Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG| Sansa & Amichan
Anoniem
Internationale ster



Ik: Kris, 19 jaar
Speciale kracht: tijd controle (weet ik al van) en helen (moet er nog achterkomen)



Jij: meisje + begin
Sansa
Popster



Raven 18 jaar.

Speciale kracht: Kan dingen met gedachte laten bewegen (weet ik nog niet)




De wekker ging. Ik sprong vol plezier mijn bed uit. Het was vandaag Zaterdag, Ik had vrij voor mijn werk en ik wilde gaan shoppen. Ik liep door mijn kamer naar de badkamer. Ik stapte onder de douche en ging douchen. Nadat ik gedoucht en aangekleed was kreeg ik een brief door de brievenbus. Het was een kortingsbon voor vaste klanten. Ik moest glimlachen. En liep naar mijn keuken. Ik pakte een appel, trok mijn jas aan en liep naar buiten, en pakte mijn fiets. Het eerste wat ik ging doen was even langs mijn ouders gaan. Toen ik voor hun deur stond, hing er een briefje. Op het briefje stond: Raven als je dit leest, Wij moesten met spoed naar het buitenland voor ons werk. Wij hopen dat je nog veel plezier hebt in je eigen appartementje. Groetjes mama en papa. Ik zuchtte en pakte mijn fiets weer en ik fietste naar de stad. Ik zette mijn fiets in de stalling en  Ik liep naar een kledingwinkel en kocht winter spullen met de kortingsbon.

Nadat ik de spullen gekocht had trok ik het meteen aan, want ik had het koud. Ik dacht: Nu ik toch in de stad ben kan ik wel naar mijn lievelings Café gaan. Ik liep rustig naar het Cafeetje en ging binnen zitten. Ik bestelde een kopje thee en ik pakte mijn mobiel. Mijn batterij was leeg dus ik deed mijn mobiel weer in mijn jaszak en ik ging naar buiten staren. Ik zag een jongen lang lopen. Hij kwam me bekent voor. Maar omdat het zo hard sneeuwde zak ik niet echt goed wie het was. Hij liep naar binnen en toen pas zag ik wie het was. Het was Kris, mijn ex. Ik keek snel naar mijn kopje thee en begon hem verder leeg te drinken. Ik probeerde hem te negeren maar hij ging bij een "vriend" van hem zitten. Toen mijn thee op was stond ik op en trok ik mijn jas weer aan, deed ik mijn muts weer op en mijn handschoenen weer aan. Ik liep naar de kassa en pakte 5 euro uit mijn portemonnee. Ik keek nog even achterom naar kris. Ik zag dat hij me doorhad. Hij moest lachen. Niet op een leuke manier, maar op een best enge manier. De vrouw bij de kassa was nogsteeds bezig met het wisselgeld.

Ik raakte een beetje in paniek en zei: "Laat de rest maar zitten"  De vrouw lachte vriendelijk terug. Ik liep weer naar buiten en ik zag dat Kris ook opstond. Ik pakte mijn mobiel maar kwam er toen weer achter dat hij leeg was. Ik liep rustig, maar op een snelle manier door de stad. Ik liep naar de fietsen stalling maar ik kreeg hem niet open. Hij was dicht gevroren. "Dat word lopen" zei ik tegen mezelf. Ik liep naar mijn appartement. Mijn hand bleef haken aan de deurklink. Maar ik trok me er weinig van aan. Ik liep naar binnen en deed de deur op slot. Ik pakte en pleister en plakte hem op mijn hand. ik liep naar de woonkamer en ging op de bank zitten. Ik begon te lachen en dacht: "Nooit gedacht dat ik die rare jongen nog eens zou zien..." Ik stond op om mijn laptop uit mijn kamer te halen maar toen ik mijn kamer in liep stond Kris daar. Hij stond daar. Hoe was hij daar gekomen?
Anoniem
Internationale ster



Kris

Mijn baas stopt een briefje in mijn handen. Hij zegt er niets bij en ik weet wat mijn volgende opdracht is. Zodra ik de kamer van mijn baas uit ben kijk ik wat er op het briefje staat. Geschrokken kijk ik naar het briefje. Met grote letters staat er Raven op, samen met een foto van haar. Dit gaat  nog eens een leuke opdracht worden. 

Vanaf het huis van mijn baas stap ik in mijn auto en ik rijd naar het appartement van Raven, waar ik haar al snel uit zie gaan. Ze stapt op haar fiets en rijdt ergens heen. Waarschijnlijk de stad... 
Ik rijd achter haar en een tijdje blijf ik dicht bij haar in de buurt. Ik kan dit ook op een snellere manier afwerken, maar dat wordt minder leuk. Ik glimlach naar mezelf als ik langs een spiegel loop. Langzaam loop ik weer achter haar aan en als ik zie dat ze naar haar ievelingscafé gaat moet ik bijna weer lachen. De plek waar we elkaar hadden ontmoet.

Als ik dichter bij de café kom zie ik dat Kevin er ook is. Ik zwaai naar hem en loop dan het café in. Even kijk ik naar Raven en ik glimlach naar haar. Als ze een wist wat er ging gebeuren. Ik ga bij Kevin zitten en praat wat met hem, totdat ik merk dat Raven al weg is. Snel sta ik op, maar weer niet te snel. Ik loop rustig achter haar aan en dan klik in met mijn vingers. De tijd stopt, altijd zo'n heerlijk gevoel. Zeker als je iemand moet gaan ontvoeren. 

Ik haal Raven snel in en ik heb de tijd ook nogeens precies goed gestopt. De deur is net open. Lachend buig ik naar een bevroren Raven, als ik snel haar appartement in loop. Gemakkelijk plof ik neer op haar sofa en ik klik weer met mijn vingers.

Een verbaasde Raven loopt al snel richting mij. 'Hoi, schat? Hoe was het, de afgelopen weken zonder mij?' Ik begin al bijna te lachen. Dit gaat leuk worden.


(Sorry, ik moest van device wisselen :p)
Sansa
Popster



Raven:

Ik zag Kris en ik keek verbaasd "Hoe kom jij hier binnen?!" Vroeg ik aan hem. Hij kon allen maar lachen. Ik gaf hem een klap. Mijn hand begon door die klap weer te bloeden, maar ik liet niet merken dat het pijn deed en dat ik het bloed onder de pleister door voelde stromen. Ik keek hem boos aan. Ik beet op mijn lip en kijk hem boos aan. "GA NU UIT MIJN APPARTEMENT!"  Schreeuwde ik tegen hem. Maar hij bleef alleen maar lachen. Ik rende naar mijn deur, maar hij stond alweer voor mijn neus. Hij stond iets te dichtbij. Ik zette een stapje naar achter. "Hoe doet hij dat zo snel?" Dacht ik. Wat moest ik doen! Niemand kon me nu helpen. "Misschien als ik hard genoeg gil horen mijn buren me!" Dacht ik.
"HELP! Gilde ik zo hard als ik kon. Maar ik had zo een vermoeden dat de buren het niet hoorde. Ik gilde nog een keer, en nog een keer. Maar de buren hoorde me echt niet. Ik liep naar de keuken en pakte een mes uit de la. "Ik.. Ik gebruik hem hoor, Als je nu niet weg gaat" Zei ik.
Anoniem
Internationale ster



Kris

Ik stop de tijd en haal het mes uit haar hand. Snel ga ik weer terug staan. 'Wat ga je gebruiken?' Ik zwaai met het mes voor haar en lach weer. 'Ik zal oppassen met wat je doet, meisje,' zeg ik dan.
Sansa
Popster



Raven:

Hoe deed hij? Hoe kan hij dat mes hebben gepakt zonder dat ik het doorhad? Dacht ik. Ik keek hem strak aan en vroeg: " wat wil je van me kris?" Ik liet niet merken dat ik bang was. "Nou zeg op! Wat wil je van me?" Vroeg ik nog een keer
Anoniem
Internationale ster



Kris

'Tja, schat. Ik denk niet dat je daar maar al te snel achter zal komen,' nog een laatste keer lach ik, zelf een beetje te hard. Ze denkt waarschijnlijk dat ik gestoord ben. Ik knip met mijn vingers en stop de tijd nogeens, het wordt tijd voor het echte spel.

Snel haal ik plakband uit mijn tas en plak een stuk ervan op Raven haar mond. Daarna zoek ik naar oogkapje en doe die om haar hoofd, nadat ik de zak aan de beurt. Die gaat snel over haar hoofd en wordt vast gemaakt met een stuk touw. Ik sla haar om mijn schouder en neem haar mij naar mijn auto, die nog in de stad staat. Het is dan wel een tijdje lopen, maar als ik bij de auto aankom, stop ik haar in de achterbak en snel ga ik weer terug naar haar appartement. Ik moet alles namelijk goed doen. Ik knik weer met mijn vingers en dan pas loop ik haar appartement uit. Nog eens naar mijn auto. Ik stap snel in en ik begin te rijden.
Sansa
Popster



Raven:

Waarom ik alles opeens zo donker? Waarom zit ik vast? Waarom doet Kris Dit?. Dacht ik. Ik voelde tranen opkomen . Ik voelde dat ik in een auto zat. Ik trapte overal wat ik kim raken. Maar er gebeurde niet veel. Waarom ik? Dacht ik. Ik kon niets doen. Ik zat veel te goed vast. Met mijn vingers probeerde ik het uiteinde van het touw om mijn handen los te krijgen. Na een tijde prikkelen zaten mijn handen los. Ik maakte snel alles los en zag dat ik in een kofferbak lag. Ik probeerde de kofferbak open te maken. Maar ik kreeg hem niet open. Toen stopte de auto 
Anoniem
Internationale ster



Kris

Ik stop de auto bij het oude huis van mijn baas. Vervloekt, dat is wat erover wordt gezegd.Ik stap uit en knip weer met mijn vingers, snel haal ik Raven en ik zie dat ze een sluwe vos is. Ze zat toch wel redelijk los. Ik lach en loop samen met haar het huis binnen. Het is even mooi gebleven, te mooi. Het is zelfs een paleis te noemen, geen huis. Ik loop naar het grote plein, in het midden van het paleis en leg Raven op de grond neer. Ik maak het touw weer strak en loop dan weg. Naar de kamer. De kamer waar alles zichtbaar is, de hele doolhof. Ik knikweer met mijn vingers en tegelijketijd zet ik een klok op nul. Hoe lang gaat het duren?
Sansa
Popster



Raven:

Ik lag opeens op een grond en ik zat weeg goed vast. Hoe doet hij dat toch dacht ik. Ik begon weer aan het touw om mijn handen te pulken. Na een tijdje had ik het touw weer los gekregen. Ik trok de zak van mijn hoofd. Deed het ooglapje en de tape af. Ik wist niet waar ik was. Ik zag alleen een groot doolhof. Mijn nieuwsgierigheid kwam naar boven en ik rende het doolhof in. Vroegen was ik altijd goed hier in. Kijken of ik nu nogsteeds goed ben in een doolhof. Ik rende door allerlei gangen. Totdat ik op een plet met een boom kwam. Ik klom in de boom ik klom helemaal naar de top van de boom. Ik keek naar beneden en zag welk pad ik moest volgen naar de uitgang van het doolhof. Ik klom de boom uit en rende naar het pad. Mijn hand kwam langs de rand waardoor mijn pleister eraf viel. De wond was al opgeknapt zag ik. Ik rende snel het pad die ik gezien had. Na een tijdje gerend te hebben kwam ik bij de uitgang. Was dit het? Was dit waarom hij dit heeft gedaan? Dacht ik.
Anoniem
Internationale ster



Kris

Raven was al klaar na minder dan een uur. 43 minuten om precies te zijn. Een record. Zeker voor meisjes was dit snel. De meesten deden er wel uren over. Ik kijk naar haar en lach dan. Dacht ze nou echt dat dit alles was? Ik loop de kamer uit, naar waar Raven is en ik loop naar haar toe. 'Goedzo, dat was snel.'
Sansa
Popster



Raven:

"En nu?" Vroeg ik hem. Ik werkte gewoon mee want ik wist niet tot wat hij toe in staat was. Ik keek naar hem en vroeg toen "je gaat me toch niet als een rat testen" 
Anoniem
Internationale ster



Kris

'Misschie wel, misschien niet. Ligt er aan wat je over hebt om mij dat niet te laten doen,' ik lach naar haar en ik pak haar gezicht vast, diep kijkend in haar ogen. Haar ogen die nog steeds mooi zijn, net als vroeger. Ik slik bij de gedachte aan vroeger.
Sansa
Popster



Raven:

Hij pakte mijn gezicht en keek me aan. Ik sloeg zijn handen weg en zei "ik heb er alles voor over om hier weg te kunnen." Ik staarde naar de grond en was aan het bedenken wat hij nu zou zeggen.
Anoniem
Internationale ster



Kris

'Alles?' Lachend knik ik naar haar, 'dus je zegt alles?' Ik kijk weg en pak haar gezicht weer vast. 'Dus ook je leven?' Lachend kijk ik weer terug, maar toch voel ik me steeds meer en meer oncomfortabel.
Sansa
Popster



Raven:

"Als ik hier dan weg ben, Als ik dan weg ben bij jou. Dan wel ja!"  Zei ik tegen hem. Ik trok mijn gezicht weer los.  Ik keek hem strak aan. "Nou.. Maak me dan meteen dood." Zei ik, en ik sloeg mijn armen over elkaar heen. Ik zag hem denken en zei toen: "Nou schiet op dan.." En ik stond te wachten tot hij een reactie gaf.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste