TheWayWeAre schreef:
James Michael Haynes -21 - best wel stoer, alleen ook een echt lieverdje
Foto:
Komt nog
Mijn begin:
Met een zucht keek ik naar de kaart in mijn handen. Alles was gewoon veel te vroeg gebeurd, mijn beste vriend was dood, hij was nog maar even oud als ik. Dat is veel te jong om te sterven. Ik frommelde het stuk papier op want dit kon gewoon niet. Meteen gooide ik het naar het andere eind van de kamer. "Jezus James, doe dat niet." zei mam zacht toen ze zag wat ik had gedaan. Ze nam het stuk papier op en vouwde het weer open. "Kijk, ik weet ook hoe veel hij voor je betekende maar dat is nog geen reden je woede uit te werken op papier." zei ze maar ik keek haar niet aan, ik keek namelijk recht naast haar heen.
"Dat wilt daarom nog niet zeggen dat ik het een goed idee moet vinden dat zijn junkie zus hier in moet komen wonen." siste ik en keek haar nu wel aan. Ze rolde even met haar ogen. "Zoon, ze is clean, net als hopelijk jouw kamer als ze hier straks aankomt, verder is deze discussie nu ten einde." waarschuwde me en ik stond met een zucht op. Ik had zijn zus nog nooit ontmoet, meestal kwam ze haar kamer niet uit, en nu had ze een jaar in een ontwenningskliniek gezeten, maar hier? Nee, dat had ik nooit gewild. Waarom haalde mam dan ook een junkie in huis?!
Sloffend ging ik naar mijn kamer waar ik aan de slag ging met het opruimen. Het leek gewoon alsof het deze week niet erger kon. Was het dan nog niet erg genoeg dat ik net mijn beste vriend was verloren? Nu moesten we ook straks nog zijn zus halen bij de ontwenningskliniek. Haar broer betaalde haar verblijf daar en nu hij dood is gaat dat niet meer, wij waren de enigen die haar nog konden opvangen, dus ergens snapte ik het wel maar dat betekende nog niet dat ik het niet rotvervelend kon vinden. Want dat was het namelijk ook. Eens een junkie in huis, heb je altijd problemen.
James Michael Haynes -21 - best wel stoer, alleen ook een echt lieverdje
Foto:
Komt nog
Mijn begin:
Met een zucht keek ik naar de kaart in mijn handen. Alles was gewoon veel te vroeg gebeurd, mijn beste vriend was dood, hij was nog maar even oud als ik. Dat is veel te jong om te sterven. Ik frommelde het stuk papier op want dit kon gewoon niet. Meteen gooide ik het naar het andere eind van de kamer. "Jezus James, doe dat niet." zei mam zacht toen ze zag wat ik had gedaan. Ze nam het stuk papier op en vouwde het weer open. "Kijk, ik weet ook hoe veel hij voor je betekende maar dat is nog geen reden je woede uit te werken op papier." zei ze maar ik keek haar niet aan, ik keek namelijk recht naast haar heen.
"Dat wilt daarom nog niet zeggen dat ik het een goed idee moet vinden dat zijn junkie zus hier in moet komen wonen." siste ik en keek haar nu wel aan. Ze rolde even met haar ogen. "Zoon, ze is clean, net als hopelijk jouw kamer als ze hier straks aankomt, verder is deze discussie nu ten einde." waarschuwde me en ik stond met een zucht op. Ik had zijn zus nog nooit ontmoet, meestal kwam ze haar kamer niet uit, en nu had ze een jaar in een ontwenningskliniek gezeten, maar hier? Nee, dat had ik nooit gewild. Waarom haalde mam dan ook een junkie in huis?!
Sloffend ging ik naar mijn kamer waar ik aan de slag ging met het opruimen. Het leek gewoon alsof het deze week niet erger kon. Was het dan nog niet erg genoeg dat ik net mijn beste vriend was verloren? Nu moesten we ook straks nog zijn zus halen bij de ontwenningskliniek. Haar broer betaalde haar verblijf daar en nu hij dood is gaat dat niet meer, wij waren de enigen die haar nog konden opvangen, dus ergens snapte ik het wel maar dat betekende nog niet dat ik het niet rotvervelend kon vinden. Want dat was het namelijk ook. Eens een junkie in huis, heb je altijd problemen.