Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ♦ Cheating ♂♀

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:

Amaryllis 'Gingerbread' Sargent - 20 years old

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Bridgett 'Bridge' Anderson - 19 years old

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Rylan Woodward ~ 23 years old

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Joey Figueira ~ 23 years old

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Haar haren bij elkaar gebonden doormiddel van een elastiek, haar outfit voorgesteld als een ivoorzwarte sport BH en roetzwarte sportshort en haar gezicht herkenbaar gesteld aan een ietwat sombere gezichtsuitdrukking; zo kwam ze de sportzaal binnengelopen toen haar ogen viel op de enige aanwezige in de ruimte. Ze moest opkijken tegen een bloot bovenlichaam, vol tattoos, van nota bene haar eigen ex. Ze verafschuwde het om Rylan keer op keer te moeten bezichtigen in de fitnesszaal, om reden dat hij gevoelens naar boven bracht die ze zo hard probeerde te vergeten. Het kostte haar al ontzettend veel moeite om haar interesses in hem te onderdrukken wanneer hij uit haar zicht was, laat staan wanneer hij wél in haar blikveld te zien was.
Met ongemak waarnam ze zijn gelaatsexpressie. Ondanks het feit dat ze zich allesbehalve comfortabel voelde, deed ze haar best om een glimlach op te zetten. Het was ietwat redeloos om zich zorgen te maken over zijn aanwezigheid; zij was tenslotte degene die de relatie verbrak en doch wist ze geen woord uit te brengen nu ze zo naar hem keek. Stilzwijgend wendde ze haar blik zo snel mogelijk af door haar aandacht te vestigen op een stel springtouwen, die zich geheel aan de andere kant bevonden. Ze voelde zich genegeerd. Een haast onhoorbare zucht rolde over haar lippen en na het wegvegen van wat zweet op haar voorhoofd, reikte ze haar hand uit naar een springtouw. In die ene korte, gemaakte beweging sprak ze. ''How is it going between you and Bridgett?'' Ze was hem geen blik waardig, althans zo kwam het over. Geen blik gunde ze hem tijdens het spreken, noch na het beëindigen van haar vraag. Ze keek regel rechtstreeks in de reusachtige spiegel. ''Just curious by the way. Nothing more.''

This what happen when I think about you
I get in my feelings, yeah
I start reminiscing, yeah
Next time around, fuck I want it to be different, yeah
Waiting on a sign, guess it's time for a different prayer

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Het weerzien van zijn ex-vriendin was geen van zijn favoriete activiteiten. Amaryllis was een zeer mooie verschijning, hij zou liegen wanneer hij het zou ontkennen, maar haar steeds onder ogen moeten komen was nogal ongemakkelijk. Het was de reden waarom Rylan haar meestal negeerde. Zij was degene die het had uitgemaakt, de persoon die de situatie op deze manier wilde. Hij was niet boos op haar sinds het haar keuze was en hij dat respecteerde, al vertikte hij het om hun vriendschapsrelatie weer op te laten bouwen zoals voorheen. Haar gewoonweg aankijken was al moeilijk voor hem, liet staan een diep gesprek met de jongedame voeren. Hoe dan ook, was Rylan alles behalve het type jongeman die bij de pakken bleef neerzitten. Volgens hem waren er genoeg vissen in de zee, ook al was hij ervan overtuigd dat Amaryllis één van de meest opvallende vissen was die hij zich kon bedenken.
Opkijken toen Amaryllis uiteindelijk besloot haar stem te gebruiken deed hij niet om een ongemakkelijkheid te voorkomen. Het was geen van de onderwerpen waarover hij het wilde hebben met zijn ex, maar haar negeren vond hij gewoonweg te grof voor woorden. Hij haatte haar namelijk niet, hij vond het gewoon minder prettig om alleen met haar te zijn."Well... I don't know. We both like it to hang out with each other, but we're just friends," was zijn antwoord. Iedereen die hen kende wist dat er snel verandering in zou komen. Bridgett vond hem leuk en eerlijk gezegd, vond Rylan haar zeer aantrekkelijk. Het was een mooie jongedame en ook haar karakter had ze mee. Verbazingwekkend genoeg hadden ze nog steeds niks. Ze hingen vaak met hun tweetjes rond, konden het zeer goed met elkaar vinden, maar dat was het, tenminste, voor nu.
Opluchting ging door de jongeman heen toen de deur van de fitnesszaal werd geopend. Twee gedaantes kwamen de ruimte in gelopen, de twee leden die hun vriendengroep compleet maakten; Bridgett en Joey. Hij verafschuwde het om alleen te zijn met zijn ex. Hun vrienden maakten het namelijk ietwat minder gênant. Daarnevens gaf het hem een uitvlucht om niet meer met haar bezig te hoeven zijn. Vermoedelijk zou zijn aandacht gevestigd zijn op Bridgett die gekleed was in een -volgens hem- sexy sportoutfit.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
''Just friends, huh?'' Het feit dat hij haar nog geen eens aan durfde te kijken, maakte haar meer van streek dan de woorden die hij gebruikte om zijn antwoord samen te stellen. Was het dan echt zo moeilijk voor hem om haar in de ogen te kijken wanneer ze iets zei dat gericht was naar hem?
Een bespottend lachje verliet haar mond toen ze wederom van hem wegkeek. ''You bloody, fucking coward.'' Van afkeer schudde ze haar hoofd, net op het moment dat twee gedaantes de ruimte kwamen binnengelopen en daar stond ze dan. Een blondharige jongedame, gekleed in een te kort sportbroekje en een BH waarbij een groot deel van haar borsten gewoon openbaar werd gemaakt alsof het niets was. Gevoel van extreme afgunst domineerde haar handelingen, evenals haar gestemdheid. Terwijl hij Bridgett's lichaam bewonderde, keek zij vol kinnesinne naar haar eigen zelfbeeld. Het idee dat, in haar belevenis, hij compleet over haar heen was en zijn aandacht nu gevestigd had op een ander, vrat zich een weg naar haar toe. Er waren slechts een paar momenten in hun relatie waarbij ze hun liefdesverhouding niet meer zag zitten, maar ook die gedachten waren van korte duur. Zij had in zijn blikveld moet staan, niet een of andere goedkope hoer.
Het was dat Joey haar aandacht trok en ze zo ontwaakte uit haar onbarmhartige gedachtes; anders had ze nog urenlang kunnen doordrammen op de velen vragen die door haar hoofd rondspookten. Doch, hoe spontaan hij haar ook begroette, wist er geen glimlach op haar gelaatsexpressie te verschijnen. Zwijgzaam liet ze voor de laatste keer haar blik hangen bij haar eigen gedaante vooraleer ze de moeite nam om woorden uit te wisselen met de getinte jongeman. ''Why is it that you always have to be so loud?'' murmelde ze als gevolg dat hij zijn wenkbrauwen onaanzienlijk optrok. ''In the hope of getting people joyous with my presence.'' Een bescheiden glimlach kon ze niet onderdrukken. De manier waarop hij dingen overbracht en zijn manier van doen en laten was verscheiden en daarbij was zijn vrolijkheid aanstekelijk. Het was voor haar onmogelijk om boos te blijven wanneer hij in haar buurt was. ''At least you made me smile.''

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:

^ Bridgett's outfit

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Geen woorden gunde Rylan de roodharige jongedame, die hij ook wel zijn ex noemde, nog. De manier waarop ze tegen hem sprak stond hem niet aan, was volgens hem zelfs onnodig. Amaryllis moest respecteren dat de band
die ze eerst hadden gewoonweg verdwenen was, in rook opgegaan nadat zij had besloten hun relatie te verbreken. Geen enkel moment had hij de kans gekregen haar van gedachte te doen veranderen, haar over te halen om gewoonweg verder door te zetten, wat haar ook deed twijfelen aan hun samenzijn. Hun situatie nu was compleet anders. Als twee vreemden gingen ze met elkaar om, twee onbekenden die onwetend waren hoe ze zich tegenover elkaar moesten gedragen. Rylan vond het prima. Sterker nog, hij wilde het liefst gewoonweg nooit met haar omgaan, al was haar volledig uit zijn leven verbannen onmogelijk. Daarnevens hadden ze een gemeenschappelijke vriendengroep, er zat niks anders op.
De makkelijkste oplossing die hij kon bedenken was zijn aandacht vestigen op Bridgett. De jongedame nam zijn aandacht met plezier aan. Haar prachtige lichaam met zeer mooie rondingen op de juiste plaatsen werd geniepig in het spel gegooid, alsof ze zelf niet doorhad hoe onverhullend haar sportoutfit was. Hij zou liegen wanneer hij zei dat hij het erg vond, al was een dame die haar lichaam zodanig in de strijd gooide normaliter alles behalve zijn type. Preutsheid was geen van de karaktereigenschappen waar Rylan op viel, hoewel het uitdagende niet overdreven mocht zijn. Toch, zag hij iets in Bridgett dat hem enigszins aantrok, al moest hij er nog achter komen wat. De gedachte schudde hij voor even van zich af, hij ging simpelweg verder met hetgeen dat hij bezig was.
"God, I've missed you in the two days I couldn't see you," luidde een bekende vrouwenstem waardoor zijn bezigheden per direct gestopt werden. Een stel armen kon hij om zijn nek voelen, iets wat voor kort een glimlach op zijn gezicht wist te toveren. Mensen konden hun omgang met elkaar als "vrienden" als iets zeer close waarnemen. Hijzelf zat er echter weinig mee in wat ze van hem mochten denken.
"You could've text me if you wanted to see me," was zijn antwoord. Wanneer ze hem een berichtje had gestuurd met de vraag of hij tijd had, had hij tijd voor haar vrijgemaakt, ondanks waar hij op dat moment ook mee bezig was.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Haar empathie leek totaal verdwenen te zijn toen ze wederom in de spiegel keek, hem aantreffende met Bridgett's gestalte die zijn lichaam versierde. De woorden die Joey uitbracht in zijn uitspraken gingen het ene oor in en het andere oor uit, want ze was niet meer gefocust op zijn klankgevingen. Op dat moment had ze enkel oog voor de miserabele houding van zowel Bridgett als Rylan. ''Did I forgot to mention this fitnesshall was build to train your body instead of to engage in conversation?'' Haar stemming was ongelooflijk gecompliceerd wanneer ze zich staande moest houden in een situatie, waarin iets haar niet beviel. Tot op heden kon ze niet ter ore komen waarom haar gehele attitude zo makkelijk te beïnvloeden was. Zich opstellen als een kwetsbaarpunt was wat niemand wilde hebben en toch was het zo makkelijk om haar humeur om te leggen, enkel en alleen wanneer iets haar niet zinde. Ietwat korzelig raapte ze vier bokshandschoenen op, waarvan ze er twee regel rechtstreeks naar het gedaante van Bridgett gooide. Ze was het zat om toe te kijken hoe die twee aan elkaar zaten. Als ze wilde dat ze afstand van elkaar namen, dan moest ze daar zelf voor zien te zorgen en wat was beter dan het houden van een duel in de boksring? ''Throw your hat in the ring, Bridgett.'' Het laatdunkende gezicht keek haar kant op. Ze was zelfingenomen, maar haar prestaties waren géén bravourestukken waar ze trots op kon zijn. Hoewel ze er fraai uitzag en ze, in haar optiek, geen make-up nodig had om de buitenwereld in te gaan, was haar persoonlijkheid afschuwelijk. Het was dat Joey en Rylan bevriend met haar waren; anders had ze nooit de moeite genomen om contact met haar aan te leggen.
''And why the hell would I do that?'' Ze kon aan haar attitude zien dat ze met tegenzin afstand nam van Rylan's lichaam. Haar armen vonden traagzaam hun wegen weer naast haar lichaam en daarbij gunde ze hem één blik vooraleer ze haar aandacht gevestigd had op Amaryllis, wiens gelaatsexpressie nog altijd misnoegd was. ''Because, in case you didn't notice, I am challenging you to a duel.'' Haar uitspraak werd gevolgd door een lach, afkomstig van Bridgett. ''Next time you won't even dare to challenge me.'' Haar arrogantie en royale grijns waren de twee druppels die de emmer deed overlopen. De aangenomen ijverzuchtige houding ging verloren, plaatsmakende voor razernij en verontwaardiging. Desalniettemin wist ze haarzelf nog in toom te houden. Niet in spreken, maar wel in het doen en laten. Bridgett moest haar dankbaar zijn dat ze haar niet nu al in de haren vloog. ''I am going to hit you so hard that you'll be eating through a straw for a week.''

''Joey, you'll be our referee.''

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Amaryllis' opmerking liet hij voor wat het was, desondanks hij een nogal beledigend antwoord op het puntje van zijn tong had liggen. In tegenstelling tot zijn ex-vriendin, gunde hij haar geluk, iets dat hij haar niet kon geven door allerlei beledigingen naar haar hoofd te gooien. Daarnevens zou Rylan er geen enkel woord van menen. Over haar uiterlijk kon hij niks bedenken sinds de jongedame in zijn ogen het perfecte uiterlijk bezat. Haar karakter daarentegen stond haar iets minder aan, maar ook daar zweeg hij over. In plaats daarvan hield hij zich simpelweg bezig met Bridgett die overduidelijk zeer tevreden was met het feit dat ze elkaar weer zagen.
Een geïrriteerde blik worp hij naar Amaryllis toe nadat ze Bridgett uitnodigde tot een duel, de enige blik die ze van hem kon krijgen. Vaker had hij zich afgevraagd wat de aanleiding was tot haar vreemde gedrag, hoewel het misschien gewoonweg in haar vrouwelijk instinct lag. Nooit zou hij een vrouw volledig kunnen begrijpen en vermoedelijk deelden duizenden mannen diezelfde mening. De twee armen om zijn nek werden met tegenzin verwijderd en ondanks hij haar liever tegenhield, vertelde dat ze verstandelijk moest zijn, hield hij gewoonweg zijn mond. Hij wist van Bridgett's koppigheid af wanneer het ging over een duel.
"With pleasure," was Joeys antwoord op het bevel dat hij de scheidsrechter voor vandaag was. Het was waar hij de jongeman voor kende. Zijn enthousiasme was niet onopvallend gebleven in tegenstelling tot Rylan die eerder een beetje bezorgd was. Hij zag beide vrouwen liever zonder verwondingen of blauwe plekken."Oh my goodness, this is awesome."
Rylan bekeek met een verwarde blik naar zijn goede vriend die intussen naast hem stond. "What do you mean?" vroeg hij, onbegrijpend wat hij er zo geweldig aan vond. Bij andere vrouwen had hijzelf het misschien wel prettig gevonden, hoewel dit een compleet ander geval was. Het duel was alles behalve vriendschappelijk.
"There's nothing hotter than a fight between two beautiful women," bracht Joey breed grijnzend uit, een uitspraak die Rylan geïrriteerd met zijn ogen liet rollen. Hij vroeg zich af hoe de jongeman het voor elkaar kreeg zo positief over het tafereel te redeneren, alhoewel zijn reactie evenzeer begrijpelijk was. Amaryllis en Bridgett waren stuk voor stuk goed uitziende dames, al was dat nog zeer zacht uitgedrukt. "Are you serious?"
Zijn blik wendde hij van de jongeman af, de twee meiden die hun weg baande naar de boksring als nieuwe aandachtspunt. Het gevoel dat hij erbij vertoonde was alles behalve positief, zodanig dat hij niet eens meer de moeite deed om een antwoord te bedenken op Joeys nieuwe opmerking. Hun meningen over het gevecht dat zo meteen zou plaatsvinden waren totaal verschillend.Onderwijl Joey stond te popelen om de twee vrouwen te zien duelleren, hoopte Rylan dat het zo snel mogelijk voorbij was, het liefst ook zonder verwondingen. "Yeah, of course. I mean, look at them. This is going to be very sexy, you can't deny."

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
In de secondes waarin ze zichzelf ontdeed van haar sportschoenen en ze haar tanden aankleedde met een boksbeugel, hield ze ten alle tijden het gedaante van Bridgett in de gaten. Ze had zichzelf er heilig van overtuigd dat de wedstrijd gewonnen zou worden door haar, al was ze er niet zeker van of dat ook geheel zonder verwondingen zou gaan.
''Oh, shut up, Joey,'' probeerde ze te murmelen, maar ze kwam er al snel genoeg achter dat het uitspreken van die paar woorden niet soepel verliep in verband met het gebitje. Vandaar dat ze het eruit haalde, ze sprak en het daarna weer in haar mond plaatste. ''You're terrible.''
Amaryllis was de laatste die de ring binnenstapte. Geen begroetingen of wensen van succes werden gemaakt. Alleen elkaar naar aankijken en het wachten op Joey's beginteken werd uitgevoerd. Voor het eerst in tijden ervaarde ze lichamelijke, emotionele spanning toen ze belemmerd werd in haar betrachtingen. De neiging om de bron van de belemmering te intimideren en aan te vallen, werd met de seconde groter gemaakt en binnen de kortste keren viel ze haar aan. Haar genade ging geheel verloren toen ze scheetsgewijs een krachtige vechtslag uitdeelde, waarbij Bridgett’s gezicht getroffen werd door de intensiteit. Haar uithaal beschouwde ze niet als iets positiefs, want haar neer gehaald, had ze niet. Het bloed droop echter wel uit haar neus en daarbij kon ze toezien hoe ze ietwat in elkaar kromp van de pijn. Amaryllis was in het voordeel, daar was ze zich van bewust, maar omdat ze haarzelf zo erg bezighield met trots en voldoening, stopte ze met het geraffineerd ontwijken van de tegenstanders intense bewegingen en werd haar slaap onverwijld geraakt door één van Bridgett’s stoten. Ze deinsde onbewust achteruit, terwijl signalen van pijn door haar hele lichaam stroomden.
Slechts slagen of stoten met de gesloten vuist boven de gordel waren toegestaan. Het aanvallen van een tegenstander die ‘neer’ was, werd als ten boze beschouwd. Desalniettemin werden de vlagen van woede haar te veel en ging ze zover door dat meerdere overtredingen onder haar naam onderbroken werden. Ze vloerde haar, nam plaats bovenop haar en barstte erop los alsof haar leven er vanaf hing. Het was onderhand duidelijk geworden dat ze een poging deed om haar kwaadheid kwijt te raken door die te richten op iets anders dan de uitlokkende factor. Hoewel het prototype van het afreageren het afranselen was van een bokszak wanneer men boos was, koos zij een slachtoffer uit die ten leiden had onder haar gewelddadigheid.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
''What do you have that I don't have?''

''First you dated Amaryllis, now you date Bridgett. How?''

''Damn, she's rough. I bet she's going to win.''

''Oh, nope. She doesn't.''

- and yet, he didn't do a damn thing. All he could do, was staring at Amaryllis' movements.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Slechts wat binnensmonds gevloek wist hij uit te brengen toen het startsein werd gegeven. Beide vrouwen vertoonden geen enkele vorm van angst om elkaar per direct aan te vallen. Met een ietwat pijnlijk gezicht bezichtigde hij de klappen die werden uitgedeeld. De drang om tussen beiden te komen, vooral toen hij een straaltje bloed uit Bridgett's neus kon zien druipen, was zeer groot. Hij wilde het gevecht stoppen sinds het gewoonweg onveilig werd, hoewel het misschien meer geruzie tussen de twee dames zou opbrengen. Dat het Amaryllis' schuld was, was hem allang duidelijk. Ze moest simpelweg accepteren dat Rylan, nu ze niks meer hadden, met andere meiden omging. Het waren zijn eigen beslissingen. Zijn aandacht op het hardhandige duel werd voor even verbroken door Joeys stem die luidde.
"I just got the looks, I guess," bracht hij al schouderophalend uit, hoewel het eerder grappend bedoeld was. Rylan had werkelijk geen enkel idee waarover beide vrouwen voor hem gevallen waren. Hij sloeg er gewoonweg niet in om zijn goede vriend een goed antwoord te bieden sinds hij zelf geen flauw idee had wat maakte dat de vrouwen hem leuk vonden. Bridgett vond hem leuk tenminste, welke mening Amaryllis' voor hem had gevormd, was nogal onzeker. "No, I actually don't know. It just happens."
Uiteindelijk keerde hij zichzelf weer naar het gevecht tussen Amaryllis en Bridgett. Het baarde hem zorgen hoe hardhandig Amaryllis met Bridgett omging. Het was overduidelijk alles behalve een vriendschappelijk gevecht. Hulpeloos nam hij waar hoe Amaryllis plaatsnam op Bridgett en haar zodanig veel pijnlijke klappen uitdeelde dat ze zichzelf amper kon verdedigen. Zijn blik gleed naar Joey die al grijnzend het gevecht bekeek, geen aanstalten gemaakt om het te beëindigen, desondanks het zijn taak was als scheidsrechter.
"This escalates, you have to quit the fight," zei Rylan, al was het een verloren moeite. Joey gaf geen kik. Dromerig bekeek hij de handelingen die Amaryllis uitvoerde. Rylan moest het dus in zijn eentje zien op te lossen. Zonder aarzeling wandelde hij op zijn doel af; de twee meiden centraal in de boksring die hij uit elkaar moest zien te krijgen vooraleer er ongelukken voordeden. Het was meer een poging tot het beschermen van Bridgett sinds zij er nog het allerergst aan toe was na de verscheidene meppen van Amaryllis. "It's enough."
Zijn arm stak hij uit naar die van Amaryllis om haar vervolgens van haar tegenstander af te halen. Ze was al gewonnen, ze had geen reden tot verdergaan met slaan. Toen Bridgetts lichaam vrij was van Amaryllis, stak hij zijn hand naar haar uit zodat zij die vervolgens kon vastnemen en hij haar op die manier kon rechttrekken.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Eén arm had genoeg kracht in zich om haar te verschuiven naar een plek van leegte. Hier moest ze bezichtigen in wat voor slechte toestand ze haar slachtoffer had gebracht. Het zou vast en zeker niet zo erg zijn geweest, maar haar waanbeelden stonden vol met illusies van verminkte gezichten.
Driften wilden hoe dan ook hun eigen weg gaan en konden alleen afgeremd of gestopt worden door de rede, welke dan weer met kennen van doen had. Ze bezat genoeg kennis, maar haar drift was zodanig sterk dat ze automatisch de strijd verloren had; ze had geen zelfbeheersing. Het ergste was nog wel dat ze té ver gegaan was. De 'battle' eindigde in een fiasco, waarin zij ten onverschrokken haar tegenstander dusdanig mishandelde dat het bloed van haar gezicht droop. Wat had ze in hemelsnaam gedaan?
De moed was al in haar schoenen gezonken. Ze durfde geen blik te werpen op zowel haar slachtoffer als Rylan vanwege de schaamte die haar lichaam domineerde. Volledig gekalmeerd was ze niet, maar wel zodoende dat het opstaan en weglopen geen moeite meer voor haar kostte. Zwijgzaam stond ze op, ontdeed ze haarzelf van de bokshandschoenen en verdween ze in de deuropening van de kleedkamer. Haar schoenen had ze achtergelaten in de zaal, simpelweg omdat haar gedachtes daar totaal niet bij lagen en het was ook maar de vraag of ze die ooit nog op durfde te halen. Kon ze het drietal überhaupt nog onder ogen zien?
Toen ze de deur achter haar rug om gesloten had, welden de tranen op. Ze nam nog geen eens de moeite om het bloed bij haar lip weg te halen of ze had haar plaats al gevonden op het houten bankje. Haar optreden van net was geheel zinloos geweest. Ze pijnigde nota bene haar eigen trainingsmaatje en dat, enkel en alleen, omdat ze Bridgett en Rylan's manier van omgang niet kon hebben. Amaryllis had zichzelf er van overtuigd dat het herbeginnen van een relatie tussen Rylan en haarzelf denkbaar was, maar de jaloezie bracht het ergste in haar naar boven. Alsof hij haar nu nog zag zitten nadat hij één van haar ergste kanten had moeten toezien.
Een traan rolde over haar wang, zich erop wijzende dat geen welgemeend excuus haar strot uit kon komen vooraleer ze Bridgett had achtergelaten. Was het zo verdomd moeilijk om 'sorry' te zeggen? Schijnbaar wel.

Do me one favour
Take a few steps back
And look at yourself
Matter fact, take yourself outside your body
And then look at yourself
And see how you playing yourself
Congratulations

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Onbegrijpend keek hij Amaryllis' wegwandelend gedaante na. Alsof niks haar kon schelen, begaf ze zich naar de uitgang van de trainingszaal. De persoonlijkheid die momenteel in haar lichaam zat was onbekend voor hem. Nog nooit eerder had hij de jongedame op die agressieve manier gezien. Als een bezetene had ze Bridgett in elkaar geslagen, haar pijnlijk achtergelaten alsof er nooit wat was gebeurd. Het maakte hem boos, niet alleen omdat ze Bridgett zwaar toegetakeld had, maar evenzeer omdat hij amper kon waarderen dat het meisje waarop hij als een blok was gevallen, onherkenbaar geworden was. Rylan was gewoonweg radeloos, zodanig dat hij amper wist wat hij met het gewonde meisje naast hem aanmoest.
Haar ondersteunend, omdat ze amper zelf kon wandelen door de pijn, bracht hij Bridgett naar één van de bankjes die zich bevonden in de sportzaal. Het meisje stond zodanig te trillen op haar benen dat zitten het verstandigste en meest veilige voor haar was.
"Joey, can you take care of her for a couple of minutes? There's something I need to do," vroeg Rylan, de jongeman die bijna even radeloos als hem was aangekeken in de hoop dat hij haar wilde helpen. Het zou voor een zeer korte duur zijn sinds zijn plan weinig tijd in beslag zou nemen. Hij twijfelende amper aan Joeys medewerking. Desondanks iedereen doorhad dat hij liever in Amaryllis' buurt was, had hij er geen problemen mee om met Bridgett op te gaan. Hij was iedereens vriend. Een jongeman met zeer weinig vijanden. Zijn positieve medewerking bleek uit zijn antwoord, iets waarvoor Rylan hem zeer dankbaar was. "Eh... Yeah, sure,"
Nadat hij hem nog een dankbaar knikje had toegeworpen, baande hij zijn weg naar de uitgang van de zaal. Zoekend naar Amaryllis die zich nog ergens in het gebouw bevond. Ze kon namelijk moeilijk zonder schoenen naar huis toe. Zijn zoektocht had slecht enkele minuten nodig vooraleer hij de vrouw waarnaar hij zocht vond. Volledig naar binnenwandelen deed hij niet. Bij bleef simpelweg in de deuropening staan.
"What the hell is wrong with you?"Zijn stem klonk alles behalve vrolijk, hoewel hij zich voor zijn doen nog redelijk kalm hield. De drang om tegen het meisje uit te vliegen en talloze verwijten naar haar hoofd te gooien was zeer groot, maar hij was verstandig genoeg om te weten dat het geen zin had. Toch, vond hij dat ze het verdiende om even op haar plek gezet te worden, iets dat Rylan zeker van plan was."Why couldn't you be just normal?"

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld