schreef:
Zijn hoofd hing iets schuin terwijl hij nadacht. Lily leek zo zeker, tot ze het over hem hadden. Alles aan hem maakte haar onzeker. Ze gaf regelmatig toe dat ze iets niet zeker wist, of dat ze bang was dat hij iets zou doen.
'Ik denk dat je niet in moet zitten over mijn tijd,' gaf hij toe. Hij had genoeg tijd. Hij had geen baan en hij studeerde ook niet, dus eigenlijk waren zijn dagen maar lang. Tijd was niet het probleem, maar zin. Zin om iets te doen. Lily maakte dat erg makkelijk voor hem, hij had eigenlijk altijd zin om haar te bezoeken. Ze amuseerde hem.
'Ik denk niet dat je daarvoor gearresteerd kan worden,' lachte hij. Als dat wel kon, had hij toch een soort probleem gehad. Met politieagentes had hij niet zo veel te maken, maar wel met vrouwen. En eerlijk was eerlijk, aan seks had hij geen tekort. Dat zou waarschijnlijk nog wel veranderen. Lily wilde niet dat hij met andere vrouwen ging, maar ze wilde zelf ook wachten.
'Zo heftig kan het niet geweest zijn, want je kunt niet als psycholoog aan de gang met een strafblad,' merkte hij geamuseerd op. Hij schudde zijn hoofd even en hief toen zijn schouders op. Het kon hem eigenlijk niets schelen, hij bepaalde wel wie er reed.
Hij bromde even toen ze vroeg welke kleuren er nog meer waren. Hij kende alleen donker roze, de rest had hij niet echt onthouden. Hij had blijkbaar een vrij kleurig aura, dus inmiddels haalde hij alles door elkaar en deed hij niet de moeite het te onthouden, hij kon het toch niet zien.
Een grijns verscheen op zijn gezicht. Lily was echt anders dan andere vrouwen. Geamuseerd bekeek hij haar terwijl ze reed, tot ze parkeerde en ze nieuwsgierig om haar heen keek. Hij keek ook even rond, maar inmiddels was alles wel bekend. Hij stapte uit en leunde even tegen de auto, waarna hij zijn schouders ophief en om de auto heen liep, om haar vervolgens op zijn rug te tillen.
'Het is niet zo lang lopen,' merkte hij op. Hij liep langs wat struiken en bomen op en volgde het kleine zandpaadje dat hij in de loop van de jaren gecreëerd had. Het was een minuut of vier lopen, meer kon het niet zijn. Zelfs met Lily op zijn rug was het nog geen vier minuten lopen.
'Omdat ik dus niet echt het geld had om een cadeau voor je te kopen, hoop ik dat je dit ook goed genoeg vindt. Als ik ooit eens boos wegga, dan ben ik waarschijnlijk hier.' Hij keek even naar zijn uitzicht en ging toen op de rots zitten. Je kon over de hele stad kijken vanuit hier. Het was mooi als het donker was, maar overdag ook. Het was erg rustgevend om alleen te zijn terwijl je drukte zag.