Kittenpainfull schreef:
Het leek er op dat de sfeer al iets lichter geworden was in de auto, waar Keda erg tevreden mee was. Het leek er op dat ondanks de omstandigheden de twee het alsnog goed konden maken en elkaar konden helpen om elkaar beter te laten voelen. Al was de vraag die Misha stelde wel weer wat minder maar het was dus een vraag die beide in hun gedachten hadden afgevraagd. Denkend haalde Keda zijn schouders op. “I don’t know.. you can tell her the truth if you want but if you want to tell her something else that is fine with me too.” Beide waren niet echt geweldige opties, het liefst Keda natuurlijk gewoon de beste versie van Misha thuis gebracht, al helemaal als het de eerste keer was dat zijn moeder de jongen zou zien maar helaas ging dat nu niet zomaar. “If you explain her what happened she wouldn’t blame you or anything like that if that is what you’re scared of.” Het was natuurlijk raar, dit was niet alleen de eerste keer dat zijn moeder Misha zou zien maar ook andersom natuurlijk. “I want you to do whatever you feel most comfortable with.”
De opmerking van Misha leek een beetje laat binnen te komen bij Keda. Met samengeknepen ogen van verwarring keek de jongen naar Misha, hij bleef een paar seconden stil maar doorbrak deze stilte zelf. “Wha-” Eigenlijk was de jongen van plan om verduidelijking te vragen maar dit was al niet meer nodig wanneer het kwartje eindelijk leek te vallen bij Keda. “Ooh, I see what you mean.” Lachte de jongen, de ‘ooh’ nogal verlengt volgehouden om aan te duiden het hij het dan eindelijk begrepen had. “Oh.” In tegenstelling tot de vorige ‘ooh’ was deze toch wel wat korter. Al was de opmerking eerder wel binnengekomen bij Keda het was pas nu dat de jongen zich echt realiseerde waar Misha op doelde met wat hij gezegd had. Keda kreeg lichtjes blosjes op zijn wangen maar het was niet alsof hij Misha lang de kans gaf om deze te zien want kort hierna legde Keda beide zijn handen op de wangen van Misha en daarna duurde het niet lang voordat Keda zijn lippen op die van Misha gedrukt had. Wat Misha probeerde was erg schattig maar laat het maar over aan Keda om het hele moment te verpesten door er een goeie paar seconden over te doen voor hij pas doorhad was Misha aan het doen was. Natuurlijk kon Keda niet ontkennen dat het snel ging maar dat maakte hem eigenlijk niks uit, Misha maakte hem blij, heel erg blij en voor nu was dat genoeg. Na een paar seconden trok Keda weer terug maar niet al te ver, zijn gezicht was nog steeds erg dicht bij die van Misha. Glimlachend keek Keda in de ogen van Misha waarna hij zijn ogen even over het gezicht van de jongen liet glijden. Keda was gewoon even sprakeloos, hij had geen idee wat hij nu moest zeggen, Keda was gewoon blij en hij wist niet wat hij moest zeggen om deze blijdschap uit te drukken met woorden. “Are you sure?” Was het enige wat Keda fluisterend kon uitbrengen terwijl hij nog steeds elk detail van Misha zijn gezicht aan het bekijken was. Ergens was Keda bang dat Misha misschien niet zeker was, de jongen was net uit de kast, misschien wou hij liever eerst expermimenteren met deze nieuwe gevonde vrijheid in plaats van meteen vast geketend te worden aan Keda.
“Yes it was, but it’s fine.” Lachte Keda. Hoe raar de opmerking ook geweest was, het had wel geholpen aan de sfeer in de auto. Keda kon ook wel zeggen tegen Misha waar hij op het moment na rook maar dat besloot Keda toch maar niet te doen. De jongen rook nogal naar zweet maar dat was ook niet raar, hij droeg tenslotte nog steeds de kleren waarin hij vandaag gesport had. Vooral wanneer Keda dichtbij was met zijn hoofd kon hij de geur goed ruiken, niet dat het hem wat uitmaakte of dat hij ervan walgde maar de geur was wel duidelijk aanwezig. Het leek Keda daarom ook maar een beter idee om niks terug te zeggen over de geur van Misha.
Het leek er op dat de sfeer al iets lichter geworden was in de auto, waar Keda erg tevreden mee was. Het leek er op dat ondanks de omstandigheden de twee het alsnog goed konden maken en elkaar konden helpen om elkaar beter te laten voelen. Al was de vraag die Misha stelde wel weer wat minder maar het was dus een vraag die beide in hun gedachten hadden afgevraagd. Denkend haalde Keda zijn schouders op. “I don’t know.. you can tell her the truth if you want but if you want to tell her something else that is fine with me too.” Beide waren niet echt geweldige opties, het liefst Keda natuurlijk gewoon de beste versie van Misha thuis gebracht, al helemaal als het de eerste keer was dat zijn moeder de jongen zou zien maar helaas ging dat nu niet zomaar. “If you explain her what happened she wouldn’t blame you or anything like that if that is what you’re scared of.” Het was natuurlijk raar, dit was niet alleen de eerste keer dat zijn moeder Misha zou zien maar ook andersom natuurlijk. “I want you to do whatever you feel most comfortable with.”
De opmerking van Misha leek een beetje laat binnen te komen bij Keda. Met samengeknepen ogen van verwarring keek de jongen naar Misha, hij bleef een paar seconden stil maar doorbrak deze stilte zelf. “Wha-” Eigenlijk was de jongen van plan om verduidelijking te vragen maar dit was al niet meer nodig wanneer het kwartje eindelijk leek te vallen bij Keda. “Ooh, I see what you mean.” Lachte de jongen, de ‘ooh’ nogal verlengt volgehouden om aan te duiden het hij het dan eindelijk begrepen had. “Oh.” In tegenstelling tot de vorige ‘ooh’ was deze toch wel wat korter. Al was de opmerking eerder wel binnengekomen bij Keda het was pas nu dat de jongen zich echt realiseerde waar Misha op doelde met wat hij gezegd had. Keda kreeg lichtjes blosjes op zijn wangen maar het was niet alsof hij Misha lang de kans gaf om deze te zien want kort hierna legde Keda beide zijn handen op de wangen van Misha en daarna duurde het niet lang voordat Keda zijn lippen op die van Misha gedrukt had. Wat Misha probeerde was erg schattig maar laat het maar over aan Keda om het hele moment te verpesten door er een goeie paar seconden over te doen voor hij pas doorhad was Misha aan het doen was. Natuurlijk kon Keda niet ontkennen dat het snel ging maar dat maakte hem eigenlijk niks uit, Misha maakte hem blij, heel erg blij en voor nu was dat genoeg. Na een paar seconden trok Keda weer terug maar niet al te ver, zijn gezicht was nog steeds erg dicht bij die van Misha. Glimlachend keek Keda in de ogen van Misha waarna hij zijn ogen even over het gezicht van de jongen liet glijden. Keda was gewoon even sprakeloos, hij had geen idee wat hij nu moest zeggen, Keda was gewoon blij en hij wist niet wat hij moest zeggen om deze blijdschap uit te drukken met woorden. “Are you sure?” Was het enige wat Keda fluisterend kon uitbrengen terwijl hij nog steeds elk detail van Misha zijn gezicht aan het bekijken was. Ergens was Keda bang dat Misha misschien niet zeker was, de jongen was net uit de kast, misschien wou hij liever eerst expermimenteren met deze nieuwe gevonde vrijheid in plaats van meteen vast geketend te worden aan Keda.
“Yes it was, but it’s fine.” Lachte Keda. Hoe raar de opmerking ook geweest was, het had wel geholpen aan de sfeer in de auto. Keda kon ook wel zeggen tegen Misha waar hij op het moment na rook maar dat besloot Keda toch maar niet te doen. De jongen rook nogal naar zweet maar dat was ook niet raar, hij droeg tenslotte nog steeds de kleren waarin hij vandaag gesport had. Vooral wanneer Keda dichtbij was met zijn hoofd kon hij de geur goed ruiken, niet dat het hem wat uitmaakte of dat hij ervan walgde maar de geur was wel duidelijk aanwezig. Het leek Keda daarom ook maar een beter idee om niks terug te zeggen over de geur van Misha.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.


20