Rye schreef:
Lynn knikte en gaf Duke een kus. 'Komt goed,' zei ze. Daarna draaide ze zich om en liep ze haar huis binnen. Het moment dat ze binnenstapte, brak de hel al zowat los. Ten eerste hing er weer eens een enorme rooklucht, maar daarnaast had haar moeder klaarblijkelijk de deur horen dichtgaan die nu ook als een hulpeloos kind naar Lynn schreeuwde. Vermoeid liep ze naar de woonkamer, waar ze haar moeder vond - dronken en wel. 'Verdomme mam, kan je niet eens even opruimen?' begon ze. En ja hoor, het kebaal begon alweer. Dingen zoals "sla niet zo'n toon tegen mij aan" en "je weet hoe moeilijk ik het heb" waren argumenten die ze de laatste twee weken constant aan moest horen. 'En jezus mam, doe in ieder geval een raam open als je zo nodig je longen moet asfalteren,' klaagde Lynn terwijl ze een raam open zette. Ze begon zelf door die rook al aardig te hoesten, iets wat ze liever niet had. Lynn zuchtte diep en keek nogmaals naar de rommel. Elke dag was het weer hetzelfde liedje en kon ze alle troep van haar moeder weer gaan opruimen. Het was vermoeiend en ook niet bepaald lonend, aangezien ze elke avond thuiskwam in dezelfde bende.