en meteen kroop ik in elkaar. Blij dat Jay het niet had gezien, want het voorspelde niet veel goeds. Misschien moest ik het straks toch maar zeggen. Even sloot ik mijn ogen en probeerde te kijken waar de energie weg kwam. Naast dat die van Zyadron sterk was, kreeg ik er nog eentje binnen. Deze was minder sterk, maar erg aanwezig. Toch kon ik niet lezen of zien wat het was. Zuchtend opende ik mijn ogen weer en kwam overeind wanneer Jay mij wenkte. Nogmaals ging er een steek van pijn door me heen. Het kwam steeds uit mijn rug, waardoor het echt mijn hele lichaam door ging. Weer kromp ik in een maar zette door en liep naar hun toe. "Ik ben er wel een beetje klaar mee." Gromde ik door de pijn die mijn lichaam over nam. Dat schild was vast alleen goed voor aanvallen dat van buiten kwamen of mijn vader zijn krachten waren sterker dan de zijne. "Maar wauw Zyandron." Zei ik tussen de pijn door en aaide de draak zachtjes over zijn snuit. Opeens schoten er beelden voor mijn ogen, die me meteen angstig maakten. "We moeten hier weg." Riep ik uit en keek meteen om naar Jay.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Het was een lange tijd stil, maar al snel voelde ik de energie rond mij trillen, het was niet de energie van Zyadron of Idda. Zelf had ik mijn ogen gesloten om te zoeken wie het was, maar kon niemand vinden. Het irriteerde mij en keek om naar Idda als ze zei dat ze ergens mee klaar was. Blijkbaar was het iets anders dan waar ik het schil door had gemaakt en zuchtte. Ik had gefaald. Ondertussen was ik naast Zyadron gaan staan en gleed met mijn hand over zijn schubben, ze zagen er pijnlijk uit, maar zo voelde het niet. Maar toen ik een schok voelde, stapte ik gelijk terug en op dat moment hoorde ik Idda roepen dat we weg moesten. "Ik voelde het ook." zei ik en keek op naar Zyadron. "Vlieg zo hoog je kan" Zei ik, hij knikte daarna, spreiden zijn vleugels uit, sprong omhoog. Ik voelde ho zijn vleugels hem droegen en de wind weg duwde. Straks vloog ik daar met hem, maar nu nog niet. "Nu wij" zei ik en rende naar de plek waar mijn spullen lagen, floot nog op mijn vingers voor mijn paard die aan gedraafd kwam. Zo snel ik kon, trok ik mijn jas aan, deed de tassen om en steeg op mijn paard. Het liefst wilde ik Idda mee op Zyadron nemen, maar we hadden nog geen zadel en die moest ook nog gemaakt worden. Met een zucht keek ik omhoog, en waar kon ik zo'n ding halen of maken? Dat was nog de grote vraag.

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Met een pijnlijk gezicht rende ik richting Mirre en pakte in de tussentijd alle spullen die van mij waren. De zadeltassen hing ik goed, stopte er nog wat spullen in en deed de cape weer om. Dit keer trok ik de kap over mijn hoofd zodat ze niet meteen zouden zien wie ik was. Voor ik Mirre liet weg galopperen sprak ik nog een paar woorden die in de natuur zouden wissen dat we hier geweest waren. De bomen hadden niks gezien, net als de rest van de planten. Mocht er wel zo'n magiër bij zitten, konden ze ons op de voet volgen. Net als met het kasteel stond ik dicht bij de natuur, waardoor ik ook kon helen zonder spreuken toe hoeven uitspreken of veel energie nodig had. Wanneer ik klaar was ging Mirre er meteen vandoor en hield ik me stevig aan de teugels vast. Af en toe keek ik even naar de hemel of ik Zyadron ook zag. Ik wou weten wat ons volgde, maar het werd me nog steeds niet duidelijk. Zelfs de natuur kon het me niet vertellen, wat al aangaf dat het iets bijzonders was en hoogstwaarschijnlijk ook fout.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Nadat Idda ook haar spullen had, en op haar paard was gaan zitten, spoorden ik de mijne aan en reed in galop weg van het veld. Net dat ik een spreuk wilde maken om onze aanwezigheid te wissen, had zij het al gedaan. Ik besloot maar het schild rond haar iets te minderen waardoor ze toch wat meer kon bewegen en keek omhoog. Zyadron vloog hoog boven de wolken, maar toch kon je nog zijn silhouet zien door de zon die scheen door de wolken. "Zyadron, kan jij iets voelen of zien wie achter Idda aan zit?" vroeg ik aan hem en keek achter om naar haar. "Nee sorry, ik voel hem wel, maar zie niemand." kreeg ik als antwoord terug en zuchtte. Ik moest en zou er achter komen wie of wat het was, als het haar vader was, was het zeker niet goed.
Toen ik weer achter om keek, werden mijn ogen groot, er was een donkere schim op gedoken die een pijl afvuurde naar Idda. "KIJK UIT!" riep ik en duwde Idda en haar paard aan de kant nadat ik mijn paard in had gehouden omdat te doen. Een enorme pijnscheut vloog door mijn lichaam heen, gelijk daar achter aan kwam een kreun en voelde hoe een duistere pijl in mijn zij was geboord. Met moeite probeerde ik de pijl er uit te trekken, maar het leek vaster en vaster te gaan zitten. Ik brak uiteindelijk de pijl af en gooide die aan de kant. Dit moest er snel uit, maar dan zou ik het er uit moeten snijden. Snel gaf ik mijn paard weer de sporen aan en ging achter Idda rijden.

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Het ging allemaal zo snel dat ik zelfs niks in te brengen had. Voor ik het wist werd ik aan de kant geduwd door Jay en keek verschrikt achterom. Een schim, dat was zeker niet goed. Kwaad sprak ik een spreuk uit die er voor zorgde dat de schim een tijdje werd tegen gehouden, maar waarschijnlijk was die zo sterk dat de spreuk het niet lang zou houden. "Jay, gaat het?" Riep ik en keek weer opnieuw achterom. Toen ik zag dat hij geraakt was, raakte ik een beetje in paniek. "Afblijven. Hoe meer je er aan komt, hoe dieper en pijnlijker het word." Riep ik naar hem toen ik de pijl herkende. Daar had ik vaker mee in aanraking geweest als groepen bewakers terug kwamen van missies. Al snel kwam de schim weer dichterbij en spoorde ik Mirre aan om nog sneller te gaan galopperen. Grommend sprak ik weer een spreuk naar hem uit die niet werkte. Het begon me alleen maar meer te frustreren. Door dat ik weer kwaad werd voelde ik mijn rug steken en voelde ik opeens mijn lichaam niet meer. Ik viel van Mirre af en bleef levenloos op de grond liggen. Niet nu, dat stond ik niet toe. Ik trok al mijn energie terug naar mijn lichaam en kreeg weer gevoel in mijn spieren. Dat was net op tijd, want de schim had opnieuw een pijl op me af gevuurd. Ik stak mijn hand voor me uit, sprak een spreuk en meteen kwam er een schild om me heen die de pijl oploste. Helaas kon ik deze niet zo houden als Jay bij me gedaan had. "Laat me met rust." Riep ik naar de schim en balde mijn vuisten. Onrustig keek ik om me heen, waar was Jay?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Nadat zij dat had geroepen, had ik dus de pijl afgebroken en bleef ik achter haar rijden. Samen met Idda probeerde ik met spreuken de schim tegen te houden, maar niks leek te helpen. De pijn in mijn zij hielt mij iets tegen om echt een grote spreuk er uit te gooien. Voor een korte tijd had ik mijn ogen gesloten, maar al snel opende ik deze meteen weer als ik een harde plof hoorde een hinnik en zag hoe haar paard voorbij reed zonder Idda. "SHIT!" vloekte ik en trok aan de teugels om terug te gaan, maar voordat ik eigenlijk iets kon doen, werd ik een soort van bevroren, samen met mijn paard. Gelukkig kon ik er nog net op tijd uit komen voordat de spreuk compleet was. Maar ik merkte wel dat het sterker was dan ik was. "Alles goed daar beneden?" hoorde ik en keek omhoog. "Nou, niet bepaald nee." zei ik terug en spoorden mijn paard aan maar die zakte door zijn benen op de grond. Snel sprong ik er af en zag ik hoe een pijl in zijn borst geplant zat. Hem kon ik niet meer redden. "Hulp graag!" riep ik naar boven en al snel hoorde ik een luide roar van Zyadron afkomen die naar beneden kwam gedoken. Zo snel ik kon, rende ik terug naar Idda die ik op de grond zag zitten. Als ik bij haar was gekomen, gooide ik een schild om ons heen en Zyadron kwam, net op tijd, half over ons op de grond geland, hielt zijn vleugels gespreid en spuwde vuur richting de schim, wat er daarna gebeurde wist ik niet omdat ik over Idda heen zat gedoken.

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Er kwam geen spreuk meer die ik dacht dat kon helpen. Ik was helemaal leeg en kom me niet tegen hem verdedigen. Nu voelde ik me zo machteloos. Gelukkig kwam Jay net op tijd en zag ik een grote schaduw over ons heen komen. Ik kroop uit reactie meteen in de handen van Jay en klemde me aan hem vast. Al die jaren was ik bewaker en had ik zo goed leren omgaan met een zwaard, maar nu kon ik gewoon niks en voelde ik me zwak. Pas wanneer ik het vuur van Zyadron zag, kwam er een spreuk bij me op. Met een kleine grijns op mijn gezicht en begon de spreuk uit te spreken. Mijn hand zak ik uit naar de schim en liet het vuur om de schim heen dansen. Je hoorde de schim krijsen van de pijn, wat er voor zorgde dat ik doorzette. Langzaam verdween de schim en hoopte ik dat hij eerst niet terug zou komen. "Dank je Zyandron." Zei ik zachtjes en trok mijn hand terug. Stevig kroop ik tegen Jay aan en drukte mijn hoofd tegen zijn borst. "Jij ook." Voegde ik er nog aan toen en hield hem zo een tijdje vast.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Terwijl ik beschermend over Idda zat, had ik mijn rug richting wat er gaande was dus kreeg ik niets mee. Tot ik idda een bekende spreuk hoorde uit spreken, draaide ik mij nog zo om dat ik het kon zien wat ze deed. Het schelle gekrijs van de schim deed mijn oren best pijn doen, maar gelukkig verdween het snel. De rust keer iets terug bij Idda en liet haar ook iets losser, maar haar greep hielt mij zo dat ik niet echt een kant op ging. "Het is oke." zei ik en keek op als ik zag dat Zyadron zich omdraaide en naar ons keek. "Dank je Zyadron." zei ik en keek hem aan. "Nu maar hopen dat de schim voor een lange tijd weg blijft." zei ik nog naar adem happend en sloot mijn ogen. Mijn armen sloeg ik weer om Idda heen en bleven zo zitten. "Ik denk dat het verstandiger is dat we snel een zadel fixen voor Zyadron." zei ik dan zo rustig mogelijk. "Zyadron, vind je het erg om Idda te dragen?" vroeg ik toen. "Ze moet rusten." zei ik er nog achter aan. Hij knikte en ging dan liggen. "Kom Idda, je mag op Zyadron verder." zei ik en glimlachte. Dan keek ik op of ik de paarden kon vinden maar zag alleen twee bulten in het velt liggen. Beiden waren ze dus uitgeteld. Een zucht kwam over mijn lippen en keek weer naar Idda. "Het spijt me, maar je merrie...." even slikte ik. "Is er niet meer." zei ik dan en beet op mijn lip. "Zo ook die van mij." zei ik er achter aan. Dan was het de spullen pakken en zo maken dat Zyadron ze kon dragen.

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Rustig met mijn ogen gesloten hield ik Jay vast. Even had ik dit nodig ook al was de strijd voorbij. Mijn hoofd liet ik nog tegen zijn borst rusten en voelde hoe zijn hart nog te keer ging. Mijn oog viel op de pijl die hij had afgebroken. Dat moest zo ook behandeld worden, voor het gif zijn werk echt ging doen. "Weet je het zeker?" Vroeg ik zachtjes en keek even op. Ik keek even naar Zyandron en was hem nog steeds erg dankbaar. Langs hem keek ik naar het veld en zag daar Mirre levenloos liggen. Jay had het net gezegd, maar nu ik haar daar zo zag liggen greep het me echt aan. "Mirre." Kwam er schor uit mijn keel. Woede voelde ik weer in mij opkomen, maar probeerde het te onderdrukken, dat zou alleen maar er voor zorgen dat mijn vader zijn zin kreeg. Even snel veegde ik een traan van mijn wang en keek Jay weer aan. "Voor we weg gaan, moet je eerst genezen worden. Dat gif moet eruit, anders haalde je het einde van de dag niet." Zei ik vast besloten en liet hem toen pas los uit mijn greep. Zelf kwam ik overeind en liep naar Zyandron die er al klaar voor lag om zo weg te gaan. Mijn handen sloeg ik even zo goed als om zijn nek en legde mijn hoofd tegen zijn schubben. "Dank je." Zei ik zachtjes en aaide hem toen nog even wanneer ik hem weer los liet.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Ik liet haar los toen ik merkte dat ze bewoog. Dan keek ik naar mijn zij, waar de pijl zat, en weer naar Idda. "Sorry," zei ik als ik haar een naam hoorde uit spreken. Ik zag ook hoe mijn paard er levenloos bij zag liggen. Soms leek het even of ik hem zag ademen, maar dat was niet zo.
"Dat voel ik duidelijk." zei ik als ze het over gif had en haalde even diep adem. "Ik denk dat het weg gesneden moet worden." zei ik dan en trok mijn shirt omhoog. Het zag er niet al te best uit. Het zag er namelijk al redelijk zwart uit rond de randen waar de pijl in was gegaan. Ik liet mij achter vallen, maar leunde nog op mijn handen zodat ik naar de lucht kon kijken. Met mijn ogen volgde ik Idda die op was gestaan en naar Zyadron was gelopen om hem te bedenken. "Hij zegt graag gedaan." glimlachte ik en keek even naar die twee. "Goed, wil je het hier nu meteen doen, of bij water?" vroeg ik en keek haar aan. "Als je het bij water wilt doen, denk ik dat we beter snel onze spullen kunnen pakken en dan gaan." zei ik terwijl ik op ging staan en mijn kleding wat afklopte.

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Nog even bleef ik bij Zyadron staan en glimlachte. Ik was hem echt dankbaar, meer dan ik kon zeggen. Dankzij hem kon ik die schim weg krijgen, anders hadden we het waarschijnlijk zo goed als niet overleefd. Rustig draaide ik me om richtig Jay en knikte. "Ja, bij het water lijkt me wel zo'n goed idee." Zei ik en liep naar hem toe. Ik liep naar hem toe en trok voorzichtig zijn shirt even omhoog. Met mijn vinger ging ik over de zwarte randen rond de wond heen. Het was al diep zijn lichaam in gegaan, wat betekend dat ik hem zo ook nog moest reinigen. "Het zit al in je bloedbaan." Zei ik na ik keek hem aan. "We hebben niet lang." Voegde ik er nog aan toe en deed meteen een stap achteruit en liep naar de paarden toe. Het was echt een zielig gezicht om ze daar beide zo levenloos te zien liggen. Helemaal toen ik zag dat ze schim ze had neergeschoten en zij aan het gif waren gestorven. Op een of andere manier ging het bij dieren sneller dan bij mensen. Zuchtend pakte ik de spullen van haar rug en aaide nog even over haar snuit wanneer ik klaar was. "Rust zacht." Zei ik zachtjes en voelde al snel weer een traan over mijn wang glijden. Al snel ging ik verder en liep in de richting van het open veld. Nu was het een voordeel dat ze nog niet zo ver van het open veld waren.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Rustig wachtte ik tot Idda er klaar voor was. Als ze dan naar mij toe liep en de wond bekeek, haar vingers voelde ik dan over mijn huid gaan en keek haar kort aan. "Ik heb wel vaker pijlen gehad, maar deze is inderdaad anders." zei ik dan en haalde diep adem toen ze zei dat ik niet lang had omdat het al in mijn bloedbanen was gekomen. Geweldig dit weer. Als zij dan naar haar paard liep, liep ik naar de mijne, pakte de zadeltas en gooide deze over mijn schouder. Nog even keek ik naar het dier, snel draaide ik mij om en liep terug naar Zyadron, maar het lopen begon lastiger te worden hoe meer ik eigenlijk bewoog. Een kreun kwam over mijn lippen maar liep stug door. "Jayden, stop" hoorde ik Zyadron zeggen en bleef meteen staan. Zyadron stond toen op en liep naar mij toe, zakte door zijn benen zodat ik omhoog kon klimmen. Terwijl ik dat deed, hielp hij mij nog even met zijn snuit en plofte op zijn rug neer. "Ah man, alle ***." mompelde ik en haalde diep adem. Zyadon stond dan weer op en liep naar Idda, ging ook bij haar door zijn benen, mijn hand stak ik nog haar haar uit en hielp haar omhoog, wat moeite koste en ik een pijnlijk gezicht trok.

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Vanuit mijn ooghoek hield ik Jay in de gaten. Je kon gewoon zien dat het met de minuten minder met hem ging. Het liefst behandelde ik hem nu meteen, maar heb was gewoon beter bij de rivier. Dan kon ik hem ook meteen goed reinigen. Rustig volgde liep ik rustig achter hem aan en had door dat Zyadon het niet langer toe liet dat hij ging lopen. Glimlachend pakte ik Jay zijn hand vast, die mij hielp om op Zyadron te klimmen. De pijn was van zijn gezicht te lezen, dus trok ik mijn glimlach al snel weg. "Het is niet ver. Maar in de tussentijd maar het zekere voor het onzekere." Wanneer ik goed achter hem zat en Zyandon in beweging hield ik me vast aan Jay. Voorzichtig deed ik zijn shirt weer een stukje omhoog en legde mijn hand op zijn wond. Rustig sprak ik wat woorden en drukte er even goed op. "Sorry" Zei ik snel, want het was natuurlijk pijnlijk. "Nu moet er eerst geen gif meer vrijkomen."

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Als Idda goed zat, gaf ik aan dat Zyadron kon gaan. Snel greep ik mij vast en voelde hoe de spieren van hem rolde. Het voelde best raar aan, maar al snel wende ik er aan. Terwijl ik concentreerde op wat er voor mij gebeurde, merkte ik dat Idda haar hand op mijn zij legde en wat woorden sprak. "Ahh.!" bracht ik uit toen ze op de wond drukte en keek nors achter om naar haar. "Had je even kunnen waarschuwen." zei ik en keek weer snel voor mij uit. Even haalde ik diep adem om de pijn wat te minderen. Ik moest wel recht op zitten, anders deed het nog steeds pijn. "Hou jullie vast, ik ga landen." hoorde ik Zyadron na een tijdje zeggen en knikte. "We gaan landen." zei ik tegen Idda en zag al snel een rivier beneden in zicht komen. Nog geen seconde later zette Zyadron de landing in.
Nadat hij geland was, liet ik mij langs zijn schouder naar beneden glijden tot ik op de grond stond. Wankelend liep ik naar het water toe en liet mij er dan letterlijk in vallen met kleding en al. Meteen verlichtte het de pijn in mijn zij. "Zo fijn, zo fijn." zei ik en bleef even liggen. Zyadron hoorde ik lachen en keek zijn kant op. "Nog geen dag oud en nu al zo." zei ik tegen hem. "Je mag wel meer dan 100 jaar in dat ei hebben gezeten, maakt jou niet ouder." ging ik door tot hij stopte met lachen.

Anoniem
Princess of Pop

Ingenting schreef:
Idda
Stevig hield ik me vast wanneer Zyadron de landing inzette. Al snel wanneer hij geland was zag ik Jay er af gaan en zelf bleef ik nog even zitten. Ik schoof iets naar voren en aaide Zyadron langs zijn nek. "Jammer dat ik niet me je kan praten." Zei ik zachtjes en gleed toen als de zelfde manier dat Jay deed van zijn rug. Rustig liep ik richting het riviertje en moest lachen wanneer ik Jay er al in zag liggen. Zelf trok ik wel mijn kleren uit en stapte toen het water in. Het was zo fijn, nu kon ik mezelf ook even reinigen. Natuurlijk op een andere manier dan ik straks bij Jay zou doen, maar dit was meer om mijn energie op pijl te houden. Even vlug ging ik kopje onder en kwam daarna weer boven. "Heerlijk." Zei ik en liep toen door het water naar Jay toe. "Zullen we maar beginnen?" Vroeg ik en keek hem aan.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld