Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
RPG~ The Island | Schrijftopic |
Kendraay
Youtube ster



KAN SCHELDWOORDEN EN SEKSUELE SCENES BEVATTEN!

Kletstopic: virtualpopstar.com/social/forum?category=5&topic=716769&p=12#post-9145515

Begin:
Het begon allemaal op een niet zo zonnige dag... Alle mensen zijn op het vliegveld in Parijs. Ze hebben allemaal een ticket geboekt naar Florida. Ze gaan daar heen voor verschillende reden: Om familie te bezoeken, een wedstrijd te spelen, om er even tussen uit te gaan etc.  Ook de zeven kinderen waar dit verhaal over gaat zitten daar, op het vliegveld van Parijs . Niet wetend wat er met hun zal gebeuren. 

Bermuda driehoek:
De Bermuda Driehoek is een denkbeeldige driehoek tussen Miami, De bermuda eilanden en Puerto Rico. Het werd bekend doordat schepen en vliegtuigen ineens verdwenen waren. De mensen weten nog steeds niet wat dit is. Er worden ook allemaal verhalen omheen verzonnen. 

Regels:
~Je moet bespreken op het kletstopic dat jij wilt schrijven
~Er moeten minimaal twee stukjes tussen je laatste stukje en het nieuwe stukje als je een nieuw stukje wilt plaatsen
~Als je een bepaalde relatie met iemand wilt hebben moet je bespreken met die gene op hij of zij dat ook wilt. 
~Je moet minimaal één tekstvakje volgeschreven hebben. 
~De rest mogen jullie zelf bepalen!

Jongens:  
- Micheal 'Mike' Morrison (Seaweedbrain)
- Matthew Benjamin Parker (Kendraay)
- Ethan Pembroke (Redamancy)

Meiden:
- Yujin 'Jin' Park (Exid)
- Dorothy Gemma Storm (Sansa)
- Lyn Hale (Rrianne)
- Mary Rose Stone (Nataliia)

Graag de beschrijving van je personage in je eerste bericht zetten! Dit vind ik zelf prettiger lezen.


Deze RPG heeft geen vaste volgorde!
Redamancy
Youtube ster



Ethan
Het is negen uur 's ochtends. Er gaat voor ongeveer de zesde keer een wekker. Op het nachtkastje staat een fles whiskey waar nog maar een klein beetje in zit. Ook staat er een asbak waar niks meer bij past. Er liggen allemaal peuken naast en op de grond nog een hele spoor. Alsof die sigaretten beschreven welke weg Ethan kruipend heeft genomen om zijn bed in te komen. Het meisje naast hem kreunt. Ethan slaat de wekker uit en verdwijnt weer in zijn warme dekens. Dan springt hij overeind en kijkt hij naast zich. Een zucht verlaat zijn lippen. Niet alweer.. mompelt Ethan. Zijn wenkbrauwen trekken samen en hij knijpt zijn ogen dicht. Het lijkt alsof zijn hersenen aan het vibreren zijn. Ethan gaat weer liggen, maar springt niet veel later weer overeind. Hij pakt een onderbroek, sokken, t-shirt, spijkerbroek en zeep. Ethan schopt zijn voeten in een paar badslippers en sprint richting de douchecabine. Dat is wel het nadeel van op een camping wonen, maar gelukkig zal hij een halfjaar in een fatsoenlijk appartement mogen wonen. Echt het voordeel van zijn stage. Wanneer Ethan klaar is met douchen, sprint hij weer terug naar zijn stacaravan. Daar zet hij de laatste puntjes op de i als het gaat om koffers inpakken. Hij controleert zijn lijstje voor de laatste keer en zet al zijn spullen bij de deur neer. Ethan controleert zijn handbagage op wat contant geld en alle benodigde pasjes. Het meisje is inmiddels al gevlucht. Ethan zal de caravan in een zooi achter moeten laten, maar het is niet anders. Hij zet zijn voet buiten de deur, laat dan alle spullen vallen en opent een lade van een kastje. Hij grijpt een wit papier eruit en stopt het in zijn handbagage tas. Ethan lacht uitdagend naar de campingeigenaren die bij de uitgang staan en hij rent snel naar een open weg waar hij een taxi aanhoudt. Eenmaal in de taxi denkt hij aan de reis en zijn verblijf in Florida. Ethan probeert zijn verwachtingen laag te houden omdat hij niet teleurgesteld wilt worden. Tevergeefs wint zijn enthousiasme.

-


Account verwijderd




Normaal gesproken haatte Mary het om vroeg op te staan, maar vandaag was het duidelijk anders. Vandaag zou ze samen met haar vriendin, Lynn, naar Florida vliegen. Al een lange tijd wilden ze samen op vakantie en ze was blij dat ze het eindelijk kon. Langzaam stond ze op en greep ze meteen haar telefoon. Het was half 8. Zuchtend stapte ze uit bed en ze liep richting haar kledingkast. Op een snelle tempo pakte ze wat kleding bij elkaar. De kledingset bestond uit een zwarte legging en een oversized shirt. Ze wilde niet haar best doen om er goed uit te zien, aangezien de reis langer dan 8 uur zou duren. Het beloofde daarom een lange reis te worden. Voor even viel haar blik naar haar raam. Ze verwachte zon, maar het leek erop dat die was verstopt achter de wolken. Toch liet ze het weer haar bui niet verpesten. Haar weg vervolgd, liep ze naar de badkamer om zich om te kleden.

'Lynn!', blij snelde Mary zich naar haar vriendin, om haar een knuffel te geven. 'Ik heb er zo'n zin in', zei ze met een glimlach op haar gezien. De vliegveld was druk en voor even dacht ze dat ze haar vriendin niet zou vinden. Gelukkig was dat niet het geval en had ze meteen haar vriendin in het oog. Langzaam liet ze haar vriendin los en draaide ze zich om naar haar moeder, die hand in hand met haar zusje stond. Ze liep naar ze toe en gaf ze allebei een knuffel. Enkele tranen waren er in haar moeders ogen te zien, waardoor ze even moest lachen. 'Ik ben na zes weken terug, ik laat elke dag iets van me horen. Die zes weken zijn zou voorbij', zei ze. Haar moeder leek er veel moeite mee te hebben, maar toch knikte ze. 'Ik moet nu echt gaan, de vliegtuig is over een uur klaar voor vertrek', zei ze, terwijl ze knikte naar de lange rij waar de vliegtickets worden gecheckt. Laatste knuffels werden er gegeven en algauw ging ze, samen met haar vriendin in de rij staan. 

-




Rrianne
Landelijke ster



Lynn:

Ik trek net mijn shirt over mijn hoofd als de wekker gaat, met een glimlach druk ik de wekker uit. Ik ben altijd al wakker voordat de wekker gaat, als alles buiten nog lekker rustig is en kijken hoe het langzaam licht wordt vind ze heerlijk.
Ik heb een zwarte joggingsbroek aan en een grijs shirt. Als ik aan gekleed ben loop ik naar de kamer van Cale om hem wakker te maken, hij haat het om vroeg op te staan maar hij had zelf gevraagd of hij mee mocht als haar moeder haar naar het vliegveld zou brengen. Ik spring op zijn bed en roep 'Wakker worden!'
Ik hoor een brom onder de deken vandaan komen en loop lachend weer de kamer uit en ga naar beneden om te ontbijten.

Ik kijk om me heen opzoek naar Mary, Ik stond nu al een paar minuten op het vliegveld te zoeken naar Mary,  Maar dan hoort ze de enthousiaste stem van mijn vriendin achter zich 'Lynn!' roept ze en ik draai me om. Ik ren naar Mary  toe en geef haar een knuffel. 'Ik heb er zo'n zin in' zegt haar vriendin, 'Ik ook!' antwoord ik lachend.
Als ik me omdraai staan mijn broertje en mijn moeder achter me. Mijn broertje lacht me toe 'Geen rare dingen doen he?' zegt hij.  'Ik beloof niks.' antwoord ik lachend.
'Je belt ons als je in je bent aangekomen he?' vraagt haar moeder. Ik knik en geef ze beide een knuffel. 'Ik moet gaan' zeg ik. Ze knikken en ik geef ze nog een keer een knuffel en draai me dan weer terug naar Mary.
'Klaar?' vraag ik aan haar terwijl ik mijn arm door haar arm haak. En dan gaan ze samen in de rij staan.


-
Seaweedbrain
Internationale ster



Mike had alles al gedaan wat hij moest doen. Zijn koffer van de vorige vlucht opgehaald, die koffer ook weer weggebracht,  zijn handbagage laten checken, tegengehouden worden bij de douane omdat zijn schoenen metaal bevatten en zijn paspoort laten controleren. Nu was hij helemaal klaar om te gaan vertrekken, maar het vliegtuig was het vast niet. In Boedapest moest hij ook al een hele tijd wachten. Van Boedapest naar Parijs en nu van Parijs naar Florida, waarna hij de bus moest nemen om de dag erna aan te komen bij zijn huisje. Het was echt een vermoeiende en onmogelijke reis, maar het was de moeite en het geld waard. Voor het geld zou hij bijna alles doen. Zelfs slapen op een vliegveld omdat het nog negen uur zou duren voordat de volgende vlucht vertrok. Gelukkig had hij zijn slaapzak meegenomen en had hij enigszins redelijk kunnen slapen. Dat was twee uur geleden. Nu zat Mike op de steenkoude vloer met een kopje dampende koffie bij de vertrekhal, wachtend totdat hij het vliegtuig in kon. De koffie zorgde ervoor dat hij niet in slaap viel. In het vliegtuig zou hij wel verder kunnen slapen. Toen er opgeroepen werd dat ze bijna het vliegtuig in mochten, ruimde Mike zijn spullen op. Hij dronk het laatste beetje koffie, waarna hij het weggooide in de dichtstbijzijnde prullenbak, rolde zijn slaapzak op en propte het in zijn tas. Hij haalde zijn paspoort en vliegticket tevoorschijn en sloot zich achter de rij aan. De man inspecteerde zijn ticket. Hij zat op plaats 23B, dus tussen twee mensen in. Hopelijk waren die niet zo spraakzaam. Vandaag had hij geen zin om sociaal te zijn. Mike stond ongeduldig heen en weer te wiebelen. Hopelijk duurde het niet te lang.



Anoniem
Youtube ster






Een zucht rolde over de lippen van Yujin heen, het was een drukke ochtend omdat ze zich had verslapen en nog niks had klaargemaakt. Haar roomservices voor het ontbijt kwam te laat en dan ook nog dat ze uitgleed in de badkamer. Doordat ze door de badkamer aan het rennen was had ze niet door dat er nog een plas water lag, voordat ze het weet lag ze op de grond. Maar het ergste was nog dat ze op dat moment nog 5 minuten had en ze zich ook nog moest omkleden. Het liefst had ze het opgegeven en was ze weer in bed gaan liggen, maar haar ouders zouden daar anders overdenken.  Op dit moment stond ze tegen een muur aan in de vertrekhaal, ze was gelukkig op tijd en viel er een hele last van haar schouders af. Hopelijk kon ze snel het vliegtuig in en kon ze nog een poging doen om slaap te pakken. Ze keek er naar uit om op haar tweede vakantielocatie te zijn en in een nieuwe omgeving te zitten. 

Paar minuten later werd er omgeroepen dat de vlucht naar Florida klaar was en de mensen die de vlucht hadden zich konden melden. Yujin glimlachte klein en pakte haar koffer beet. Eindelijk was het zover en kon ze niet wachten om eindelijk in Florida te zijn. Ze liep door een menigte heen die in de weg stonden en ze beet licht geïrriteerd op haar lip. Gelukkig was de rij niet al te lang en zag ze dat ze snel aan de beurt was. Ze sloot zich aan achter bij de rij en keek om zich heen. Het ging sneller dan verwacht, want er was nog een persoon voor haar. De zenuwen kwamen weer optreden en ze zuchtte nogmaals. Het was vliegangst wat ze al van kleins af aan, maar ze dacht dat het eindelijk weg was. Maar natuurlijk was dat niet zo. Yujin pakte haar ticket en keek nog eventjes naar de stoel nummer. 44A, wat betekende ze dat ze bij het raam zat.
Kendraay
Youtube ster



Matthew word brak wakker, misschien was het niet zo'n goed idee om naar een feestje te gaan, al helemaal niet tot zo laat. Hij stapt met moeite uit zijn bed, loopt naar de keuken en pakt een aspirine. Tegen de kater. Hij pakt een glas water en slikt de aspirine - met water -  in een teug door. Uit zijn kast pakt Matthew een losse tanktop en een joggingbroek. Hij pakt zijn schetsblok en begint een schets te maken van de Eiffeltoren. Als hij de schets af is kijkt hij op de klok en ziet dat hij nog maar 20 minuten heeft om zijn tanden te poetsen, haren te stijlen, een broodje te eten en de auto in te stappen. Over het laatste zal hij niet lang doen, maar elke minuut telt. Nadat hij alle dingen van het lijstje heeft afgevinkt kan hij eindelijk naar het vliegveld. 

Eindelijk bij het vliegveld aangekomen, haalt Matthew een koffie bij de Starbucks. Hij krijgt een beker terug met Methew erop staan. Na alle poespas die gedaan moet worden voordat je het vliegtuig in mag, zit Matthew eindelijk op zijn plaats. 26B, middenin. Naast hem zit een meisje met lang blond haar, en aan de andere kant zit een - laten we het netjes zeggen - wat stevigere man. 'Ben jij ook alleen?' Het meisje wat naast hem zit heeft een zachte stem. 'Jup, ik ga naar een tekending.' Matthew lacht vriendelijk naar het meisje, met een onbekende naam. 'Ik ben Jannet, I know, geen mooie naam maar ik moet er mee leven.'
'Ik vind het een prachtige naam.' Matthew weet wel hoe je moet flirten, dat is iets wat hij dagelijks doet. 'Dankjewel! Mag ik er even langs, ik moet naar de wc, excusez-moi.' Ik grijns en trek mijn benen omhoog, zodat ze er langs kan. 
Na een kwartier word er om geroepen dat het vliegtuig gaat stijgen. Matthew pakt een kauwgompje en begint erop te kauwen tegen de oorpijn. Hij biedt er ook een aan Jannet aan. 


-

Redamancy
Youtube ster



Ethan 
Bij de haven van Folkestone, stapt Ethan op de veerboot. Hij rent alle etages via de trappen naar boven en vindt algauw de rokersplek op het dek, dat aangegeven is met een lijn over de vloer en een klein vierkant bordje van 10 bij 10 centimeter. Aan de andere kant van die lijn staan allemaal mensen over het hek naar het water te kijken. Ethan heeft zich altijd al afgevraagd wat er nou zo mooi is aan het water. Het water is donkerbruin gekleurd en je kunt er niks doorheen zien. Na twee uur non-stop koffie te hebben gedronken, komt de veerboot aan in Calais. Bij de aangegeven parkeerplaats voor ophaalvervoer, staat al een taxi op Ethan te wachten. Hij propt zijn zware koffers in de kofferbak en gaat weer zitten. Na drie uur rijden, komt Ethan eindelijk in Parijs aan en niet veel later staat hij op het vliegveld. Uit de tijd op zijn horloge kan Ethan opmaken dat hij nog maar een kwartier heeft om alles in te checken. Inclusief zijn spullen. Ook zal hij nog door de douane moeten gaan, wat altijd een eeuwigheid duurt omdat er blijkbaar "onbetrouwbaar" op zijn voorhoofd staat. Gelukkig ging alles redelijk rap en zit hij algauw op een stoel in het vliegtuig. Stoel 43A om precies te zijn. Naast hem zit een meisje. Aan haar uiterlijk maakt hij op dat ze een Japanse of Chinese nationaliteit heeft. Ethan begroet haar en pakt zijn telefoon. Hij stuurt via whatsapp naar zijn stagewerkgever dat hij in het vliegtuig zit en hij bergt zijn telefoon weer op. Het zal nog meer dan tien uur duren voordat Ethan zijn bestemming heeft bereikt, maar het zal het waard zijn, hoopt Ethan. 
Account verwijderd




Na een tijdje zaten de twee vriendinnen in het vliegtuig. Hun plek zaten helemaal vooraan in het vliegtuig, wat Mary als een fijne plek beschouwde. De twee meiden hadden even ruzie wie er bij het raam mocht zitten, maar uiteindelijk kwamen ze tot een conclusie dat Mary bij de terugreis bij het raam mocht zitten. Het vliegtuig was van grotere formaten, waardoor de vlucht waarschijnlijk comfortabel zou aflopen. Mary pakte haar telefoon en deed hem op vliegtuigstand. Gauw borg ze haar telefoon weer op in haar zak. Ze deed alvast haar veiligheidsgordel om en legde haar hoofd naar achter, tegen de rugleuning van de stoel. Ze hield niet van vliegtuigen. Ze had al vaker gevlogen, maar nog steeds was ze er bang. Zeker rond deze tijd, aangezien er vaker vliegtuigongelukken gebeuren. Voor even draaide ze haar hoofd om naar haar beste vriendin en ze toverde een glimlach op haar gezicht. 'Onze eerste vakantie samen.. Ik heb er zin in', zei ze tegen Lynn.

Algauw werd er omgeroepen dat de vliegtuig zou opstijgen. Snel greep Mary haar telefoon en oortjes en stopte ze de oortjes in haar oren. Dit werkte het beste voor de piep die tijdens het opstijgen en dalen. Ze zette één van haar afspeellijsten op via Spotify en ze zette het op het allerhardst. De stewardessen kwamen alle veiligheidsgordels checken, totdat ze zelf gingen zitten. Langzaam kwam de vliegtuig tot beweging. Bij het opstarten trilde hij een beetje, totdat hij begon met rijden. Al snel werd de snelheid groter en voelde ze hoe de vliegtuig de lucht in ging. De piep in haar oor was zacht te horen, aangezien ze haar oortjes nog steeds in had. Na enkele minuten vloog het vliegtuig een paar meter boven de grond en kon Mary langzaam haar oortjes en telefoon verbergen.
Anoniem
Internationale ster




Ja.. Ja, mam,' Hansung haalt zijn hand door zijn haren terwijl hij zijn moeder gerust probeert te stellen. 'Mam, ik kom er wel goed aan.. maak je geen zorgen,' een zicht verlaat hem. 'Mam!' zonder dat het de bedoeling was trekt de best opvallende jongen nog meer aandacht van de mensen om hem heen. 'Je hoeft je echt geen zorgen te maken.. jij al helemaal niet.' Hansung staat op en loopt naar de balie en hij betaalt. 'Mam, je weet net zo goed als ik dat ik dit doe zodat pap zich zorgen mag maken om mij...' Hansung loopt de cafè uit,' bovendien wil ik al heel lang eens weer terug naar Florida en hier in Parijs is het ook wel leuk geweest... voor een dag dan,' Hansung loopt geïriteerd met zijn koffer in zijn hand en zijn tad over zijn schouder. 'Mam, ik moet gaan.. ik ga me inchecken.' de jongen stopt met praten en slikt. 'Ik schrijf je meteen een bericht zodra ik aankom. Kus, hou van je,' zonder maar ook te wachten op antwoord van zijn moeder  hangt hij op.

 Even later stapt Hansung het vliegtuig in, daar kijkt hij om zich in. Hij kan niet wachten totdat hij in Florida aankomt, daar zal zijn jeugd vriendin hem opwachten. Tien jaar geleden zijn ze als het ware uit elkaar gehaald en het was niet duidelijk of er ooit een hereniging zou komen. Alhoewel Hansung probeert niet te zuchten, kan hij de vele zuchten niet binnen houden. Zijn vader mag hem niet en vindt hem maar een rare vent, zijn moeder is overbezorgd en luistert nooit naar hem, het is niet dat hij zo'n leven slecht vindt, maar de verwachtingen die mensen om hem heen hebben... het wordt Hansung te veel en hij moet er gewoon even onderuit, het maakt hem eigenlijk niet uit waar naartoe, of voor hoe lang, zo lang hij maar niet bij zijn ouders is. Hansung loopt naar waar zijn plaats ongeveer moet zijn en hij gaat bij het raam zitten achter de plaats waar net voor hem een Koreaans uitziend meisje voorbij liep. Zodra hij zit drukt hij zijn hoofd naar achteren. Slapen zal misschien het enige zijn wat nu goed zal zijn voor hem- alhoewel slapen iets is wat Hansung niet zo snel lukt.
Anoniem
Youtube ster



Na 5 minuten was ze eindelijk door de laatste check heen en had ze haar koffer afgeleverd. Gelukkig keken ze deze keer niet in haar koffer, want ze haatte het als mensen door haar spullen gingen. Yujin liep door de welbekende buis heen en liep achter een klein groepje mensen aan die naar hetzelfde vliegtuig gingen. Een nieuw avontuur ging eindelijk beginnen en ze keek er heel erg naar uit. 

Eenmaal bij de ingang van de vliegtuig aangekomen begroette ze de twee stewardessen die bij de deur stonden. Ze liet nog snel haar vliegticket zien en kreeg de weg gewezen naar haar stoel. Gelukkig was ze een van de eersten die het vliegtuig inkwamen zodat ze niet hoefde te wachten of dat mensen aan haar hoofd gingen zeuren. Ze hield een hand door haar haren heen en keek naar de stoel nummers. Eindelijk had ze haar stoel gevonden en keek ze eventjes om zich heen. Ze zag een paar stoelen verderop ook een Aziatische jongen zitten, een kleine glimlach kwam op haar gezicht en ze nam plaatst op haar stoel. Een paar minuten later kwam er een jongen bij de rij stoelen staan waar ze zat. Yujin ging wat beter in haar stoel zitten en ze zag dat hij naast haar plaatst nam. Ze slikte eventjes en bekeek hem van top tot teen. Ze wendde snel haar blik af en toen hij haar begroette, begroette ze hem netjes terug. Hopelijk ging de vlucht sneller dan ze hoopte en stond ze gauw weer met beide voeten op de grond. 
Rrianne
Landelijke ster



Lynn:

ongeduldig wacht ik tot we eindelijk het vliegtuig in mogen, normaal ben ik altijd wel geduldig maar vandaag wil ik niks liever dan deze vliegtuigreis achter de rug hebben, het wordt een lange reis en ik heb nooit zo van vliegen gehouden.
Dan kondigt het vliegtuig personeel eindelijk aan dat we het vliegtuig in mogen, opgelucht pak in mijn handbagage en loop samen met Mary richting de vliegtuigdeur.


tevreden plof ik op mijn stoel die naast het raam staat en schuif mijn handbagage onder mijn stoel ik lach nog even richting Mary die ook neerploft op haar stoel. De stewardess roept om dat iedereen zo snel mogelijk moet gaan zitten zodat we kunnen beginnen met opstijgen. Als iedereen zit komen ze nog even langs om onze gordels te checken en dan begint het vliegtuig te rijden. Ik kijk uit het raampje hoe we steeds sneller beginnen te rijden en dan uiteindelijk van de grond afkomen en alles steeds kleiner wordt. Al snel vliegen we door de wolken en kan ik buiten niks meer zien. Dan begint een stewardess vooraan in het vliegtuig de veiligheidsregels uit te leggen en vraagt of al onze telefoons op vliegtuig stand staan, snel pak ik mijn telefoon en zet hem op vliegtuig stand, dat was ik helemaal vergeten lekker handig weer van mezelf denk ik met een zucht. 
Als ze klaar is met uitleggen pak ik mijn boek onder mijn stoel vandaan en begin te lezen. 
Redamancy
Youtube ster



Ethan
Niet veel later vliegt het vliegtuig tussen de wolken door. Ethan geniet even van het uitzicht en pakt dan zijn telefoon om zijn gedownloade afspeellijst te beluisteren. Er kwamen wat rapnummers voorbij, maar ook een paar klassieke nummers. Het vliegen maakt de hoofdpijn die hij van de avond ervoor over heeft gehouden, er niet beter op. Met een zucht bestelt hij bij de stewardess een glas water. Ethan probeert te achterhalen wat er die avond daarvoor allemaal is gebeurt, maar hij herinnert zich alleen het begin van het zuipfestijn. Hij heeft geen flauw idee wie dat meisje in zijn bed was en hoe zij binnen is gekomen, maar ze zal wel niet alleen zijn geweest. Een paar vrienden waren gisteravond langs geweest om op zijn "komende" afwezigheid te drinken, maar het was zoals gewoonlijk weer eens uit de hand gelopen. Ethan probeert zijn lach in te houden. Nu is dat jongerengedoe allemaal achterwege en heeft hij een halfjaar om aan zichzelf te werken in Florida en misschien dat wanneer hij het daar naar zijn zin heeft, daar zelf een restaurant zou kunnen beginnen. Hij zou zijn restaurant "Ethan's" noemen en het kleurenthema zal heel chique en donker zijn. Een combinatie van zwart en sepiabruin. De kleuren zijn modern, maar hij wilt klassieke meubels. Ronde, zwarte tafels met een gekrulde tafelpoot en bijpassende stoelen. Hij wilt zich ondanks het eten, zich ook specialiseren in koffie. Ethan merkt dat zijn enthousiasme hem overneemt en hij probeert ergens anders aan te denken. Na drie uur vliegen begint het normale ritme van het vliegtuig af te wijken en te trillen. De stewardess roept om dat iedereen zijn of haar veiligheidsgordel om moet doen in verband met complicaties. Ook vertelt ze dat we nu bij het bermuda driehoek vliegen. Ethan doet zijn veiligheidsgordel om en luistert naar wat de stewardess verder te melden heeft. 
Sansa
Popster



Dorothy:

'We moeten gaan, prinsesje' zei Thomas met een glimlach. 
'Moet dat nu al' kwam er met een zucht uit mijn mond.
'Als jij het vliegtuig wilt halen wel' 
Ik stapte het bed uit en trok een korte broek en een trui aan. Ik propte mijn haren in een knot en liep naar Thomas toe. 
'Ben klaar Thomy.' zei ik terwijl ik naar beneden liep. 'We eten op het vliegveld toch?' Hij knikte en we liepen naar de deur. Toen we op het vliegveld waren hadden we een simpele boterham genomen en binnen een mum van tijd zaten we in het vliegtuig. Ik keek rond in het vliegtuig, en toen we een tijdje in de lucht waren pakte Thomas, mijn hand vast. Ik pakte zijn hand. 'Ik laat je nooit meer gaan' zei hij, maar vlak daarna begon het vliegtuig af te wijken. Er werd gezegd dat we onze gordels om moesten doen. Ik deed mijn gordel om en vlak daarna kregen we te horen dat we boven de bermuda driehoek vlogen.
'Shit' zei ik zacht terwijl ik keek naar wat er gebeurde. De meeste mensen wisten dat vliegtuigen en boten vaak op mysterieuze wijze verdwenen, zou het nu onze beurt zijn? 






Kendraay
Youtube ster



De stewardess komt naar me toe om te vragen of ik een drankje wil bestellen. Na een tijdje komt ze terug met een kopje thee, als ze het aan wilt geven begint het vliegtuig heen en weer te schommelen waardoor er thee op mijn schoot valt. Mijn gezicht vertrekt van de pijn. Jannet kijkt me geschrokken aan. 'Gaat het?' Ze klinkt bezorgt. Ik kijk even naar de stewardess die weg loopt en zie dat Jannet hetzelfde doet. Even later komt ze terug met wc papier met water erop. Ze dept het op mijn been, als ze mijn reactie ziet stopt ze meteen. 'Uhh, sorry. Maar dit moet wel, dat is het beste.' Jannet kijkt zelf ook pijnlijk. 'Het geeft niet, dankjewel dat je me helpt.' Ineens wordt er om geroepen dat we boven de Bermuda Driehoek vliegen. Ik heb daar ooit over gelezen, er verdwijnen daar schepen en vliegtuigen. Ik stap op om naar de wc te gaan, ik pak mijn rugtas en wil door het krappe gangpad lopen, maar ik wordt door een harde druk tegen het plafond gedrukt. Het laatste wat ik me kan herinneren is dat er een baby uit de armen van een moeder schiet en vlak naast mij op het plafond gedrukt wordt. 

Ik zit in een volle paniek omdat ik in het water lig. Mijn hoofd doet pijn en ik voel me misselijk. Als ik om me heen kijk zie ik dat er benen en dode mensen in het water om me heen drijven. Het water om me heen krijgt een rode kleur. Ik zwem snel naar boven om te kijken wat er gebeurt is. Ik zie in de verte een eiland. Ineens zie ik nog iemand boven water komen. Het is een blond meisje, ze heeft bloed op haar voorhoofd en schouder. Ze duikt meteen weer onderwater. Ik zwem snel naar haar toe, ik trek haar omhoog bij haar arm, aar ze spartelt tegen. Als we boven zijn begint ze tegen me te schreeuwen. 'Stomme zak, door jou ben ik mijn vriend nu voor altijd kwijt.' Bij de laatste woorden klinkt ze zachter, haar ogen springen voor met tranen. Ik ben nog steeds in shock. Ik mag blij zijn dat ik dit heb overleeft, waarschijnlijk als een van de weinige, maar het doet me pijn als ik eraan denk dat er nu zoveel mensen dood zijn. Ik trek het blonde meisje met me mee naar het eiland.

Na meer dan een kwartier zwemmen zijn we er eindelijk, het is een groot eiland met wat oude hutjes erop. 'Er hebben dus al mensen geleefd op dit eiland.' Mompel ik in mezelf. We lopen voorzichtig naar de hutjes toe, ze zien eruit alsof ze hier al jaren leeg staan. Ik schop met mijn been tegen een van de huisjes en het stort meteen in elkaar. Dood... Alles is dood om ons heen. Het meisje loopt naar het water. Ze is aan het huilen. 'Het spijt me...' Wat ik zeg meen ik echt. Door mij heeft ze haar vriend niet meer kunnen redden. 'Wat is je naam?' 
'Dorothy...' Dorothy kijkt me met haar ogen vol tranen aan. Het doet me pijn. 'Ik ben Matthew.'
Ik ga in het zand zitten, en leg mijn hoofd in mijn handen. 
Anoniem
Internationale ster



Anders dan normaal was Hansung in slaap gevallen. Hij had alleen zijn hoofd tegen de rugleuning gedrukt en zijn ogen dichtgedaan, maar dit keer was hij bijna meteen al in slaap. Misschien is dat ook wel waardoor hij in leven is nu. Zijn rode haren zijn nat en hangen zwaar over zijn gezicht op het moment dat Hansung geschrokken zijn ogen opent. Alles om hem heen is rood en blauw, overal is water. Verkleurd water. Voor de rest ziet Hansung niets, helemaal niets. Hij weet niet hoe en wat hij moet doen, maar zo snel mogelijk zwemt hij omhoog. Tenminste dat is wat hij probeert. Zelfs als een ervaren duiker is dit een totaal andere situatie voor hem. Alhoewel hij vaak een einde wilde maken aan zijn leven, was dit totaal niet wat Hansung wilde. Allerlei gedachten en herrinneringen gingen door Hansung heen. Moest dit nu gebeuren? Net voordat zijn leven weer een klein beetje beter zou worden? Is dit hoe hij gestraft zou worden? Hoe zijn vader gestraft zou worden? Hij wist het niet.Boven water gekomen ziet grijpt Hansung zo snel mogelijk een koffer, of eigenlijk de helft van een kapotte koffer. Een traan valt over zijn wang, waar moet hij nu? Zijn er andere mensen die nog leven? Hansung probeert zoveel mogelijk adem te halen nu het nog kan, hij weet immers nooit wat er zal gebeuren over een seconde. Zodra hij fatsoenlijk drijft dringt het echt  door tot Hansung wat er gebeurt is... Het vliegtuig is neer gestort en er zal waarschijnlijk nooit een weg zijn om te overleven. Hoofdschuddend kijkt Hansung om hem heen. Er moet toch nog iemand anders zijn die leeft? Bij elk mens dat Hansung ziet drijven vertrekt zijn gezicht en slikt hij. Na enkele seconde zwemmen en ziet Hansung waar hij heen moet. Ookal is hij omringd door enkel zee is er ook land... mischien dan wel enkele meters van hem vandaan, maar betekent dit niet dat er dan ook zelfs een kleine kans bestaat dat hij blijft leven?
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste