Rye schreef:
Een week later had Lynn het enorm druk gekregen. Ze was wel blij dat ze nu eindelijk weer eens de auto kon gebruiken nu haar moeder op een miraculeuze wijze weer thuis was, maar ze haatte het dat ze terug was. In ieder geval, de auto zorgde ervoor dat Duke ophalen een stuk gemakkelijker ging, ze kon immers nu gewoon autorijden. Eenmaal bij het station aangekomen, begon Lynn zich alweer te bedenken wat ze thuis allemaal moest doen. Ten eerste had je haar moeder die momenteel niet in staat was om voor zichzelf te zorgen, daarna moest ze nog naar het ziekenhuis, het liefst wilde ze ook nog even een rondje joggen... Lynn slaakte een diepe zucht. Het zou nog wat worden.