Mikatos schreef:
Bella was zich gaan haasten om op tijd te komen op haar eerste dag, maar na een paar keer de wekker telkens te snoozen had haasten geen zin meer. Haar eerste dag en ze zou nu al een goede indruk achter laten door te laat te komen, terwijl ze normaal nooit te laat kwam. Althans, bijna nooit. Met een rustig tempo besluit ze om eerst een douche te nemen om vervolgens haarzelf klaar te maken, haar ontbijt en lunch snel in te pakken en een appel op at om vervolgens met een haast naar school te fietsen.
Zonder na te denken wat Bella zou gaan zeggen loop ze naar de receptie. "Het spijt me zo erg dat ik te laat ben, ik ben nieuw hier. Mijn naam is Bella." ratelde ze terwijl ze op adem probeerde te komen. Ze had geen idee waar ze moest zijn en welke les ze op dit moment moest zijn en het eerste wat ze had gezien toen ze binnen kwam was de receptie. De vrouw achter de receptie vertelde ze Bella waar ze moest zijn en dat ze in de pauze maar even terug moest komen zodat haar kluisje en al geregeld kon worden, maar dat ze nu maar vlug naar de les moest gaan, iets wat ze dan ook deed.
Bella opende het lokaal waar de vrouw zei dat ze les had en keek even de klas aan en vervolgens de docent. "Hallo, mijn naam is Bella, ik ben nieuw hier?" zei ze vragend.
Devon was zoals gewoonlijk weer veel te laat in de les gekomen en hij merkte dat de hatelijke blik die door de docent op hem neer werd gelegd, er zoals gewoonlijk ook weer was. Hij glimlacht zwakjes en loopt rustig naar zijn plaats die zich bijna achterin de klas bevond. "En waarom denkt meneer Steyn zomaar plaats kan gaan nemen zonder een briefje te halen net als de andere leerlingen?" hoorde ik de stem van de docent zeggen die inmiddels zijn armen alweer over elkaar had geslagen en hem met een hatelijke blik aan bleef kijken, wachtend op antwoord. De reden waarom hij te laat was zou hij nooit vertellen aan iemand hier, enkel Nathan wist het, maar die maakte er ook deel van uit dus dat was dan ook geen enkel probleem.
"Omdat, meneer Morrison, u net zo goed weet als mij dat als u me weg stuurt voor een briefje ik dat niet ga doen, rond ga hangen in de aula, u me weer probeert na te laten blijven waar ik vervolgens toch niet voor op kom dagen." antwoordde hij rustig met een zwakke glimlach. De docent zuchtte geërgerd, maar hij wist dat Devon volkomen gelijk had en dus probeerde hij zijn les weer op te pakken. Devon was ineens afgeleid door zijn gedachten nadat hij zijn boeken had gepakt en verdween voor een paar minuten in zijn eigen diepe gedachten zonder het op te merken.
-
Oke mijn begin faalt 9 van de 10 keer, en ik wist totaal niet wat ik moest schrijven en ik ben overigs ook echt hartstikke moe rip.