District13 schreef:
Stefan
Ik zit half uit mijn raam met in mijn handen een sigaret. Ik hang met mijn hoofd in mijn nek en kijk op naar de sterren die in de hemel glinsteren. Soms denk ik dat we dit allemaal niet verdienen, de Aarde. We vernielen het, voeren oorlog, moorden elkaar uit, moorden de Aarde uit, terwijl de Aarde zo mooi is. Ik neem een hijs van mijn sigaret en blaas het dan uit, mijn ogen blijven bij de sigaret hangen. Zoals we de Aarde vernielen, vernielen we ook ons eigen lichaam. Ik wrijf de sigaret uit tegen de bakstenen muur en klim dan weer mijn kamer in. In mijn ooghoek zie ik een grote groep mensen, fronsend kijk ik toe. "Nee Hans!" Hoor ik mijn moeder van beneden roepen, gevolgt met een harde gil. Mikn ogen versprijden, ik trek mijn capuchon verder over mijn hoofd en negeer de krullen die voor mijn ogen zitten. Ik ren mijn kamer uit naar beneden. Ik hap naar adem als ik mijn vader boven mijn moeder zie, happend in haar buik. "Pap!" Roep ik en trek hem van mijn moeder. Als ik recht in zijn ogen kijk deins ik achteruit, zijn ogen staan zwart, echt zwart. Naast gehijg komt er niks uit zijn mond. Trillend duw ik hem tegen de muur en ren de trap op. Wat is dit? Is dit net zo een ebolavirus? Zullen we allemaal dood gaan? Maar hij leek niet ziek, hij leek zichzelf niet meer, hij lijkt een, een, een zombie. Ik schud kijn hoofd bij de gedachte. Zombies bestaan niet Stefan! Ik pak mijn tas en hoor voetstappen op de trap. Snel gooi ik er wat hoodies en broeken in, als ik de gang inloop zie ik mijn moeder. Darmen vallen uit haar opengevreten buik. "M-mam?" Vraag ik stotterend. Haar ogen staan net zo zwart als die van mijn vader en ook zij brengt enkel wat gehijg uit. Ze zwaait met haar hand naar mij toe die ik ontwijk, in opwelling duw ik haar van de trap. Ik ren de trap met volle vaart af en ren de deur uit.