Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ NightMary

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Nadat ze dat zei, knikte ik en ging zelf ook nog wel verder. Even begon ik te lachen toen ze nog zei dat ze het leuk vond en keek naar hoe ze het deed. Voor iemand die het nog nooit gedaan had, deed ze het best goed. Als ze even later uit haalt, maar een gezicht rekt van dat het mislukt was, schudde ik even mijn hoofd terwijl ik op de tak leunde. Tot ik haar vraag hoorde. "Oh, heb het mijzelf aan geleerd." zei ik dan en merkte dat ik al een tijdje naar haar stond te staren, snel ging ik naders staan en keek naar beneden, op zoek naar vissen die ik kon pakken. Ik haalde snel uit en stak ook mis, even zuchtte ik, ging weer goed staan en keek weer naar beneden, weer op zoek naar vissen. Al snel haalde ik weer uit, dit keer had ik er wel één en draaide mij om richting Adinda, die ergens naar keek, ik volgde haar blik en zag dat ze naar Pollen keek, die nog steeds aan het stuntelen was. Moest ik straks ook nog het vuur gaan maken. Kan hij dan niet?!
Langzaam keek ik weer naar Adinda en glimlachte. "Redelijk wat dingen wat te maken heeft me jagen heb ik mijzelf geleerd." ging ik dan verder.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

'Wat goed van je,' zeg ik oprecht. Ik vraag me af hoe het voor hem geweest moet zijn. Thuis hoef ik me nooit zorgen te maken of ik te eten krijg, omdat het allemaal voor me klaargemaakt wordt. Maar Mattias heeft zelf voor zijn eten moeten zorgen. Zelf moeten jagen, zelf vuur moeten maken en op zoek gaan naar een slaapplaats. Nu gaat het hem gemakkelijk af, maar ook hij heeft het moeten leren.
Ik weet natuurlijk niet of het zo is, maar toch zeg ik: 'Het spijt me dat je het allemaal alleen hebt moeten leren, dat was misschien moeilijk voor je. Ik ben blij dat jij er bent om het me te leren.' Ik kijk hem aan en schenk hem een bemoedigende glimlach. 'Maar je bent in ieder geval zelfstandig groot geworden. Jij weet hoe je alles moet aanpakken, voor mij wordt alles gedaan.' Ik kijk even naar de zelf gevangen vissen die op de stenen liggen. 'Al heb ik wel een visje of twee weten te vangen,' voeg ik blij toe. Het voelt goed om zelf iets te hebben gedaan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Mijn schouders haalde ik op. "Het is niet erg." zei ik en glimlachte. "Ik wilde het zelf." zei ik er dan achter na en haalde weer uit naar een vis. We hadden er nu redelijk wat. Deze gooide ik ook nog op de oever en keek om naar Adinda. "Plus, ik deed het eigenlijk in het geheim, tussen de trainingen door." lachte ik dan. "Was mijzelf eigenlijk al aan het voorbereiden voor, zoals dit zou gebeuren." zie ik hoofdschuddend.
"En graag gedaan, ik help graag andere." iemand anders helpen werd zeker niet geaccepteerd in de clan, je moest alles maar zelf oplossen. Kwam je in de problemen, los het zelf maar op. Even schudde ik mijn hoofd en wilde ergens anders gaan staan, maar een steen onder mijn voet gleed weg waardoor ik mijn evenwicht verloor en onderwater belande. Snel kwam ik omhoog, stond even stom voor mij uit te staren en schudde dan mijn hoofd zodat het water uit mijn haar ging, tenminste het meeste. Met mijn hand deed ik mijn haar naar achteren en schoot even in de lach. "Er zijn losse stenen, let goed op." zei ik dan richting Adinda. Oke, mijn frisse duik had ik dus dan ook maar gehad.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Eerst glimlach ik een beetje, maar mijn glimlach verandert steeds sneller in een lach, totdat ik niet meer kan stoppen. Het zag er zo komisch uit, dat ik er de slappe lach van krijg. 'Sorry,' zeg ik tussen het lachen door, 'maar het zag er echt grappig uit.' Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo gelachen heb, of me zo vrolijk als nu heb gevoeld.
'Zo, als jullie uitgelachen zijn,' hoor ik Pollon plotseling achter me zeggen, 'dan kunnen we zo gaan eten.' Ik kijk achterom en stop met lachen. Op een paar meter afstand zie ik een beginnend vuurtje branden. Dat heeft hij ineens snel gedaan. Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt me strak aan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Door het lachen van Adinda, schoot ik ook in de lach en schudde mijn hoofd. Het maakte niet uit dat ze lachte. Maar zo ging we leven de spanning weg. Maar helaas verdween het snel weer nadat we beide Pollen hoorde. Meteen was het kille gevoel er weer.
Ik liep maar het water uit en pakte de vissen van de oever, maakte deze nog even schoon in het water en keek om naar Adinda, die richting de plek van het vuur op keek, ik volgde haar blik en keek naar het vuurtje. Het was niet hoog, maar er was vuur.
"Laten we maar gaan eten dan." en stak mijn vrije hand uit naar Adinda om haar te helpen het water uit te stappen, daar zou Pollen absoluut niet toe staan, anders moest hij het zelf maar doen. Maar zoals hij deed, zo behandelde je geen prinses. In tegen deel zelfs.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Ik kijk even naar Pollon, die me met een waarschuwende blik aankijkt, maar ik besluit er niet naar te luisteren. 'Bedankt,' zeg ik tegen Mattias terwijl ik zijn hand vastpak. Ik sta toe dat hij me de oever op helpt en laat hem dan weer los. Pollon pakt een paar vissen vast. Ik werp nog eens een blik op het vuur. 'Aardig vuurtje,' mompel ik terwijl we er heen lopen.
Pollon zegt niets terwijl hij zich over de vissen buigt en ze aan een stokje rijgt. 'Kun je zo'n vis zomaar roosteren?' vraag ik dan aan Mattias. 'Of moet je hem eerst nog uitpluizen? Zoals bij een kip of konijn?' Het is allemaal nieuw voor mij, vandaar dat ik het vraag. En aangezien Pollon ook niet echt meer de moeite neemt om me iets te leren..

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Als ze haar hand gaf, hield ik die goed vast om haar omhoog te helpen. Liet haar dan weer los en zag hoe Pollen was vissen over pakte. "Graag gedaan hoor." zei ik en zette mijn handen in mijn zij. Ach, wat maakte het nou toch weer uit. Samen liepen we richting het vuurtje en keek er naar. Ondertussen zocht ik wat takken waar ik de vis aan vast kon rijgen.
Eenmaal daar aangekomen, keek ik om naar Adinda als ze mij wat vroeg. "Je kan het zo eten, maar deze vissen hebben amper graatjes." zei ik en glimlachte. "Maar als je wilt, wil ik hem best schoonmaken." zei ik en keek haar aan. Ondertussen had ik een mesje gepakt om de vis schoon te gaan maken. Kort keek ik naar Pollen, maar keek al snel weer naar Adinda met een glimlach.
Vannacht zou ik maar eens proberen om die brief te pakken, hopelijk sliep hij net als afgelopen nacht goed stevig door.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Ik wil hem zeggen dat hij het niet schoon hoeft te maken, omdat ik geen verwend nest wil lijken, maar aangezien hij het mes al gepakt heeft zeg ik er niets van en laat ik hem gewoon zijn ding doen. 'Bedankt,' zeg ik dan.
Ik kijk naar het vuur en wacht totdat we kunnen eten. Ondertussen kijkt Pollon nog steeds nors overal heen. Ik vraag me af wat hij tegen mijn vader zal zeggen wanneer we weer thuis zijn. Zal hij iets zeggen over wat we hebben meegemaakt? Als ik een goed woordje voor Mattias zou doen, zou hij het dan bevestigen? Ik weet het niet. Ik besluit mijn aandacht niet langer te besteden aan de adviseur van mijn vader en weer naar het vuur te kijken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Waarschijnlijk had ik het iets te nors gezegd en al snel kreeg ik de vis van Adinda in mijn handen, deze maakte ik dan schoon en gaf het weer terug, maakte die van Pollen ook schoon en gaf het terug.
Niet veel later zaten we rustig van de vis te eten.

Het was inmiddels al een paar dagen later, ik had Adinda wat verdediging technieken geleerd wat handig zou zijn, en nog wat andere dingen. Pollen was gelukkig wat minder geworden. De brief hadden we nog steeds niet te pakken gekregen. Elke nacht probeerde we het beide, maar nog geen succes.
Nog steeds wenste ik hem dood, maar goed, dat kon ik niet zeggen. We waren al een tijdje aan het lopen en ik keek weer even achter om naar de twee. Pollen bleef mij nog steeds streng in de gaten houden, zeker nadat hij mijn ketting gezien had van mijn moeder, waarschijnlijk dacht hij dat ik het gestolen had van iemand, sinds hij het bleek te herkennen.
"We rusten hier even uit." zei ik dan en stopte met lopen, het was een warme dag vandaag en nu even zitten was wel fijn.

NightMary
Internationale ster

NightMary schreef:
Adinda

Een paar dagen later voel ik me aanzienlijk beter dan eerst. Waarschijnlijk komt dat omdat Mattias mij geleerd heeft hoe ik mezelf kan verdedigen en hoe ik zorg voor mijn eigen avondeten. Pollon houdt hem nog aardig in de gaten, maar ik heb het contact met hem naast me neergelegd. Als we weer thuis zouden zijn, zou ik zoveel mogelijk mijn best doen om hem te ontwijken, ook al is het de adviseur van mijn vader.
'Prima,' zeg ik wanneer Mattias voorstelt om even uit te rusten. Ik ben blij dat we even kunnen zitten. Ik haal een paar keer adem voordat mijn lichaam tot rust komt. Ik kijk naar Mattias. 'Wat ga jij eigenlijk doen, als dit achter de rug is?' Pollon stoot iets uit dat op een lach lijkt, maar ik negeer hem. Ik weiger te geloven dat dit het einde voor hem is, nadat hij ons thuisgebracht heeft. 'Waar ga je heen?' houd ik vol terwijl ik Mattias aan blijf kijken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Mattias:

Ik liet mij al snel zakken op de grond en keek naar Adinda als ze vroeg wat ik ging doen als ik haar daar af had gegeven. Ja, dat was wel een goede vraag. Mijn schouders haalde ik op "Geen idee, denk mijn eigen weg gaan, reizen." zei ik met een nadenkend gezicht. Maar door de lach van Pollen, was ik meteen uit deze gedachten vertrokken. Het liefst had ik hem klem gezet, maar hield mij in. "Waar heen, ik laat mijn gevoel de weg leiden denk ik en zie wel waar ik uit kom." zei ik en knikte tevreden.
Het liefst wilde ik ook uit gaan zoeken wie mijn moeder nou precies was, sinds ik nog kon herinneren, had zij wel altijd een stuk sierlijke kleding aan, ook de kleuren die Adinda eigenlijk aan had. Wat inmiddels vies was geworden door de aarde en alles.
Pollen bleef maar door lachen tot ik hem een kwade blik toe wierp. Mijn mond hield ik, met moeite eigenlijk. "Ik ga wat fruit zoeken." zei ik dan en stond weer op om vervolgens weg te lopen van Pollen.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld