Rye schreef:
Dayla keek op en glimlachte zwak. 'Weet ik wel, daar maak ik me ook geen zorgen om,' zei ze. 'Het is gewoon... Hij is altijd alleen geweest totdat wij kwamen...' Dayla staarde even naar de grond. 'Het voelt gewoon verkeerd om hem weer zo achter te laten...' Dayla zuchtte diep. 'Maar goed, we komen terug. Hij zal niet voor eeuwig alleen zijn.'