schreef:
TS.
-
Justin.
De laatste tijd deed Adriana zo afstandelijk tegen me en het zat me oprecht zo dwars. Ik wist dat er iets gaande was, maar nog niet exact was. Al had ik zwáár het vermoede dat ze vreemd ging. Zo mocht ik niet meer aan haar telefoon zitten, deed ik dat wel dan leek het net alsof ze wat in paniek raakte en werd ze boos. Ook moest ze altijd op random tijdstippen opeens weg, altijd had ze wel een ander smoesje waarom ze weg moest maar bepaald geloofwaardig was het niet. Ik wist gewoon zeker dat ze met een andere jongen sprak en het deed me zó veel pijn. Momenteel hoefde ik haar ook echt niet te zien en pakte ik mijn eigen tas en Drew zijn tas in. We zouden namelijk de komende dagen bij mijn moeder blijven slapen. Adriana bleef maar volhouden dat ze niet vreemdging en als ik haar vroeg waarom ze dan zo afstandelijk deed en continu op vreemde tijdstippen weg ging, wist ze niks te zeggen.