Ellenntjje schreef:
Luidde muziek knalde door de oren van Eveline, wat ze in hemelsnaam op deze rave moest komen doen, wist ze nog steeds niet. Wat ze wel wist was dat het pure tijdsverspilling voor haar was en dat ze zo snel mogelijk naar huis wou. Eveline zei nooit nee tegen een goed feestje, maar dit was niet zozeer haar scène. De mensen waren té druk, te zweterig en de muziek was veel te bombastisch. In tegenstelling tot de clubs waar ze vaak werd uitgenodigd, was dit een verlaten industrieterrein waar een of andere rijkeluiskindje een raveplek van wou maken. Daarom was ze hier, om dat rijkeluiskindje, zijn voorraad te brengen. Wat zijn naam was herinnerde ze haar niet meer, wat niet vreemd was, want Eveline was hoogstwaarschijnlijk zelf helemaal in een andere wereld geweest wanneer de deal was afgesloten. Vol walging keek ze naar een jongen, die waarschijnlijk even oud -of jonger- als haar was, een move probeerde te maken. Hij was lang, breed en veel meisjes zouden hem beschrijven als "knap", wat Eveline dan zag was dat zijn neus veel te groot was, zijn rode ogen, hoogstwaarschijnlijk van de pillen die hij genomen, en zijn stinkende adem. Waar dat naar rook kon iedereen wel raden. Op de tip van haar hakken draaide Eveline haar om, gevolgd door Ethan. Ethan was haar partner, niet in de romantische zin, maar in de zakelijke zin. Terwijl Eveline degene was die het sociale aspect van de onderhandelingen deed, was Ethan het mannetje voor de zware klussen. Hij gebruikte graag zijn handen en niet alleen voor de jobs die hij moest verrichten. Hoe vaak Eveline een meisje uit zijn loft had zien komen kon ze nog niet eens op 10 handen tellen, maar de jongen deed nu eenmaal wat hij wou. Eveline haar zaken waren het niet. "Wie zijn idee was het weer om zaken te doen met een onvolwassen universiteitsstudent wiens hobby het is zijn vaders geld op te doen?" gromde Eveline. Ethan gaf haar geen ongelijk, ze hadden wel interessantere zaken te doen. Toen was hij daar, veel te blond, veel te jong en veel te dronken om zaken te doen. Hij had meisjes rond zijn twee armen slingeren, die duidelijk genoten van zijn aandacht. Die aandacht voor hen was snel verloren toen de klant Eveline zag. Ze had wel vaker dat effect op mannen en ze schaamde haar er niet voor. Een dronken grijns verscheen er op het gezicht van de klant. Brody, herinnerde zich Eveline haar weer. "Als het niet de knappe brunette van laatst is." Zei Brody terwijl hij zonder schaamte haar van top tot teen bekeek. Eveline draaide met haar ogen, hier had ze geen zin én tijd voor. "Brody," sprong Ethan in, "we respecteren je aankoop, je producten zijn geleverd. Nu is het jou beurt om je betalen af te lossen." Nog steeds met her charisma van een vis begon hij te spreken. "Voor dat geld krijg ik dit mopje er wel bij." Zei hij terwijl hij met grote stappen naar Eveline kwam. Ze had er genoeg van. Ze duwde met de punt van haar hak tegen zijn knie, hij zakt in elkaar zodat hij op ooghoogte van haar kwam. Eveline greep hem bij de kol van zijn hemd en trok hem dicht naar haar toe. "Jou kinderachtig gedoe irriteerde me al van de eerste keer dat ik je ontmoette. Noem me nooit maar dan ook nooit meer mopje." Siste Eveline terwijl ze haar hak diep in zijn knie duwde.
@Dauntless