Daintha schreef:
Ik schrik als ik de wekker van me telefoon hoor gaan. Ik had vandaag een vrije dag maar moest voor een afspraak bij het ziekenhuis vroeg op. Met een geeuw stap ik uit bed en pak het stapeltje kleren wat op mijn bureau stoel liggen. Ik neem een snelle douche en trek me kleren aan. Ik heel even snel een borstel door me haar en trek me schoenen dan aan. Ik loop de trap af naar de keuken een pak een croissantje. Terwijl ik me auto sleutels pak prop ik het croissantje in me mond en loop de deur uit naar de auto. Om eerlijk te zijn was ik dood bang. Ik was bang om te weten wat ik heb. Ik voelde me de laatste tijd niet goed. Ik kreeg soms vreselijke buikpijn, moest overgeven en dat wel 7 keer op 1 dag. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis sla ik me auto deur dicht en loop het gebouw in richting de balie. "Ivana Johnsen." Mompel ik zacht. "Dokter Irwin wacht op u. U kunt naar afdeling 1 kamer 9." Ik knik en neem de trap naar boven. Ik loop door de gang. 1, 2 3, 4, 5, 6, 7, 8, Ah daar is het. Ik klop zacht op de deur en schrik als de deur open gaat. Ik zie een jongen man voor mij staan. Heel iets anders dan dat is had verwacht. Ik glimlach zwakjes en loop naar binnen. Ik neem plaats op een van de stoelen en wacht dat hij plaats neemt. "Ik ben Ivana." Ik steek me hand uit en wacht geduldig tot hij me hand schud. Ik was bloed nerveus.