Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ Lost Kingdom

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo maakte zich zorgen om het meisje. Ze had kennelijk iets ernstigs gedroomd, anders zou ze niet zo reageren. Hij keek met vragende ogen naar haar en luisterde naar wat ze zei. Hij schrok van haar woorden.Hadden ze elkaar dan eerder ontmoet? En wat was er gebeurd waardoor hij levenloos op de grond lag? Hij had verschillende vragen en hij besloot om terug te veranderen. Hij haastte zich terug naar de rots en veranderde terug, waarna hij zijn kleding aantrok. Hij snelde naar Loreen en zakte bij haar neer, waarna hij zijn armen beschermend om haar heen sloot. ‘Wat is er gebeurd, wat heb je precies gezien?’, vroeg hij zacht. Hij wilde graag meer weten over de situatie. ‘Waarom zou je me in gevaar brengen?’, vroeg hij toen zacht. Hij wilde haar niet achterlaten. Hij voelde zich verantwoordelijk voor haar.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Voor ik nog iets kon zeggen of doen, was hij op gestaan en naar de rots toe gelopen en kwam later terug als weer zichzelf. Ik bleef hem alleen aan kijken tot hij zijn armen om mij heen sloot. Daarvoor kon ik alleen zijn houding en ogen zien wat hij dacht soort van. Als hij voor mij zat, schudde ik mijn hoofd snel als hij vroeg wat ik precies had gezien, da wist ik niet. Langzaam keek ik op, recht in zijn ogen. Van alles kon ik er vanaf lezen en slikte. Dan sprak hij verder en voelde mijn hart nog zwaarder worden. De tranen waren inmiddels op, tenminste ik voelde ze niet meer over mijn wangen lopen. "D-dat weet ik niet Viggo, voor ik het wist schrok ik wakker." zei ik met trillende stem. Maar als hij dan later vroeg waarom ik hem in gevaar zou brengen keek ik hem weer aan. "Je-je bent de uitverkorenen." zei ik zachtjes. "En ik, ik ben ...." weer bleef ik even stil. "Ik ben een maar een...." weer zat ik met mijn mond vol tanden. Ik wilde het zeggen, maar het woord kon ik niet over mijn lippen krijgen. Dan trok ik mijn rok omhoog en liet mijn linker boven been zien waar een brandmerk stond van dat ik als item was gemarkt. "Door dit." zei ik dan en keek hem weer aan. "Dit heb ik gekregen toen 7 werd. Dat is ook de tijd dat we uit elkaar werden gehaald. Maar omdat jij het niet weet is omdat de herinneringen van mij zijn verwijderd, ook bij mij, maar toch kwamen ze door de jaren heen weer terug in dromen." vertelde ik. "Waar ik alleen goed voor ben is, om mijzelf uit te geven aan jou dat jij sterker word." alles kwam in delen omhoog. Ik werd er gek van, maar ook moe.
"Daarom is ons koninkrijk vernietigd. Omdat de mens, bang zijn voor ons. Er zijn nog enkele levende, maar ze worden langzaam opgespoord en gedood." Mijn hand bracht ik naar zijn wang en legde die er op. "Jij bent de sleutel om vrede te brengen naar onze soort Viggo. En zonder hulp. Je bent sterker dan je denkt, en zeker met de 'items' kan je nog sterker worden."

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo hield het meisje in zijn armen en wreef voorzichtig over haar rug. Hij was blij dat ze niet meer huilde maar hij wilde proberen haar meer te kalmeren.
Hij fronste om haar woorden. Hij de uitverkorene? Waarvan en waarom? Hij snapte er niet veel van. Hij luisterde verder naar haar. ‘Wat ben je?’, vroeg hij zacht. Hij merkte dat het moeilijk voor haar was en zag hoe ze haar rok omhoogtrok. Hij keek naar het brandmerk op haar linker bovenbeen. Het kwam hem ergens bekend voor maar hij wist niet van waar. ‘Wie heeft dat gedaan? Waarom hebben ze dat gedaan?’, vroeg hij bezorgd en keek weer naar het meisje. Hij bleef fronzen. Hij kon het zich inderdaad niet herinneren, hij kon zich veel van zijn jeugd niet goed meer herinneren, alleen de chaos van de ondergang van het koninkrijk.
‘Maar hoe geef je jezelf uit aan mij?’, vroeg hij toen. Het was veel informatie maar hij probeerde het zo goed mogelijk te begrijpen. Hij wilde graag alles weten.
Hij slikte door haar woorden en voelde haar hand op zijn wang. ‘Maar hoe kan ik de vrede brengen?’, vroeg hij zacht. Hij zat nog vol vragen. Hij was maar Viggo. De gedachte dat hij het zonder hulp moest doen gaf hem geen goed gevoel. ‘Wat voor items? Vertel me meer, alsjeblieft’, smeekte hij. Hij had een zwaar gevoel in zijn borst en ergens voelde hij pijn maar hij snapte niet waarom. Het was alsof iets in hem hem iets duidelijk wilde maken maar het kwam niet door. Alsof hij zich iets wilde herinneren wat maar niet naar boven kwam.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Het was duidelijk veel voor hem om op te nemen. Dat snapte ik wel en beet op mijn lip. Toen zijn vragen kwamen haalde ik diep adem om het zo goed mogelijk te beantwoorden. "Ik ben een item, tenminste zo noemen ze ons." zei ik en slikte. Alles kwam nu echt in één keer omhoog, daarom gingen mijn ouders zo vaak weg van dorpen als er een oproep werd gedaan om alle huizen te controleren.
"Wie weet ik niet, ik was geblinddoekt." zei ik en keek even naar de grond. "Mijn ouders hadden ook geen macht er over om het te laten stoppen, het was hun wel gelukt om mij te pakken te krijgen voordat ik naar de hal werd gebracht. Sinds dien waren we op de vlucht. Maar mijn herinneringen met jou hadden ze al weg gehaald." zei ik.
Mijn schouders haalde ik op. "Dat, dat weet ik niet precies." zei ik en slikte. "Maar als je mijn krachten er bij hebt, ben ik een lege huls. Ik kan wel dingen doen, maar niet veel. En als jij dood gaat terwijl je mijn krachten hebt, dan leef ik ook niet meer omdat we gelinkt zijn." zei ik zo rustig mogelijk. Hoe ik aan deze informatie kwam, wist ik niet, ik kon mij niet herinneren dat mijn moeder, of vader, het ooit verteld had.
Even zuchtte ik en hield mijn hand nog steeds op zijn wang toen hij vroeg hoe hij vrede kon brengen. "Dat weet ik ook niet." zei ik eerlijk en keek weg. Als hij dan vroeg over welke items keek ik hem weer aan. "Wij zijn zeg maar hulp stukken, krachten dragers. Officieel mag ik ze niet eens gebruiken, omdat het dan de kracht laat verminderen waardoor jij ze niet meer vol uit kan gebruiken." Maar wat hij moest met genezing wist ik niet, de bolletjes licht kon ik nog wel snappen. Die konden ontvlammen, of zo fel worden dat je praktisch blind kon worden.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte langzaam. ‘Een item’, herhaalde hij zacht. ‘Dus dat betekent dat ik je moet gebruiken.. toch?’, vroeg hij en wreef over zijn kin. Hij wist niet precies hoe dat zou werken maar hij zou het nog wel aan Loreen vragen. Hij wilde haar ook niet helemaal overladen met vragen.
Hij beet hard op zijn lip door de woorden die ze daarna sprak. ‘Het spijt me voor je’, zei hij zacht maar eerlijk. Hij vond het verschrikkelijk voor haar dat ze al zoveel had meegemaakt. ‘Wat gebeurde er in de hal?’, vroeg hij daarna. Hij wist niet zeker of hij dat antwoord wilde weten maar hij vroeg het toch. Hij probeerde na te denken of hij iets wist, iets herinnerde maar het gaf hem alleen maar een zwaar gevoel.
Hij zweeg even. ‘Maar waarom zou ik je krachten nemen?’, vroeg hij toen. Hij vroeg zich daarnaast ook af hoe dat dan zou gebeuren. Hij wilde eigenlijk haar krachten niet nemen, ze waren van haar.
Viggo keek even neer toen ze zei dat ze niet wist hoe hij de vrede kon brengen. Hij kon zich niets herinneren ook al wilde hij dat wel. Misschien was er iets waardoor hij zijn herinneringen terug kon krijgen maar hij wist niet wat. ‘Wij?’, vroeg hij verbaasd. ‘Zijn er dan meerdere mensen zoals jou?’, vroeg hij verder. Hij haalde een hand door zijn haren en slikte. ‘Je hoeft je er geen zorgen over te maken, je doet goede dingen met de krachten’, antwoordde hij.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik knikte toen hij dat zei. Er was even een stilte toen hij wat zei. Ik schudde mijn hoofd. "Het is al goed." zei ik en glimlachte klein. Weer was het stil tot ik hem hoorde. "Wat er in de hal gebeurd? Geen idee, ik was daarvoor door mijn ouders mee genomen." zei ik. "Maar het was geloof ik om jou niet bij ons te laten komen." zei ik en keek hem aan. "Het kan zijn dat ze bang waren dat jij de huidige regering neer zou halen om zelf te regeren." zei ik schouders ophalend. "Ik weet het niet zeker, maar ze mochten dus niet vrij rond lopen, daarom werden we gebrandmerkt." ging ik verder.
Ik zuchtte weer even en schudde licht mijn hoofd. "Om te vechten, denk ik." en keek hem aan. "Wat kan ik anders zeggen.".
Dan knikte ik als hij vroeg of meer waren. "Ja, eh nee. Geen idee. Waarschijnlijk heb ik iets wat jou zo ie zo nog sterker maakt dan normaal." ik wist het niet, dit dacht ik. Kort glimlachte ik als ik goede dingen deed. "Ik zou niet weten wat je kon doen met mijn genezing krachten, de doden weer tot leven brengen?" zei ik meer als een vragende grap, maar snel keek ik van hem weg. Dat zou het kunnen zijn, maar ik wist het niet zeker.
Ik ging tegen hem aan zitten en sloot mijn ogen. Even rilde ik weer en gaapte. De vermoeidheid voelde ik weer opkomen, maar voor mijn gevoel kwam de zon zowat weer op.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo slikte. ‘Je hebt al zo veel meegemaakt’ zei hij en beet op zijn lip. Hij fronste weer door haar woorden. ‘Ik? Een regering neerhalen?’, vroeg hij verbaasd. Hij was toen jong geweest, daar was hij toch veel te zwak voor? Daarnaast, zover hij wist was hij maar een gewone burger van het koninkrijk geweest, hij zou niet weten waarom en hoe hij een regering neer zou kunnen halen. Hij had het gevoel dat er iets iets was. ‘Loreen’, begon hij toen. ‘Wat ben ik?’,
Hij knikte. ‘Om te vechten’, herhaalde hij en haalde zijn schouders op. ‘Weet ik niet’, zei hij eerlijk. Hij had wel vaker gevochten en dat ging prima. Waarom zou hij dan extra krachten moeten hebben? ‘Dat zou kunnen’, zei hij daarna langzaam. Hij wist het zelf ook niet.
Hij moest even zacht grinniken. ‘Ik ben meer iemand die verwondingen veroorzaakt dan geneest’, zei hij maar keek al snel weer serieus. ‘Ik weet het zelf ook niet. Misschien komen we daar nog wel achter’,
Hij voelde hoe ze rilde en hoorde haar gapen. ‘Ga maar weer slapen’, zei hij zacht. ‘Ik houd de wacht wel’, ging hij zacht verder. Ze had een zware droom achter de rug en ze had hem verschillende dingen verteld. Het leek hem daarom goed dat ze zou rusten. Hij sloeg zijn arm beter om haar heen en trok haar zacht meer tegen zich aan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Te veel. Dacht ik toen hij dat zei en ik keek hem weer aan. Mijn schouders haalde ik op toen hij dat herhaalde van de regering neer halen. "Dat krijg ik door in mijn dromen." zei ik en beet op mijn lip. "Het klinkt raar, sorry." zei ik en sloeg mijn ogen weer neer. Weer was het even stil, tot ik mijn naam hoorde, keek hem weer aan. "Ja?" vroeg ik toen, maar als hij vroeg wat hij was, bleef ik hem alleen aan kijken. "De uitver....." zei ik maar zweeg al snel weer. Hij moest meer zijn, maar wat wist ik niet. "H-herinner je je niks meer van je jeugd?" vroeg ik en keek hem vragend aan. Zo te zien niet. Dan hadden ze letterlijk zijn geheugen gewist. "Het spijt me." zei ik en sloeg mijn ogen neer. Mijn hand liet ik zakken en zuchtte.
Dan herhaalde hij enkele dingen die ik had gezegd en ik keek hem weer aan "Het idee al, om de doden op te wekken." zei ik met afschuw. "De doden moet je laten waar ze zijn." zei ik uiteindelijk.
Toen hij dat zei, kon ik het niet laten om te grinniken. Dan knikt ik op wat hij dan er na zei. "Ja, we zien wel wat er gaat gebeuren." zei ik met een slaperige glimlach.
Nadat ik tegen hem aan was gekropen, toen de vermoeidheid weer toesloeg, voelde ik zijn arm al snel weer rond mij en glimlachte. "Maar, jij moet ook slapen." protesteerde ik op dat hij de wacht zou houden. Al snel kwam er weer een gaap tevoorschijn, sloeg mijn hand voor mijn mond en bloosde. "Jij moet ook slapen." zei ik dan nog een keer, maar half slaperig, niet veel later viel ik dan weg in slaap.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte. Hij vond het interessant. ‘Heb je die dromen allang of was het alleen deze keer?’, vroeg hij belangstellend.
Hij schudde zijn hoofd toen het meisje vroeg of hij zich niets meer kon herinneren van zijn jeugd. ‘Het enige wat ik me nog kan herinneren is de chaos toen het koninkrijk viel’, zei hij eerlijk. Hij wilde graag meer weten maar hij wist niet hoe. Hij streelde even langs haar wang. ‘Je kunt er niets aan doen’, zei hij zacht terug.
Hij knikte nogmaals. ‘Daar ben ik het met je eens’, zei hij eerlijk. Hij dacht na over alle dingen die ze had gezegd en keek even bedenkelijk. Hij vroeg zich ook af wat hij had aan haar krachten en hoe het bij hem zou werken. Hij slikte en glimlachte even door haar woorden. ‘Dat zullen we zeker’, zei hij zacht.
Hij moest weer even glimlachen door haar woorden. ‘Maak je maar geen zorgen om mij’, zei hij zacht terug. ‘Ga maar slapen’, zei hij daarna en streelde door haar haren. Hij merkte dat ze niet veel later in slaap viel en keek voor zich uit.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

"Ik heb vaker dromen als dit, maar normaal zijn ze wazig, tot net." zei ik eerlijk. "Sorry." zei ik zachtjes. Toen hij zei dat hij verder niks wist, en alleen de chaos in het koninkrijk, knikte ik. Het was wel vreemd. Maar ik kon wat anders bedenken wat het kon zijn. Weer beet ik op mijn lip. Als hij met zijn hand langs mijn wang ging, keek ik hem weer aan. "Maar..." stamelde ik toen hij zei dat ik er niks aan kon doen.
Weer was het even stil tot hij antwoord gaf op wat ik zei van dat we het wel zien gebeuren. Gedwongen probeerde ik wakker te blijven, maar door zijn hand langs mijn haren kon ik het dus niet meer houden en viel ik n slaap.

Het leek wel of ik dagen had geslapen, met een zwaar hoofd werd ik wakker als er een zonnen straal op mijn gezicht kwam toen ik mijzelf omdraaide. Langzaam kwam ik omhoog en keek rond. Oh ja, dat was waar ook, ik was niet meer in het dorp, of bij het meer. Ik wreef met mijn hand over mijn gezicht. Ik ging op mijn knieën zitten en rekte mijzelf uit. Even knipperde ik met mijn ogen en keek weer om mij heen, Viggo, waar was Viggo!? Meteen stond ik op en liep de grot rond, ik hoopte niet dat hij zonder mij weg was gegaan. De paniek sloeg toe en ik liep, of meer rende half, de grot uit. "Viggo!" riep ik en keek angstig rond.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo luisterde naar het meisje en knikte. Hij zweeg verder zodat ze kon slapen. Hij zou haar nog wel meer dingen vragen als ze daar tijd voor hadden. Voor nu wilde hij graag dat ze rustte.
Hij bleef de hele tijd wakker en keek voor zich uit. Hij dacht na over de dingen die Loreen had gezegd. Hij probeerde alles op een rijtje te zetten. Hij besloot daarom al vroeg om uit jagen te gaan zodat hij zich uit kon leven. Hij liet de rugzak en zijn kleding achter in de grot. Als Loreen wakker zou worden zou ze wat te eten kunnen pakken. Hij was niet van plan lang weg te blijven maar dat lag aan hoeveel dieren er in de omgeving waren waar hij op kon jagen.
Het voelde goed om weer in wolvenvorm te zijn en om door de bossen te jagen. Toch voelde er iets anders maar hij wist niet wat. Hij wuifde het weg. Het kwam vast nog door de wonden aan zijn achterpoten.
Hij kwam een vos tegen en besloot om daar achter aan te gaan. Even vond er een achtervolging plaats maar al snel had Viggo de vos in zijn bek. Hij spitste zijn oren toen hij geroep hoorde. Het klonk als Loreen. Hij sprintte tussen de bomen door terug naar de grot. Niet veel later zag hij het meisje en hij stopte bij haar. Was er iets gebeurd?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Zijn tas had ik totaal over het hoofd gezien, en stond nu dus buiten de grot rond te kijken. Verder te lopen durfde ik niet. Mijn hart zat ergens hoog in mijn keel en ik was gewoon bang. Voor het eerst was ik echt bang. Normaal zou ik mijzelf niet zo op fokken, maar na gisteren was alles los gekomen. "Viggo!" riep ik nog een keer. "Als je blieft." fluisterde ik daarna en bleef rond lopen.
Binnen was ik ook een paar keer geweest, en steeds zijn tas over het hoofd gezien. Tot ik ineens opvliegende vogels hoorde en die kant op keek, maar zag niets. Mijn handen hield ik samen voor mij en bleef rond kijken, tot er ineens een grote gedaante voor mij stond. Daardoor schrok ik en struikelde over een kleine steen toen ik naar achteren stapte. "Auw auw auw." mompelde ik en wreef over mijn billen. "Oh god Viggo." zei ik al snel, kwam overeind en keek hem aan. "Doe dat als je blieft nooit meer." zei ik. Maar dan zag ik pas dat hij een vos in zijn bek had hangen. Ik beet op mijn lip en sloeg mijn ogen neer. Dat was waar ook, we hadden niet veel te eten meer. "Ik, ik zal wat stokken zoeken." zei ik snel en glimlachte. Dan konden we het vlees er van verwarmen. Ondertussen probeerde ik mijn ademhaling weer onder controle te krijgen en rustiger te worden.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo hoorde haar roepen en voelde haar angst, waardoor hij zich nog meer zorgen begon te maken. Hij was bang dat er iets was gebeurd, dat er jagers waren of wilde dieren.
Hij merkte dat het meisje hem niet in de gaten had en zag hoe ze van schrik struikelde over een kleine steen. Hij voelde zich daardoor schuldig en hij knikte. Hij zou daar rekening mee houden. Haar niet meer zo laten schrikken. Hij boog zijn kop. Hij zou zeker zijn verontschuldigingen aanbieden als hij weer in zijn mensenvorm was.
Hij knikte nogmaals door haar woorden en hij keek nog even naar haar om te zien of alles verder oké was, waarna hij de grot inliep. Hij legde de vos neer op de grond en veranderde terug, waarna hij zich aankleedde. Hij zou ondertussen de vos villen en het vlees in kleinere porties verdelen zodat ze er meerdere dagen van konden eten. Hij ging tegen de muur zitten en pakte een mes uit zijn rugzak, waarna hij de vos begon te villen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Ik had mijzelf al weer war gekalmeerd terwijl ik zocht naar goeie stokken. Deze had ik gelukkig snel gevonden. Tijdens het terug lopen brak ik de takjes er af die er aan zaten. Eenmaal terug bij de grote, zag ik Viggo al zitten en glimlachte.
Sril ging ik bij hem zitten en zweeg even. "Sorry dat ik je ongerust maakte." zei ik dan zachtjes en keek hem aan. "Ik zit nogsteeds in mijn eigen wereldje geloof ik." zei ik. Maar al snel keek ik naar hoe bezig was met de vos. "Hoe heb je dat geleerd?" vroeg ik dan en keek hem weer aan. Hoe langer ik naar hem keek, hoe meer ik bepaalde dingen zag aan zijn houding. Zal ik het vragen wat er aan de hand was? Nee, straks wilde hij het er niet over hebben.
Dan zuchtte ik en haalde mijn haar weer over mijn schouder en begin met mijn vingers er door heen te gaan terwijl ik weer naar zijn werk keek.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Hij keek op toen hij voetstappen hoorde en zag Loreen, waarna hij glimlachte. Hij schudde zijn hoofd. ‘Het geeft niet, ik had eigenlijk iets moeten zeggen voordat ik wegging maar ik wilde je niet wakker maken en ik dacht dat het niet zo lang zou duren’, zei hij terug. Hij knikte daarna. ‘Het is oké, neem je tijd’, zei hij met een kleine glimlach. Hij wilde graag dat ze rust nam. ‘Het spijt mij ook’, zei hij daarna en keek naar het meisje. ‘Ik had je niet zo moeten laten schrikken. Heb je je erg pijn gedaan?’, vroeg hij en bekeek het meisje bezorgd. Hij voelde zich schuldig.
Hij keek naar de vos en het mes in zijn handen door haar vraag maar keek al snel weer naar het meisje. ‘Ik heb het geleerd van mijn vader’, antwoordde hij. ‘Hij is vaak in de bossen te vinden voor eten en ik ben vroeger vaak met hem mee geweest. Daar heeft hij me dat geleerd zodat ik later voor mezelf kon zorgen’, ging hij verder. Hij was blij dat hij de techniek niet was vergeten. 'Ik gebruik het vaak als ik eet in mensenvorm', ging hij verder. Als hij in zijn wolvenvorm was was hij niet zo precies.
Toen Viggo de vos had gevild begon hij het vlees in stukken te snijden. Hij bekeek de porties en besloot dat de ene portie genoeg zou zijn voor nu. ‘Is er iets wat je me wilde vragen?’, vroeg hij. Hij had zo het idee maar hij kon verkeerd zitten.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld