Orpg | 0rpgAccount - Forum - Virtual Popstar

ORPG < Virtual Popstar

Orpg | 0rpgAccount

Daintha
Landelijke ster

Daintha schreef:
Me: Ivana Johnsen. Foto komt later
You: Jongen+Begin

0rpgAccount
Straatmuzikant

0rpgAccount schreef:

Verus - Kampioen

Stukje komt zo

0rpgAccount
Straatmuzikant

0rpgAccount schreef:
Verus
Het was een lange dag, een dag met veel gevechten waar ik er geen een van heb verloren, natuurlijk. Er was bijna een einde aan mijn glorie gekomen, hij had me bijna. Hermes en ik stonden tegenover elkaar in de primus, het laatste gevecht van de dag waar iedereen op had gewacht. Hij raakte me en raakte me, ik had het opgegeven tot ik me herinnerde waarom ik dit deed, zodat ik ooit op een dag weer zou kunnen voelen wat vrijheid was, en dat liet ik hem mij niet afpakken. Ik maakte het af, snel maar niet zo snel dat hij niet zou lijden, zodat hij zich ook kon herinneren dat ook hij ooit vrijheid zou kunnen voelen, maar dat ik de gene was die het hem afpakte en niet hij mij. Het publiek juichte me toe, verdient want ik gaf ze een echte show.
"Verus, Dominus wilt je spreken." Haalt een bewaker me uit mijn gedachten, ik kijk op en zie Hector in de deuropening staan. Ik knik en sta dan op zodat we op de zelfde ooghoogte staan. Hij gaat opzij zodat ik er langs kan en sluit de deur dan achter mij dicht. Niet veel later loop ik achter hem de poort door die zich naar het trappetje leidt die je op moet lopen om in de gangen van de Ludus komen. "Ik hoorde dat je gevecht goed ging, het volk ging uit hun dak." Zegt Hector plots. "De gene die je het vertelde heeft gelijk, maar is het niet zo dat mijn gevechten altijd goed gaan?" Vraag ik met een grijns, Hector kijkt, met zijn wenkbrauwen opgetrokken, over zijn schouder naar mij toe en schudt dan lachend zijn hoofd. We lopen een hoek om en plots klinkt er zacht geneurie, geneurie dat al snel weer wegvalt als ik de kamer van Brutus inloop, mijn Dominus. Achter mij sluit een slaaf de deuren zodat het alleen Brutus en ik zijn in de kamer.

Daintha
Landelijke ster

Daintha schreef:
Ivana
Met een diepe zicht zet ik de houten emmer op de grond. Vandaag was een lange dag. Maar voorlopig ben ik nog niet klaar. Ik ga op de grond zitten en begin de grond schoon te maken. Ik was een slaaf. Ik deed wat mij gezegd word en veel kan ik daar niet aan doen. Terwijl ik de grond aan het schoon maken ben beging ik zacht te neurie. Als ik voetstappen hoor stop ik. Het was een gladiator. Vaak zag ik er niet uit. We waren gescheiden. Als ik de voetstappen hoor vervagen beging ik weer te neurie. Na een tijdje was ik bijna klaar. Zonder het zelf te merken begin ik harder te zingen. Ik pak de emmer met water en sta op. Als ik bij de deur sta ga ik weer op de grond zitten en maak het laatste stukje af. Als ik merk dat er iemand bij de deur staat stop ik met zingen en kijk op. Het was de gladiator van niet. Voor dat ik was kon zeggen was hij weg. Een ongemakkelijk gevoel ging door me lichaam heen. Toch schud ik de gedachten van me af zo dat ik weer gewoon verder kon met me werk.

0rpgAccount
Straatmuzikant

0rpgAccount schreef:
Verus
"Je hebt jezelf overtroffen, ik dacht dat het over was met mijn kampioen." Zegt Brutus die vanachter zijn bureau vandaan loopt en naar me te komt lopen. Ik glimlach tevreden en buig nederig mijn hoofd. "Ik kon deze wereld nog niet verlaten zonder een overwinning." Zeg ik, ik kijk op als Brutus me lachend op mijn schouder klopt. "En die Seneca, hoe je zijn beste man zij leven afpakte, je moest zijn gezicht zien!" Hij pakt mijn kin vast en klopt zacht op mijn wang. "Zeg me wat je wilt en je krijgt het." Zegt hij waarna hij mijn kin los laat. Ik schud mijn hoofd. "Dominus, het was mijn taak om u die overwinning te geven, ik wens niks anders dan wat ik nu heb." "Nonsens!" Roept hij uit en leunt met zijn rug tegen zijn bureau. Natuurlijk is er iets wat ik wil, vrijheid, maar dat kan ik niet vragen, dat zal verraad zijn naar het huis van Brutus Renatius. "Wens je geld? Of drank?" Vraagt hij. "Of vrouwen." Voegt hij er met een scheve grijns aan toe. Een lach ontsnapt mijn mond, mijn Dominus staat niet bekend als een trouwe echtgenoot. Hij doet het vaak genoeg met andere vrouwen en vaakst met zijn slaven, ik vraag me af als er nog slaven zijn waarmee hij het nog niet heeft gedaan. "Als u het niet erg vind, zou ik graag weer terug naar mijn kamer gaan. Het was een lange dag en ik ben kapot." Vraag ik, als zijn ogen de mijne kruizen zie ik dat het niet het antwoord is die hij had verwacht. Snel wend ik mijn blik weer naar de grond. "Maar natuurlijk." Zegt hij. Ik knik en maak een buiging voor ik zijn kantoor uitloop. Het is dit keer niet Hector die me naar mijn cel brengt maar een van Dominus zijn slaven. We lopen zonder iets te zeggen de gangen door, dit keer klinkt er geen geneurie, maar gezang. "Hé." Zeg ik tegen de slaaf en zeg hem mij te volgen, we lopen een gang in en komen bij een kamer uit waar een Slavin de vloer schoon lijkt te maken. Ze zingt zo vredig en zo mooi, haar stem klinkt zo bekend. Als ze opkijkt voel ik me betrapt, snel draai ik me om en loop ik de slaaf van net achterna. "Ik kan de weg terug vinden, maar je moet wat voor me doen. Ga naar Dominus en vraag als hij het meisje vanavond naar mijn kamer kan brengen. Zeg dat dat is wat ik wil." Zeg ik aan één stuk door, de jongen knikt en loopt gelijk richting Brutus zijn kantoor.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld