BeauRathbone schreef:
@Aurora Ofcourse
Stefan.
Ik nam een slok van mijn bourbon die ik zojuist ingeschonken had en luisterde naar wat mijn broer te zeggen had. Ik fronste even. "En hoe wilde je precies gaan kijken hoe ze nog leeft. Ik dacht eerlijk gezegd niet dat jij überhaupt om mensen gaf"zei ik hem. Hoe ik in contact ging komen met April was niet zo moeilijk. Ik was 17 op het moment dat Katherine mij veranderde in een vampier. Waardoor ik nu met gemak terug kon naar de middelbare school, zonder te veel op te vallen tussen de verschillende studenten. Ook al was ik nu al een paar honderd jaar oud. Ik zou een aantal lessen gaan volgen, die April ook volgt en op die manier zou ik weer in contact met haar komen. Op het moment dat hij begon over het feit dat de stad nog al rustig was geweest de laatste tijd, schudde ik afkeurend mij hoofd. Ik wist heel goed wat hij hiermee bedoelde. Ik was hier nog steeds volledig op tegen. Deels omdat ik wist hoe ik werd op het moment dat ik begon aan het drinken van mensenbloed. Dan zou ik me niet meer kunnen beheersen. Ik zou niet meer kunnen stoppen en stond in die periodes van mijn leven dan ook bekend als de ripper. Naar die periode zou ik niet meer terug willen. Ik zou ze niet meer willen beleven. Daarom hield ik elke dag een dagboek bij. Om toch in contact te blijven met het echte leven. Om in contact te blijven met mijn menselijkheid. Voor hoever ik mezelf nog menselijk kon noemen. Ik schudde opnieuw mijn hoofd. Ik hield hem daarentegen niet tegen. Ik wist dat het bij mijn broer niet ging werken. Mijn broer was heel goed in het doen wat hij zelf wilde. Dat had ik door de eeuwen heen wel geleerd.