ORPG -Lucille - Forum - Virtual Popstar

ORPG -Lucille

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Wij weten jullie niet!

Ik: Amanda Amelie Scott ~ 17 jaar ~ foto komt later
Jij: Jongen + begin ❤️

Lucille
Karaoke ster

Lucille schreef:
Roepnaam:Jimmy
Volledige naam:James Liam Parker
Leeftijd:17

Stukje komt zo

Lucille
Karaoke ster

Lucille schreef:
Jimmy
Met mijn handwanten al aan open ik de oven waardoor de lekkere lasagnegeur de keuken vult, ik sluit mijn ogen en geniet van mijn de geur van mijn lievelingseten, lasagne. "Hmm, je hebt je weer eens overtroffen Jimmy." Zegt mijn moeder en legt haar hand op mijn schouder. Ik open mijn ogen en kijk haar met een glimlach aan. "Ik word nog op een dag een kok." Zeg ik en knipoog. "Als jij je eigen restaurant opent kom ik elke dagen eten!" Zegt ze als ik de lasagne schaal uit de oven haal. Met mijn voet duw ik de ovendeur dicht gevolgd met een zachte klap van mijn moeder. "Jimmy, hoe vaak moet ik nog zeggen dat je dat niet moet doen." Zeurt ze, geloof me als ze mijn lasagne heeft gegeten is ze het weer vergeten. Ik leg de schaal op het aanrecht en hang de ovenwanten aan een haakje aan de koelkast. "Wist jij trouwens dat we nieuwe buren hebben?" Vraag ik terwijl ik een glaswater inschenk en een slok neem. "Helemaal vergeten, ik heb ze uitgenodigd om te komen eten. Dan voelen ze zich welkom." Zegt mijn moeder die gelijk 4 borden uit de kast haalt. Ik kijk met opgetrokken wenkbrauw toe, vandaag hoorde ons etentje te zijn zoals elk jaar. Papa's verjaardag, en 16 dagen nadat hij overleden is. Ik was jong, 6 jaar, maar ik kan me nog maar al te goed herinneren hoe we elke keer op zijn verjaardag Lasagne aten en hij dan zijn cadeautjes uitpakte. Elk jaar een tekening van mij en elk jaar weer een nieuwe horloge van mijn moeder. "Als je het niet wilt kan ik ze ook vragen om morgen te komen eten." Zegt mijn moeder maar ik schud snel mijn hoofd. "Nee, nee, dat hoeft niet." Zeg en hoor dan hoe de bel gaat.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Amanda

Ik loop mijn kamer in. Hij is zo leeg en onpersoonlijk. Juist verhuist, ik haat het. Vader is een haar geleden overleden, mijn moeder zij dat ze er weg moest, het doet haar te veel pijn en dat ze hier een job had gevonden. Oké goed en wel als het een kwartier verder zou zijn maar wel twee uur verder. Mijn vrienden ben ik kwijt, de plek aan de herinneringen aan mijn vader en meer. Ik heb maar toegezegd, maar nu ik hier ben vraag ik me af waarom ik dat gedaan heb. Ik hoor mijn mobiel afgaan. Ik kijk op het schermpje. 'Dylan,' zeg ik dan met een glimlach. Hij is mijn beste vriend en Joyce mijn beste vriendin maar die heeft juist al gebeld. Ik neem op en ik glimlach als ik zijn stem hoor. 'Am, hoe is het hoe is je nieuwe kamer?', vraagt hij. Ik zucht luid dan. 'Als ik dit had geweten was ik bij jou komen wonen,' zeg ik dan en ik hoor hem lachen. 'Amanda, kom je? We moeten naar de buren, we zijn uitgenodigd om te gaan eten,' roept moeder vanonder aan de trap. 'Dyl, we Skypen wel nog ik moet weg kus,' zeg ik en dan leg ik af. Ik loop naar beneden en doe mijn schoenen aan. 'Moet dat?', vraag ik dan aan haar en ze knikt. Ik zucht. We lopen dan naar buiten en naar de buren. Ik bel aan en ongeduldig wacht ik aan de deur. Ik heb er geen zin in.

Lucille
Karaoke ster

Lucille schreef:
Jimmy
"Wees aardig, please." Smeekt mijn moeder, ik knik en loop naar de deur. Ik veeg mijn handen aan mijn broek af en open de deur, voor me staat een vrouw samen met een meisje ongeveer mijn leeftijd. "Jullie moeten van hiernaast zijn." Zeg ik en glimlach ze toe, ik schud de vrouw haar hand en laat ze dan binnen. "Mijn naam is James, maar noem me maar Jimmy. Kom verder mijn moeder is in de keuken." "Dag Jimmy, wij zijn inderdaad van hiernaast. Dit is mijn dochter Amanda noem mij maar Lisa(Heb even gwn wat verzonnen)." Zegt de vrouw. "Uw dochter, ik dacht jullie moeten wel zussen zijn!" De vrouw lacht en loopt me dan de woonkamer achterna. Ik leid ze naar de grote eettafel en wacht tot ze zijn gaan zitten, ik kijk naar het meisje en glimlach vriendelijk. Ik loop de keuken in en pak de lasagne schaal en loop mijn moeder achterna die naar de tafel loopt met een dienblad met glazen, borden en bestek. Dan neemt ze plaats aan tafel en maakt een praatje met Lisa. "Zal ik maar gelijk opscheppen? Dan is het nog lekker warm." Vraag ik. "Ja doe maar." Zegt mijn moeder, ik knik en schep als eerst een stuk op voor Lisa. Ik leg het voor haar neer waarna ze me bedankt. Dan schep ik op voor Amanda. "Eet smakelijk." Zeg ik en leg het bord voor haar neer. Dan schep ik nog voor mijn moeder en mij zelf.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Amanda

'En Amanda gedraag je,' is nog het laatste wat mijn moeder zegt voor de deur wordt open gedaan. Er staat een jongen daar, hij lijkt even oud als mij en zoet er niet verkeerd uit. Jimmy, James vind ik persoonlijk mooier, maar als hij Jimmy wilt genoemd worden noem ik hem wel zo. Het valt nog wel mee. Dan hoor ik de jongen, ja Jimmy, die opmerking geven. Ik rol met mijn ogen. Oké nee hij valt niet mee, sorry Jimmy, ik mag je nu al niet. Hij begint direct met mijn moeder te praten, nee ik mag hem helemaal niet. Ik ga zitten aan tafel en ik kijk voor me uit. Ik wil hier niet zijn, ik wil ook niet in ons nieuwe huis zijn, nee ik wil bij mij thuis zijn. Ik wil dat gewoon. Als Jimmy dan opschept glimlach ik maar vriendelijk. Ja wat kan ik anders doen. Maar die glimkach betekent niet dat ik hem mag. Ik neem mijn bestel en ik begin te eten dan. 'Amanda wacht nog even alsjeblieft,' zegt mijn moeder dan. Ik laat mijn bestek los en ik kijk dan om me heen. Als iedereen heeft begin ik te eten. Ik wil hier gewoon niet zijn. Als mijn bord leeg is kijk ik op. 'Mag ik van tafel?', vraag ik mompelend. Zijn moeder knikt. 'De deur door en je bent in de woonkamer, daar kan je op de bank zitten. Ik knik. Ik zet me recht neem mijn bord vast en spoel het af. Een afwasmachine hier weet ik niet zijn dus ik zet het dan gewoon aan de kant. Ik loop door, naar de woonkamer en daar laat ik me op de bank neerploffen. Ik neem mijn mobiel. Tien berichten van Dylan en Joyce. Ik ga naar onze groepsapp en ik stuur daar wat. -Hey people- stuur ik dan en in no time heb ik antwoord en super veel vragen op me afgevuurd. -Nee ik wil terug bij jullie zijn en de buurjongen Joyce, hij is wel knap, maar ik mag hel nu al noet door zijn opmerkingen- stuur ik dan terug en Joyce en Dylan sturen dat ik hem een kans moet geven. -Nee- stuur ik dan terug. Dan zet ik me recht en ik zie allemaal foto's omhoog hangen. Ik ga ernaar kijken. De recensie zie ik alleen maar Jimmy en zijn moeder op staan. Dan de oudere, toen Jimmy zo te zien echt nog klein was, staat er nog een man bij, volgens mij zijn vader want hij lijkt op hem. Ik kijk dan even weg van de foto's, is hij zijn vader ook verloren? Ik weet het niet, maar dat maakt niet uit, ik geef hem geen kans. Ik ga terug naar de benk en ik neem mijn mobiel, ik ga naar de foto's van een jaar geleden en ik zie foto's van met mijn vader. Ik glimlach dan ondertussen dat er tranen in mijn ogen staan. Ik mis hem zo hard.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld