Labyrinthine schreef:
Ik heb geen idee hoeveel tijd er al is verstreken, tijd is nooit meer mijn zorg geweest. In het begin probeerde ik de tijd bij te houden, het leek mij wel belangrijk. Achteraf vraag ik mij af waarom ik mijn tijd daaraan heb verspilt. De eeuwigheid zal zich voor altijd uitstrekken en dan maakt het niet uit of ik wel of niet de tijd bij zal houden. De eeuwigheid blijft toch. Mijn leeftijd is daarom ook een raadsel voor mij, hoewel het vast ergens is vastgelegd in een speciaal dossier. Er bestaat een soort regering van de vampiers met speciale regels waar men zich aan moet houden, anders word je berecht. Net zoals bij mij is gebeurd. Nooit gedacht dat zij mij te pakken zouden krijgen. Het is afschuwelijk om hier bij zo'n gezin te moeten zitten, ik heb al nare verhalen van andere gehoord. Maar zolang ik mij een aantal jaar goed gedraag bij hen, dan zal ik weer op vrije voeten mijn gang mogen gaan. Ik kijk nu al uit naar die dag, dat zou de enige reden zijn waarom ik de tijd weer bij zou willen houden. Maar het kost teveel moeite en daar heb ik geen trek meer in. Nee, ik hunker alleen nog maar naar bloed. Het échte bloed, dat van een mens. Het is een van de grootste misdaden, vooral omdat er een verband tussen mens en vampier is. Niet dat ieder mens van vampiers af weet hoor, nee slechts een geringe groep. Ik vind het dom van de vampiers dat zij zich zo in de hoek hebben laten drukken en deze deal hebben gemaakt, wat is er nou beter dan wat vers mensenbloed? Ik nam er dan ook genoeg van, maar nu ik deze straf op mij heb gekregen zal ik wel op moeten passen. Daarom zijn wij met dit gezin in dit huis in het bos komen wonen. Het is vrij ver weg van de gewone beschaving, maar genoeg ruimte om te jagen op dieren. Dit is een van de plekken die door de mensen is toegewezen als de vampierenjaagplek. Ook al zo'n achterlijke regel, vampiers mogen niet overal jagen waar zij willen. Maar wat als er nou eens een mens in deze jaagplek komt, het is toch een jaagplek? Lachend kom ik weer overeind, natuurlijk mag het niet. Toch zou dat het leven hier iets dragelijker maken. Maar ik vraag mij af of ik hier echt zal mogen jagen. Mijn pleeggezin is netjes en wil de natuur zijn gang laten gaan. In plaats van dat zij op dieren jagen, komen zij het bloed bij de slager. Afgetapt van de geslachte dieren. Ik vertrek mijn gezicht als ik er alleen al aan denk. Dat is gewoon echt niet te zuipen. Onbewust begint mijn neus te kriebelen terwijl er een heerlijke geur door naar binnen stroomt.