schreef:
'Ga je er vanuit dat we samen verhuizen?' vroeg hij, waarna een kleine glimlach rond zijn lippen speelde. Lily en hij hadden nooit echt gesproken over de toekomst. Ze leken hun leven dag per dag aan te kijken. Verhuizen, trouwen, kinderen, het waren dingen waar ze het nooit over hadden. Misschien omdat ze er niet aan dachten, maar waarschijnlijk omdat ze er nog niet klaar voor waren het te bespreken. Hij wist dat hij er niet klaar voor was. Er gebeurde nog te veel dingen in zijn leven om zich daarmee bezig te houden. Op dit moment was hij niet in staat om Lily meer te bieden dan haar relatie met hem. Op een dag misschien wel, maar nu nog niet.
'Dat is niet meer dan kijken,' lachte hij. Het was heus niet zo vreemd geweest dat hij naar haar keek. Was hij niet haar vriend om op die manier naar haar te kijken? Voor zo ver hij wist, hoorde het er wel bij. Alle koppels die hij gezien had, keken op een bepaalde manier naar elkaar. De gelukkige koppels in elk geval. Hij was gelukkig.
Met een tevreden glimlach nam hij haar kusjes in ontvangst. Tevreden omdat hij er niet vanaf hoefde te blijven, tevreden om de kusjes die ze hem en tevreden om haar huid die zacht tegen de zijne drukte. Het huid op huid contact had hij al vanaf de eerste keer prettig gevonden.
Hij lachte toen Lily wat naar de rand van het bed schoof en haar blik op zijn broek wierp. Het kon hem niet zo veel schelen dat zijn telefoon gevallen was. Het enige wat hij ermee deed, was Lily bellen en sms'en. Nu was hij met Lily, dus had hij zijn telefoon toch niet nodig. Met een grijns trok hij haar terug tegen zijn lichaam en hij lachte toen ze haar lichaam zo bewoog dat hij als vanzelf weer boven haar terecht kwam.
'Geen idee, maar ik ben van plan die tijd te nemen,' mompelde hij, waarna hij zijn lippen zacht tegen haar lippen duwde. Lang bleef hij echter niet bij haar lippen hangen. Zijn lippen gleden langs haar wang, oor en hals, waarna hij langzaam een weg baande over haar lichaam. Hij nam alle tijd om haar lichaam van kusjes te voorzien, overal waar hij ze kon zetten. Vaak hadden ze niet zo veel tijd. Ze deden het dan niet of ze deden het vlug, wat ook wel een resulteerde in een van hen die niet helemaal tevreden was. 's Avonds hadden ze vaak tijd, maar dan waren ze vermoeid en deden ze er ook niet zo veel moeite voor als dat ze normaal gesproken wel deden. Het was uitzonderlijk dat ze alle tijd hadden om zich te vermaken met elkaars lichamen.