Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg met Wishbone
Anoniem
Wereldberoemd



Ik beet op mijn lip, waarna ik hem strak aankeek. Ik wilde iets zeggen, maar ik wist niet wat. Het was niet alsof ik goed kon lopen en je kon duidelijk aan de kleur van mijn enkel zien dat het niet helemaal goed was. Om die reden hield ik me maar stil. Misschien kon een beetje hulp geen kwaad. Ik had er immers niet om gevraagd in ieder geval. 
Anoniem
Queen of Queens



Het voelde eigenlijk wel goed om haar zo vast te hebben. Ik voelde me een beetje verantwoordelijk. Ik hield haar goed vast, bang dat ik haar met mijn onhandigheid misschien zou laten vallen. Ik zei niets meer, want er viel gewoon niets te zeggen op dit moment. Ik liep gewoon rechtstreeks naar de kamer van de schoolarts en zette haar daar pas neer. Het voelde raar om haar los te laten. Alsof ik het niet wou.
Anoniem
Wereldberoemd



De rest van de "rit" was ik stil geweest. Er viel weinig te praten. Hij zou me alleen even bij de arts afzetten en daarna zou ze waarschijnlijk zelf weer naar haar kamer hinken. Eenmaal in de kamer van de arts, zuchtte ik zacht. Eindelijk los. Waarschijnlijk was het toch alleen maar gekneusd en moest ik maar gewoon even door de zure appel heen bijten. Als het zwaar gekneusd was, moest ik misschien met krukken lopen. Ik had in beiden absoluut geen zin. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik wachtte tot de arts kwam en besloot toen weg te gaan. Niet helemaal weg, ik bleef gewoon op de gang wachten om zeker te zijn dat alles goed ging. Ik ging op de grond zitten en keek voor me uit. Ik bleef de hele tijd wachten, wat uiteindelijk nog best wel lang was.
Anoniem
Wereldberoemd



Helaas was het zwaar gekneusd en moest ik met van die irritante krukken lopen voor minstens een paar dagen. Geweldig. Gewoon fantastisch. Echt top dit. Met een diepe zucht probeerde ik wat uit, maar ik was absoluut niet goed met dit soort dingen. Waarschijnlijk was het een kwestie van wennen, maar toch. Ik stapte de deur uit met mijn krukken, waar ik tot mijn verbazing Luca weer tegen kwam. 'Wat doe jij nu hier? Heb je geen dingen waar je naartoe moet of zo?'
Anoniem
Queen of Queens



Ik kwam overeind en klopte mijn kleding schoon. "Eerlijk? Nee." Ik keek haar aan. Ik zei het nogal kil, maar het was de waarheid en het was niet leuk. Ik had niets te doen behalve bij mijn vader zitten, maar die zei juist dat ik Jenn in de gaten moest houden. Ik snapte zelf ook niet zo zeer waarom hij haar zo belangrijk vond. Alsof hij iets wist wat ik niet wist. "Kom, ik breng je terug." Ik deed alvast een paar stappen vooruit. Ik vroeg het ook niet vriendelijk meer, want ik had inmiddels wel geleerd dat dat niet werkte bij Jenn.
Anoniem
Wereldberoemd



Het verbaasde me over hoe bazig Luca ineens was. Dit was heel anders dan de verwarde, incompetente jongen die ze eerst had gezien. Het onverwachte zorgde ervoor dat ze niet echt "nee" kon zeggen, maar juist een zachte "prima" liet horen, waarna ze Luca onhandig begon te volgen. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik stak mijn handen in mijn zakken en liep langzaam voor haar uit. Aan de krukken kon ik horen of ze me volgde en of ze vlak achter me was of verder weg. Ik zei verder niets meer. Wat viel er te zeggen? Ik kon alleen maar denken aan hoe stom ik had gedaan in haar bijzijn en dat zij me eigenlijk helemaal niet wilde zien. Waar deed ik het dan nog voor? Waarom zou ik dan nog aardig doen? Misschien omdat ik gewoon zo was. Ik stopte even met lopen en keek achterom. "Gaat het?"
Anoniem
Wereldberoemd



Ik keek op toen ik Luca's stem tegen me hoorde praten. 'Ja... het gaat...' zei ik zacht. Ik haatte het dat ik nu beperkt was. Ik kon niet rennen, niet vluchten of wat dan ook. Voor in ieder geval deze week zal ik vast zitten in dit complex. Ik zuchtte diep. Ja, deze situatie was een ramp. 
Anoniem
Queen of Queens



Ze klonk erg timide, iets wat ik niet van haar gewend was. Ik vroeg me af of ik iets fout had gedaan. Te hard zou ik wel niet geweest zijn. Ik, te hard? Nooit. Daarbij was ze zelf meestal enorm fel. Ik opende haar deur en liep haar kamer in. Ik hield de deur open, zodat ze er goed langs kon. "Kan ik iets doen?" 
Anoniem
Wereldberoemd



Eenmaal weer terug op de kamer, was ik licht opgelucht. 'Nee, hoeft niet,' beantwoordde ik Luca's vraag. Ik keek hem even kort aan. 'Bedankt...' zei ik zacht. Meestal bedankte ik mensen niet, vooral omdat ik nooit om hulp vroeg. Nu had hij het een beetje afgedwongen, maar toch vond ik het niet eerlijk om hem niet even te bedanken. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik keek haar een beetje verbaasd aan. "Graag gedaan... maar wat ik deed was logisch." Ik slikte. Zo logisch was het niet. Ik kende niemand die zo even naar een meisje liep, haar optilde en wegbracht. Ook al was het nodig. Ik liep naar het bureau en raapte de papieren op die ik eerder deze ochtend had laten vallen. Haar verdrietige tekeningen. Er zat haar duidelijk iets dwars. Ik legde de tekeningen weer op haar bureau waar ook het fotolijstje plat lag. Ik aarzelde even, maar pakte toen de foto. Ik wist dat ik nu gevaarlijk terrein betrad. Jenn vond dit niet leuk, maar ik wou het gewoon weten. "Wie is het?"
Anoniem
Wereldberoemd



Ik zuchtte zacht en ging op het bed zitten. Niets in mijn wereld leek logisch, zeker niet omtrent liefdadigheid. Ik voelde een rilling over mijn rug heen gaan toen Luca ineens die foto oppakte. Waarom wilde hij het perse weten? Ik beet op mijn lip en staarde naar de grond, hopend dat hij er gewoon over op zou houden. Ik wilde het er niet over hebben.
Anoniem
Queen of Queens



Ik zette de foto rechtop terug en slikte. Het meisje op de foto was duidelijk zij. Niemand anders heeft zulke ogen. Haar haarkleur was alleen anders en ze was een stuk jonger. De jongen op de foto had wel iets van haar weg. "Je broer?" Ik keek om naar haar en zag haar naar de grond staren. Was het zo erg om het erover te hebben. Ik besloot niet te pushen en liep weg bij het bureau. Ik ging naast haar zitten. 
Anoniem
Wereldberoemd



Ik beet hard op mijn lip toen Luca het goed raadde. Verdomme, telkens als ze aan hem dacht... Luca moest hier weg, en snel. Hij kwam te dichtbij. Waarom ging hij naast me zitten? Waarom wilde hij dit van me weten? 'Heb je geen andere dingen te doen?' zei ik. Ik besloot er een belediging achteraan te gooien, in de hoop dat hij daardoor zou vertrekken. 'Ik neem aan dat je pappie vast nog wel iets anders voor je kan verzinnen dan babysitten. Ik ga voorlopig nergens heen in ieder geval.'
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste