Literacity schreef:
Asa's woorden luchtte haar op. Lynn had het anders moeilijk gehad als ze elkaar niet meer zouden zien, alleen het 'niet aanraken' zou soms nog een probleem kunnen vormen. Als je het eens zou weten..
'Daar ben ik blij om, Asa,' glimlachte ze. 'Jij en Clarissa zijn de enige die ik écht heb hier en geven me een beetje een gevoel dat ik 'thuis' ben.'
Toen Lynn nog klein was en haar ouders tekenen begonnen te zien van haar gave, wilden nog ze weinig van haar weten. Uiteindelijk werd Lynn in een pleeggezin geplaatst, maar dat was ook geen succes. Daarop volgden nog vele pleeggezinnen en dus verschillende woonplekken. Stabiel was haar jeugd dus nooit geweest. Bij haar laatste pleeggezin, zo'n 1,5 jaar voordat ze naar Golden Oak kwam, had ze een jongen leren kennen die uiteindelijk haar beste vriend was en ze alles mee deelde, maar sinds het eerste bericht van Golden Oak werd hij afstandelijker en uiteindelijk had ze nooit meer iets van hem vernomen. Daarom ook dat de zaterdagen voor Lynn alles behalve een vrolijke boel waren, want er was gewoonweg niemand die kwam voor haar.
Lynn legde een hand op Asa's knie en keek hem recht aan. Oh Lynn, probeer jezelf in te houden.. 'Hey, nu zijn er mensen die je nemen zoals je bent. En wat er gebeurd is, valt helaas niet terug te draaien, maar je bent niet meer alleen. Dat besef heb ik goed gehad in ieder geval.' Lynn glimlachte zwak. Ze keek even naar haar hand op zijn knie, proberend om niet te blozen. Was er maar een manier.. bedacht ze zich. Hoewel ze de handschoenen van eerder herinnerde, en dat misschien een oplossing kon zijn, moest ze eerst bedenken hoe ze daar aan kon komen.
Lynn hield zich maar stil over de kus, want ze wilde niets verpesten. Alleen als Asa erover zou beginnen, dan moest er wel over gesproken worden, al zou ze willen dat er meer was dan alleen een vriendschap. Maar dan was het nog de vraag of Asa er hetzelfde in stond als zij.
Lynn bracht diezelfde hand naar haar mond en moest gapen. 'Oef, dat ging nogal,' lachte ze. Het was een vermoeiende dag geweest, zeker voor Lynn. 'Maar jij bent ook een mooie,' zei ze als opmerking op het geeuwen van Asa een paar minuten geleden. 'Nog bedankt voor de taart trouwens.'