Nomind schreef:
Isabella
Vol onbegrip keek ik mijn, nu nog, vriend Jason aan. Hij heeft me net een aantal schokkende dingen verteld, en volgens mij is dit niet het enige wat hij wilde vertellen. Jason en ik zijn al een tijdje samen en hebben echt een super leuke tijd gehad. In het begin waren we smoorverliefd op elkaar en deden werkelijk alles samen, we waren onafscheidelijk. Maar naarmate de tijd vorderde werd die verliefdheid steeds minder tussen ons. Er was geen vonk meer, het vuurwerk spatte er niet meer van af. We spraken steeds minder met elkaar af en begonnen elkaar steeds minder te zien, tot grote ergernis van ons allebei. Je hebt geen vriendje om hem vervolgens niet of nauwelijks te zien, dan kan je het beter uitmaken. Mijn beste vriend, Justin, had al meerdere keren aangegeven dat Jason niet de juiste jongen voor mij was. En misschien heeft hij daar toch gelijk in gehad. Mensen zeggen wel vaker, liefde maakt blind. In de tijd dat Jason en ik een relatie hadden is hij ook begonnen met het nemen van drugs, zonder dat ik het wist. Toen hij mij het net voor het eerste vertelde, was het een grote schok. Nam hij dat omdat hij ongelukkig was? Mijn taak als zijn vriendin was hem gelukkig maken, en dat is mij dan echt niet gelukt. Aan de ene kant voel ik me ook wel schuldig dat het zo ver is gekomen. Moest hij werkelijk drugs nemen om zijn emoties uit te kunnen schakelen, of nou ja, alleen de slechte emoties dan. Niet veel later vertelde Jason ook dat hij in de tijd dat hij met mij was, meerdere malen het bed met een ander meisje heeft gedeeld. De tranen sprongen in mijn ogen toen hij dat vertelde, dat kon hij niet menen? Gaf ik hem dan zo weinig van mijn liefde, kon ik hem nou echt niet speciaal laten voelen? Moest hij daarvoor naar een ander meisje toe? ''It's over.'' Probeerde ik nog met enige zelfverzekerdheid te zeggen. Jason heeft mij op dit moment echt gekwetst. Ik wist niet dat ik zo een slechte vriendin was, geen enkel signaal heb ik hiervan gekregen. Gaf ik hem te weinig aandacht? Sjokkend liep ik het huis van Jason uit richting mijn auto, misschien moest ik maar naar Justin toe. Hij wist tenminste wel hoe hij met vrouwen om moest gaan en hoe hij mij het beste kon troosten. Hij is niets voor niets mijn beste vriend voor een hele lange tijd. Justin zijn huis was hier niet heel ver vandaan, ongeveer 5 minuutjes rijden. Het was fijn dat Justin en ik zo dicht bij elkaar woonden, dat maakte het makkelijker voor ons om elkaar vaker te zien. Ondanks zijn drukke schema. Ik reed zijn veel te grote oprit op en stapte uit mijn auto. Hoe moest ik het hem vertellen? Of zou hij het al weten als hij mij aan ziet komen, bij zijn deur? Ik heb werkelijk geen idee. Misschien hoopte Justin hier ook wel op. Hij zag hoe ik de laatste tijd achteruit ging in de periode dat ik een relatie met Jason had. En heeft dat als beste vriend natuurlijk meerdere malen tegen mij gezegd. Snel liep ik naar de deur van Justin toe en belde aan. Hopelijk was hij thuis.