Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG with CreepDoll
5SOSVEVO
Youtube ster



Ik: Hope Chloe Macian|17|Mjw| Picca later moet nog zoeken x
Jij: Knappe prins + begin
Anoniem
Wereldberoemd



Elias Dain Felstead - 20 - prins 

Anoniem
Wereldberoemd



Elias:

Zoals gewoonlijk, ging ik elke middag een ritje maken op mijn betrouwbare ros. Ook nam ik altijd enkele wapens mee om te gaan jagen. Zo kon ik mij wat ontspannen en of andere dingen los gooien. Rustig reed ik met mijn ros over de paden van het bos. Het begon al aardig schemerig te worden, maar ik kende de weg zowat uit mijn duim en mijn ros zeker. De hoeven van mijn ros hoorde ik dof op de bosgrond komen en wat gerinkel van enkele metalen delen die tegen elkaar kletste tijdens het stappen, daar moest ik nog steeds iets aan doen. 
Mijn ogen liet ik nog steeds over de omgeving rond glijden, je wist maar nooit wat er gebeurde tijdens een donkere avond zoals deze. Elke avond was er wel iets, rovers of iemand die bedelde. Het liefst wilde ik deze mensen helpen, maar vaak waren het mensen die juist meer wilde dan wat geld, het waren namelijk ook rovers die voordeden alsof ze niets hadden. Maar ze hadden degelijk wel iets, onder de versleten robe die ze om hadden schuilde genoeg wapens om iemand zo van kant te maken. Hoe ik dit weet, omdat ik het zelf een keer mee had gemaakt, gelukkig kon ik nog net eerder actie onder nemen dan de persoon zelf die al snel op de grond lag te kermen van de pijn. Een flinke snee van mijn zwaard liep toen over de borst van de persoon. Medelijden had ik niet, omdat ik wist dat ze meerdere mensen hadden gedood dan ik zelf bij elkaar. En vaak liet ik ze, best gemeen eigenlijk, dood bloeden.
Deze gedachten schudde ik snel weg en vervolgde mijn rit en langzaam liet ik mijn ros in draf gaan.
5SOSVEVO
Youtube ster



Hope
"Liefje wil je wat kruiden halen uit hey bos?" Vraagt mijn moeder en ik knik kort. "Ja mam." Zeg ik beleefd en ik zucht zacht. Ik loop het huisje uit en kijk wat rond. "En uitkijken liefje, neem anders een wapen mee.' Zegt ze en ik pak een mes die ik verstop in mijn tasje. Ik loop dan snel het bos in en ik kijk rond. Het is evht een heel er mooi bos alleen jammer dat er rovers in zitten. Mijn moeder is de laatste tijd heel erg ziek en ik moest nu de spullen halen voor thuis. Al ik dan de juiste kruiden zie loop ik er naar toe. Ik pluk wat en ik stop het in mijn tasje. Dan hoor ik voetstappenachter me. "Mmh vpor het eerst dat ik weer een meisje in het bos zie." Zegt de man grijnzend en ik draai me om. Het is een rover.. Ik reageer er niet op en zie dan nognwat meer mannen komen. Waarom moesten ze nu juist mij hebben? Ik gil dan hard in de hoop dat iemand me hoort. Ja het is misschien hopeloos maar ik kon het proberen. "Niemand komt je redden liefje." Zegt een van die manmen grijnzend en ik ren dsn een kant op. Geen idee naar waar want ik kom bijna nooit in het bos. Ik ren harder en harder. Ik val dan om een boomwortel en ik knal neer op de grond. Mijn knie ligt open. Ik zie dan een van die mannen naar me toe lopen en ik gil nog een keer. "Is het meisje gewond geraakt?" Zegt hij grijnzend en ik kruip naar achter.
Anoniem
Wereldberoemd



Elias:

Een lange tijd was het rustig tot ik een luide gil hoorde. Het klonk alsof er iemand in gevaar was, maar vaak kon het ook de rovers zijn die het deden om iemand te lokken. Maar als ik het nog een keer hoorde, en dit keer precies weer het zelfde toon hoogde, spoorden ik mijn paard aan om richting de kant uit te gaan waar het vandaan kwam. Het duurde niet lang of ik zag 4 grote gestaltes in zicht komen. Als ik bij de vier aan waren gekomen, liet ik mijn paard tot stil stand komen en hielt mijn hand op het heft van mijn zwaard. "Wat heeft dit te betekenen?" zei ik luid naar de rovers, maar al snel gingen mijn ogen naar de persoon die op de grond lag, het was een jonge vrouw. De mannen begonnen te lachen en gingen rond mij staan. "Oh kijk, het prinsje." lachte één van de vier en trok zijn zwaard, ook zo deden ze andere. Het was een tijdje geleden dat ik eens gevochten had, oke in de training hal, maar meer ook niet. Dit was serieus. Nog even schonk ik een blik naar de jonge vrouw die op de grond zat dat ze nu weg moest gaan, dan trok ik mijn zwaard en sprong van mijn paard af om in gevecht te gaan, dit werd leuk, vier tegen één.
5SOSVEVO
Youtube ster



Hope
"Ga weg." Zeg ik zachtjes. Als ik een andere stem hoor kijk ik op. Ik kijk de jongen aan en hoor dan een van de rovers prins zeggen. Is hij de prins? Als de prins zijn blik geeft aan me dat ik moet gaan schud ik me hoofd. Ik laat hem niet alleen met de rovers. Ik ken hem niet maar dadelijk doen de rovers hem wat aan. Ik sta voorzichtig op en ik zie dan een rover naar me toekomen. "Waar ga jij heen?' Zegt de rover grijnzend. Ik pak dan het mes uit me tasje en de rover begint te lachen. "Moet ik nou bang zijn voor dat kleine mes?" Zegt hij grinnikend. "Ja." Mompel ik. Ik duw de rover op de grond en ik ga dan op zijn middel zitten. Ik steek het mes in zijn been zodat hij niet goed kan lopen. "Slet." Sist hij. "Pardon?" Momprl ik en ik kijk hem boos aan. Ik sta dan toch op. De andere drie rovers zijn bezig met de prins. Ik ren dan toch uiteindelijk naar huis. 
Anoniem
Wereldberoemd



Elias:

Ik wist dat vrouwen eigenwijs konden zijn, maar wat ze daarnet deed was eh.... Ja, niet echt verstandig eigenlijk, maar toch weer dapper. Als ik haar dan toch weg zie rennen, knikte ik. "Verstandig"  mompelde ik en haalde al snel een paar keer uit zodat de rovers kreunend van de pijn op de grond lagen. Ook gaf ik de rover die zij neer had gehaald, nog een flinke snee over zijn borstkas waarna ik snel achter haar aan ging. Waar ik niet had op gerekend was dat ze zo snel uit het oog was gegaan en bleef stil staan. Roepen ging ik maar niet en keerde terug naar mijn paard, maar die was mij al achter na gegaan en steeg op. "We vinden haar wel weer." zei ik waarna ik nog één blik richting het open pad gaf en daarna de sporen gaf om richting het paleis te rijden. Daar aan gekomen, gaf ik mijn paard aan de stal knecht en zelf liep ik door naar binnen. "En meneer is weer thuis." hoorde ik mijn vader zeggen die de gang op kwam lopen. "Waar was je?" vroeg hij er achter aan. "Zoals altijd, een stukje rijden vader." zei ik en keek hem even strak aan. "Oh, en er moet echt wat gedaan worden aan de rovers, ik zie ze echt elke dag, ook over dag, rond lopen." zei ik waarna ik stug door liep naar mijn kamer.
5SOSVEVO
Youtube ster



Hope
Als ik uiteindelijk er ben kijk ik naar mijn moeder. "Ik heb de kruiden gehaalf." Zeg ik zacht. Ik maak het tasje open en leg de kruiden neer op de tafel. "Waarom duurde het zolang?" Vraagt mijn moeder dan en ik kijk der gelijk aan. "Ik kon de kruiden niet vinden." Zeg ik dan maar. "Gelukkig dat er niks met je is." Zegt ze. Ik knik maar. Mijn jurkje hangt net pver me knie dus de wond zie je niet. Ik ga dan snel naar mijn kamer. Ik pak het verhand en doe her dan over me knie. Was dat echt de prins? Hij heeft me geholpen.. Hopelijk gaat het goed met hem. Ik ga dan onder de dekens liggen en ik sluit kort mijn ogen. Niet dat ik moe ben. Dan zie ik mijn moeder in de kamer komen. "Lieverd? Morgen is de zondagse markt, wil je dan wat kruiden verkopen voor me?' Vraagt ze en ik knik maar. Somds vraag ik me echt af waar mijn vader is. Mijn moeder vertelt dat hij is gevlucht. Ik wil hem echt gaan opzoeken. Ik snap gewoon jiet waarom hij me moeder en mij hier heeft achtergelaten. 
Anoniem
Wereldberoemd



Elias:

Eenmaal in mijn kamer aan gekomen, gooide ik mijn wapens op de bank neer die er stond en trok mijn kleding uit. Een gaap kon ik nog net niet onderdrukken en hielt mijn hand er voor. Met mijn hand ging ik even door mijn haar heen en plofte neer op mijn bed. Vaak ging ik nog andere dingen doen, maar nu was ik vermoeider dan eerst. Ook ging ik met mijn handen over mijn gezicht heen en ging daarna liggen, er werd nog op de deur geklopt en kwam over eind. "Binnen." zei ik en zag al snel een dienstmeid naar binnen komen. "Alles oke mijn prins?" vroeg ze terwijl ze met een dienblad aan kwam zetten. Als ze voor mij was komen staan, pakte ik de beker van het dienblad en zette deze aan mijn lippen. "Ja, alles prima" zei ik als ik alles in één achter naar achteren had gegoten en zette de beker terug er op. Maar als ik even naar haar kant op keek, trok ik een wenkbrauw op. "Er zit wat op uw, eh, kleding." zei ze waarna ik naar beneden keek, het was bloed wat ze zag. "Het is oke, komt goed." zei ik dan en glimlachte even. "Zeg maar tegen mijn vader dat ik gelijk mijn bed in ben." zei ik dan en ze knikte en verliet vervolgens mijn kamer. Nadat de deur was gesloten, trok ik mijn kleding uit en ging onder de dekens liggen. Mijn ogen gericht naar het plafond en al snel zag ik het gezicht van de jonge vrouw weer voor mij. Wie was zij? Ik had haar nog nooit gezien.
5SOSVEVO
Youtube ster



Tsje naar morgen xx
Hope
Ik was al een tijdje wakker em zat te ontbijten. Ik had een salade gemaak voor mij en me moeder. Gisteravond had ik allemaal potjes gemaakt met kruiden erin. Ik kijk dan naar mijn moeder en sta op. "Mam? Ik ga naar de markt." Zeg ik zacht en pak de grote tas met potjes. "Met het geld wat eten kopen he lieverd.' Glimlacht mijn moeder em ik knik kort. Ik loop dan naar buiten en ik pak de grote tas. Ik loop dan uiteindelijk maar het plein toe. Het is best wel ver weg. Ongeveer een half uurtje lopen. Als ik er uiteindelijk ben pak ik een kraampje waar ik alles neerleg. Ik glimlach heel klein. Ik zoe dan al wat mensen komen en ik glimlach beleefd naar ze. Ik pak kijk dan even naar de potjes en ik zicht diep. Mijn moeder deed dit werk heel erg lang en nu moet ik het doen. Dot is ook mijn eerste keer dst ik op een markt sta. 
Anoniem
Wereldberoemd



Elias:

Al vroeg werd ik gewekt, zoals elke ochtend. Met nog een slaperig gezicht stond ik onder de douche, voor een lange tijd stond ik stil maar uiteindelijk ging ik toch maar wat doen. Niet veel later liep ik de eetzaal binnen en keek rond. "Goed geslapen Elias?" hoorde ik mijn moeder vragen en knikte. Eigenlijk niet, want ik zat maar aan haar te denken. Haar haren, het was zo prachtig en haar gezicht en haar ogen. Ik kon haar gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Even snel kuchte ik en ging zitten, pakte wat brood en smeerde er wat jam op en ging eten. 
Nog geen vijf minuten later, stond ik op met half het broodje in mijn mond en liep de zaal uit. "Wat ga je doen?" hoorde ik mijn vader roepen die op was gestaan. "Een stukje lopen." zei ik waarna ik links afsloeg richting mijn kamer, daar aan gekomen, trok ik wat oude kleding aan om niet op te vallen in het dorp, want ik had geen zin om alle meiden om mij heen te hebben hangen, dan sloeg ik ook een cape om en verliet mijn kamer via het raam en begon richting het dorp te lopen via een sluip route die ik enkele jaren geleden, dat ik jonger was en aan het rond lopen was, had gevonden. Het leek alsof mijn vader er niets vanaf wist, niemand zelfs. 
Niet veel later kwam ik aan in het dorp, deed mijn cap op en liep rustig verder. De geuren van versgebakken brood en gebraden vlees kwam al snel mijn neus binnen en glimlachte. Dit rook zo heerlijk. Het geschreeuw van mannen achter hun kraampjes hoorde ik duidelijk en liep rustig verder. Niet wetend wat ik eigenlijk ging doen.
5SOSVEVO
Youtube ster



Hope
Als dan een oude vrouw naar me kraam toe komt glimlach ik beleefd. Ze koopt dan een potje met kruiden en ik leg het geld in mijn tasje. Ik zucht zachtjes. Na een half uurtje had ik al best veel potjes verkocht. Ik glimlach er om. Ik kijk dan nog even rond. Het was eigenlijk best druk en alles hier ruikt zo heerlijk. Ik ga denk ik dadelijk wat kopen om te eten. Ik bijt losjes op me lip. Als ik dan een jongen zie die sprekend lijkt op de prins van gisteren draai ik me rug naar hem om. Ik bijt hard op me lip en mijn wangen wprden lichtjes rood. Ik kijk dan er niet naar en ikkijk naar een vrouw die vraagt voor een potje. Ik help de vrouw dan.
Anoniem
Wereldberoemd



Elias:

Een lange tijd had ik rond gelopen tot ik bijna bij het einde kwam van het dorp. In mijn ooghoek kreeg ik een glimp op van het zelfde haar als gisteren en keek even die kant uit. Alleen het gezicht werd door een dorpsbewoner geblokkeerd. Rustig liep ik die kant maar uit en wachtte rustig af tot de kraam waar zij stond leeg was. Dan liep ik er heen en legde wat geld op de planken. "Eén potje graag." zei ik dan en glimlachte even. Ik zag dat haar wangen wat rozig waren waardoor ik zelf even weg keek. Maar al snel keek ik weer naar haar toe en glimlachte. "Ik heb je nog nooit eerder hier gezien, kom je uit een ander dorp?" vroeg ik dan rustig.
5SOSVEVO
Youtube ster



Hope
Als ik dezelfde stem hoor van gisteren kijk ik op. Als ik de prins zie kijk ik kort in zijn ogen en ik kink gelijk naar een potje. Ik geef er dan een aan hem en pak het geld vam de plank af. "Ik woon niet in een dorp, ik woon hier wat verderop met mijn moeder." Momprl ik zacht. Ik kijk dan weer weg. "En nog bedankt van gisteren. Het was heel dapper van je.' Zeg ik zachtjes. "Hebben een van die rovers je pijn gedaan?" Vraag ik dan en ik kijk weer recht in zijn ogen. Ik glimlach heel klein. Ik zie dan een vrouw komen en ze geeft wat geld. Ik geef dan een potje met kruiden aan der. 
Anoniem
Wereldberoemd



Elias;

Als ze een potje naar mij toe schoof, pakte ik deze en hielt deze in mijn handen. Voor kort keek ik er naar en probeerde te ontcijferen waar voor het was, ach dat kwam later wel en keek naar de prachtige ogen van de jonge vrouw. Als ik haar stem hoorde, glimlachte ik. Het was zoals ik in gedachten had, een zachte stem. "Hmmm, niet in het dorp dus?" vroeg ik bedenkelijk en keek richting de poort. Woonde ze dus buiten het dorp? Dat was al helemaal gevaarlijk. Dan keek ik weer naar haar en schudde mijn hoofd. "Geen dank, ik hou er niet  van als er onschuldige mensen in gevaar zijn, en de laatste tijd zijn er te veel rovers in het bos, geen idee waarom." zei ik dan en trok even mijn schouders op. Voor kort schoot ik even in de lach als ze zei dat het dapper was. "Kom ze elke dag wel een paar keer tegen." zei ik dan en glimlachte. "En nee, heb niets." zei ik dan en glimlachte weer. "Zij hebben iets meer pech." zei ik en maakte een beweging over mijn borstkas heen waar ik ze had geraakt. Er kwam dan een vrouw aan en keek even weg, als zij weer weg was, keek ik terug naar de jonge vrouw. "Maar heb jij zelf niets?" vroeg ik dan en bekeek haar even, zo te zien niet, maar ze stond wel iets moeilijk op één van haar benen. 
5SOSVEVO
Youtube ster



Hope
"Ja gewoon in een huisje, tot nu toe is er niet echt iets ergs gebeurd alleen gisteren die rovers dus." Zeg ik zacht. Als hij zegt dat er veel rovers de laatste tijd zijn bijt ik hard op me lip.Als hij bewegingen maak over zijn borstkas en lach zacht. "Ja ik rende weg en viel dus, mijn knie lag open maar ik heb het al verzorgd." Zeg ik glimlachend. Ik kijk dan even naar de grond. "Kan je even op mijn kraampje letten? Ik wou een broodje halen om te eten." Zeg ik zachtjes en ik kijk hem lief aan. Niet ik hem vertrouw alleen hij is de enigste uit de buitenwereld waar ik mee praat.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste