Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

RPG - Study Abroad - Schrijftopic

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:

Schrijfvolgorde:
Exid

@obvixusthoughts

Belangrijke regel:

Als het jouw beurt is heb je 24 uur om te reageren. Na de 24 uur krijg je een waarschuwing en na 3 waarschuwingen wordt je uit de RPG gegooid. (Behalve als je niet kan reageren en dat ook meld. Dan telt deze regel niet voor je)

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:

Xiyeon liep met een grote snelheid door haar dorm heen. Zoals altijd had ze zich weer verslapen en kon ze niks vinden. Gisteravond had ze alles nog klaargelegd, maar haar dormgenoot dacht dat het handig was om alles op te ruimen. Want volgens haar was het "rommel". Xiyeon stopte met lopen en keek boos de woonkamer rond. Haar uniform lag een paar uur geleden nog op de bank, maar nu was haar uniform spoorloos. Ze kende haar dormgenoot nog maar een paar dagen, maar ze kon haar hoofd nu al van haar romp trekken. Ze haatte het als mensen aan haar spullen zaten en zonder toestemming het ergens anders gingen neer leggen. In haar ooghoeken zag ze ineens iets uit de wasmand steken en ze begon te zuchten. "Waarom leg je een schone uniform in de was? Waar zijn je manieren!", riep ze boos door de dorm heen. Boos graaide ze haar uniform uit de wasmand en liep ze stampvoetend haar slaapkamer in. Ze had gehoopt dat vandaag een rustige dag werd, maar alles was nu al verpest., Het liefst zou ze naar de leidinggevende gaan om te vragen om een nieuwe dormgenoot, maar dat had ze eergisteren al gedaan. Haar 'ik-krijg-alles-voor-elkaar-lach' hielp geeneens. Voordat ze het wist stond ze weer buiten het kantoor en kon ze weer naar haar les toe. Snel trok Xiyeon haar schooluniform aan en wierp ze een blik in de spiegel. Haar ogen werden groot en ze legde haar handen op haar haren neer. Ze was vergeten dat ze gisteren met nat haar ging slapen en haar haar nu ontploft was. Ze trok haar gezicht in een plooi en begon snel haar haren te borstelen. Helaas werd het nog erger en voordat ze het wist gooide ze haar borstel tegen de muur aan. Dit was allemaal de schuld van haar dormgenoot.. Als ze haar uniform niet had opgeruimd en in een wasmand had gegooid was ze inmiddels al klaar geweest. Nu leek ze op een schaap met haar ontploft haar. Geïrriteerd pakte Xiyeon haar baret van haar kast en zette die op. Het zag er iets beter uit, maar nog steeds niet goed genoeg in haar ogen.. Haar blik viel op haar klok en haar ogen werden weer groter. Ze had nog maar 15 minuten om bij de les te komen en met haar tempo zou ze het niet redden. Jammerend rende ze haar slaapkamer uit en wierp ze nog een laatste blik in de woonkamer. Ze zag niks meer liggen en rende naar de deur toe. "Schoenen, schoenen", mompelde ze tegen zichzelf. Xiyeon trok een paar zwarte lakschoenen uit de schoenenkast, snel trok ze haar schoenen aan en rende ze de dorm uit. Dit werd een race tegen de klok..

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Niks hielp beter met wakker worden dan een flinke kop koffie. Althans, volgens Miles. Aangekleed en wel zat hij aan tafel, af en toe een voorzichtige slok van zijn koffie nemend. Het spul was nog heet, maar Miles had geen idee wat hij anders doen moest. Zijn dormgenootje was al weg, en de Brit was zelf iets -lees veel- te vroeg opgestaan. Hij was altijd bang dat hij zich versliep, of op een andere manier niet op tijd zou komen, en dat was wel het laatste wat hij wilde. Hij had al genoeg geluk dat hij hier zat, dat ging hij niet zo weggooien. Zijn ouders waren maar wat blij dat hij vertrok. Zo blij dat ze het overgrote deel financieren wilden. Miles zuchtte zacht en dronk zijn koffie op, waarna hij het kopje afwaste en wegzette. Hij moest die kant maar eens op. Misschien waren er nog mensen waar hij nog wat mee praten kon. Met die instelling trok hij zijn schoenen aan en vertrok hij richtin de school.

Nuages
Youtube ster

Nuages schreef:
Het doordringende geluid van zijn wekker was zo intens geweest dat het zich nu, tien minuten later, nog steeds in zijn hoofd af aan het spelen was. Kyung-Soo was nooit echt een fan van vroeg opstaan geweest, en dat was dan ook precies de reden waarom hij dat nauwelijks deed. Zijn eerste les zou al om acht uur van start gaan, wat betekende dat hij nog zo'n zeven minuten over had om zijn weg naar het desbetreffende klaslokaal te banen. Maar om eerlijk te zijn had hij ook niet meer tijd nodig. Zijn haren liet hij altijd maar gewoon voor wat het was, het interesseerde hem niet zoveel of er nu wat plukken om hoog stonden of of zijn haar te warrig zat of niet. Gedurende de dag zou daar toch verandering in komen, en om eerlijk te zijn was hij ook veel te lui om er uberhaupt een hand naar toe te reiken. Zonder enige haast pakte hij één van de zwarte schoenen die hij rommelig ergens in zijn kamer had laten slingeren en trok die vervolgens aan. Het was nu twee dagen geleden dat de scholen weer waren begonnen en tot nu toe was het nog rustig geweest, in zíjn hoofd tenminste. Er waren deze eerste twee dagen op school natuurlijk al wel wat irritaties tussen mensen ontstaan, maar op dit moment was dat nog niet interessant genoeg geweest voor Kyung-Soo. Zijn vader had hem één dag voor de heropening van de school gezegd dat hij wilde dat Kyung-Soo dit jaar minder problemen zou veroorzaken, minder kattekwaad uit zou halen, en minder ongeïnteresseerd over zou komen tijdens de lessen. Dat hij beter zijn best zou gaan doen om goede cijfers te halen, en een goede indruk zou maken op de rest van de leerlingen en docenten. Het kon natuurlijk niet zo zijn dat meneer Nam Hee-Chan, hoofd van de school, een kind ter wereld had gebracht, die opgevoed leek te zijn door een stel zwervers. ''Je zorgt ervoor dat je er netjes en gepast uit ziet dit jaar, maakt iedere dag minstens twee uur lang huiswerk, en je gedraagt je rondom andere leerlingen en docenten op deze school, is dat begrepen?! Anders denk ik dat het nog een lang jaar voor jou gaat worden..'' klonk nog door zijn hoofd. Zijn vader was een man van prestaties en wilde deze niet verslechteren door een zoon die zich met alles leek te bemoeien, ruzies uitlokte of vaak strafwerk of andere klusjes toegeschoteld kreeg. Een diepe zucht verliet zijn lippen en hij wreef vermoeid door zijn ogen. Zijn vader.. wat kon hij daar nu over zeggen. Hij heeft er nooit een goede band mee gehad, evenals met zijn moeder. Eigenlijk was hun band zelfs heel slecht. Als kind heeft hij zich nooit echt geliefd kunnen voelen en diep van binnen doet dat hem verdriet, maar dat uit hij niet graag en al helemaal niet naar zijn vader. Bah, wat heeft hij een hekel aan die vent. Gisteren had Kyung-Soo er nog voor gezorgd dat hij er redelijk uitzag, precies zoals zijn vader van hem gewenst had om hem niet meteen van slag te maken. Maar hij merkte vandaag alweer, wanneer hij de deur uitliep met zijn haren die alle kanten op stonden en zijn blouse die half uit zijn broek hing, dat de verslonzing was begonnen.

Anoniem
Youtube ster

Catarina schreef:
Keurig stond Aurora uit zichzelf op; dat gebeurde vrijwel nooit. Terwijl ze snel rondkeek voor haar uniform, maakte ze alvast een kop thee klaar. Ze wreef nog even snel in haar ogen toen ze realiseerde dat het haar eerste schooldag was hier. Nadat ze haar uniform had gevonden, trok ze hem snel aan en deed ze haar haar snel in een rommelige vlecht. Ze kijkt in de spiegel terwijl er allerlei gedachtes ronddwalen. Even maakte ze zich zorgen om haar ouders: even. Want het waren eigenlijk haar ouders die haar hier naartoe stuurden, nadat ze een flinke beurs hiervoor hadden gekregen; Aurora snapte zelf nooit waarom haar ouders dit zo graag wouden, maar het moest en nu is ze hier. Niet dat ze het erg vond; het kan nóóit zo erg zijn als op haar andere school. Nog gapend liep ze naar het aanrecht, waar haar net gemaakte thee nog stond, die inmiddels al een beetje koud geworden was. Toen ze op de klok keek, zag ze dat ze nog maar 15 minuten had. Ze schrok en zocht snel naar een paar schoenen. Omdat ze het haar eerste schooldag was, liet ze haar oude gympen maar staan. Ze zocht een willekeurig paar schoenen uit die er wat beter uitzagen dan dat; het werden zwarte schoenen met een kleine hak. Ze trok ze aan terwijl ze dacht wat ze voor ontbijt zou nemen. Omdat ze inmiddels nog minder dan 10 minuten had, besloot ze maar om snel een boterham te smeren die ze op de heenweg naar school wel zou eten; dat deed ze immers op haar vorige school ook altijd. Ze pakte haar schooltas en portemonnee voor de lunch en met haar boterham in haar hand vertrok ze naar school.

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Martha was extra vroeg opgestaan om er goed uit te zien. Na een douche voelde ze zich weer helemaal schoon en fris. Thuis kon ze 's ochtends niet douchen, omdat haar drie broertjes en zusje ook om die tijd moesten douchen, waardoor Martha nooit aan de beurt kwam. Nu kon het wel. Ze had vrijheid om elke dag te beginnen hoe ze wilde. Als ze maar om acht uur op school was. Zeker in de eerste weken wilde ze op tijd zijn. Ze was niet hier op school om het al in de eerste week het te verpesten. Eigenlijk was het idioot om zo te denken. Zo dacht een twaalf-jarige aan de middelbare school, niet een zeventien-jarige student. Denkend aan alles wat mis zou kunnen gaan, kamde Martha haar haar. Er zaten meer klitten in dan ze dacht en elke keer als ze te hard door een klit borstelde, sprongen de tranen haar in de ogen. Het duurde dus ook lang voordat haar haar klitvrij was, ook al was haar haar nog vochtig. Voor de zoveelste keer checkte Martha haar rooster. De eerste twee uur had ze haar studievak, wat economie was. Daarna had ze biologie en Engels. Woensdag was de kortste dag, samen met vrijdag. Nadat ze een broodje met ham voor zichzelf klaar had gemaakt en op had gegeten, kleedde ze zich om. Martha had een badjas aan, zoals elke ochtend, zodat de schoolkleren niet vies zouden worden als ze ging eten. Als laatste deed ze haar schoenen aan, die bij de voordeur stonden. Die deed ze elke keer uit als ze naar binnen ging, omdat haar schoenen snel onder de modder gingen zitten. Je kon wel zeggen dat Martha een schoonheidsfreak was, maar dat was niet echt waar. Ze was bang om fouten te maken en zeker bang om iets te vergeten of er onverzorgd uit te zien. Of gewoon bang dat ze flauwe opmerkingen zou krijgen om haar uiterlijk. Die zouden er sowieso komen, want ze was klein en haar tas was lelijk. Het was stevig en er kon veel in, maar het was niet zo mooi als de tassen van de andere leerlingen, zelfs die van de studiebeurs. Martha vertrok uiteindelijk om kwart voor acht, zodat ze op tijd zou zijn bij de lessen.

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:
Rustig werd Melissa wakker en ging door haar haren heen. Het was haar eerste dag op Korea High, haar nieuwe school. Ze was super blij, want dit was een zeer bekende school voor rijke mensen en de er kwamen alleen maar topstudenten vanaf met topbanen. Zij zelf kwam uit een arm gezien en was dolblij dat ze deze beurs aangeboden kreeg. Dit was een buitengewone kans voor haar om uit haar ouder"s voetsporen te komen. Ze nam een een warme douche en maakte zich helemaal klaar. Ze trok haar uniform aan en trok haar schoenen aan. Ze kamde haar klitten uit haar krullen en deed er wat creme in. Ze pakte haar oude handtas die ze al 4 jaar had en nog steeds goed was. Ze was dol op haar tas. Het was misschien een tweehands van een niet bekend merk, maar het was haar tas die het nog steeds deed. Toen ze hier aankwam zag ze vele mensen met merken lopen, maar dat maakt haar niks uit. Op deze school zal je toch niet gepest worden als je niet zo rijk bent? Rustig schudde ze de gedachte van haar af en liep naar haar eerste les toe. Haar studievak was economie. Ze wou graag manager worden van een top bedrijf.

@obvixusthoughts

Anoniem
Internationale ster

amichan schreef:
Nog in zijn school uniform staat Yoshiki op. Gisteren had hij zijn avond doorgebracht met 'vrienden' uit Daegu, waar hij sinds een paar weken niet meer woont. Het waren jongens die Yoshiki beschouwden als hun vriend, maar hij zag ze alleen als maatjes om mee te vechten. Alhoewel hij al meerdere malen zichzelf had belooft om te stoppen met vechten kon hij het niet laten. Hij had een 'frustrerende jeugd', zoals zijn moeder het altijd zei en daarom was het zo nu en dan nodig voor Yoshikinom te vechten. Op zijn vorige school was hij de beste vechter en niemand durfde tegen hem op, maar op zijn nieuwe school zou niemand er van mogen weten. 'Het zal alleen problemen opleveren,' mompelt Yoshiki terwijl hij zich uitrekt en naar zijn telefoon zoekt. Het is waarschijnlijk al acht uur geweest, maar voor Yoshiki maken de lessen eigenlijk helemaal niets uit. Alles wat hij wilt is nummer één zijn, wat voor iemand als Yoshiki geen probleem gaat zijn, zelfs zonder te leren. 'Ah... Ik ben moe,' Yoshiki zucht en loopt zijn kamer uit met zijn tas over zijn schouder en zijn telefoon in zijn hand. Hij heeft nog vijf minuten om op tijd te komen, maar hij haast zich totaal niet. Eten doet hij ook niet. Hij heeft geen zin om te eten en er is waarschijnlijk niet eens iets om te eten. 'Ah..' met een wenkbrauw opgetrokken kijkt Yoshiki rond de woonkamer. Zijn kamer genoot, waar hij nog niet eens echt kennis mee heeft gemaakt is er al niet. 'Die zal waarschijnlijk al op school zijn,' mompelt Yoshiki tegen zichzelf terwijl hij zijn schoenen aantrekt. Het gaat weer een dag van niets worden.

@exid

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Ze was de hoek nog niet om van haar dorm of ze stopte alweer met rennen. Xiyeon keek naar haar buik die geluid begon te maken, haar gezicht vertrok en ze zuchtte. Door de hele drukte was ze vergeten te ontbijten en kon ze de komende uren met een lege maag haar lessen gaan volgen. Haar gezicht trok ze weer in een plooi en ze liep naar de glazenbuis die in de school uitkwam. In de glazenbuis stonden altijd beveiligers die altijd gingen checken als ze wel op deze school zat. Het was een rare regel, maar doordat er dingen in het verleden waren gebeurd moest dit van de wet. Xiyeon liep naar een beveiliger toe en liet haar schoolpas zien. De beveiliger knikte en zei dat ze verder mocht lopen. Netjes boog Xiyeon voor de beveiliger en ze zei gedag. Ze draaide haar rug naar de beveiliger toe en ze begon weer verder te rennen. Het was pas de 3e lesdag en de kans dat ze te laat zou komen was hartstikke groot. In de verte zag ze een groepje meiden stilstaan en er kwam een boze blik op haar gezicht. Wie gaat er nou stil staan midden in de glazenbuis?. "AAN DE KANT", schreeuwde Xiyeon boos naar het groepje toe en geschrokken sprongen de meeste aan de kant. Maar omdat ze best snel rende kon ze niet op tijd stoppen en knalde ze tegen iemand aan. Voordat ze het wist lag ze op haar knieën op de grond en zag ze dat het groepje hun handen voor hun mond sloegen. Xiyeon voelde dat ze boos begon te worden en ze beet op haar lip. "YAH! Hoorden jullie niet dat jullie aan de kant moesten gaan? Zijn jullie doof?", schreeuwde ze naar de meiden toe en ze kwam langzaam overeind. Natuurlijk moest haar dit weer overkomen..

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Ondanks dat Miles vroeg vertrokken was, was hij aan de late kant. Hij had staan praten. Veel en veel te lang staan praten. Hij baande zich makkelijk langs de bewakers en liep zo snel mogelijk richting het lokaal waar hij zijn moest. Hij keek even verbaasd achterom toen hij iemand hoorde schreeuwen en zag nog net een groepje meisjes uit elkaar stuiven. Én net op tijd om een ander meisje tegen één van het groepje aan te zien knallen. Hij zuchtte zacht en liep weer terug. Te laat was hij nu toch al. 'Is alles oké?' vroeg hij bezorgd. Het zag er uit als een mooie klap en het meisje dat zichzelf net overeind gehesen had leek alles behalve vrolijk...

Nuages
Youtube ster

Nuages schreef:
Met zijn rugzak over zijn schouder liep hij vrij relaxed de gangen door richting het lokaal waar hij moest zijn, totdat hij met een hand tegen zijn borst werd tegengehouden door één van de bewakers in de glazen buis, die hem een stukje terug duwde. ''Schoolpas.'' werd er beveeld, waarna Kyung-Soo zuchtend zijn schoolpas uit zijn broekzak tevoorschijn haalde. ''Kyung-Soo Nam, 140931.'' kwam nonchalant uit zijn mond, en liep na een goedkeurende knik verder door de glazen buis. Het was nu alweer zijn derde jaar hier op school, en ondanks dat de meeste mensen, waaronder enkele bewakers wel van hem gehoord hadden, sinds hij niet de onzichtbaarste was hier op school, en daarbij ook nog zoon van het schoolhoofd, leken de bewakers toch hun werk te moeten verrichten en daadwerkelijk iedereen die langskwam te controleren op hun schoolpassen, of ze diegene nu kenden of niet. Gelukkig waren er genoeg bewakers ingezet om deze taak te verrichten, anders zou het hier waarschijnlijk een ophoping worden van leerlingen die geërgerd stonden te wachten op hun beurt. Lokaal A004 was waar hij de eerste twee uren aanwezig moest zijn, en uit zijn hoofd wist hij dat dit een computerlokaal was. Hij had dan ook Game Art & Design als één van zijn studievakken gekozen, sinds hij hier later wat mee wilde gaan doen. Maar omdat hij de opties tot het opzetten van een bedrijf ook open wilde houden, heeft hij als tweede studievak ook nog voor Economie gekozen, iets wat zijn vader ook gerust deed stellen, sinds hij Game Art & Design maar niks vond voor zijn zoon. Het derde uur zou hij biologie hebben met zijn vaste klas, en dit zou plaats vinden in lokaal A119, wat zich één verdieping hoger bevond, in de tweede gang rechts. Kyung-Soo kende deze school als één van de besten, niet zo gek, sinds hij hier al drie jaar rondloopt. Maar Korea International School was groter dan men misschien zou denken, en het feit dat zijn vader schoolhoofd was hielp dan ook erg om dingen te onthouden en het systeem en de functies van dingen beter te begrijpen. Hij was als een soort rondlopend informatieboekje waar alles als het ware in stond. Terwijl hij een kreukel in de blauwe jas van zijn uniform wegwerkte, viel zijn blik op een groepje meiden dat met grote ogen en handen voor hun mond een geschrokken blik naar beneden lieten vallen, waar Xiyeon op haar kniëen was gevallen en langzaam weer opstond. Hij had haar wel eens vaker voorbij zien komen, en van haar gehoord. Haar meestal overdreven acties waren niet makkelijk te missen. Ze zal deze situatie vast zelf hebben uitgelokt, of alles weer erger aan het maken zijn dan het is. Nadat hij voorbij het groepje was gelopen keek hij nog even achterom en sierde een glimlach rond zijn lippen terwijl hij grinnikte en zijn hoofd schudde van onbegrip. Hij zou deze morgen te laat in zijn klaslokaal aan komen, dat kon niet anders. Maar het was nu niet perséé zo dat hij daar problemen mee had.

Anoniem
Youtube ster

Catarina schreef:
Terwijl ze rustig in de bus zat, uit het raam kijkend, bedacht ze allerlei scenario's wat er zou kunnen gebeuren op haar eerste schooldag. Aurora hield haar schoolpas goed vast, die mag ze nu écht niet kwijtraken. Ze slaakte een diepe zucht en drukte ze zogenaamde "stopknop" in als ze haar school tegenkwam. Snel liep ze de bus uit met een paar andere leerlingen. Aurora keek omhoog en stond versteld toen ze de school zag. Zo groot, zo modern... Nee, dit was ze totáál niet gewend. Ze liep naar binnen en hield haar schoolpas goed bij de hand. Ze zag al een bewaker staan. Snel liet Aurora haar schoolpas zien: 'Aurora Greene, 268001', zei ik en meteen werd ik binnengelaten. Met open mond keek ik om mij heen. Brede gangen en grote, langwerpige kluisjes. Ondanks de vele leerlingen op de school, was het hier tamelijk rustig. Snel zocht Aurora naar haar kluisjesnummer: 268, toevallig hetzelfde als de eerste drie nummers van haar schoolpas. Zoekende naar haar kluisje kwam ze een groepje meiden tegen. Geschrokken sloeg ik een hand voor mijn mond, want een meisje was gevallen. Ze stond langzaam, maar schreeuwend tegen de meisjes op. Ik wou vragen of alles goed met haar ging, maar vanwege haar humeur liet ik het maar zitten. Als eerste had ze filosofie, een keuzevak wat haar erg interessant leek. Ook was Aurora al aangesloten aan de muziekclub, want ze zingt graag en speelt daarnaast ook een beetje gitaar. Ze liep een beetje door tot ze haar kluisje tegenkwam. Ze hield haar schoolpas, die ook hier voor bedoeld was, tegen de scanner en haar kluisje ging vanzelf open. Aurora grijnsde. Op haar oude, en de meeste scholen werd het gedaan met een sleutel. Dit is dus wel weer iets heel anders. Ze legde een aantal boeken van vakken die ze morgen had in haar kluisje, want daar had ze toch nog geen huiswerk voor en het was mooi genomen. Aurora had die boeken expres al in haar tas gedaan, zodat ze morgen een minder zware schooltas heeft. Snel deed ze haar kluisje weer dicht en zocht naar lokaal 121, een van de filosofielokalen.

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Martha kwam ruim op tijd aan op school. Bij de beveiliging moest ze nog even blijven staan, want ze kende haar nummer niet uit haar hoofd. "Hoi, ik ben Martha," had ze gezegd, wat misschien niet de beste zin was om tegen de bewaking te zeggen. Dit was alweer de derde dag op school en nog steeds vergat ze het. "Oh ja, eh, 246010," had ze voorgelezen. De beveiliging was niet geheel tevreden met dat antwoord, dus werd haar nog wat vragen gesteld om erachter te komen of ze wel echt een leerling was. Na een iets te lange tijd volgens Martha werd ze doorgelaten. Door dat incidentje bij de beveiliging had ze het andere drama gemist. Iemand zat nu op de grond te schreeuwen. Door dat geschreeuw schrok Martha, die achteruit deinsde, ook al had ze helemaal niets met het drama te maken. "Wat is daar gebeurd," fluisterde ze naar degene naast haar. Ze wilde niet in het drama betrokken raken, maar wel wat erover weten, want alles was interessanter dan drama over haarzelf. Toen keek ze op haar horloge en zag dat het al bijna acht uur was. Oh, nee, de les begon zo! Ze kon maar beter opschieten, want zoderect had ze Economie en ze durfde niet te laat te komen. Martha hees de rugtas over haar schouder en liep snel door naar het klaslokaal. Als zij maar niet te laat kwam, was alles best.

@orpgaccountxx
sorry voor een kort stukje, maar ik zit op mijn mobiel en daar kan ik niet goed mee schrijven

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Mia had zich verslapen en moest binnen 10 minuten alles doen. Ze ijsbeerde haar kamer door om haar uniform te vinden en zo snel als ze kon kleedde ze zich aan. Ze hield er al niet van om 's ochtends op te staan, laat staan om 's ochtends op te staan en daarna enorm te moeten haasten. Ze trok snel haar schoenen aan en propte haar boeken in haar te kleine schooltas. Ze had deze tas nog maar net maar kon hem wel vervloeken. Ze had de tas van haar ouders gehad maar deze tas was zo niet praktisch maar ze had het geld nu niet om een andere te kopen dus ze zou het er maar mee moeten doen. Ze keek nog snel in de spiegel en toen ze zag dat ze er nog wel oké uitzag pakte ze haar tas en rende haar kamer uit en de hal door richting de school. Ze kon op haar eerste dag echt niet te laat komen en zeker niet hier. Buiten adem kwam ze aan in de school en liep meteen wat beveiligers tegen het lijf. Ze keek hen aan maar begreep al snel wat ze van haar moesten hebben. Ze opende haar tas en zocht naar haar schoolpas. Ze pakte het pasje uit een zijvak en hield hem omhoog. 'Mia Hernandes, 645732' De beveiliger knikte en stapte voor haar aan de kant. Ze liep snel door en zocht snel in de gangen naar het goede lokaal waar ze Wiskunde had. Het was enorm druk op de school en ze had moeite met rond kijken aangezien ze ook nog eens klein was. Ze beet op haar lip en zag om haar heen wat dingen gebeuren waar ze niet echt van hield, ze hoopte ook echt dat iedereen haar met rust zou laten en ze gewoon haar ding kon doen. Ze vond na enkele minuten zoeken het goede lokaal en liep binnen. Ze liep naar voren toe en nam plek aan de linker kant voorin bij het raam. Ze ging zitten en keek op de klok, net op tijd. Opgelucht haalde ze adem en pakte haar boeken uit haar tas waarna ze deze op tafel legde en opensloeg.

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Xiyeon klopte de viezigheid van haar knieën af en keek naar de jongen die vroeg of alles oké ging. "Alles ging oké, maar dat moest het weer verpesten", zei ze met een nadruk op dat terwijl ze naar de meiden keek. "Ik krijg hoofdpijn van zulke mensen", mompelde ze en deed haar rugzak beter op haar rug. Ze keek op toen ze de bel hoorde gaan en ze zuchtte. "Fijn, nu ben ik ook nog eens te laat", zei ze en ze keek weer naar de jongen. Ze schudde haar hoofd en begon richting het beeldende vorming lokaal te lopen. Het liefst had Xiyeon nog een scene in de gang gemaakt, maar dan zou ze nog later komen en dat betekende de dat ze nog meer problemen ging krijgen. Eenmaal bij het lokaal gekomen smeet ze de deur open en liep ze het lokaal binnen. "Xiyeon! Omdraaien en je melden bij de directeur. Dit is al de tweede keer deze week dat je te laat komt ", schreeuwde de docent door de klas. "Maar mevrouw..", begon ze. Maar voordat ze haar zin kon afmaken werd ze al het lokaal uitgeduwd door de docent. "Jezus, dit kan er ook nog wel bij", riep Xiyeon boos door de gang heen en ze liep jammerend richting de kantine. De directeur kon de boom op, want melden ging ze niet doen. Dan zou ze weer straf krijgen en dat was het laatste waar ze zin in had. Met een boze blik op haar gezicht liep ze de kantine in en wierp ze een blik naar alle lege plekken. Dit werd hem ook niet.. Misschien waren er wel mensen bij het sportveld. Ze draaide zich om en liep richting de grote glazen deuren die leidde naar het sportveld.

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Miles keek het meisje even verbaasd aan, maar knikte toen met een voorzichtige glimlach. Ah-ah. Hij keek haar nog even verbaasd aan, glimlachte voorzichtig naar de overige meisjes en vertrok toen zo snel mogelijk naar zijn eigen lokaal. Nog vlak voor de bel sloot hij de deur achter zich. Met een opgeluchte zucht ging hij op zijn plaats zitten. Dat scheelde in elk geval, hij was niet te laat. Dat was wel het laatste dat hij gebruiken kon. En filosofie was al alles behalve zijn favoriete vak. Eigenlijk waren er weinig vakken waar de reus goed in was, en filosofie was daar zeker niet één van. Hij pakte zijn spullen erbij en deed dan maar gewoon zijn best op te laten en aantekeningen te maken.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld