Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG | Aaly

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong
'Sta je nog steeds achter je keuze om ons niet in te lichten over je gave?' De verpleegster keek hem wat vragend aankeek, waarna hij knikte. Ze hadden hem al snel gevraagd om zijn gave, maar hij wilde niet dat het ziekenhuis het opnam in zijn dossier. Hij wilde niet dat anderen ervan wisten, hij vond het niet prettig als mensen op een andere manier naar hem keken. Mensen keken anders naar hem als ze wisten welke gave hij had, ze werden bang voor hem. Iedereen wist dat hij nooit geboren had mogen worden, letterlijk. De zwangerschappen van vrouwen die zwanger waren van kinderen met een destructieve gave werden afgebroken. Als zijn moeder zich gewoon had laten testen, was hij er nooit geweest.
'Goed. De dokter denkt dat je over drie dagen weer klaar bent om naar huis te gaan. Je zult wel met krukken moeten lopen en over twee weken kunnen we het gips van je been halen. Je ribben zouden ook binnen enkele weken volledig genezen moeten zijn,' informeerde de verpleegster. Hij knikte. Hij had hier weken gelegen en hij was er wel klaar mee. Inmiddels kon hij zijn bed wel uit, maar hij kon nog steeds geen lange wandelingen maken. Wel kon hij inmiddels weer zelfstandig douchen, wat al een hele opluchting geweest was.
'Hoe laat zouden je ouders ook alweer langskomen?' vroeg hij, terwijl hij zijn armen om Lily heen sloeg en hij een kusje tegen haar wang drukte. Het was fijn om eindelijk weer vrij te kunnen bewegen, zonder al die slangetjes en draadjes. Bewegen deed niet meer zoveel pijn als voorheen, hij was eindelijk weer in staat om Lily te knuffelen zonder dat hij alleen maar pijn voelde. Dat zijn pijn afgenomen was, had echter ook betekent dat hij weer de oude was geworden. Je kon ook wel zeggen dat hij behoorlijk gefrustreerd was geraakt toen hij zich beseft had dat hij naar Lily was gaan verlangen zonder dat er een mogelijkheid was om dat verlangen te bevredigen. Hij raakte er nogal ongeduldig van en hij zat er dan ook al op te wachten tot hij eindelijk naar huis mocht. Hun huis. Lily en hij woonden nu ook officieel samen, hoe raar dat ook voelde. Het was goed, het voelde goed, maar het was raar. Hij had nog nooit een thuis gehad en het eerste huis dat hij had, was een huis samen met Lily. Het voelde nog onwennig, maar alles in hun relatie was in eerste instantie onwennig geweest. Het was allemaal goed gegaan, alles had uiteindelijk goed gevoeld.

Account verwijderd

schreef:
Lily's ogen gleden over de verpleegster die Aaron met een veel te geïnteresseerde blik. Phuh, hij was van haar. Ze was tot veel in staat. Lily las een tijdschrift terwijl Aaron praatte met de vrouw. Ze snapte waarom hij niets over zijn gave wilde vertellen. De meesten snapten niet wat zijn gave precies inhield. Ja, zijn gave was enorm sterk, maar Lily was niet bang voor hem. Aaron zou een goed mens nooit pijn doen. Ze hield enorm veel van hem. Ze kende hem. Ze respecteerde zijn keuze om het niet te vertellen. Aaron leek misschien een tuff boy, maar hij trok het zich wel degelijk aan als mensen bang waren voor hem en zijn gave. Ze glimlachte naar hem toen zijn ogen de hare ontmoetten. Aaron had niet meer zoveel gaven sinds ze samen waren, maar ze was blij dat één van die gaven ervoor had gezorgd dat hij alleen maar in het ziekenhuis terechtkwam. Het had veel erger kunnen aflopen. Met krukken naar haar appartement. Dat kon nog lastig worden. God, ze zouden het aan Nathan moeten vragen. Lily kon hem onmogelijk mee naar boven dragen, in tegenstelling tot Aaron haar. Aaron had wat meer kracht. Een beetje maar. Ze glimlachte. Nog maar drie daagjes. Ze zou blij zijn als hij weer thuis in bed lag. Lily zou hem echter wel dwingen het rustig aan te doen voor een paar weekjes. Ze zou wel eten naar bed brengen als dat makkelijker was. Verlof had ze al gevraagd op twee dagen na, waar Nate het wel over zou nemen. Eenmaal de verpleegster weg was, liep Lily naar Aaron en ging zitten op het bed. Ze glimlachte gelukzalig toen hij zijn armen om haar heen sloeg en een kus drukte tegen haar wang. Hij had geen idee hoe het voelde om zo geknuffeld te worden. Lily legde haar hoofd tegen zijn schouder en duwde een kusje tegen zijn hals. "Over een kwartiertje ofzo," merkte ze op, waarna ze met zijn vingers speelde. Lily gaapte zacht en trok haar neus op toen hij zijn hand gleed naar haar blote middenrif. Ze had eens een croptop en sweatpants aan en Aaron vond het verdacht leuk om haar wat te kietelen. Ze had wel kietels ja. Lily bestudeerde zijn gezicht en schudde glimlachend haar hoofd toen hij vroeg wat er was. "Ik ben stapelgek op je, dat is alles," gaf ze toe met een glimlach en rode wangen. God. Had ze dat er nu echt uitgeflapt? Het was geweldig dat ze nu eindelijk officieel bij elkaar woonden. Het was een beetje moeilijk te geloven, maar de contracten waren ondertussen ook getekend.

Account verwijderd

schreef:
De verpleegsters waren waarschijnlijk geen fan van hem. Hij had al een heleboel discussies met diverse verpleegsters gevoerd over het feit of Lily nu wel of niet bij hem in bed mocht liggen. Hij vond natuurlijk van wel, de verpleegsters van niet. Het was dat ze hem niet weg konden sturen en hij niet illegaals deed, anders hadden ze hem zeker het ziekenhuis uitgegooid. Hij was niet bepaald te spreken geweest over de manier waarop ze met Lily omgegaan waren. Waarschijnlijk zou hij er nog over klagen als hij eenmaal ontslagen was, maar dat had hij niet tegen Lily gezegd. Lily accepteerde wat de verpleegsters hen opdroegen en maakte er geen punt van.
Zo nu en dan had het hem zelfs geamuseerd om in discussie te gaan. Het leven in het ziekenhuis was hem al heel snel gaan vervelen. Hij kon de hele dag alleen maar liggen, verder niets. Hij wilde gewoon weer iets doen. De discussies gaven hem tenminste iets te doen, hoewel hij nu waarschijnlijk wel bekend stond als een lastige patiënt. Dat maakte hem niet zo veel uit.
'Denk je dat je moeder dit wel aankan?' vroeg hij. Hij was inmiddels verlost van alle slangetjes en draadjes, maar het bleef een ziekenhuis. Hij kreeg zijn medicatie en pijnstilling niet meer via een infuus en al snel nadat duidelijk was geworden dat hij weer volledig bij bewustzijn was en zou blijven, hadden ze hem van de hartmonitor gehaald. Ze hadden hem alleen maar hier gehouden omdat hij nergens toe in staat was. Hij had zo veel gebroken en gekneusd, dat voor hem zorgen meer dan een fulltime baan zou zijn. Ze verwachtten niet van iemand dat ze die taak op zich zouden nemen en daar was hij blij mee, want hij wilde niet dat Lily het in haar schoenen geschoven kreeg.
Hij lachte zachtjes toen ze haar neus optrok. Het was nog redelijk onschuldig, hoewel hij zat te wachten op het moment dat het eindelijk niet meer onschuldig hoefde te zijn. Hij had hier bijna vier weken gelegen en hij had er meer dan genoeg van gehad.
Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen ze hem vertelde dat ze stapelgek op hem was, waarna haar wangen aardig rood werden. Ze waren al goed een half jaar samen, maar Lily werd nog steeds rood bij dergelijke uitingen. Van haar, maar ook van hem. Alsof ze er nooit aan ging wennen. Hij vond het wel lief. Hij drukte een kusje tegen haar lippen en streelde kort over haar wang. Lily maakte hem gelukkig. Hij had getwijfeld over samenwonen en hij dacht er nog steeds niet makkelijk over, maar Lily gaf hem het gevoel dat het allemaal oké was, dat hij de tijd had om eraan te wennen. Het was raar en onwennig, maar dat was oké. Voor zo ver hij wist hadden zelfs haar ouders er geen kritiek op gehad, waardoor hij zich er iets minder druk over maakte. Hij wilde graag dat haar ouders hem oké vonden.

Account verwijderd

schreef:
Lily gaapte zacht en keek Aaron aan. Ze fronste toen ze zijn aura zag en tikte tegen zijn schouder. "Waarom ziet je aura er ondeugend uit?" vroeg ze met een frons. Lily trok een wenkbrauw op. "Oh nee, je gaat geen nieuwe discussie opstarten met een verpleegster he?" klaagde Lily. Ze verdacht hem ervan dat hij het helemaal niet erg vond. Hij genoot er stiekem wel van, haar Aaron. Ze rolde glimlachend met haar ogen en keek hem aan. Zij luisterde gewoon wat de verpleegster zeiden. Ze kenden hun job en Lily vertrouwde erop dat ze alleen dingen zeiden die noodzakelijk waren. Aaron stond er echter op dat ze bij hem in bod mocht liggen. Het was lief.
Lily knikte bij zijn vraag. "Sure," knikte ze. "Ze is bezorgd om je," gaf ze toe. "En misschien ook een beetje om mij," voegde ze eraan toe met een glimlachje. "Ze wilt paps niet geloven dat echt alles goed is," lachte ze zacht. Typisch. Ze zag het al voor haar hoe haar vader haar moeder probeerde te kalmeren en haar moeder die protesteerde en erop stond om toch eens naar het ziekenhuis te gaan.
Ze legde haar hoofd tegen schouder toen hij zachtjes lachte. "Gemeen," klaagde ze. Ze legde haar duim op zijn onderlip en duwde een kusje tegen zijn lippen. Hij had lang genoeg in het ziekenhuis gelegen, dat zeker. Ze kon er niet op wachten dat hij weer thuis zou zijn. Lily keek hem met een brede glimlach en ogen dichtgeknepen van plezier aan toen hij een kusje drukte tegen haar lippen en zacht haar wang streelde.
"Ik verveel me," klaagde ze zacht.

Account verwijderd

schreef:
Eerlijk was eerlijk, hij had een hoop discussies gevoerd. Waarschijnlijk zouden ze blij zijn als hij ontslagen werd. Geamuseerd keek hij naar Lily toen ze hem vroeg waarom zijn aura er ondeugend uitzag. Op sommige momenten was haar gave erg leuk, zoals nu. Hij schudde echter zijn hoofd, hij was niet van plan een discussie te gaan voeren. Die voerde hij alleen als ze hem iets vertelden waar hij het niet mee eens was. Het grootste discussiepunt was Lily. Hij wilde Lily altijd voor alles beschermen, zelfs voor het slapen in de stoel. Hij had hier bijna vier weken gelegen, dachten ze echt dat het oké was om bijna vier weken in een stoel te slapen? Mooi niet. Hij had Lily enkele keren gezegd dat ze beter thuis kon slapen, maar dat had ze geweigerd. Als ze niet thuis wilde slapen en hij niet wilde dat ze in de stoel sliep, bleef er nog maar één optie over en dat was naast hem slapen.
Hij trok zijn wenkbrauw op toen Lily vertelde dat haar moeder haar vader niet wilde geloven. Hij kon wel begrijpen waarom, want het was niet altijd goed geweest met Lily. Zeker de eerste week was het dramatisch geweest. Lily wilde niet eten en ze sliep viel te weinig.
Nu hij zo lang in bed gelegen had, was hij ook niet meer zo in vorm als voorheen. Zodra hij uit het ziekenhuis ontslagen werd, zou hij er weer aan gaan werken. Hij vond het prettig om in vorm te zijn. Zijn been was gebroken dus rennen kon hij niet, maar met zijn armen was niets mis. Hij hoopte dat zijn ribben ook snel weer de oude waren.
'Ik weet wel wat we normaal gesproken zouden doen om daar iets aan te veranderen,' verzuchtte hij. Hij was het wel zat hier, hij wilde terug naar Lily's appartement, hij wilde weer gewoon seks met haar kunnen hebben. Hij keek even zielig naar haar, maar al snel werd er op de deur geklopt. Kort keek hij door het raam, Lily's ouders. Hij werd nog stees wat nerveus als hij haar ouders ging zien, hoewel ze hem daar nooit aanleiding toe gegeven hadden. Hij glimlachte toen haar ouders binnenkwamen. Het was geen verrassing toen hij zag dat haar moeder weeral een doos met koekjes meegenomen had. Haar vader had al zeker drie keer een doos met koekjes meegenomen voor hen. Het was lief dat haar moeder koekjes voor hen bakte, moederlijk.

Account verwijderd

schreef:
Lily lachte toen hij haar geamuseerd aankeek en schudde glimlachend haar hoofd. "Oh Aaron," lachte ze met een grijns. Ze gniffelde zacht en keek hem met een glimlach aan. "Hmmhmm," mompelde ze met een grijns. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en duwde een kusje tegen zijn wang. Ze hield van die glimlach op zijn gezicht, zelf al lag hij in het ziekenhuis. Lily keek hem opnieuw aan en gaf hem een stootje. "Ik denk dat iedereen blij zal zijn als je hier weg bent," lachte ze. Ze gaf hem een speelse tik en wiebelde heen en weer. Ze was nog steeds voorzichtig bij hem, maar ze kon al wat gemakkelijker heen en weer bewegen. Ze bleef echter weg van zijn ribben.
Lily schudde haar hoofd toen hij een wenkbrauw optrok en keek hem aan. Wel, het was ook een tijd niet zo goed gegaan met haar. Het was gewoon zo. Lily wist het zelf ook en Aaron was constant overbezorgd geweest. Lieverd.
Ze lachte bij zijn woorden en keek hem grijnzend aan. "Oh ja? Wat dan?" grapte ze. Ze keek hem glimlachend aan en haar duim gleed over zijn onderlip toen hij haar zielig aankeek. Ze wist zeker dat hij dat nooit had gedaan toen hij haar nog niet kende, die zielige uitdrukkingen van hem.
Haar ouders kwamen al snel aan in het ziekenhuis en klopten aan. "He mam, pap," begroette ze haar ouders terwijl ze nog een kusje drukte op Aarons lippen voordat ze opstond en haar ouders een kus op de wang drukte. "Lily Marrek, eet je wel genoeg?" vroeg haar moeder met een frons. Oh juist ja, haar moeder had haar nog niet echt gezien na het ongeval. De vorige keer lag ze onder de dekens naast Aaron te slapen. Ze knikte braaf en nam de koekjes aan, waarna ze die op de kast zette. "Dag Aaron, blij dat je bijna weg mag?"

Account verwijderd

schreef:
Het was fijn om Lily weer vrolijk te zien. Het was fijn om haar weer te zien lachen en te zien grijnzen, om haar gelukkig te zien. Lily was niet gelukkig geweest in die eerste twee weken. Ze had vaak gehuild, ze kon niet naar hem glimlachen en ze was ontzettend vermoeid geweest. Hij had zich zorgen over haar gemaakt, misschien was hij zelfs bang geweest dat Lily het niet meer zou trekken en dat ze uiteindelijk zelf hier terecht zou komen. Dat was gelukkig niet gebeurd, maar hij had zich wel degelijk zorgen gemaakt.
'Denk je dat ze er een aantekening van hebben gemaakt in mijn dossier?' vroeg hij bedenkelijk. Misschien konden ze in elk ziekenhuis nu zien dat hij geen makkelijk patiënt was en dat ze Lily maar gewoon moesten laten voor wat ze was. De discussies hadden geen zin gehad, Lily had toch bij hem in bed geslapen.
'Daar kom je wel achter als we over drie dagen weer thuis zijn.' Ze hadden meer dan vier weken geen seks gehad als hij eindelijk ontslagen zou worden. Als ze straks thuis zouden komen, zouden ze het echt niet voor elkaar krijgen om zich nog langer te onthouden. Misschien een dag, misschien ook nog twee, maar daarna? Dat geloofde hij niet. Helaas was het niet zo gemakkelijk als normaal. Met zijn been in het gips en nog steeds gevoelige ribben, kon hij niet zo veel als voorheen.
Hij glimlachte toen Lily nog een kusje tegen zijn lippen duwde voor ze naar haar ouders liep. Hij voelde zich meer op zijn gemak bij haar ouders, maar het bleef toch lastig voor hem. Elke keer was hij bang dat hij iets verkeerd deed of zei, waardoor Lily's ouders niet meer oké met hem waren. Geamuseerd keek hij naar Lily toen ze braaf knikte nadat haar moeder haar vroeg of ze wel genoeg at. Ze wisten allebei dat Lily heel lang niet genoeg gegeten had. Het ging nu beter, maar hij vond nog steeds dat ze niet genoeg at. Hij kon alleen maar hopen dat alles weer normaal zou worden als ze straks thuis kwamen. Normaal en thuis, beide woorden klonken nog gek in zijn hoofd.
'Iedereen is blij dat ik bijna weg mag, denk ik,' vertelde hij. Hij glimlachte toen Lily's vader begon te lachen. Haar vader was vaker langs geweest dan haar moeder, hij wist van de discussies die hij voerde met de verpleegsters.
'Ik hoorde al zoiets van Oliver.' Haar moeder glimlachte en schudde haar hoofd, waarna zijn glimlach iets breder werd toen hij zag hoe haar moeder lichtjes tegen haar vader leunde en haar vader zijn arm wat om haar heen sloeg. Hij hoopte dat Lily en hij ooit ook zo zouden zijn. Haar ouders hadden wat hij heel graag wilde bereiken met Lily, hoewel hij dat nooit aan haar verteld had.

Account verwijderd

schreef:
Lily keek hem aan en duwde een kusje tegen zijn lippen toen ze zijn aura zag veranderen. Hij was lief. Aaron was echt een schat als je hem kende. Zij wist hoe hij echt was. Lily gaapte zacht en nam de bundel met tekeningen van het nachtkastje waarna ze op haar buik ging liggen en de tekeningen op het hoofdkussen legde. Ze kauwde op de achterkant van haar potlood en schetste verveeld wat aan een portret van één van de verpleegsters. De afgelopen dagen had ze haar wat beziggehouden met tekenen en magazines als Aaron sliep en dat was redelijk wat uren. Ze snapte het wel. Ze wilde ook dat hij genoeg sliep.
Lily gniffelde bij zijn woorden en sloeg een hand voor haar mond. "Niet grappig," protesteerde ze. "Ik hoop voor jou dat ze geen aantekening hebben gemaakt," voegde ze eraan toe, toch met een ontsnapte glimlach op haar gezicht. Ze wreef even over haar wang en gaapte. Ze was nog een beetje moe, maar ze wilde wakker blijven om bij Aaron te zijn.
Ze lachte bij zijn woorden. "Nope, want dan ga jij nog wat rusten," protesteerde ze. Ze wilde dat hij het rustig aan deed, ook als ze daarvoor nog een week seks moesten opgeven. Ze tikte met haar vinger tegen zijn wang en hield haar hoofd schuin terwijl ze hem bestudeerde.
Lily gaapte zacht en glimlachte toen ze hoorde wat hij zei. Hij had gelijk. Aaron had een gave om verpleegster geïrriteerd te maken. Ze glimlachte en trommelde met haar vingers op haar knie terwijl ze weer naast Aaron ging zitten. "Trouwens Lily, ik heb je ingeschreven voor die danslessen die je wilde volgen," merkte haar moeder op. Lily opende haar mond even en maakte een protesterend geluidje. "Donaire!" Ze wendde zich naar Aaron en gromde. Hij had het gezegd tegen haar moeder, het kon niet anders. Lily klaagde zachtjes en verborg haar gezicht in het hoofdkussen. "Neeeeee," mopperde ze.

Account verwijderd

schreef:
Wat nieuwsgierig keek hij naar de tekeningen die Lily op het bed legde. Ze was de afgelopen tijd vaker gaan tekenen. Sinds die eerste keer dat hij haar tekeningen bekeken had, deed ze er niet moeilijk over als hij ernaar keek. Hij vond het interessant, Lily kon erg goed tekenen. Vele dingen die ze tekende, herkende hij. Zo herkende hij ook de verpleegster waarmee hij regelmatig discussies gevoerd had.
'Je vindt het wel grappig,' merkte hij met een glimlach op. Het zou vast wel meevallen en als ze het er wel in gezet hadden, zouden anderen er vast om moeten lachen. Misschien zou hij zich de volgende keer wel als een voorbeeldige patiënt gedragen, waardoor ze zouden twijfelen aan dit ziekenhuis.
'Ik heb wel genoeg gerust,' bromde hij. Het waren bijna vier weken geweest, hij was het kotsbeu om te rusten. Lily kon hem niet dwingen om thuis ook in bed te blijven liggen, dat wilde hij niet. Hij wilde weer dingen doen, al was het alleen maar de afwas of de boodschappen opruimen. Het maakte hem niet uit, als hij maar iets kon doen. Hij vond het vreselijk om hier te liggen.
Zijn blik gleed naar haar moeder toen ze Lily vertelde dat ze haar ingeschreven had voor de danslessen. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen Lily zijn achternaam gromde. Natuurlijk had hij het aan haar moeder verteld. Lily wilde wel graag dansen, maar ze was bang. Ze had gewoon een duwtje in de goede richting nodig. Ze zou zien dat het wel leuk was en uiteindelijk zou ze er blij mee zijn.
'Probeer het nu gewoon, Lils. Als het niets is, kun je nog altijd stoppen.' Het was niet alsof ze er nu aan vast zat, ze had eerst een proefles en daarna kon ze nog altijd beslissen om het niet doen. Hij dacht echter niet dat ze die beslissing zou maken, ze vond dansen erg leuk, ze wilde altijd dat hij met haar danste.
'Aaron heeft gelijk,' stemde haar moeder enthousiast in. Iedereen in de ruimte wilde Lily graag gelukkig zien, ze wilden er allemaal moeite voor doen. Toen hij had verteld dat Lily vaak met hem wilde dansen en dat ze erover twijfelde om te gaan lessen, had haar moeder waarschijnlijk al besloten om haar in te schrijven.

Account verwijderd

schreef:
Lily gaapte zacht en duwde een kusje tegen Aarons wang toen hij wat nieuwsgierig keek naar de tekeningen. "Draw me like one of your french girls Jack," mompelde Lily met een grijns. Ze prikte met haar vinger zacht in zijn wang en maakte een klagend geluidje bij zijn opmerking. "Niet waar, niet grappig," protesteerde ze met een grommetje. Ze keek hem aan en trok een wenkbrauw op. "Ik denk dat ik je zou beschrijven als meest sexy patiënt ooit," merkte ze vrolijk op. "Ik moet het misschien eens vragen aan die verpleger die je heeft gewassen," voegde ze er plagerig aan toe. Stiekem was ze blij dat het geen vrouw was die hem had moeten helpen met douchen.
Lily schudde haar hoofd en smoorde zijn gebrom met een zachte kus. "Niet waar," protesteerde ze. Hij werd soms wakker van de pijn. Lily was niet dom, Aaron sliep niet vaak volledige nachten door de pijn. Ze wilde gewoon dat hij beter werd, dat kon hij haar niet kwalijk nemen.
Ze bleef liggen met haar hoofd in het hoofdkussen en maakte wat klagende geluidjes terwijl ze niet opkeek. "Ik suck," bromde ze in het kussen. "Ik ga vallen en allebei mijn benen breken," voegde ze eraan toe. Ze gromde nogmaals toen ze hoorde hoe haar moeder meteen instemde, veel te enthousiast. "Arghhh," gromde ze. Lily keek hem zielig aan toen hij haar rug streelde met zijn vingertoppen en trok een pruillipje. "Weet je wat me heel erg gelukkig zou maken?" vroeg ze onschuldig. "Als je meedanst met me," knikte Lily. Of toch zeker éénmalig. Ze wilde heel graag met hem dansen.

Account verwijderd

schreef:
Geamuseerd schudde hij zijn hoofd. Lily was de creatieveling in deze relatie, hij zeer zeker niet. Hij kon niet tekenen, ze zou hem uitlachen as hij een poging zou doen. Nu hij erover nadacht was dat misschien nog een goede optie voor als Lily verdrietig was. Ze zou hem vast en zeker uitlachen, waardoor haar humeur hopelijk weer wat op zou klaren. Hij drukte een kusje tegen haar vinger toen ze zacht in zijn wang prikte. Hij lachte zachtjes en schudde nogmaals zijn hoofd, het was wel grappig.
'Volgens mij was mijn verpleger niet gay, maar misschien was hij het wel en kunnen jullie samen kletsen over mij,' grapte hij. Zijn verpleger was niet echt indrukwekkend geweest, gewoon een normale vent. Hij had zich er misschien wat aan geïrriteerd dat hij alles zelf wilde doen, maar dat was simpelweg wie hij was. Hij vond het niet prettig als anderen hem moesten helpen.
'Ik lig hier al bijna vier weken, Lils. Ik kan echt niet nog meer rusten,' gromde hij. Hij sprong nog eens uit het raam als Lily hem zou dwingen om te blijven liggen. Zijn been zat in het gips en hij ging heus niet dood aan die paar kneuzingen waar hij last van had. Hij raakte aardig gefrustreerd van het liggen, hij wilde niet meer.
Met de toppen van zijn vingers streelde hij rustig terwijl Lily hen weigerde aan te kijken. Hij lachte zachtjes toen ze beweerde dat ze allebei haar benen ging breken. Hij had één been gebroken en dat was niet bepaald een pretje, dus hij hoopte voor haar dat ze niet allebei haar benen zou breken.
'Ik mag van jou het bed niet uit, weet je nog? Je weet wel, een gebroken been, een paar gebroken ribben en duizend kneuzingen,' vertelde hij geamuseerd. Hij was niet staat om te lopen, laat staan dat hij kon dansen. Hij drukte een kusje tegen haar wang.
'Ik kan wel komen kijken,' beloofde hij. Hij kon wel met haar mee en op een stoel naar haar kijken. Ze zou het nog steeds alleen moeten doen, maar ze zou in elk geval niet alleen daar zijn. Waarschijnlijk zou ze wel iemand tegenkomen waarmee ze graag danste.

Account verwijderd

schreef:
Lily trok haar vinger vlug weg toen ze zag dat hij een kusje daartegen wilde drukken, maar ze was te laat. Ze lachte zachtjes toen ze zijn uitdrukking zag, waarna ze zijn kin optilde met haar vinger en een kusje duwde tegen zijn lippen.
"Hmmmm, na jou te helpen elke ochtend, is hij vast gay geworden," merkte ze op. "Wel, dat zou ik toch zijn geworden als ik een man was geweest," merkte ze op. Ze gaapte zacht en strekte haar armen wat vermoeid. Ze had af en toe wel eens gelopen in de ochtend, maar ze was vaak te zwak geweest. Waarschijnlijk at ze gewoon te weinig.
Lily klaagde bij zijn gegrom. "Aaronnnnn," klaagde ze. "Fine, maar je moet het wel rustiger aan doen," gromde ze. Ze gaf hem een mepje tegen zijn schouder. Zijn schouder was al genezen dus dat mocht. Ze gromde. "Koppig," beschuldigde ze hem. Ze had liever dat hij in bed bleef liggen, maar ze begreep het wel.
Lily kreunde bij zijn woorden en stak stiekem haar middelvinger naar hem uit, zo dat hij het wel nog kon zien, maar haar ouders niet. Hij liet haar in de steek, phuh. "Ik heb niet eens een danspartner," merkte ze op. Toen bedacht ze zich iets. "Oh, volgens mij deed Max dansen, ik vraag het hem wel even," knikte ze terwijl ze op haar gsm keek en een berichtje stuurde. "Ziezo," mompelde ze, waarna ze Aaron een zielige blik gaf. "Ik haat je?" Haar stem klonk een beetje vragend en ze pruillipte.
"Awhhh, je gaat het fantastisch doen, misschien moeten we Aaron nog eens die vroegere balletvideo's tonen," merkte haar moeder enthousiast op. "Oh hellll no, die video's moeten worden verbrand," protesteerde ze. Wel, Lily was een beetje een raar kind geweest. Ze was dol geweest op voetbal en ballet.

Account verwijderd

schreef:
Hij schoot in de lach toen Lily opmerkte dat de man vast gay geworden was nadat hij hem elke ochtend geholpen had met douchen. Misschien wel, maar hij ging er niet echt vanuit. De man had weinig interesse in hem gehad en hij had ook weinige interesse in de man gehad. Hij drukte een kus tegen haar lippen en schudde toen zijn hoofd. Zijn lichaam was zwakker geworden in de afgelopen drie weken. Het was niet alsof hij nu geen spieren meer had, maar ze waren niet meer in dezelfde staat als voorheen. Hij moest weer trainen.
'We hebben het wel vaker rustiger aan gedaan,' merkte hij op. Meestal deden ze het niet rustig aan, maar zo nu en dan ging het anders. Ze konden ook heel zacht met elkaar omgaan. Hij was niet toch niet in staat om het niet rustig aan te doen. Hij glimlachte triomfantelijk, hij kon haar er heus wel van overtuigen. Als het niet ging, konden ze altijd nog een andere manier bedenken.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen Lily haar middelvinger naar hem opstak, maar wel op een dergelijke manier waarop haar ouders het niet konden zien. Hij bestudeerde Lily kort, maar reageerde niet op wat ze zei. Lily had het wel vaker over haar collega en hij wist niet zo goed hoe hij zich erbij moest voelen. Meestal reageerde hij er niet op en ging hij met iets anders bezig om ervoor te zorgen dat Lily niet in zijn aura kon lezen dat er iets mis was. Hij had liever niet dat ze wist dat hij het niet fijn vond, hij gunde haar haar vrienden.
'Ik denk dat ik die video's wel wil zien.' Lily was vast ontzettend schattig geweest. Hij kon zich al voorstellen hoe een kleine Lily in haar balletpakje rond rende. Lily was een ontzettend schattig kind geweest, hij keek graag naar haar kinderfoto's. Hij kon zich niet voorstellen dat Lily ooit zo klein en schattig was geweest. Hoewel hij nooit echt iets met kinderen gehad had, had hij wel iets met de kleine Lily. Haar adoreerde hij.
'Willen jullie een koekje?' vroeg hij, terwijl hij de doos pakte en naar de anderen uitstak. Hij bleef iets langer bij Lily hangen, hij checkte haar op het eten. Lily had een hoop stress en dat begreep hij, maar hij weigerde te accepteren dat ze niet goed at.

Account verwijderd

schreef:
Ts:Lily duwde haar rugzak in de kofferbak en glimlachte toen ze Aarons gezicht zag. Hij was enorm blij dat hij uit het ziekenhuis was ontslagen en ze kon het hem zeker niet kwalijk nemen. Zij was dat ook geweest. Ze stond op haar tenen en draaide een rondje waarna ze een kus van hem stal. "Kom op happy guy, we gaan naar huis," glimlachte ze terwijl ze het portier voor hem opendeed en hem wat ondersteunde terwijl hij zich op de passagierstoel liet zakken.Ze stapte zelf in en duwde de sleutel in het slot. Ze reed niet vaak zelf, maar nu was het wel nodig. Ze zou Aaron zeker niet naar huis laten lópen. Ze was niet gek. Voorzichtig dat ze niet over de putten in de weg reed, legde Lily de weg naar huis af. Na een kwartiertje kwamen ze aan en wachtte ze geduldig op Aaron. Wel...de trappen. Fuck. Lily duwde de rugzak over haar schouder en glimlachte naar Aaron. "Je mag niet via de brandtrap," knikte ze overtuigd. Ze kroop onder zijn arm en drukte een kus tegen zijn wang. "Kom op Aaron, denk aan de seks," grapte ze terwijl ze de eerste trappen opgingen. Lily wist dat ze zelf ook wat brozer was geworden in de voorbije weken. Ze kon het voelen. Ze was sneller vermoeid en minder sterk dan vroeger. Ze had er al wat moeite mee om Aaron te helpen.

Account verwijderd

schreef:
De grijns was niet van zijn gezicht te slaan. Vier hele weken had hij in die witte kamer gelegen en nu kon hij eindelijk weer terug naar wat hij zijn thuis kon noemen. Haar appartement was nu hun appartement, hoewel hij het haar appartement zou blijven noemen tot hij in staat was op zijn minst de helft van alle kosten te betalen. Voor nu maakte hij zich daar echter niet druk over, hij was nu voornamelijk ontzettend blij dat hij het ziekenhuis uit kon.
Lily was voorzichtig. Het was lief, maar overbodig. Hij merkte heus wel op dat ze de putten vermeed en dat ze wel heel erg zacht over de drempels heen reed. Hij had nog last van zijn ribben, maar ze zouden heus niet spontaan breken als ze iets te hard over de drempel reden. Misschien had het ook wel iets te maken met het feit dat hij geen gordel om kon.
Hij duwde zichzelf voorzichtig uit de auto en duwde het portier voorzichtig achter zich dicht, waarna hij knikte. Hij kon de brandtrap ook niet gebruiken. Van zijn armen had hij geen last meer, maar zijn ribben zouden behoorlijk gaan protesteren als hij zich op zou trekken aan de brandtrap. Het ging al een stuk beter, maar het was nog steeds erg gevoelig.
'Ik denk al te veel aan seks,' verzuchtte hij. Vier weken waren lang, heel erg lang. Hij verlangde ernaar, maar in het ziekenhuis was het simpelweg niet mogelijk geweest. Ze hadden er te veel tijd voor nodig nu ze allebei wat verzwakt waren en die tijd hadden ze niet gehad. Straks hadden ze die tijd wel.
Lily schoot hem te hulp, maar hij schudde zijn hoofd en zwaaide even met zijn krukken. Hij zou het wel voor elkaar krijgen, Lily was zelf ook vermoeid en zwak. Hij zette de krukken op de trede en hinkte de volgende trede op. De eerste paar treden waren goed te doen, maar hoe verder hij kwam, hoe vervelender het werd. Hij liet zichzelf echter niet kennen en werkte zichzelf tree voor tree de trappen op, tot hij uiteindelijk boven stond. Het was goed voor de spieren in zijn armen. Van zijn armen had hij inmiddels toch geen last meer. Hij glimlachte even naar Lily en hinkte toen verder door de gang, tot hij haar appartement bereikte en hij geduldig wachtte tot Lily de deur openmaakte. Zijn sleutel zat ergens in een tas.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld