dumb schreef:
Voortekenen van zijn eigen neergeslagen mening waren vertoond op zijn gezicht, dat hij nu zo verborg door zich tot de schaduwen van een van de vele mensen te richten. Zijn lichaam stond nog naar Morte maar, met de strakgetrokken gelaatsuitdrukking en doordringende kijk, viel al wel af te leiden dat Gabriel zelf ergens anders aan dacht. Simpelweg uit nieuwsgierigheid liet hij haar klanken toe en deed hij geen moeite om haar het zwijgen op te leggen. Zijn grijns al ondeugend laten staan, desalniettemin hij zich na even weer stortte op het laatste beetje drank in het glas. In een jachtige beweging werd het achterover geslagen voor het in aanraking kwam met de kleine tafel, die zich nog geen paar meter van hem vandaan bevond."Everyone hides things. Some are better left alone in the dark." In hoeverre geheimen aan bod zouden komen, vormde geen punt om uit te moeten leggen. Elk persoon had een verhaal dat beter af was om in zijn of haar hoofd te bewaren en te verduisteren. Details die zaken op zouden kunnen lossen waar anderen honderden vragen over stelden, maar geen antwoord op konden vinden. Een grijns sierde zijn lippen in een ogenblik. Het plezierde hem enkel meer dat ze een voorstel deed of hij voor haar wou bestellen. De handgreep die de jongen deed ontstaan met zijn vingers, verstrengeld in de hare, begaf zich pas volledig in zijn gedachten. Waarom besloot hij het te laten lijken alsof ze elkaar al langer dan de afgelopen paar minuten kenden? Het voelde ergens wel fijn om haar hand in de zijne te voelen. Hij deed ertoe, het liet op zijn minst merken dat hij geen haat volle gevoelens had om boven water te brengen in zijn bijzijn. Althans, daar ging hij dan toch vanuit. Geglimlach verging lichtjes voor een wat meer geconcentreerde blik. "I am just gonna have pasta. I dont know what you feel about that?"
@Shinde
Voortekenen van zijn eigen neergeslagen mening waren vertoond op zijn gezicht, dat hij nu zo verborg door zich tot de schaduwen van een van de vele mensen te richten. Zijn lichaam stond nog naar Morte maar, met de strakgetrokken gelaatsuitdrukking en doordringende kijk, viel al wel af te leiden dat Gabriel zelf ergens anders aan dacht. Simpelweg uit nieuwsgierigheid liet hij haar klanken toe en deed hij geen moeite om haar het zwijgen op te leggen. Zijn grijns al ondeugend laten staan, desalniettemin hij zich na even weer stortte op het laatste beetje drank in het glas. In een jachtige beweging werd het achterover geslagen voor het in aanraking kwam met de kleine tafel, die zich nog geen paar meter van hem vandaan bevond."Everyone hides things. Some are better left alone in the dark." In hoeverre geheimen aan bod zouden komen, vormde geen punt om uit te moeten leggen. Elk persoon had een verhaal dat beter af was om in zijn of haar hoofd te bewaren en te verduisteren. Details die zaken op zouden kunnen lossen waar anderen honderden vragen over stelden, maar geen antwoord op konden vinden. Een grijns sierde zijn lippen in een ogenblik. Het plezierde hem enkel meer dat ze een voorstel deed of hij voor haar wou bestellen. De handgreep die de jongen deed ontstaan met zijn vingers, verstrengeld in de hare, begaf zich pas volledig in zijn gedachten. Waarom besloot hij het te laten lijken alsof ze elkaar al langer dan de afgelopen paar minuten kenden? Het voelde ergens wel fijn om haar hand in de zijne te voelen. Hij deed ertoe, het liet op zijn minst merken dat hij geen haat volle gevoelens had om boven water te brengen in zijn bijzijn. Althans, daar ging hij dan toch vanuit. Geglimlach verging lichtjes voor een wat meer geconcentreerde blik. "I am just gonna have pasta. I dont know what you feel about that?"
@Shinde



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.


10