Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG - ORPGaccountjex - I want you to be safe

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
volledige titel: I want you to be safe, but I can't protect you against the monster that's inside of me/ I was looking for her but found you instead

Mijn personages:
Chanel Delroix - ziet er uit als 18 maar is in feite al 472 jaar oud - vampier - Kan behulpzaam zijn als ze wilt, het feit is dat ze daar gewoon meestal niet voor kiest. Chanel houdt zich het liefst op in het bos, behalve als het echt moet zal ze nooit het bos uit komen. Ze gelooft niet in liefde op het eerste zicht en al zeker niet als die tussen een vampier en een mens is. Die is zowel verboden als gevaarlijk en dan zal ze er alles aan doen om het te stoppen.

Francisco Ravon - ziet er uit als 20 maar is al 170 jaar oud - vampier - Fran is een geduldige jongen, hij haat wat hij is omdat hij mensen geen pijn wilt doen, maar hij weet dat hij soms niet anders kan want de marteling die volgt als hij niet drinkt wilt hij ook niet. Hij gelooft niet in liefde op het eerste zicht behalve als hij het zelf meemaakt. Hij doet alles om degenen om wie hij geeft te beschermen.

wie begint?

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:

Nevaeh Robertson - 18 jaar

Nevaeh is een erg spontaan en vrolijk meisje. De mensen zien haar erg graag aankomen doordat ze helemaal niet hooguit doet zoals veel andere mensen van de koninklijke familie af en toe wel eens doen. Ze helpt erg graag mensen. Buiten de liefde die ze van haar familie en vrienden kreeg heeft ze nooit een ander soort liefde gekend. Ze is nog nooit verliefd echt geweest, maar geloofd wel in liefde op het eerste zicht. Het fenomeen is namelijk wel vaker voorgevallen bij kennissen van haar. Verder is ze erg zorgzaam persoon en heeft ze vaak moeite met mensen vertrouwen. Sommigen vertrouwd ze meteen, maar andere mensen vertrouwt ze juist helemaal niet. Als ze iemand niet vertrouwt, is het erg moeilijk om haar vertrouwen te winnen.

James Fenton - 21 jaar

James is een erg eigenzinnige jongen. Hij heeft er een hekel aan als mensen hem dingen bevelen, vooral wanneer zijn vader hem wat beveelt. Zijn moeder is jaren geleden overleden waardoor hij enkel nog zijn vader en twee jongere zusjes heeft. Hij zondert zich meestal af van zijn gezin doordat hij totaal niet overweg kan met zijn vader. Beter gezegd, hij haat hem, wat dan ook wederzijds is. Verder is James wel gewoon een aardige en attente jongeman. Hij is erg beleefd en helpt mensen graag.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Begin jij?

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Nevaeh streek de plooien uit haar jurk terwijl ze naar haarzelf keek in de grote spiegel die in haar kamer stond. "Je ziet er prachtig uit, Nevaeh," zei haar dienstmeid, Alexis. Ze was meer dan een dienstmeid, eerder haar beste vriendin. Sinds het begin dat ze als dienstmeid mocht werken in het kasteel kwamen ze ontzettend goed overheen. Alexis was één jaartje ouder dan haar. "Dankjewel," zei Nevaeh met een zwakke glimlach. Ze was erg nerveus doordat ze haar toekomstige man zou leren kennen tijdens het bal. Bovendien was het haar eerste bal dus ze wist niet zo goed hoe ze zich moest gedragen. Ze was dan wel de prinses en had enorm veel lessen gehad over hoe ze haarzelf moest gedragen, maar het bleef eng en stresserend. "Nerveus?" vroeg Alexis grinnikend. Nevaeh knikte een beetje zielig. "Er is niets om nerveus voor te zijn. Alles komt goed. Geloof me maar," vertelde Alexis. "Hoe kan je dat nou zo zeker weten? Heb jij toevallig een glazen bol waarmee je in de toekomst kan kijken? Want als dat zo is wil ik die beelden ook wel even zien hoor," zei Nevaeh een beetje grappend. "Nee, grapjas. Ik heb geen glazenbol. "Je ziet er prachtig uit, iedereen, zelfs je vader zal ontzettend vrolijk zijn en je gaat je toekomstige man ontmoeten, wat kan er misgaan?" probeerde Alexis om Nevaeh's nerveusheid te verminderen. "Wat kan er misgaan? Alles kan misgaan. Ik kan van de trap afdonderen, ik kan ergens over struikelen of ik blijf maar doorpraten doordat ik zo gestresseerd ben. Je kent me Alexis, er gebeurd altijd wel iets." Nevaeh was erg bang dat er wat gênants zou gebeuren, wat eigenlijk erg vaak gebeurde in haar leven. Er was geen dag geweest waarop er niets gênants gebeurde en nu ze haar toekomstige man zou ontmoeten, zou het nog erger zijn als er zoiets gebeurde. "Dat gaat echt niet gebeuren en als je toch iets gênants meemaakt, doe ik iets wat duizend maal gênanter is zodat niemand zich er wat van herinnerd," beloofde Alexis. Ze wist dat het eerder bedoeld was om haar op te vrolijken, maar het was lief. Ze mocht blij zijn met een beste vriendin als Alexis. "Heb ik je al verteld dat je de allerbeste beste vriendin ooit bent?" vroeg Nevaeh met een glimlachje. "Ja, heel vaak, slijmbal," lachte Alexis. Eerst had haar vader haar verboden om met Alexis om te gaan doordat ze een dienstmeid was, maar doordat Nevaeh buiten haar weinig andere vriendinnen had en ze anders te vaak alleen was, mocht het wel waar ze ontzettend blij mee was. Bovendien woonde Alexis in het kasteel wat wilde zeggen dat ze erg vaak pyjamafeestjes hielden en nachtenlang praatte over de gekste dingen. Met haar andere vriendinnen kon ze zulke dingen niet doen doordat het prinsessen waren ze gewoon te serieus waren.

"Verdomme, James. Hou eens op met dat chagrijnig gedoe van je," mopperde zijn vader terwijl ze in de koets op weg naar het kasteel waren. "Ik ben oud genoeg om zelf te kiezen hoe ik me gedraag, ik ben niet meer dat dat vijftienjarige jongetje dat naar zijn vader moet luisteren," ging James tegen zijn vader in. Het was duidelijk aan hem te merken dat hij totaal geen zin had in het bal van vanavond. Hij zou er zijn toekomstige vrouw leren kennen, Nevaeh Robertson. Beiden hadden ze geen inbreng in het huwelijk gehad, hun vaders hadden het met elkaar besproken. "Je gaat wat meemaken als je je niet gedraagt op dat bal. Je gaat je toekomstige vrouw ontmoeten, je moet een goede indruk achterlaten, begrepen?" James zuchtte diep bij de woorden van zijn bevelende vader. Zijn gezeur maakte James' humeur er niet beter op, eerder slechter. "Wat maakt het uit of ik nou een goede indruk achterlaat of niet? We zullen toch moeten trouwen..." zei James. Hij wist dat hij gelijk had. Het maakte niet uit wat hij deed, ze zouden uiteindelijk toch moeten trouwen. "Ach, hou gewoon je mond. Ik krijg zo nog hoofdpin van dat gezeur van je," klaagde zijn vader die zijn blik naar buiten toe richtte. James hield zijn mond zodat ze discussie niet verder ging. James was ontzettend koppig, maar op sommige momenten was het beter dat hij zijn mond hield. Zijn humeur was al slecht en een verdere discussie met zijn vader zou zijn humeur alleen verergeren.
Het zou niet lang meer duren vooraleer ze aan zouden komen bij het kasteel, hoe dichterbij ze kwamen hij minder zin James kreeg om de prinses te ontmoeten. Hij wist hoe prinsessen waren, arrogant. Oké, natuurlijk mocht hij zo niet over alle prinsessen spreken, maar alle prinsessen die hij ontmoet waren, waren zo dus het leek hem sterk als Nevaeh anders was. Toen de koets stopte wist James meteen dat ze hun bestemming bereikt hadden, ze kwamen aan bij het kasteel. Net als zijn vader stapte hij uit de koets, met erg veel tegenzin. Hij wist totaal niet wat hij moest verwachten van de avond. Als Nevaeh normaal was, kon het leuk worden, was ze dat niet, werd het nog een lange avond.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Chanel:
Ik zat altijd op de uitkijk naar Francisco, ik wist dat hij het wist en hij wist dat ik wist dat hij het wist en dat wist ik ook. Ik was de vampier die hem had veranderd. Daarvoor had ik hem ook al zitten observeren. Of ik van hem hield? Misschien nu, maar toen niet. Denk ik toch. Ik weet het niet. Nu zag ik dat hij zich klaar maakte om ergens naartoe te gaan. Het moest wel een groots feest zijn. Ik moest er ook naar toe, dat was het enige wat ik wist. Daarom liep ik ook zo snel mogelijk naar huis, dat betekende dus in minder dan een seconde, en liep mijn kamer op waar ik een jurk uit koos die goed was voor een feest, er deftig uit zag en ik in kon dansen. Daarna liep ik weer naar het huis van Fran en zag hem net naar buiten gaan. "Chanel. Ik weet dat je er bent." siste hij dan en ik zuchtte even en kwam tevoorschijnd. "Waarom ben jij helemaal uitgedost?" vroeg hij dan en ik keek hem aan. "Ik kan jou hetzelfde vragen." zei ik dan alsof het me totaal niet uitmaakte wat hij over me dacht. "Ik ga naar een feest waar jij van geen kanten naartoe gaat." zei hij dan en ik trok een wenkbrauw op. "Lieve Fran, mag ik je er aan herinneren dat het door mij is dat je nog steeds leeft?" zei ik dan en hij rolde met zijn ogen. "Nou dan bedankt om mijn hele leven te vergallen door me een monster te maken Chanel." zei hij en vertrok zonder naar me om te kijken. Ik ging daarom meteen op zijn geur af en volgde hem op die manier. Na een tijdje had ik door waar hij naar toe liep. Het kasteel van de koning. Iedereen in het land wist dat hij vandaag een bal zou houden voor zijn dochter. Dit kon Francisco niet menen. "Fran meen je dit? Behalve als je wilt doen alsof daar een lopend buffet is vraag ik je nu om er niet heen te gaan." Zei ik toen en hij keek me aan. "Volg je me nu nog? Ik doe wat ik wil." Siste hij waarschuwend maar ik schudde mijn hoofd. "Dan ga ik ook, om te zien of je je aan de regels houdt." Waarschuw ik hem dan en ik zag hem zuchten maar hij liet het wel toe en we stapten verder. Na even waren we er en werden we naar binnen gelaten. Eenmaal ze zaal in waar alles plaats vond keek ik even om me heen. Te veel bloed. Te veel lekkere geuren om me heen maar ik zou me sterk houden. Ik wist dat ik dat kon. Als oudere vampier kon ik dat. Ik zag een jongen van ik schatte hem 21 naar binnen komen, ik kon zien dat hij hier liever niet was. Nou, dat was dan al een iemand die hier een hekel aan had.

Francisco:
Ik maakte me op mijn kamer klaar, ik had een pak uitgezocht. Ik had gehoord dat de koning een bal gaf voor zijn dochter en nee ik weet ook wel dat ik een vampier ben en dit normaal gezien moet zien als een lopend buffet maar ik wil niet zijn zoals alle vampiers. Ik wil niet slecht zijn. Wat me dan naar daar bracht? Ik weet het niet. Het was echt niet alsof ik nu plots gewoon erg veel zin had om daar een paar slachtoffers te maken. Eenmaal buiten had ik het gevoel dat er iemand was. Meteen wist ik ook wie het was, wie anders dan Chanel zou nu achter me aan komen hé? Niet dat ik zeg dat ze me stalkt of op een puppy lijkt maar iedere keer dat ik haar vraag waarom ze me volgt komt er wel iets uit waardoor ik weet dat ze liegt. "Chanel. Ik weet dat je er bent." zei ik dan maar, ik wist ook maar al te goed dat ze het gehoord zou hebben. Na even, alsof ze dan pas besloten leek te hebben dat ze zin had om tevoren te komen, kwam ze te voorschijnd. "Waarom ben jij helemaal uitgedost?" vroeg ze dus begon ik maar te zeggen dat ze me niet kon tegenhouden. Het was de waarheid. Ik deed wat ik wou en daar kon ze niet mij mee tegeb houden. Zelfs voor dat ik dat begon te zeggen wist ik al dat ze zou zeggen dat ze mee zou gaan met mij. Ik wist ook dat dat nou net iets was waar ik haar jammer genoeg niet bij kon tegen houden. Natuurlijk had ze ook ergens gelijk, het was namelijk erg gevaarlijk maar ik wou me gewoon even weer mens voelen. Natuurlijk zou ze me proberen in de gaten te houden. Alhoewel dat dacht ik tot we binnen waren in een zal, een bom van geuren van bloed, oud en jong, en er een jongen binnen kwam van rond de 21 jaar die meteen Chanels aandacht trok. ja ja hoor, mij in het oog houden. Dat was wanneer ik een soort aantrekkingskracht voelde opborrelen.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Haar blik liet ze nog even over de oude en vooral zeer dure schilderijen glijden voordat ze haar weg baande naar de trap die naar de balzaal leed. "Ugh, Nevaeh, hou op met dat nerveus gedoe van je. Ik word er zelf ook nerveus van," klaagde Alexis waardoor Nevaeh het niet kon laten even te grinniken. "Sorry, ik kan er niets aan doen. Hoe zou je zelf zijn als je plots je toekomstige man ontmoet die je niet eens kent?" vroeg Nevaeh. Niet dat dat het enige was waarvoor ze nerveus was, bijna iedereen was aanwezig voor haar dus het was een gelegenheid waar iedereen die in haar schoenen stond zenuwachtig voor zou zijn. "Hup, ga nou maar naar beneden toe voor je vader een scène gaat schoppen omdat je te laat bent," vertelde Alexis. Iedereen wist hoe haar vader was. Hij kon namelijk flippen om alles. Nevaeh was sowieso iets wilder dan de meeste prinsessen van haar leeftijd en dat vond haar vader al een heel erg groot probleem. Het maakte haar niets uit, zij kon er niets aan doen dat ze anders was dan haar vader wilde. Haarzelf veranderen deed ze voor niemand, zelfs niet voor haar vader. Hij keek toch amper naar haar om, enkel als hij er geld mee kon verdienen of meer macht kon krijgen.
Ze ademde even diep in en wandelde vervolgens de trap af. Even keek ze de zaal rond waar heel veel mensen te vinden waren. Merendeels van de mensen kende ze geeneens dus hun begroeten was volgens haar onnodig. "Ah daar is mijn prachtige dochter! Kom eens hier Nevaeh, ik wil je aan iemand voorstellen," riep hij zowat door de gehele zaal, een zeer ongemakkelijke bedoeling volgens haar. Ze ging maar naar haar vader toe, anders maakte hij daar ook nog eens een drama over. Naast haar vader was een jongeman te vinden die iets ouder was dan haar. Ze kon al raden wie het was. James Fenton, de prins waarmee ze zou moeten trouwen en de rest van haar leven mee zou moeten delen. "Nevaeh, dit is James. James, dit is Nevaeh. Ik laat jullie twee wel eventjes alleen, dan kunnen jullie kennismaken," vertelde haar vader te vrolijk naar haar zin. Al snel wandelde hij weg en begon hij een gesprek aan met andere koninklijke mensen waarvan zijzelf geen idee had wie ze waren. Aangezien James geen gesprek leek te beginnen, besloot Nevaeh maar wat te vragen aan hem. "Dus, hoe was je reis?" vroeg ze.

James stond wat met de koning te praten, hij moest iets doen om een goede indruk te maken, toch? Anders moest hij het eindeloze gezeur van zijn vader weer aanhoren waar hij geen zin in had. Hij had al genoeg aan zijn hoofd. Na een tijdje zag hij een meisje met lange blonde haren de trap afkomen, aan haar gezicht te merken was ze een beetje nerveus en had ze helemaal geen zin in dit alles. Ze wist hoe ze dingen duidelijk moest maken met slechts gezichtsuitdrukkingen. Het meisje bleek dan ook zijn toekomstige vrouw te zijn aangezien het de dochter van de koning was. Ze zag er niet verkeerd uit, maar dat wilde niet meteen zeggen dat hij het trouwen met haar minder erg vond. "Nevaeh, dit is James. James, dit is Nevaeh," vertelde de koning op een ontzettend vrolijke toon waarvan niet zeker was of die vrolijkheid wel echt was. Al snel liet de koning hen alleen waardoor James een beetje ongemakkelijk naar zijn voeten staarde. "Dus, hoe was de reis?" hoorde hij Neveah na een tijdje vragen. "Wel oké," antwoordde hij simpel. Aan haar gezicht te lezen kon ze zijn korte antwoord niet waarderen. Vrouwen.... Verwachtte ze nou echt een heel verslag over zijn reis? "Het spijt me, ik wilde niet zo kortaf reageren, maar ik ben een beetje moe van de lange reis," vertelde James als uitvlucht. "Dat geeft niets hoor, ik begrijp het wel," mompelde Nevaeh. Ook koppigheid was een karaktereigenschap die ze bezat en hij wist niet precies of hij dat wel zo leuk vond of niet. "Vertel anders even wat meer over jezelf," stelde James na een korte stilte voor. "Wat wil je over me weten?" vroeg Nevaeh. "Ik weet het niet, hobby's? Leeftijd? Gewoon meer dingen over jou," vertelde hij. "Ehm... Ik vind het heel erg leuk om te paardrijden en ik vind lezen, tekenen en schilderen ook heel erg leuk. Ik ben enkele weken geleden achttien geworden en voor de rest weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik over mezelf kan vertellen. Mijn leven is nou niet echt zo spectaculair als je zou verwachten," vertelde ze. "Hm... Interessant," mompelde hij dan maar. Nevaeh leek wel een prater te zijn, hij daarentegen was dat helemaal niet. "Weet je, ik ga even wat te drinken halen. Wil je ook wat?" vroeg hij en toen ze knikte, baande hij zijn weg naar de tafel waar al het drinken stond.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Chanel:

Ik wist dat Fran het wist dat ik hem in het oog wou houden. Het was niet zo zeer het gaan naar een mensenfeest dat het meeste problemen gaf, ik voelde gewoon dat er iets ging gebeuren. Fran keek me even aan, hij wist me meteen te vinden en stapte naar me toe eenmaal we binnen waren. "Zou je niet beter gewoon weg gaan en me vertrouwen?" vroeg hij, duidelijk ontevreden over dat ik hem gevolgd was. "Wat ga je doen om me weg te krijgen Fran? Ik blijf en jij houdt je mooi aan de regels." zei ik dan maar waardoor hij zijn ogen rolde en ik mijn schouders ophaalde. Hij baande zich een baan weg van mij sommige mannen vroegen een meisje/vrouw ten dans en zo kwam er ook iemand naar mij toe. Hij rook best goed, zijn bloed toch alleszins. Ik gaf hem een beleefde glimlach terwijl hij me ten dans vroeg en knikte. Hij beleidde me al snel naar een plek waar we samen konden dansen, ik was er goed in en dus kon ik makkelijk op gaan in al dit gedoe. Ik wist dat Fran even toe keek. Als ik hier toch was om hem in de gaten te houden kon ik even goed zorgen dat ik aan het einde van deze avond een maaltijd over hield aan dit 'avontuur'. We dansten en ondertussen keek ik ook rond. Ik zag zo ook de prinses staan praten met wie ik gok haar toekomstige man hoort te zijn, en blijkbaar leek geen van de twee zin te hebben in al dit gedoe. Ik zag ook Fran naar haar kijken. Dat hij het niet in zijn hoofd haalde, ik beet hem zelf nog als hij dat deed. Mijn gevoelens ten spijt wilde ik nog steeds dat hij zich aan de regels hield, deze waren er namelijk niet voor niets. Na de eerste dans kwam Fran naar me toe maar ik schudde bij voorbaat al mijn hoofd. "Denk maar niet dat ik je hier mee ga helpen. Jij houdt je aan de regels." zei ik dan en ik keek naar hem. We praten altijd zacht zodat alleen wij onze gesprekken konden volgen. Een menselijk oor kon dit niet horen. Na even moest ik toch toegeven en knikte ik, "Ik haat je Francisco." zei ik dan en ging weg, 'drinken halen', dus naar de tafel waar ze stonden. Per ongeluk stootte ik uit omhandigheid mijn glas om. Recht op de man waarmee de prinses aan het praten was. Als hij om keek gebruikte ik mijn overtuigingskrachten (die je nu eenmaal had als vampier) op hem zodat hij niet kwaad werd. "Sorry. Wat onhandig van me." stotterde ik dan.

Francisco:

Soms vond ik Chanel een bemoeial als ze me volgde om te zien of ik de regels volgde. Ik moest niets hebben van de regels, ik moest niks hebben van mijn soort, ik had hier niet voor gekozen, dat had zij namelijk voor mij gedaan. Zij had er voor gezorgd dat mijn menselijkheid verdween. Na even had ik door dat ze was gaan dansen met iemand, maar er was een gevoel, ik moest nog uitzoeken wat het was. Het leek alsof iets mijn aandacht trok. Mijn ogen zochten vanaf de rand van de zaal naar dat, dat mijn aandacht trok, tot ik haar zag, de prinses. Toen kon ik niet meteen weg kijken. Was zij het dan? Waar mijn aandacht naartoe getrokken wordt. Ze praatte met een man dus begon ik mijn aandacht te richten op hun gesprek. Zo kwam ik al snel tot de conclusie dat de prinses met hem zou moeten trouwen. Ik zag dat Chanel naar me keek, ik had het gevoel dat ik zeker moest weten dat het de prinses was die mijn aandacht (onbewust) trok. Ik kon haar niet zomaar ten dans vragen als hij er bij stond. Ik keek naar Chanel en ging ongezien naar haar toe. "Denk maar niet dat ik je hier mee ga helpen. Jij houdt je aan de regels." zei ze dan en ik slikte even, ik wist dat ze dat zou zeggen. Ik nam haar hand vast en danste met haar zodat het niet raar leek. "Chanel, ik weet dat je dit niet wilt, gewoon, voor 1 dans, niet meer, als ik het dan zeker weet ga ik weg." zei ik dan en ze keek me aan alsof ze er niets van begreep. "Alsjeblieft Chanel." zei ik dan en ze zuchtte maar knikte. "Ik haat je Francisco." zei ze dan en na de dans ging ze weg, naar waar ze stonden, 'drinken halen'.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Nevaeh keek James even na toen hij naar de tafel wandelde waar het drinken was uitgestald. Ze was blij dat ze voor eventjes van hem af was, het was super ongemakkelijk tussen hen. Bovendien had ze het gevoel alsof die ongemakkelijkheid nooit echt minder zou worden. Dat was het nadeel van uitgehuwelijkt worden. Ze kreeg niet de kans om iemand te vinden waarmee ze goed overweg kon en een klik had. Was de klik er niet, had ze pech. Ze moest voor de rest van haar leven bij hem blijven en trouw zijn, ook al zou ze iemand ontmoeten waarbij ze zich vele malen beter voelde. De keuze was al voor haar gemaakt en niets zou de keuze van haar vader nog kunnen beïnvloeden. James had veel geld en dat was wat ertoe deed voor haar vader, geen geluk, nee enkel het geld was belangrijk voor hem. Alsof Nevaeh daar gelukkig van zou worden. Sinds ze heel wat speelser en veel minder serieus was dan de meeste prinsessen, had ze gewoon nog niet de behoefte om te trouwen. Ze was niet minder volwassen dan de andere prinsessen, zeker niet, maar haar hoofd stond ergens anders naar dan trouwen om iemands geld. James kon dan misschien wel een aardige man zijn, maar hij was niets voor Nevaeh en dat wist ze nu al. Het was misschien een vlug oordeel, maar ze wist wat ze voelde, namelijk helemaal niets. Ze voelde zelfs geeneens een klik tussen hen, enkel een grote afstand die zodanig groot was dat het veel moeite zou kosten om de afstand te verbreken.
Ze keek even om haar heen in de zaal terwijl ze op James wachtte, maar al snel werd haar aandacht getrokken door haar beste vriendin Alexis die naast haar kwam staan en begon te praten. "Hoe is hij?" vroeg ze nieuwsgierig. "De saaiste persoon die je kan tegenkomen. Hij is zo serieus en neemt amper zelf het initiatief om een gesprek te starten. Ik haat hem nu al," vertelde Nevaeh waardoor Alexis kort moest grinniken. "Ach, hij is knap dus dat maakt het misschien iets minder erg. Maar ik moet weer gaan, vertel me vanavond alles," zei Alexis waarna ze al snel weer wegliep. Daar stond ze dan, helemaal alleen, wachtend op James die wel heel erg lang wegbleef.

James had het halen van drinken slechts gebruikt als uitvlucht om even van haar af te zijn, wat eigenlijk best gemeen van hem was, maar dat hoefde ze niet te weten. Niet dat Nevaeh zo erg was, maar ze was te vrolijk naar zijn zin. Bovendien wilde ze te veel praten en hij moest toegeven dat hij niet zo'n praten was, al hing dat wel een beetje van zijn gesprekspartner af. Hij mocht haar wel, daar niet van en ze was ook nog eens bloedmooi, maar hij vermoedde nu al dat het niet echt goed ging komen tussen hen. Ze waren net twee vreemdelingen, wat logisch was aangezien ze elkaar sinds net pas kenden, maar het voelde vreemd en niet zoals het hoorde. Daarnevens ging dit alles toch slechts om geld en dat hoefde voor James niet. Het was geen straf om naar haar te kijken, in tegendeel zelfs, maar daarvoor deed hij het niet. Ze was gewoon zijn type niet, ook al had hij geen idee wat zijn type anders zou zijn.
Hij probeerde niet te snel te wandelen naar de tafel waar het drinken stond, anders zou hij weer te snel naar haar toe moeten gaan en nu hij even een pauze had, wilde hij daarvan genieten. Ze waren beiden nog jong, dus hij begreep de haast ook helemaal niet. Vooral Nevaeh zelf was nog jong. Ze was pasgeleden achttien jaar geworden, was dat wel de leeftijd om in een huwelijksbootje te stappen? Het ging vooral om wie de troon zou overnemen als de koning stierf, maar hij zag er nog kerngezond uit, dus waarom die haast? Tegen die tijd hadden ze misschien beiden iemand gevonden waarvan ze hielden. Nee, in de plaats daarvan moest het allemaal zo snel gaan.
Hij werd uit zijn gedachten gewekt toen hij plots wat nattigs op hem voelde, het drankje van iemand anders. Net toen hij wilde zeggen dat diegene beter moest opletten, kreeg hij de woorden niet meer over zijn lippen. "Het geeft niets," was het enige wat hij erop kon zeggen. Wat gebeurde er met hem?

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Chanel:

Ik had wel door dat hij probeerde te zeggen dat ik moest uitkijken maar op dit moment kon ik hem alles laten doen wat ik wilde. Hij was compleet onder mijn macht. "Ik zou kunnen helpen om de vlek er uit de krijgen." Zei ik om zijn aan dacht af te leiden terwijl Fran naar de prinses ging. Wat ik deed was tegen de regels, waarom ik het deed? Van zodra hij iets wist zou deze nonsens stoppen. Hij was gewoon gek aan het worden volgens mij. Ik gaf de man over wie ik mijn drankje had gemorst een onweerstaanbare glimlach, zonder dat mijn hoektanden zichtbaar waren. Ik keek hem verwachtingsvol aan, met nog steeds dezelfde kracht waarmee ik hem in mijn macht had.

Francisco:
Ik zag dat Chanel meteen de jongen in haar macht had en ging dan maar zelf op weg naar de prinses en revereerde voor haar. "Mijne koninklijke hoogheid." zei ik dan eerbiedig. Ik wist de regels. "Het zou me een eer zijn om met u te mogen dansen." Glimlach ik beleefd, op een manier waardoor ze mijn hoektanden niet kan zien. Ik merk doordat ik nu dichter bij haar ben mijn aandacht nog meer naar haar toe wordt gezogen. Ik hoopte maar dat Chanel het een lied op zijn minst vol hield. Voelde de prinses ook een onverklaarbare kracht? Ik vroeg het me af. Ik zag dat de vrouw die bij haar stond haar plots verwachtingsvol aan keek. Het leek alsof ze de prinses met haar ogen vroeg om mij deze dans te schenken in plaats van hier alleen te staan.

Sorry voor beetje kort

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Kort rolde ze met haar ogen terwijl een zacht zuchtje haar mond verliet. Het duurde allemaal ontzettend lang, niet dat ze zo graag wilde dat James weer terug kwam, ze hield gewoon niet zo van wachten. Nevaeh had een best ongeduldig karakter en kon dan ook erg chagrijnig worden wanneer iemand haar zolang niet wachten. James zou het nogal te verduren krijgen als ze haarzelf niet kon inhouden. Hij had geluk dat ze in een redelijk goede bui was vandaag, desondanks ze weinig zin had in het feest. Plots werd haar aandacht getrokken door de onbekende man die plots voor haar neus stond. Ze moest toegeven dat hij er best interessant uitzag, al had ze geen idee waardoor dat kwam. Zijn vraag klonk zeer aantrekkelijk in haar oren. Bovendien hield ze ontzettend veel van dansen. "Op één voorwaarde," begon ze te vertellen waarna ze meteen een glimlach op haar gezicht kreeg. "Dat u me nooit meer aanspreekt met koninklijke hoogheid, mijn naam is Nevaeh," vertelde ze verder. Ze had er een hekel aan om met hoogheid en al die andere dingen aangesproken te worden, het klonk allemaal veels te serieus en stiekem was het ook een truc om achter zijn identiteit te komen, hoewel ze toch besloot het gewoon te vragen. "En u bent?" vroeg ze. Ze was wel nieuwsgierig naar hem, bovendien voelde ze een vreemd iets binnenin, maar het was onverklaarbaar. Ze wist niet wat het betekende.

De woorden die hij het liefst wilde uitspreken bleven echter in zijn hoofd zitten. Het leek alsof de woorden zodanig ernstig waren, dat ze hun uitweg naar buiten niet wilden maken. Hoe graag hij verwijten naar haar hoofd wilde gooien, het bleven gedachten. In plaats daarvan bleef hij gewoonweg vriendelijk, maar hoe het kwam was onverklaarbaar, voor hem tenminste. Hoe dan ook moest hij de vlek weg moeten krijgen of het moeten verbergen voordat zijn vader het zag, anders zou het nog een lange avond voor hem worden sinds zijn vader ontzettend streng was voor hem, bang dat hij het zou verpesten terwijl het huwelijk met Nevaeh al zo goed als vaststond. "Als u dat zou willen doen," antwoorde James. De vlek moest eruit gaan en haar hulp zou dan ook in zijn voordeel zijn, hij had namelijk niet echt verstand van vlekken uit kleding halen en het vragen aan een bediende was geen goed idee. Hun zouden het namelijk doorbrieven aan zijn vader en daar stond James zeker niet op te wachten.

Mijn is ook wat korter. :c

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Chanel:

Hij wou me vast uitschelden, dat voelde ik gewoon. Onbeleefd hoor. Het was een rode wijnvlek. Dat was er dus makkelijk uit te krijgen. "Tuurlijk wil ik dat doen." Zei ik en nam een glas witte wijn en deed teken dat hij me moest volgen. Ik leidde hem ongezien naar ergens waar we alleen waren. "Geloof me maar, dit werkt." Zei ik dan en keek hem aan zodat hij me liet doen. Ik nam het stukje van zijn blouse vast waar de vlek op zat en depte het er af met de witte wijn. Ik kon hier zelfs nog een schandaal van maken maar als Fran niet snel genoeg een antwoord had gebeurde dat sowieso. "Dus, mag ik weten wie ik help?" Vroeg ik dan aan hem en keek hem aan, de vlek was er na even uit maar zo kon hij ook niet gaan. Ik nam een handdoek ergens vandaan. Het grappige was dat waar ik ook kwam, ik meteen wist waar alles lag. Het kon lijken alsof ik hier zo vaak kwam. "Voor als je het wilt weten, mijn naam is Chanel." Zei ik dan, eerlijk vond ik het leuk om op zijn zenuwen te werken als hij er niks aan kon doen. "Weet je, ze zeggen dat wijn slecht is voor je, je ziet wel dat ze gelijk hebben." Grinnik ik zachtjes, nog net op een damesachtige manier.

Francisco:
Als ik haar antwoord hoordde glimlachte ik naar haar. "Natuurlijk Nevaeh, zoals u wenst." Glimlach ik dan. "Hmm wat dacht u van de vriendelijke redder in nood? Nee hoor. Mijn naam is Francisco." Zei ik dan en bood haar vriendelijk mijn hand aan waarna ik haar begeleidde zodat we begonnen met dansen. Ik was er gelukkig goed in. Mijn hand liet ik rusten op haar rug waar het hoorde. "Dus waarom staat een prinses alleen?" Vroeg ik dan aan haar, nieuwsgierig over wat ze zou zeggen. "Ik zou een prinses niet alleen laten staan." Zei ik dan maar en drukte haar zachtjes wat dichter tegen me aan. Als ze voelde wat ik nu voelde zou ze er niets op tegen hebben. Ik vergat zelfs wat een gevaar ik eigenlijk voor haar kon betekenen. Ze deed me denken aan iemand, Arabella, mijn geliefde, van voor ik vampier werd en ze zonder mij oud moest worden.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Nevaeh glimlachte even door zijn opmerking, hij was overduidelijk anders dan James. Hij gedroeg zich veel minder serieus en daar kon Nevaeh haar wel mee vermaken. Francisco, dat was zijn naam dus, interessant. Ook kon hij blijkbaar goed dansen en daar hield Nevaeh wel van aangezien ze zelf ook heel erg van dansen hield. Bovendien was hij ook nog eens ontzettend mysterieus, ze had hem nog nooit gezien, dat wist ze aangezien ze iedereen uit het dorp wel eens gezien had. "Omdat degene met wie ik aan het praten was, drinken ging halen, maar niet meer is teruggekomen," vertelde ze. Het was onbeleefd van hem, maar toch vond ze het niet erg. Hij mocht zolang wegblijven als hij wilde. "Charmeur, dat zeg je vast tegen elke prinses die je tegenkomt," grinnikte ze. Ze meende niet echt wat ze zei, maar op de één of andere manier vond ze het wel leuk om hem te plagen. Waarom? Dat wist ze niet, maar dat maakte eigenlijk niet zoveel uit. Het leek niet alsof hij het zo erg vond, dus waarom zou ze het laten. Ze voelde dat ze iets dichter tegen hem aangedrukt werd. Waarom vond ze dit niet ongemakkelijk? Ze kende hem pas sinds net.

Toen ze het teken deed dat hij mee moest komen, deed hij dat ook maar gewoon. Waarom? Hij had geen idee, hij kon niet eens meer helder nadenken. "Ik hoop het," mompelde hij toen ze vertelde dat dit zou werken. Niet dat het echt uitmaakte, want hij kon heus wel een andere blouse halen, maar als zijn vader er achter kwam zou hij denken dat hij de familie voor schud had gezet, wat natuurlijk helemaal niet zo was. Niemand had het gezien. "Ik ben James," stelde hij zichzelf dan maar voor. Voor de rest liet hij haar maar gewoon doen met de vlek eruit te halen. Ze had hem verzekerd dat het zou lukken om het eruit te krijgen, dus geloofde hij dat ook maar. "Dankjewel," zei hij uiteindelijk toch maar om haar te bedanken. Wat moest hij anders doen? Het was onbeleefd als hij haar niet bedankte voor haar hulp.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Chanel:
"James." zei ik dan, alsof ik het toch niet gewoon zou onthouden. Als de vlek er uit was bedankte hij me toch. Dat was best normaal, anders zou hij onbeleefd zijn. Alleen moest ik hem appart weten te houden tot het einde van het lied, je kon het zelfs tot hier horen. Hij kon dus nog niet weg. Ik kon er best wel een schandaal van maken. We liepen terug de zaal in maar voor hij weg kon naar Nevaeh toe keek ik hem met mijn controlekracht aan zodat hij me ten dans vroeg. Ik moest hem niet maar dan was ik ook van het vervelende gezaag van Fran af omdat 'James te snel terug zou zijn'. Ik kon dus niet anders. Ik zag dat Fran met Nevaeh stond te dansen. Hij kon dus met haar praten, zolang hij het daar maar bij liet. Anders haalde ik er eigenhandig zijn kop van af. Regels blijven regels en ik ben ouder dus dat ik me kan inhouden is normaal, maar als hij verder gaat dan alleen dansen, wat ik hoopte dat hij sowieso niet deed, kon het nog veel erger worden en dat wist Fran.

Francisco:
Ik merkte dat ze zich helemaal niet gespannen voelde in mijn aanwezigheid, dat was dus al een goed teken. Ik wist niet waarom mijn aandacht zo naar haar uit ging en of zij het zelfde gevoel had. Ze kon zelf ook goed dansen maar dat maakte voor mij niet veel uit. Ik merkte dat ze best een nieuwsgierig iemand was, dat kwam me zowel ten goede maar het kon haar ook zwakker maken. "Niet teruggekomen? Nog onbeleefder, dat doe je toch niet." zei ik dan, ze was bloedmooi, ze was de prinses, maar ik wist waarom hij weg was gebleven, niet dat iemand dat zou kunnen aflezen van mijn gezicht. "Hmmm, het zal je verbazen maar ik kom niet zo veel prinsessen tegen hoor." grinnikte ik zacht om haar te plagen. Ze spande zich niet aan toen ik haar wat dichter tegen me aandrukte. "Daarbij zijn er niet zo veel mooie prinsessen zoals jij." zei ik dat, het was er uit voor ik het tegen kon houden. Ik glimlachte dan maar naar haar alsof het de bedoeling was dat ik dit had gezegd. Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat Chanel al terug was met James, hopelijk hield ze hem nog even bij haar.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het was gek voor haar doen, normaal gezien was ze altijd een beetje afstandelijk bij vreemden, maar nu... Ze had het gevoel alsof ze hem al langer kende, terwijl dat helemaal niet zo was. "Dat vind ik ook, maar ik vind het eigenlijk niet eens erg. Ik vond hem toch niet zo leuk," antwoorde Nevaeh. James was de meeste saaie persoon die je ooit kon ontmoeten en dat mocht iedereen weten ook. Niet dat het een verschil zou maken, ze moest uiteindelijk toch met hem trouwen. Ze voelde hoe haar wangen lichtjes begonnen te gloeien nadat hij dat vertelde. "Stop, je laat me blozen," zei Nevaeh toen, natuurlijk nog steeds op een vriendelijke toon. Niet dat ze zijn complimentjes erg vond, welke vrouw vond het nou niet fijn om gecomplimenteerd te worden? "Waar kom je eigenlijk vandaan? Normaal heb ik iedereen hier uit de buurt al wel eens gezien, maar jou heb ik nog nooit gezien," merkte ze op. Er was niets verkeerd aan zulke vragen stellen, toch? Ze was een prinses en moest binnen enkele maanden of misschien weken trouwen. Maar ze vroeg geen gekke dingen, dat vond zijzelf tenminste.

Net nadat ze de zaal weer inliepen, kreeg hij plots het idee om Chanel te vragen om met hem te dansen. Waarom? Opnieuw had hij geen idee, normaal gezien was hij geeneens iemand die van dansen hield, maar het leek alsof niets hem tegen kon houden het te vragen. Ook zijn eigen verzet niet. "Wil je met me dansen? Zie het maar als een soort van bedankje," vroeg hij plots waarna hij zijn hand naar haar uitstak. Wat in hemelsnaam was er mis met hem? Hij had geeneens de controle over zichzelf. Het zou geen goed idee zijn om met haar te dansen, wat als zijn vader het opmerkte? Hij hoorde met Nevaeh te dansen. Toch besloot hij om met Chanel te dansen, zijn verstand liet hem een beetje in de steek blijkbaar. Ach, wat maakte het uit. Het feit dat Nevaeh zijn toekomstige vrouw was, wilde niet zeggen dat hij niet met andere vrouwen mocht dansen, toch?

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Francisco:

Ik merkte dat de prinses op haar gemak was. Het deed me goed dat dat meteen lukte zonder er ook maar iets voor te moeten doen. Het was wederzijds, want ookal mocht ik normaal gezien niet voor geen reden proberen in contact te komen met mensen, toch voelde het niet verkeerd. Ik had het aan het begin van mijn transformatie nog al eens geprobeerd, maar toen voelde het verkeerd, ik was bang, bang om hen wat aan te doen. Dat ben ik bij haar ook, maar ik wou niet weg uit haar buurt, ik zou het niet eens kunnen denk ik. Als ze dat zei over haar partner keek ik op. "Maar goed dat hij dat niet horen kan." grinnik ik dan even om wat ze zei, hij zou er niet meteen goed van zijn geweest. Ik bedoel, misschien was het wederzijds en konden ze elkaar niet helemaal uitstaan maar hij leek me eerder iemand die wel degelijk gaf om zijn plichten. "Waarom zou ik stoppen als je bloost? Het maakt je alleen nog maar mooier." het hoge woord was er toch al uit dus dit kon er best wel bij, en daarbij, ze leek het wel te appreciëren. Als ze opmerkte dat ze me nog niet eerder had gezien werd het tijd om een leugentje om bestwil te verzinnen, nu ik contact had met haar had ik geen zin om weg gestuurd te worden. "Laten we zeggen dat ik niet zo vaak buiten kom. Ik kom wel degelijk uit de buurt, mijn vader had hier ooit een landhuis en sinds zijn dood ben ik hier ingehuisd, ik weet nog steeds niet hoe hij om het leven kwam maar sindsdien heb ik nog al wat te regelen en dat kan een goede verklaring zijn dat je me nog niet eerder zag." zei ik met een vriendelijke glimlach, het was niet helemaal een leugen, mijn vader had ook een landhuis, en er waren genoeg landhuizen in de buurt, echt groot en duur, maar dat was niet het zijne, zijn landhuis lag aan het einde van de andere kant van het bos. Hij was rijk. De tweede leugen was dat ik wel degelijk wist hoe hij was dood gegaan.

Chanel:

Gelukkig werkte het en vroeg hij me wel degelijk ten dans, ik wist niet hoe lang Francisco nog nodig had en mijn geduld voor hem raakte stilletjes aan ten einde. "Graag." zei ik als hij me ten dans vroeg als een bedankje. Ik glimlachte vriendelijk naar hem en danste met hem, gelukkig wist ik goed hoe, anders viel ik meteen door de mand en dat was niet meteen mijn bedoeling. Fran leek het naar zijn zin te hebben met de prinses en toen ik opmerkte dat James zijn aandacht voor mij aan het verliezen was en zijn aandacht wou richten op de prinses zorgde ik er voor dat hij zijn aandacht weer op mij richtte. Geen denken aan dat hij Fran mocht zien. Dat lukte me tot iemand tegen me opbotste en ik mijn concentratie en dus mijn macht over James midden in de dans verloor. Nu was het te laat om dit nog eens te proberen. In mijn gedachten seinde ik Fran dat hij op moest passen, maar hij was vast te druk met de prinses dat hij het niet eens door had.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Eigenlijk maakt het me geeneens uit als hij het zou horen," grinnikte Nevaeh toen Francisco zei dat het goed was dat James het niet kon horen, tot ze zich besefte dat het misschien een tikkeltje gemeen was. "Oké, dat klonk wel heel gemeen. Normaal ben ik niet zo gemeen hoor," zei ze uiteindelijk voor hij een verkeerd beeld van haar kreeg. Het frustreerde haar gewoon dat ze de rest van haar leven moest doorbrengen met James, een super saaie jongeman die amper een woord zei en als ze iets vroeg, het simpelweg afkapte met 'ja' of 'nee'. Ze kon er gewoonweg niets aan doen. Zelfs alleen maar de gedachte aan de jongeman zorgde ervoor dat ze gefrustreerd raakte. Het was normaal dat ze niet iedereen kon mogen. Nevaeh was het type dat altijd het goede zag in mensen en in hem zat er vast ook wat goeds, al kon ze de rest van hem gewoon niet uitstaan.
"Tuurlijk," antwoordde ze grinnikend terwijl ze even met haar ogen rolde, hoewel het gerol met haar ogen alles behalve gemeen bedoeld was. Dat werd ook wel duidelijk gemaakt door de glimlach die op haar gezicht stond. De manier waarop de jongeman tegen haar sprak kon ze enigszins wel waarderen, al zou haar vader daar een andere mening over hebben. Niet dat het uitmaakte, haar vader was druk bezig met opscheppen over het kasteel.
"Vind je het niet saai om zo weinig buiten te komen?" vroeg Nevaeh aan hem. Ze kon het zich amper voorstellen sinds ze echt een buitenmens was. Het liefst wandelde ze rond in de grote tuin van het kasteel, het dorp of het bos. Ze hield van de buitenlucht.

WIP

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld