Wie doen er eigenlijk allemaal mee met de - Forum

Laryanue
Karaoke ster

Laryanue schreef:
schrijfwedstrijd? n_n

Also post je stukje hier!

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
ikke, gwn een random cool stuk uit een orpg

Begerig pakte ze zijn stropdas beet en het zag er naar uit dat die zet de juiste was, want binnen no-time drukte hij haar tegen zich aan en maakte hij gebruik van zijn aangeboden kansen. Zijn handen gleden omhoog over haar dijen tot op haar buik. Inwendig voelde ze zich enkel kouder worden toen Valdemar zijn vingers zich aan de zijkant van haar slipje haakten, maar haar koelbloedigheid was niet te herkennen in haar handelingen, noch gelaatsuitdrukkingen. Ze deed zich voor alsof ze haar handen waste in onschuld en maakte kreunen en gehijg hoorbaar bij elke aanraking die hij deed. Doch kon ze niet zeggen dat zijn gekus en zijn handtastelijkheid haar niet zinde. Ze genoot oprecht van hun lichaamscontact, maar op een manier waarbij gebrek aan affectie duidelijk zichtbaar werd. Adoria was niet in staat om iemand lief te hebben.
Geheel onverwachts werd haar lichaam tegen de muur geduwd waarna haar rechterbeen in positie werd genomen; haar bovenbeen, dat tevergeefs stevig vastgehouden werd door zijn hand, bevond zich op dat moment bij zijn bekken. Onstuimig drukte hij zijn lippen op de hare en wederom verplaatste hij zijn hand naar haar wang. Zij daarentegen pakte ruw zijn haren beet en maakte hier en daar zachte kreungeluiden. ''Breng me naar de kelder,'' fluisterde ze enkele secondes later met een royale grijns rond haar lippen. Direct werd haar order gehoorzaamd. Hij staakte zijn gekus, nam haar andere been beet en liep met het getilde lichaam van Adoria naar de kelder. Voor even verging de spanning in de ruimte waarbij het in elkaars ogen kijken een doodnormale en mogelijke zaak werd, maar zijn hitsigheid overwon waardoor zijn lippen al gauw weer de overhand namen. Traagzaam slenterde hij de trap af onderwijl hij haar onder kuste zoals nooit tevoren. Hij zoog aan haar huid en drukte zijn lippen werkelijk op elk stukje huid wat hij kon vinden. Echter was het spel al gauw over. Toen hij beneden aan de trap stond en haar voor de tweede keer tegen de muur duwde, werd zijn hoofd volop geraakt door een porseleinen vaas.

Anoniem
Wereldberoemd

Gemini schreef:
ik niet

Rand0m
Youtube ster

rand0m schreef:
O.o welke?

Whysoserious
Youtube ster

Whysoserious schreef:
omg vergeten in te schrijven

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Ik, maar ik post mijn stukje hier liever niet.

Laryanue
Karaoke ster

Laryanue schreef:

Whysoserious schreef:
omg vergeten in te schrijven

Ooooh no D:

Laryanue
Karaoke ster

Laryanue schreef:
Ik doe mee, maar om eerlijk te zijn schrijf ik liever in het Engels </3

Mijn stukje btw:

Een skelet met zeis en mantel. Vaak genoeg had ze het beeld van dit wezen gezien. Kende iemand hem niet? Toen ze hem zag staan, wist ze niet of ze moest lachen of huilen. Ze had gedacht dat het een grap was. Magere Hein, man met de zeis, Pietje de Dood, de Dood. Hoe je het ook wilde noemen. Dat kon toch niet het beeld zijn dat je te zien kreeg wanneer je stierf? Maar haar kleinkinderen zouden zo’n grap niet maken, haar kleinkinderen kwamen zelden langs en zouden haar niet zo’n hartaanval bezorgen.

Een hartaanval… Nee, dat was niet hoe ze was overleden. Dat ellendige geval van een trap had ervoor gezorgd dat ze de geest had gegeven. Ze had haar zoon al weken geleden gevraagd om langs te komen om die loszittende plank weer vast te maken, maar hij had het telkens te druk met zijn werk. Hij had beloofd dit weekend langs te komen, maar diezelfde belofte had hij de week ervoor ook gedaan, en die daarvoor. Dit weekend hoefde hij echter niet meer langs te komen, er was toch niemand meer om van de trap te vallen.

“Hilde, we moeten gaan,” klonk een stem. Zijn stem. Het was als een kille wind die door haar vloog, liet rillingen door haar ruggengraat lopen. “Naar de hemel?” vroeg ze. Ze was nooit zwaar gelovig geweest en haar stem beefde toen ze de vraag stelde. Als de Dood een bestaand wezen was, zouden de hemel en de hel dan bestaan? Zou zij ook ergens naartoe moeten? Zou ze naar de hel gaan omdat ze nooit in een god had geloofd? “Je bent niet de eerste die het zo noemt. Het is wat jij ervan maakt. Maar voor we daar kunnen zijn, moeten we eerst ernaartoe reizen.”
“Reizen?” bracht ze vol ongeloof uit. “Maar ik kan niet zo ver lopen zonder mijn karretje” Haar ogen vlogen rond de kamer, zoekend naar haar krakkemikkige rollatortje. Maar toen ze Magere Hein zijn hoofd zag schudden, besefte ze zich hoe jong ze zich voelde, en hoe rimpelloos haar handen waren.

“We moeten gaan,” blies zijn stem weer, en voor ze stil kon staan bij haar metamorfose, greep hij haar hand met zijn vingers van bot en opende hij de deur naar buiten. Haar straat was haar straat niet meer. Gebouwen hadden plaatsgemaakt voor muren, rotswanden. Het geluid van toeterende auto’s was veranderd in winden die door de kloof om haar heen floten. Nee, geen winden. Schreeuwen. Zelfs de hemel was verdwenen. “Deze wereld is anders dan de wereld die jij kent, gevaarlijker. Verloren zielen azen op nieuwelingen zoals jij. Ik ben hier om je veilig hier doorheen te helpen.”
{446 woorden}

Gebaseerd op deze writing prompt: [WP] Why does the Grimm Reaper carry a scythe if he's only an escort? Well, you have died, and you are about to learn why.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:

Laryanue schreef:
Ik doe mee, maar om eerlijk te zijn schrijf ik liever in het Engels 3

Mijn stukje btw:

Een skelet met zeis en mantel. Vaak genoeg had ze het beeld van dit wezen gezien. Kende iemand hem niet? Toen ze hem zag staan, wist ze niet of ze moest lachen of huilen. Ze had gedacht dat het een grap was. Magere Hein, man met de zeis, Pietje de Dood, de Dood. Hoe je het ook wilde noemen. Dat kon toch niet het beeld zijn dat je te zien kreeg wanneer je stierf? Maar haar kleinkinderen zouden zo’n grap niet maken, haar kleinkinderen kwamen zelden langs en zouden haar niet zo’n hartaanval bezorgen.

Een hartaanval… Nee, dat was niet hoe ze was overleden. Dat ellendige geval van een trap had ervoor gezorgd dat ze de geest had gegeven. Ze had haar zoon al weken geleden gevraagd om langs te komen om die loszittende plank weer vast te maken, maar hij had het telkens te druk met zijn werk. Hij had beloofd dit weekend langs te komen, maar diezelfde belofte had hij de week ervoor ook gedaan, en die daarvoor. Dit weekend hoefde hij echter niet meer langs te komen, er was toch niemand meer om van de trap te vallen.

“Hilde, we moeten gaan,” klonk een stem. Zijn stem. Het was als een kille wind die door haar vloog, liet rillingen door haar ruggengraat lopen. “Naar de hemel?” vroeg ze. Ze was nooit zwaar gelovig geweest en haar stem beefde toen ze de vraag stelde. Als de Dood een bestaand wezen was, zouden de hemel en de hel dan bestaan? Zou zij ook ergens naartoe moeten? Zou ze naar de hel gaan omdat ze nooit in een god had geloofd? “Je bent niet de eerste die het zo noemt. Het is wat jij ervan maakt. Maar voor we daar kunnen zijn, moeten we eerst ernaartoe reizen.”
“Reizen?” bracht ze vol ongeloof uit. “Maar ik kan niet zo ver lopen zonder mijn karretje” Haar ogen vlogen rond de kamer, zoekend naar haar krakkemikkige rollatortje. Maar toen ze Magere Hein zijn hoofd zag schudden, besefte ze zich hoe jong ze zich voelde, en hoe rimpelloos haar handen waren.

“We moeten gaan,” blies zijn stem weer, en voor ze stil kon staan bij haar metamorfose, greep hij haar hand met zijn vingers van bot en opende hij de deur naar buiten. Haar straat was haar straat niet meer. Gebouwen hadden plaatsgemaakt voor muren, rotswanden. Het geluid van toeterende auto’s was veranderd in winden die door de kloof om haar heen floten. Nee, geen winden. Schreeuwen. Zelfs de hemel was verdwenen. “Deze wereld is anders dan de wereld die jij kent, gevaarlijker. Verloren zielen azen op nieuwelingen zoals jij. Ik ben hier om je veilig hier doorheen te helpen.”
{446 woorden}

Gebaseerd op deze writing prompt: [WP] Why does the Grimm Reaper carry a scythe if he's only an escort? Well, you have died, and you are about to learn why.

omg damn je schrijft echt goed

Anoniem
Queen of Queens

Belle schreef:

Tsundoku schreef:
Ik, maar ik post mijn stukje hier liever niet.

+ ik maak toch geen kans om echt ver te komen haha.

Laryanue
Karaoke ster

Laryanue schreef:

Varamyr schreef:

Laryanue schreef:
Ik doe mee, maar om eerlijk te zijn schrijf ik liever in het Engels 3

Mijn stukje btw:

Een skelet met zeis en mantel. Vaak genoeg had ze het beeld van dit wezen gezien. Kende iemand hem niet? Toen ze hem zag staan, wist ze niet of ze moest lachen of huilen. Ze had gedacht dat het een grap was. Magere Hein, man met de zeis, Pietje de Dood, de Dood. Hoe je het ook wilde noemen. Dat kon toch niet het beeld zijn dat je te zien kreeg wanneer je stierf? Maar haar kleinkinderen zouden zo’n grap niet maken, haar kleinkinderen kwamen zelden langs en zouden haar niet zo’n hartaanval bezorgen.

Een hartaanval… Nee, dat was niet hoe ze was overleden. Dat ellendige geval van een trap had ervoor gezorgd dat ze de geest had gegeven. Ze had haar zoon al weken geleden gevraagd om langs te komen om die loszittende plank weer vast te maken, maar hij had het telkens te druk met zijn werk. Hij had beloofd dit weekend langs te komen, maar diezelfde belofte had hij de week ervoor ook gedaan, en die daarvoor. Dit weekend hoefde hij echter niet meer langs te komen, er was toch niemand meer om van de trap te vallen.

“Hilde, we moeten gaan,” klonk een stem. Zijn stem. Het was als een kille wind die door haar vloog, liet rillingen door haar ruggengraat lopen. “Naar de hemel?” vroeg ze. Ze was nooit zwaar gelovig geweest en haar stem beefde toen ze de vraag stelde. Als de Dood een bestaand wezen was, zouden de hemel en de hel dan bestaan? Zou zij ook ergens naartoe moeten? Zou ze naar de hel gaan omdat ze nooit in een god had geloofd? “Je bent niet de eerste die het zo noemt. Het is wat jij ervan maakt. Maar voor we daar kunnen zijn, moeten we eerst ernaartoe reizen.”
“Reizen?” bracht ze vol ongeloof uit. “Maar ik kan niet zo ver lopen zonder mijn karretje” Haar ogen vlogen rond de kamer, zoekend naar haar krakkemikkige rollatortje. Maar toen ze Magere Hein zijn hoofd zag schudden, besefte ze zich hoe jong ze zich voelde, en hoe rimpelloos haar handen waren.

“We moeten gaan,” blies zijn stem weer, en voor ze stil kon staan bij haar metamorfose, greep hij haar hand met zijn vingers van bot en opende hij de deur naar buiten. Haar straat was haar straat niet meer. Gebouwen hadden plaatsgemaakt voor muren, rotswanden. Het geluid van toeterende auto’s was veranderd in winden die door de kloof om haar heen floten. Nee, geen winden. Schreeuwen. Zelfs de hemel was verdwenen. “Deze wereld is anders dan de wereld die jij kent, gevaarlijker. Verloren zielen azen op nieuwelingen zoals jij. Ik ben hier om je veilig hier doorheen te helpen.”
{446 woorden}

Gebaseerd op deze writing prompt: [WP] Why does the Grimm Reaper carry a scythe if he's only an escort? Well, you have died, and you are about to learn why.

omg damn je schrijft echt goed

Thankyou <3

I really like the plottwist at the end of your piece.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Ik doe mee, heb gewoon een (licht verbeterd) stuk van vorig seizoen ingestuurd ahaha

Laryanue
Karaoke ster

Laryanue schreef:
hh <3

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Ik doe mee (wow, verbazend)

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
bump

Anoniem
Landelijke ster

Lavaires schreef:
Ik doe mee, maar drop mijn stukje om privé redenen liever niet zomaar op het fora.