ORPG ft. Demish - Forum - Virtual Popstar

ORPG ft. Demish

Account verwijderd

schreef:
Shae stemde ermee in om even te gaan roken. Nog voor hij naar Rhys kon gebaren dat ze gingen roken, had zij dat al gedaan. Inmiddels was zij waarschijnlijk net zo vertrouwd met deze bar en Rhys als hij was. Shae was lang niet elke keer met hem mee geweest, maar ze waren wel regelmatig samen hier te vinden geweest.
Hij liep achter Shae aan naar buiten, waarna hij de sigaret van haar aannam en hij zijn aansteker uit zijn broekzak viste. Hij hield zijn hand even voor de sigaret en liet het vlammetje branden, waarna de welbekende smaak van een sigaret zich in zijn mond verspreidde. De rook vulde zijn longen, tot het zich rustig een weg naar buiten baande. Hij bestudeerde het wolkje kort, maar dwaalde al snel weer af naar Shae.
'Ik kan me niet eens meer voorstellen dat er ooit een dag was waarop je alle sigaretten afsloeg,' merkte hij op. Shae had niet gerookt voor ze vertrokken was. Hij wel, maar zij niet. Zo nu en dan had hij haar wel een sigaret aangeboden, maar dat had ze altijd afgewezen. Het was een wereld van verschil met hoe het nu was. Nu sloeg ze vrijwel nooit een sigaret af en was zij ook regelmatig degene die een sigaret aanbood. Eigenlijk was de Shae die hij nu kende nog maar moeilijk te vergelijken met de Shae die hij vroeger gekend had. Soms vroeg hij zich af of hij ook niet meer te vergelijken was met de Aaron die hij vroeger was geweest, maar hij had het Shae nooit gevraagd.
Nu ze al bijna een uur hadden gepraat over hen en de gevoelens die ze hadden, besefte hij zich ook hoe moeilijk hij het eigenlijk vond om niet naar Shae te kijken. Hoewel zijn blik ook regelmatig afdwaalde, vond zijn blik haar ook altijd weer. Hij twijfelde er niet aan dat dat de afgelopen maanden ook het geval was geweest. Toch was het hem eerder niet opgevallen. Wie het wel opgevallen was, was Rhys. Hij had nooit over zijn gevoelens voor Shae gepraat met Rhys, maar de man had het wel geweten. Het was voor iedereen duidelijk geweest, maar niet voor Shae of voor hemzelf. Hij nam nog een trek van zijn sigaret en fronste toen.
'Als je je de zoen hier nog kon herinneren, maar dacht dat het niet echt was, wat dacht je dan dat het was?' vroeg hij, waarna hij zijn hoofd iets schuin hield en er een wat geamuseerde glimlach op zijn gezicht verscheen. Hij had geweten dat het echt was, hij had er geen verklaring voor hoeven zoeken, maar Shae had eerder al duidelijk gemaakt dat ze had gedacht dat het niet echt was. Hij was benieuwd naar wat ze er dan van gemaakt had. Een verzinsel, misschien. Of misschien had ze er nooit meer aan gedacht.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een paar dagen later zat Shae nerveus in de wachtkamer van de dokter. Ze wist niet eens waarom ze nerveus was, want ze wist dat er geen drugs meer in haar lichaam konden zitten. Ze had research gedaan en ze had gelezen dat xtc en soortgelijke pillen binnen drie dagen uit het lichaam waren. De laatste keer dat ze drugs had genomen was zeker twee maanden geleden, dus het was onmogelijk om een positieve uitslag, wat betekende dat ze wel drugs in haar systeem had, te krijgen. Toch maakte de wachtkamer haar nerveus. Al was er nog iets wat haar nerveus maakte en dat was Aaron.
Ze had dit voor hem willen doen, om hem aan te tonen dat hij haar weer zou kunnen vertrouwen. Na hun avondje in de bar had ze de volgende ochtend meteen opgezocht hoe een test in zijn werk zou gaan bij de dokter. Ze was er achter gekomen dat ze urinetesten ook thuis had kunnen uitvoeren, maar Shae had vrijwel zeker geweten dat Aaron een dokter eerder zou geloven dan een test die ze zelf uit zou hebben gevoerd. Daarom was ze braaf met een potje, gevuld met urine, naar de dokter gegaan. Ze had vanochtend een telefoontje gekregen dat de uitslag bekend was en ze was meteen naar Aaron gegaan om te vragen of hij mee had gewild naar de afspraak, zodat hij met zijn eigen oren zou kunnen horen dat Shae clean was en dat de drugs verleden tijd waren.
Shaw frummelde wat met haar vingers, terwijl ze vanuit haar ooghoeken naar Aaron keek. Ondanks dat zijn aanwezigheid haar nerveus maakte, was ze ook blij dat hij hier was. Als hij zou horen dat ze niks meer te maken had met de drugs, zouden ze echt kunnen beginnen. Dan zouden ze op de meest cheesy dates kunnen gaan die ze maar konden bedenken, want dat was hun afspraak geweest. Voor Shae haar gevoel zou dat het allemaal echt maken. Hoe eerder het echter zou worden tussen hen, hoe beter. Na alle drama die ze mee had gemaakt, was ze klaar om echt te leven en daar hoorde, naar haar mening, ook een relatie met Aaron bij.
‘Shae Stanley?’ De doktersassistente noemde haar naam, wat betekende dat het zo ver was. Shae kwam overeind uit de stoel en liep naar de vrouw toe, waarna ze zich voorstelde en de vrouw een hand gaf. Ze ging er vanuit dat Aaron haar wel volgde en hetzelfde zou doen.
De vrouw nam hen mee naar een aparte kamer, een andere dan waar Shae de vorige keer was geweest. Nu hoefde ze in principe ook niet veel meer te doen. Ze hoefde alleen nog maar te wachten op het verlossende woord van de assistente, die haar zou vertellen dat er niets aan de hand was.
‘Neem plaats,’ zei de vrouw uitnodigend en ze gebaarde naar de twee stoelen die aan een tafel in de kamer stonden.
Gewillig ging Shae zitten. Nieuwsgierig keek ze naar de papieren op de tafel, maar ze gokte dat haar uitslag enkel op de computer te zien zou zijn.
‘En?’ vroeg Shae hoopvol, ondanks dat ze de uitslag eigenlijk al wist.

Account verwijderd

schreef:
Wat hij voelde, ging veel verder dan slechts nerveus zijn. Hij zou bijna zeggen dat hij doodsangsten uitstond. Onbewust wipte hij met zijn been op en neer en trommelde hij met zijn vingers op zijn been. Een paar dagen geleden had ze een test laten doen. De uitkomst zou bepalen hoe ze verder zouden gaan. Hoe overdreven het misschien ook klonk; de test zou bepalen hoe de rest van zijn leven eruit zou gaan zien. Als bleek dat Shae nog steeds drugs gebruikte, kon hij niet meer anders dan vertrekken. Dan kon hij niet meer in haar buurt komen. Dan kon hij haar nooit meer zien. Echter, als hen verteld werd dat Shae inderdaad geen drugs meer gebruikte, zag de toekomst er heel anders uit. Dan zouden ze op dates gaan, zouden ze kijken of het kon werken tussen hen. Hij wilde graag dat het werkte, hij wilde heel erg graag dat het werkte tussen hen. Shae was de enige met wie hij überhaupt ooit iets gewild had en nu het zo dichtbij was, wilde hij er moeite voor doen.
Hij keek op toen hij een vrouwelijke stem haar naam hoorde uitspreken. De assistente waarschijnlijk. Aan haar kleding was in elk geval te zien dat ze hier werkte. Shae kwam overeind en hij volgde haar. Hij gaf de vrouw een hand en stelde zich voor, waarna hij de twee volgde naar een klein kamertje. Hij zou liegen als hij zei dat hij niet behoorlijk in de stress schoot. Toch probeerde hij zijn gezicht in de plooi te houden en zijn ledematen te laten rusten.
De vrouw die hen naar binnen gebracht had, tikte iets in op de computer, waarna ze zich naar hen wendde. Shae was duidelijk ongeduldig, hij nog ongeduldiger.
'De uitslag van de test was negatief. Dat betekent dat er geen sporen van drugs in je bloed gevonden zijn. We hebben getest op elke drug en kwamen bij geen enkele drug op een positief resultaat,' vertelde de assistente hen. In eerste instantie keek hij de assistente slechts verbouwereerd aan. De test die Shae had gedaan, was negatief. Ze had geen drugs meer gebruikt. Vervolgens verscheen een enorme grijns op zijn gezicht. Een mengeling van opluchting en geluk stroomde door zijn lichaam. Shae en hij hadden een kans gekregen.
Ver weg hoorde hij de assistente nog wat informatie geven, maar die informatie kwam bij hem niet binnen. Pas toen hij zag dat Shae en de assistente overeind kwamen en elkaar een hand gaven, werd de wereld om heen weer duidelijk. Hij kwam vlug overeind en nam afscheid van de assistente, waarna ze de kamer uit begeleid werden. Ze stonden weer in de wachtkamer. Vijf minuten geleden had hij hier behoorlijk angstig gezeten en nu kon hij zijn geluk niet op. Uit enthousiasme draaide hij zich naar Shae, waarna zijn handen zich zacht rond haar gezicht vouwden en hij zijn lippen tegen de hare drukte. Dat ze midden in de wachtkamer stonden, kon hem even niets schelen. Dat hij eigenlijk het gevoel had dat hij zich opdrong elke keer als hij haar wilde zoenen, was hij ook heel even vergeten. Het enige wat hij niet vergeten was, was dat Shae geen drugs meer gebruikte. Dat ze niet tegen hem gelogen had en dat ze daadwerkelijk was gestopt. Shae was niet zoals zijn moeder was. Ze loog niet tegen hem, ze bedroog hem niet. Haar leven bestond niet uit leugens.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ondanks dat Shae al lang had geweten dat ze geen drugs had gebruikt en dat het dan ook onmogelijk in haar bloed had kunnen zitten, kwam het antwoord toch als een soort verlossing. Dit antwoord, de negatieve uitslag op de test, dat alles betekende dat ze aan Aaron had bewezen dat het goed zat. Dat al haar woorden die ze eerder tegen hem had gezegd, waar waren geweest. Ze had het ook allemaal gemeend. Ze had niks meer te maken willen hebben met de drugs, zeker niet als dat zou betekenen dat ze Aaron niet meer in haar leven zou hebben, want dat zou wel een gevolg zijn geweest als ze nog wel aan de drugs had gezeten. Dan had Aaron dit alles niet gewild. Dat kon ze hem eigenlijk ook niet kwalijk nemen.
Aaron had een brede grijns op zijn gezicht gekregen, waaruit Shae kon opmaken dat ook hij tevreden was met deze uitslag. Wat er zou zijn gebeurd als de uitslag positief was geweest, wilde ze eigenlijk niet eens weten. Waarschijnlijk zou hij dan weer boos op haar zijn geworden, omdat ze weer had gelogen. Maar Shae wilde niet meer liegen. Ze wilde terug naar haar normale leven, samen met Aaron. Ze wilde de dingen doen die ze hadden besproken, waar ze over had nagedacht.
Ook zij nam snel afscheid van de assistente. Ze bedankte haar nogmaals voor de uitslag, maar veel tijd had ze niet. Shae merkte aan alles dat Aaron snel het gebouw uitwilde. Misschien zag hij er wel geen nut meer in om hier te blijven, of misschien was hij nu gewoon zo blij dat hij die blijheid naar buiten wilde gooien en niet ingetogen op een stoeltje wilde zitten.
Shae had nog maar een paar stappen de wachtkamer ingezet toen ze voelde hoe zijn handen haar gezicht omsloten. Ze werd in de meest enthousiaste zoen getrokken die Aaron haar ooit had gegeven, als ze in het gangetje van de bar niet meerekende. Alle andere zoenen van Aaron waren een beetje afwachtend geweest, alsof hij er nog zeker van had willen zijn of zij hem ook wel had willen zoenen. Dit keer was het echter anders. Vol vastberadenheid had hij haar naar zich toegetrokken en zijn lippen lagen met een bijzondere zekerheid op die van haar.
Glimlachend beantwoordde Shae de doen door haar armen rond zijn hals te slaan en op haar tenen te gaan staan om zichzelf iets omhoog te houden. Dat er mensen om hem heen stonden en zich waarschijnlijk afvroegen waarom de twee elkaar zo intens zoenden, maakte Shae vrij weinig uit. Ze was blij dat Aaron nu inzag dat ze echt niet had gelogen en dat ze het ook nooit meer zou doen. De test zelf was wel even een drempel geweest, maar ze was blij dat ze toch die drempel over was gegaan.
Shae trok zich terug uit de zoen en gaf Aaron vervolgens een knuffel. Voor een paar seconden zei ze helemaal niets en genoot ze enkel van de trotste, sterke armen die zich rond haar lichaam bevonden.

@Auloire

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld