Orpg met Wishbone - Forum - Virtual Popstar

Orpg met Wishbone

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ik was even stil, waarna ik knikte. Hij kon beter gaan. Ik zou alleen maar zijn tijd verdoen. En dan alsnog, al had ik gewild dat hij bleef - iets waar ik licht over twijfelde - dan had ik alsnog niets gezegd. Het was beter zo.

Anoniem
Queen of Queens

Wishbone schreef:
Op een of andere manier voelde ik me best teleurgesteld. Het idee dat ik terug moest naar mijn oude routine, zitten bij mijn vader. Ik stond op en liep naar haar bureau. Ik pakte een papiertje en een pen en schreef mijn telefoonnummer op. "Als je me nodig hebt..." Ik keek haar aan. "Neem dan contact op." Ik liet het briefje op het bureau liggen. "Zeker?" vroeg ik nog na. Ik stond inmiddels bij de deur.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ik keek Luca nog altijd niet aan. Ja, hij moest gaan. Ik had hier gewoon geen zin in. Voor de tweede keer knikte ik. Morgen zou hij me toch wel weer komen storen, dus even alleen zijn nu leek mij een beter plan.

Anoniem
Queen of Queens

Wishbone schreef:
"Oke, dan..." Ik beet op mijn lip en liep toen maar haar kamer uit. En ik zou haar niet meer storen. Ik had het nu beloofd en ik had van alles geprobeerd. Ze had ook mijn nummer dus als er echt iets was... dan hoorde ik het wel. Al zou ze niet zo snel iets laten horen, was ik bang. De komende drie dagen bracht ik door met mijn vader in het kantoor. Het was dat hij begon over weer eens een les volgen, omdat ik mijn gave nou niet bepaald onder de knie had, dat ik het kantoor verliet. Ik ging echter niet naar de les. Ik had echt geen zin. Dus ik ging naar buiten naar de boom waar ik nu wel vaker zat. Het was daar dat ik Jenn weer zag.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Tot mijn verbazing had Luca mij daadwerkelijk alleen gelaten voor de laatste paar dagen. Het was zo lekker rustig, maar ergens voelde ik me alleen. Niet dat het anders was dan normaal, ik was altijd alleen. Ik zuchtte even. Nu zat ik bij de boom, keek voor me uit en deed werkelijk niets. Ik kon ook niets. Ik keek even naar mijn telefoon een naar het briefje in mijn handen. Zou ik hem bellen? Resoluut schudde ik mijn hoofd. Daar had hij geen behoefte aan en ik zou hem later waarschijnlijk toch weer wegduwen. Het had geen nut.

Anoniem
Queen of Queens

Wishbone schreef:
Ik aarzelde even en vroeg me af of ik zou weglopen, maar aan de andere kant mocht ik ook gewoon bij de boom zitten. Het was niet haar boom die ze zomaar kon claimen. Daarbij was het stiekem een excuus om toch weer in contact te komen, want de laatste paar dagen zat ze continu in mijn hoofd en had ik mijn telefoon continu naast me liggen. Zonder resultaat. Misschien wilde ze me toch niet zien en moest ik toch maar niet naar haar toe gaan. Of wel. We hoefden niet te praten? Het zou raar zijn als ik me liet tegenhouden, toch? Ik liep toen toch maar naar de boom en ging zitten, wel een stukje van haar af.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Op een gegeven moment hoorde ik iets en toen ik omkeek, zag ik dat Luca nu ook bij de boom zat. '... Ah, hey.' zei ik. Het was best vreemd, Luca was de enige persoon die bij mij in de buurt durfde te komen. Ik gaf de rest geen ongelijk. Eén woedeaanval en ze zouden al klaar met me zijn.

Anoniem
Queen of Queens

Wishbone schreef:
Ik ging haar niet negeren. Zo'n persoon was ik niet. "Hey..." Het voelde wel een beetje raar. Drie dagen geleden had ze me weggestuurd, maar het voelde ook oke, omdat ze me niet boos wegstuurde. Ik keek voor me en trok mijn handschoenen uit. Ik ging met mijn handen door het zachte gras. "Hoe is je enkel?"

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ik keek even naar mijn enkel, waarna ik knikte. 'In ieder geval een stuk beter denk ik,' antwoordde ik. Ik zuchtte zacht en liet mijn mijn hoofd tegen de boom aan leunen. 'Hoe is het met... wat je ook doet momenteel?' probeerde ik.

Anoniem
Queen of Queens

Wishbone schreef:
"Dat is mooi." Ik had eerlijk gezegd geen vraag terug verwacht, dus het verbaasde me nogal. Het viel me op dat Jenn me maar blijft verbazen en ik denk dat ik nooit echt gewend aan haar zou raken. Ik ging in kleermakerszit zitten en trok mijn schouders op. "Mijn vader werkt zoals altijd, ik skip lessen... dus ik denk niet zo goed?" Ik plukte aan het gras en keek haar aan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ik trok een wenkbrauw op. 'Je skipt lessen?' vroeg ik ongelovig. 'Dus toch niet zo "volgens de regeltjes" als ik dacht, interessant.' zei ik. Ik grinnikte. 'Hoezo skip je, geen zin?'

Anoniem
Queen of Queens

Wishbone schreef:
"Nou ja, ik ben de zoon van de directeur. Ik hoef ze in principe niet te volgen. Dat heeft mijn vader zelf gezegd", mompelde ik wat tegenstrijdig. Ik beet op mijn lip en trok mijn schouders weer even op. "Ik durf niet echt, eerlijk gezegd."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ik keek hem even aan. 'Waar ben je bang voor?' vroeg ik. 'Ik bedoel, wat kan er nu gebeuren... Als je niets probeert kom je ook niet echt verder.' zei ik.

Anoniem
Queen of Queens

Wishbone schreef:
"Nou." Ik keek haar aan. "Weet je, iedereen heeft coole gaves, waar ze veel mee kunnen en waar ze trots op zijn en graag meer dingen over leren met plezier... en ik ben degene die alleen maar pijn voelt. Wat heb ik aan een gave als ik me er zelf mee uitschakel?"

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ik zuchtte zacht. 'Het zal vast wel ergens toe dienen? Maar zolang je niet ermee experimenteert kom je er nooit achter,' mompelde ik.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld