LadyStardust schreef:
Met haar voeten op het dashboard kastje van de auto, zat Jackie, wie doorgaans vaker Junior werd genoemd, aangezien ze de jongste van de groep was, wat verveeld uit het raam naast haar te kijken, vanuit de bijrijdersstoel. 'Watcha lookin' at, Junior?' Murmelde Martin, wie naast haar zat om het oude busje te besturen. 'Nothin' I'm just hugry.' Traagzaam draaide ze haar hoofd iets bij om de man aan te kunnen kijken, wie zijn eigen ogen op de weg voor hen gericht hield. 'Well, there's a motel comin' up, where we'll be staying. You can go out into town, get some food or somethin'?'
Zo gezegd, zo gedaan. De jongens hadden elk een motel kamer, waar ze besloten maar vroeg te gaan slapen vandaag. Jackie bevond zich echter al gauw weer op straat, rustig lopend, een honkbalknuppel in haar linkerhand. Waarom? Puur voor de veiligheid, en ze was nogal destructief, wat geen van de jongens ooit heeft geprobeerd tegen te houden, aangezien ze het allemaal zelf ook waren. Plots zag ze een jongen lopen, en iets aan hem trok haar aan. Zijn emoties waren anders... Sterker? Uit het niets, en vrij snel, trok ze hem een steegje in, waar ze hem tegen de muur duwde. Zonder ook maar een woord te spreken opende ze haar mond iets, waarna er een blauwige gloed van hem af kwam.
Een zeer kleine dertig seconden later was ze klaar. Ze had haar maaltijd weer gehad. 'I'm Junior, by the way. And you have strange emotions. But just remember that you'll be fine.' Ze vertoonde een zwakke glimlach, waarna ze zich omdraaide, niet langer geboeid door de jongen. Traagzaam, maar vrolijk, begon ze aan haar korte reis terug naar het motel. Ver was het niet, toch liep ze niet bepaald door. Ze had immers geen haast.