schreef:
Rosie
Ik glimlach als hij dat zegt en knik mee. 'Het is goed dat je bent teruggekomen, al had ik nooit verwacht dat ik je nog zou terugzien', zeg ik en knuffel hem dan zachtjes mee. 'Ik jou ook, ik heb echt zo lang me afgevraagd hoe het met je ging', zeg ik en laat dan even los. Als hij vraagt wat er de afgelopen jaren is gebeurd haal ik mijn schouders op. 'Ik heb werk gevonden in een modebedrijf in de stad', zeg ik met een glimlach, hij wist hoeveel het voor me betekende aangezien ik er vroeger altijd al over bezig was. 'En ik heb een appartement gekocht dus ik woon nu op mezelf, wel, soms is Finn er. Hij is mijn vriendje, je zult hem vast geweldig vinden. En hoe was jouw leven de afgelopen 3 jaar?', vraag ik met een glimlach. Het was een leugen, veel mensen vonden Finn een echte zak en waarschijnlijk zou hij dat ook vinden maar Finn is echt geen slechte jongen, al laat hij zijn goede kant niet vaak zien. Als hij zich verontschuldigd schud ik mijn hoofd hevig. 'Het is geen probleem, je had die tijd voor jezelf nodig. Elke week zie ik je ouders nog en ze hebben me op de hoogte gehouden van hoe het met je gaat', zeg ik en bloos lichtjes als hij dat laatste zegt. Zijn ouders en die van mij zijn altijd goede vrienden geweest en zijn ouders zijn echt heel lieve mensen. Wekelijks nodigen ze me uit en dat vind ik heel erg fijn.