Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG met Alexandra

Account verwijderd

schreef:
Crystal Melody Selene - 17

Lucas Samuel Dilano - 19

Account verwijderd

schreef:
Amanda Naomi Sinagy- 17

Noah Laine Jonas -18

Account verwijderd

schreef:
Crystal Melody Selene
De wind blaast langzaam door mijn lange blonde haren heen. Mijn blik gaat naar de oceaan en ik adem de heerlijke geur van het zeewater in. Mijn benen beginnen te tintelen. 'Een andere dag mijn vrienden' Mompel ik zachtjes met een kleine glimlach op mijn gezicht. Desondanks de zon nog nauwelijks was opgekomen, liep het strand alweer vol met mensen die hoopte een mooie dag te gemoed te gaan. Ik pak mijn hakken die ik in mijn hand hou beter vast en vervolg mijn weg terug naar de parkeerplaats. Ik schrik op uit mijn gedachten als ik een druppel op mijn voorhoofd voel. Mijn blik gaat naar de wolken en ik zie de bui al aankomen. Ik vloek zachtjes en haal met mijn handdoek de druppel van mijn gezicht om hem vervolgens op mijn hoofd te leggen als dekmantel. Ik ren terug naar mijn auto en durf pas weer te ademen als ik er veilig in zit. Nog na hijgend, sluit ik balend mijn ogen. Mijn hand gaat naar mijn dashboardkastje en mijn vingers weten al snel mijn ketting te vinden. Op zonnige dagen zoals deze voorspelt was, heb ik nog wel eens de neiging om de ketting in de auto te laten. Een diepe zucht verlaat mijn lippen en ik stop mijn sleutels in de auto.

Lucas Samuel Dilano
Door de muziek in mijn oren kan ik mijn eigen ademhaling niet horen. Het bord van mijn straat komt in zicht dus ik weet dat mijn vaste hardloop uurtje er bijna opzit. Ik sta net onder de veranda als het begint te regenen. Een grijnsje om mijn timing kan ik niet onder drukken. Mijn blik valt op de klok en ik zie dat ik nog drie kwartier heb om me klaar te maken voor school. Ik rek me langzaam even uit en strompel de trap op. Als ik mijn kamer inloop, zie ik het zwarte koffertje op de plek waar ik het heb gelaten. Ik neem plaats op mijn bed en trekt het ding op mijn hoofd. Met mijn geboortedatum als code, maak ik hem open en met mijn vingertoppen ga ik over de wapens en injecties heen. Het is te lang stil geweest, als je het mij vraagt. Daar komt bij dat het geld van onze vorige vangst ook op begint te raken. Mijn mobiel gaat af en ik scroll even snel door mijn berichten heen. Als ik opmerk dat er niks bijzonders tussen zit, zet ik de muziek aan en loop richting de badkamer.

Account verwijderd

schreef:
Amanda

Ik werd wakker en bedacht me dat ik vandaag school heb. Ik zucht en bedenk me dat ik geen douche of bad kan nemen, want daarna moet mijn staart drogen en dat duurt te lang. Ik heb hier echt geen zin in. denk ik. Ik besluit dan gewoon mezelf vol te spuiten met deo. Ik maak me klaar, en doe mijn ketting aan.
Na het ontbijt wandel ik naar school, omdat het letterlijk 2 straten verder is. Als ik aankom is er nog niemand, want mijn klok stond alweer verkeerd, en dus was ik veel te vroeg. Potjandorie, kon ik me toch nog douchen. Ik besluit gewoon mijn kluisje al te maken en mijn ketting te inspecteren. Ik doe het vaak, maar ik weet nooit waarom ik het zo vaak doe. Het interesseert me gewoon, en ik vind hem ook absoluut prachtig. Hij was blauw met roze en een tikkeltje groen. Die van Crystal zag er bijna hetzelfde uit, maar toch had hij een ander patroon. Ik vroeg me ook altijd af waarom dat was.
Ik wandel verder naar mijn kluisje, en eenmaal ik daar ben haal ik alles dat ik nodig heb eruit. Ik wil echt gewoon dat school gedaan is zodat ik kan gaan zwemmen met Crustal, zodat deze godafschuwelijke benen weg zijn.
Eenmaal mijn kluisje gemaakt is ga ik op het gras zitten, ver van de sproeiers. Die sproeiers hebben vaak een probleem en ik kan me het niet veroorloven om te veranderen. Zeker niet nu er een gerucht van zeemeerminjagers rondgaat.
Ik haat her echt dat er jagers zijn, want ze zijn echt gevaarlijk. Ik heb 3 jagers mijn ouders zien vermoorden, en ze hadden allemaal wapens, injecties. Ze gebruikten ook geweld en mijn ouders hadden zoveel pijn toen ze vermoord werden, en ik kon niks doen. Ik voelde me machteloos toen, maar ik was nog maar tien. Wat kon ik gaan doen?

Noah

Ik loop, en het voelt alsof mijn benen het gaan begeven, maar ik ben er bijna. Nog 30 meter. Ik versnel nog voor dat laatste stukje en eenmaal ik er ben ga ik in het gras gaan liggen en haal ik mijn oordopjes uit. Ik hijg en blijf liggen tot ik uiteindelijk nog een beetje normaal kan ademen. Ik ga echt iets aan mijn conditie moeten doen. Ik moet in vorm blijven, want we hebben opdracht gekregen om twee zeemeerminnen te vinden en te vermoorden, maar we vinden ze niet. Het wordt tijd dat we dat doen, want het geld van onze vorige missie is bijna op. Onze vorige missie was al twee jaar geleden. Ik ben echt benieuwd wie de twee zeemeerminnen zijn, want ik heb op dit moment geen idee. Het is tijd om me klaar te maken. Ik doe al mijn kleren uit en ga onder de douche staan.
Ik ben klaar met douchen en ben nu aan het ontbijten. Ting! hoor ik mijn telefoon afgaan. Ik open mijn telefoon en zie dat ik een bericht heb van Yasmie. Dat meisje stalkt me de laatste tijd al. 'Heyy, ik vroeg me af of je na school mee naar mijn huis wil?' Ik rol mijn ogen en beslis gewoon niet te reageren. Ik eindig met eten en ben op weg naar school.

Op school ga ik eerst naar mijn kluisje en direct zie ik Yasmie op me aflopen. Ik zucht en doe alsof ik haar niet heb gezien. 'Nono! Waarom reageerde je niet op mijn berichten?' Ik hield me in om mijn ogen te rollen. 'Had het niet gezien, Yasmine.' Met opzet zeg ik haar naam verkeerd. Ik zie haar gezicht vallen, en haar glimlach ook. 'Oh, uh, geen probleem. Zie je later.' En ze liep weg.

Account verwijderd

schreef:
Crystal
De autodeur valt met een klap achter me dicht en ik laat mijn sleutels in mijn zak verdwijnen. Mijn blik gaat over het plein en zoals gewoonlijk zit Amanda op het gras. 'Hey!' Zeg ik enthousiaster dan dat ik eigenlijk zou moeten zijn. De geruchten over de jagers doen nog niet echt veel met mij omdat ik altijd eerst bewijs wilt zien voordat ik dingen geloof. Maar dat betekend natuurlijk niet dat we niet voorzichtiger moeten zijn. Ik haal mijn hand door mijn haar, dat meer waard is dan al de huizen hier bij elkaar. 'Zullen we naar binnen, de les begint zo?' Zonder echt op antwoord te wachten loop ik alvast voor naar binnen. Op de plek achterin neem ik plaats en bereid me alvast voor op een lesje voor me uit staren. Er is een reden waarom wij, als zeemeerminnen, ons tussen de gewone mensen begeven. Ons soort sterft uit en in het water met de technologie van de afgelopen jaren zijn de clannen zo te vinden. Zonder dat ik het eigenlijk door heb speel ik nadenkend met de ketting om mijn nek. Ik heb totaal geen liefdes relatie met kettingen en dat is ook de reden dat ik hem vaak vergeet. Ik denk er gewoon niet aan. Een diepe zucht verlaat mijn lippen.

Lucas
Als ik het school terrein oploop is de les al begonnen. Ik had de tijd die ik nodig had toch niet goed ingeschat. Ik besluit de rest van de klas niet meer te storen en plaats te nemen aan de picknick tafel, nu de zon weer is doorgedrongen. Ik vis een sigaret uit mijn zak en stop hem tussen mijn lippen. Ik hou er een vuurtje bij en inhaleer diep in zodat hij aangaat. De nicotine verspreid zich over mijn longen. Ik log in op het geheime netwerk en zie dat er nog steeds niet veel duidelijk is over de twee zeemeerminnen die men hier gespot had. Als Noah en ik ze niet op tijd vinden zullen andere hunters het gebied van ons overnemen. Ik blaas de rook langzaam uit. 'Vanmiddag maar naar het strand?' App ik Noah diep zuchtend. We moeten toch ergens beginnen en waar beter dan het strand. Ik tik de as van mijn sigaret af en stop hem weer terug tussen mijn lippen. Mijn blik kruist met die van een vijftien jarig meisje en ze begint zenuwachtig te lachen en te blozen. Half lachend schud ik mijn hoofd.

Account verwijderd

schreef:
Amanda

Crystal kwam op me af, want ik voelde mijn ketting warmer worden. Hij werd weer koud en Crystal begroette me vrolijker dan ze normaal deed. Ik frons mijn wenkbrauwen in verwarring. Ik probeer hey terug te zeggen, maar ze is al op weg naar de les. Ik sta maar op, want ik weet dat ze weet dat ik haar zal volgen. Ik zucht geïrriteerd en sta op. Ik klop alle stof van mijn broek af om haar te volgen. Voor ik haar kan volgen, komt Noah op me af. Hij glimlacht naar me en ik glimlach terug. 'Op weg naar de les?' Vraagt hij. 'Duh, je weet het!' lach ik. Hij lacht terug en hij slaat af, maar niet zonder doei te zeggen. Ik zwaai naar hem en wandel verder naar de les. Eenmaal ik daar ben ga ik naast Crystal zitten. 'Waarom was je zo laat?' fluistert ze, want ik kwam juist voor de bel binnen. 'Ik kwam Noah tegen.' fluisterde ik terug. Ze knipoogde naar me en ik rolde mijn ogen.

Noah

Na het ongeval met Yasmie kwam ik Amanda tegen. We wandelden even samen en dan gingen we elk naar onze eigen klas. Ik zag een meisje van het tweede jaar mijn kant opkijken. Ik knipoogde naar haar en ze werd rood en draaide haar om. Ik grinnikte en hoorde de bel gaan. De lach ging snel van mijn gezicht en ik gromde. Weeral te laat. Ik liep nog snel dat laatste stukje en stapte binnen. De leerkracht draaide zich zelf niet om en ik ging gewoon zitten. Ik grijnsde, ik was weer onder nablijven uitgekomen. Yes.

Account verwijderd

schreef:
Crystal
Verveeld staar ik het raam uit, omdat de lineaire formules nou niet zo heel interessant waren. Ik schrik op als ik mijn mobiel af hoor gaan en met een snelle blik weet ik al genoeg. Mijn blik kruist kort met die van Amanda en ik laat haar de naam lezen. Het was Aquata of zoals ze nu heet Annebel. Annebel was een vrouw van rond de vijftig en zij heeft lang geleden haar krachten opgegeven. Toen dat nog kon. 'Meneer mag ik naar de wc?' Ik weet niet hoe snel ik het klas lokaal uit moet lopen. 'Wacht even' Zeg ik meteen als ik het groene hoorntje heb aangeklikt. Mijn blik gaat over de gang en naar mijn idee is het te rumoerig Ik loop via de buitendeur het plein op. 'Toe maar' Zeg ik als ik niemand verder op het plein zie. 'Die jagers die ik voor jullie natrekken zijn er echt alleen hun profiel is beveiligd' Een diepe zucht verlaat mijn lippen. 'Hoe kunnen ze hier nou ineens zijn?' Denk ik hardop. 'Ja geen idee, maar dat betekend wel dat jullie voorzichtig moeten zijn' Zegt ze op een moederlijke toon. Wederom kan ik het niet laten om diep te zuchten. 'Oké komt goed. Bedankt' Ik hang op en laat de informatie nog even bezinken. We wonen hier al twee jaar, hoezo vinden ze ons ineens?

Lucas
Ik druk mijn sigaret uit op de tafel en wil net naar binnen lopen als ik Crystal voor de deur zie staan. Aan haar lichaamstaal te zien is er wat mis, maar haar kennende wil ze er toch niet over praten dus wuif ik mijn gedachtes weg. 'Hoor jij niet in de les te zitten?' Ik weet toch nog een lach op haar gezicht te toveren. 'Zegt de jongen die buiten zit' Plaagt ze terug en al snel is haar humeur weer normaal. Ze houd de deur voor mij open maar ik pas. Als ik nu de les in ga had ik echt nog tien minuten ofzo dus ik kan beter naar de kantine lopen om een goede tafel bezet te houden voor onze vriendengroep waar Amanda en Crystal ook bij horen. Mijn blik valt op de ketting van Crystal die me al vaker was opgevallen bij beide meiden. Hij is heel erg uniek, bijna zeldzaam.

@alexandra

Account verwijderd

schreef:
Amanda

In de les is het echt saai, en opeens hoor ik een gezoem. Crystal's telefoon. Haar blik kruist die van mij en ze laat de naam Aquata zien. Ik frons mijn wenkbrauwen in verwarring. De laatste tijd hebben we niks van Aquata gehoord. Ze heeft alles opgegeven voor liefde, iets dat tegenwoordig niet meer kan. De mens en de zeemeerminnen/zeemeermannen mogen wel samen zijn. Crystal vraagt om naar het toilet te gaan en de leraar stemt in. Ik raak mijn ketting aan en herhaal heel de tijd hetzelfde in mijn hoofd. 'luister,luister,luister,luister beter' Ik hoor opeens Crystal's stem. Ik luister af en hoor dat Aquata zeker weet dat de jagers er zijn. Ik vraag me af, hoe? We zijn hier al twee jaar en er is nog nooit een waarschuwing binnengekomen om op te passen voor jagers. Ik vind het echt raar.
De bel gaat en ik sta recht. Ik steek alles in mijn rugzak en ga naar Crystal, ze zit bij Lucas. 'Hoe komt het dat er opeens wel jagers zijn?' vraag ik fluisterend aan haar. Ze schudt haar hoofd en haalt haar schouders op, om te zeggen dat ze het ook niet weet. Ik knik en loop naar mijn kluisje om mijn boeken van de volgende twee uur uit te halen. Ik loop terug naar de tafel waar Lucas en Crystal zitten.

Noah

De bel is gegaan en ik loop naar buiten. Ik probeer Yasmie te ontlopen en dat lukt me redelijk goed. Ik loop verder en zie Amanda, Crystal en Lucas aan tafel zitten. 'Hey!' roep ik uit. Ik zie Crystal verschieten en Amanda en Lucas lachen. Ik zit neer naast Amanda en neem een appel uit mijn rugzak. 'Hoe is het met Yasmie?' plaagt Lucas me. Ik zucht geïrriteerd en haal een hand door mijn haar. 'Ze blijft terugkomen en ik word echt geïrriteerd.' De drie lachen en ik glimlach ook. 'Raad wie daar is!' zegt Amanda. Ik kijk achter me en ik zie Yasmie op me aflopen. 'Hey Noah!' roept ze bijna. Ik glimlach zwakjes terug en hoor de andere drie gniffelen. 'Amanda, we moeten gaan, voor dat ding, uh, weetje wel?' Amanda schudt haar hoofd en ik geef haar een boze blik. 'Jawel, toch wel.' en ik trek haar mee. Lucas en Crystal gaan ook mee, en zo ben ik af van Yasmie.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld