Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

RPG - Study Abroad - Schrijftopic

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:

Schrijfvolgorde:

1. exid
2.
3.
4.
5.
6.

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Xiyeon had de twee lange uren doorgebracht op het sportveld. Tussen de twee uur door was ze nog naar de kantine gegaan met de rest van de groep, maar daar werden ze al snel weggestuurd door een van de schoonmakers. Ook al was het leuk met de groep, het begon op den duur saai te worden. Meestal hadden ze dingen te doen in de lessen, maar nu hadden ze niks te doen. "Xiyeon, ben jij al meegevraagd voor het gala?", vroeg Seungcheol en ze keek hem aan. Xiyeon schudde van nee en keek naar Seungcheol die zijn lach moest in houden. "Yah! Het is niet grappig", schreeuwde ze naar hem toe en ze stond op. Ze zag dat Seungcheol al achter Hyeri ging staan en zuchtend ging ze weer op het bankje zitten. "Heb jij al wel een date dan?", vroeg ze aan hem. Hij knikte terwijl hij naar Hyeri wees. "Hyeri! Waarom krijg ik dit van hem te horen?", riep Xiyeon weer boos naar de twee toe. "Ik wilde je het vertellen als we naar biologie liepen, maar hij kan zijn mond weer niet houden", zuchtte Hyeri. Xiyeon haar ogen werden groot en ze stond op. "Over biologie gesproken, we hebben nog maar 5 minuten om bij het lokaal te komen", zei ze en pakte haar tas van de grond. Ze pakte de twee bij hun polsen en zei gedag tegen de andere mensen van het groepje. De andere hadden een tussenuur dus ze zagen die pas weer bij de pauze. "Maar over het gala gesproken, als niemand mij vraagt ga ik met jullie. Ik heb namelijk al een jurk", zei ze terwijl ze haar armen door de armen van de twee deed. Seungcheol grinnikte en duwde met zijn vrije hand tegen de hoofd van Xiyeon aan. "Oke kleintje, je mag dan met ons mee", Ze glimlachte en de drie liepen richting het biologie lokaal.

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Toen filosofie dan godzijdank eindelijk voorbij was, pakte Miles zijn spullen bij elkaar en stond hij op. Biologie was al helemaal zijn vak niet. Integendeel: of hij snapte het niet, of hij wilde het niet eens snappen. Hij zuchtte zacht en slingerde zijn tas over zijn schouder. Dag drie en hij was er al klaar mee. Dat niet alleen. Na een paar minuten door de gangen dwalen, merkte de Brit dat hij verdwaald was. En hij had nog welgeteld drie minuten om zijn lokaal te vinden. Miles fronste en keek licht in paniek rond. Hij ging niet te laat komen omdat hij aan het dromen was, no way. En zeker niet op zijn derde dag op een school als deze. God, zijn ouders betaalden hier goud geld voor... Ze hadden hem uitgelachen als ze hem nu zo zagen. Miles zuchtte en besloot dan maar iemand aan te schieten. 'Eh, sorry, ik zoek mijn biologielokaal...?'

Anoniem
Internationale ster

amichan schreef:
Na een lange tijd doet Yoshiki zijn ogen weer open. Er is nog niet eens één week voorbij sinds school is begonnen, maar hij kan het nu al niet meer aan. Alhoewel? Het is meer dat hij er geen zin in heeft en leren is voor hem overbodig. Natuurlijk zijn zijn ouders boos als hij niet als eerste in de klas komt, maar dat gebeurt amper nooit. Gelukkig maar, want als er iets is waar Yoshiki niet tegen kan, is het mensen die constant klagen. Ookal zit Yoshiki in de elite kent hijeigenlijk nog bijna niemand. Alleen een paar meiden die heel random langs hem gingen zitten, maar echt contact opzoeken heeft hij niet gedaan. Na een korte zuch staat Yoshiki op en loopt hij naar het biologie lokaal. Tenminste wat voor zijn gevoel het biologielokaal is- het is eigenlijk alleen maar hopen dat het ook echt het juiste lokaal is.

@obvixusthoughts

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Met haar zware boeken in haar handen liep Mia naar haar kluisje om haar boeken te wisselen. Ze had nu namelijk haar biologie spullen nodig en deze lagen nog in haar kluis. Ze baande zich een weg door de leerlingen en eenmaal bij haar kluisje slaakte ze een opgeluchte zucht waarna ze de cijfercode draaide aan het slotje waarna deze met een klik openging. Ze opende haar kluis en legde haar boeken op de stapel waarna ze haar biologie boeken pakte en het kluisje weer op slot draaide. Ze keek even snel in haar agenda waar ze haar rooster had opgeschreven maar ook de lokalen. Ze liep richting de trappenhal en liep tussen leerlingen in, in een moeizaam tempo de trap op. Eenmaal boven liep ze op haar gemak naar het lokaal, ze had nog enkele minuten voor de les begon. Ze zag wat andere leerlingen het lokaal in stappen waarna ze zelf naar binnen liep en een plekje uit zocht bij het raam. Ze ging zitten en legde haar boeken op tafel waarna ze haar tas naast zich op de grond zette. Ze keek kort naar alle leerlingen en hoorde wat mensen lachen of fluisteren tegen elkaar, het maakte haar altijd wat ongemakkelijk. Ze sloeg haar boeken vast open op de juiste pagina en pakte haar etui waarna ze netjes wachtte tot de les zou gaan beginnen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Een nieuw schooljaar was aangebroken. Nari was een hele vakantie even af geweest van alle drama en narigheid die Korea International School met zich meebracht. Echter aan alle tijd van rust kwam een eind. Zeker in deze school, wonden de leerkrachten er geen doekjes om. Vanaf dag één verwachtte men al het beste. Al waren punten niet Nari's enige zorgen. Ook dit jaar stond de elite nog steeds bovenaan de sociale ladder. Een ladder waar Nari een flinke duw tegen wilde geven, want wie bovenaan stond, zou zich het meest bezeren bij een val. Ze had plannen, maar er was tijd voor nodig. Tijd en aanhang. Er waren genoeg mensen die dezelfde mening deelde als zij. Er waren er gewoon niet genoeg die ervoor durfde uitkomen. Enkel door samen te werken zouden ze dat hoopje rijkeluiskindjes van hun gouden troon kunnen stoten. Ze moest aanhang vinden, mensen overtuigen, maar eerst biologie.
Ze was onderweg naar het lokaal, boeken in een grote tas, toen ze werd aangesproken. Ze kende de meeste mensen hier op school. Een voordeel van haar werk bij de schoolkrant en de talloze roddels die ze had zien passeren. Hij daarentegen, kon ze niet meteen een plaats geven.
"Wel het kan vandaag je geluksdag zijn, want ik heb nu ook biologie. Waarschijnlijk zitten we samen. Het is niet zo ver van hier. Je was op de goeie richting," antwoordde ze en wandelde rustig verder. Hij kon haar volgen, dat was aan hem. "Hier is het," zei ze zonder zich om te draaien en wandelde naar binnen. Een plaatsje achteraan, zoals gewoonlijk. Zo konden de leerkrachten het minder goed horen als ze bitchy opmerking maakte over een van de elites.

Nuages
Youtube ster

Nuages schreef:
Met het blikje 7-up dat hij net uit één van de drankautomaten gehaald had, liep Kyung-Soo rustig de trap verder richting het lokaal waar ze nu Biologie zouden hebben. Game Art & Design kon er nog wel mee door, gezien hij hier later iets mee wilde gaan doen, maar biologie was in zijn ogen alleen maar nutteloos en slaapverwekkend, wat er voor zorgde dat hij er nog meer tegenop zag. Wanneer hij bij lokaal A119 aankwam, trok hij de deur open, en wist hij al dat hij te laat was, gezien hij er voor had gekozen eerst de kantine langs te gaan om wat te drinken te halen. Niet dat Kyung-Soo het veel interesseerde, hij had meestal lak aan op tijd komen of bevelen opvolgen. Behalve de bevelen van zijn vader dan, dat was een ander verhaal. Natuurlijk ging Kyung-Soo wel tegen hem in als hij het er niet mee eens was, maar stiekem kon hij af en toe best bang zijn voor zijn vader. Van kleins af aan werd hij voor zijn gevoel thuis anders behandeld dan de meeste kinderen. Wanneer hij vroeger wel eens met vriendjes af ging spreken en bij hen thuis kwam, was het meest van de tijd een gezellige sfeer en hadden ze daar vaak veel lol met elkaar. Bij Kyung-Soo thuis daarentegen, was vaak maar één van zijn ouders thuis, omdat zijn ouders het druk hadden met hun werk. Zijn vader was ten slotte directeur van een grote school, Korea International School, en zijn moeder stond altijd in de spotlights, en was één van de beroemdste modellen, waardoor zij vaak weg waren. De tijden dat ze samen in één huis rondhingen klonk er altijd geschreeuw door de kamer, waren er veel ruzies en werd Kyung-Soo altijd genegeerd, weggeduwd of wanneer hij iets zei, ookal was het iets liefs tegenover zijn ouders, toegesnauwd dat hij zijn mond moest houden of werd hij naar boven gestuurd. Je zou denken dat hij hier inmiddels gewend aan zou zijn, maar nog steeds geraakt Kyung-Soo er overstuur van en rollen de tranen wel eens over zijn wangen, iets wat de meeste mensen hier op school waarschijnlijk niet van hem zouden verwachten. Kyung-Soo wist ook wel dat hij niet de liefste was, en vaak erg vervelend of verkeerd bezig was, overkwam als een jongen die nergens interesse in had, behalve discussies en ruzies van anderen, maar ook van hemzelf. Natuurlijk was dat niet het enige dat in hem om ging, maar denkt hij ook aan andere dingen. Het irritante, bemoerige gedrag was met de jaren gewoon in hem gegroeid en het leek er niet meer uit geslaan te kunnen worden. Terwijl hij het lokaal binnen liep zette hij het blikje 7-up nog even aan zijn lippen en liet de verkoelende vloeistof door zijn keel glijden. Gelukkig was de les nog niet begonnen, en viel het de docent niet op dat hij te laat binnen was gekomen. Zijn blik viel op Han, een lange, redelijk brede jongen ergens achterin de klas. Kyung-Soo en Han hadden vaak meningsverschillen en het is zelfs wel eens uitgelopen op gevechten. Het was gewoon zo dat hij zich zo aan Han irriteerde, en dat was andersom vrijwel zeker ook het geval. Terwijl Kyung-Soo hem voorbij liep gaf hij Han nog even een duwtje tegen zijn achterhoofd, waarna een geïrriteerd geluid uit Han zijn mond kwam. Natuurlijk was dit kinderachtig van hem, maar kinderachtig zijn was soms best wel leuk. Kyung-Soo besloot tegen de raam kant te gaan zitten, zo'n twee rijen aan de linkerkant van Han. Daar legde hij zijn tas op tafel en ging achterover in zijn stoel zitten, waar hij nog een slok van zijn blikje nam en zijn hand tegen zijn nek legde om het stijve gevoel wat te doen laten verdwijnen.

Anoniem
Youtube ster

Catarina schreef:
Terwijl Aurora naar haar kluisje liep, realiseerde ze zich dat ze snel aan de grootte van de school gewend was. Het mocht dan wel een grote school zijn, alles was zo ingedeeld dat het de lokalen en kluisjes makkelijk te vinden waren. Kluisje 268... Aurora zocht snel rond, want te laat komen op haar eerste schooldag wou ze echt niet. Nadat ze haar kluisje gevonden had, deed ze snel wat boeken er in en eruit. Op de klok zag ze dat ze nog maar 2 minuten had, wat haar verbaasde. Vooral omdat ze voor haar gevoel héél snel naar de kluisjes gerend was. Ze liep terug richting de aula en liep de trap op. Langzamerhand waren er steeds minder mensen te zien. Aurora keek om zich heen. Als ze maar niet verdwaald raakt... Gelukkig vond ze haar lokaal snel en de deur stond nog open. Zorgvuldig zocht ze een plekje uit. Hopelijk zal dit lesuur iets beter worden dan het vorige filosofieuur. Wat had ze zich toen verveeld. Ze koos een plekje bijna achteraan, daar voelde ze zich altijd het prettigst; niet te dichtbij de leraar en ook niet te ver weg. Aurora ging zitten naar een slank meisje met lang, stijl haar. Haar donkere ogen gaven mij een vriendelijke blik. 'Jij hoort zeker bij die nieuwe uitwisselingsstudenten?' vroeg ze, smakkend op haar kauwgom. Aurora knikte. 'Ik ben Miyako', zei ze met een verlegen glimlach. 'Aurora', groette ze terug. Haar blik viel op haar haar; dat was uitsluitend dat type haar wat gewoon áltijd goed zat, bedacht ze zich. 'Zit je bij de studiebeursrank?' vroeg Miyako, nog steeds kauwend. Aurora's hoofd schudde van nee. 'Nee, maar wel bij de studiebeursdorm helaas', gaf ze toe. 'Nou ja, helaas... ik heb er min of meer zelf voor gekozen. De elitedorm spreekt me niet zo aan', zei Aurora zo luchtig mogelijk. Miyako grinnikte. 'Ik ben bang dat je het hier lastig gaat krijgen op deze school', lachte ze en richtte zich op de docent.

@exid

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Lachend liepen ze het biologielokaal in en liet Xiyeon de twee los. Ze kreeg een duw in haar rug van Seungcheol en ze keek hem boos aan. "Duw me niet, anders zorg ik er voor dat Hyeri een andere date vind", zei ze tegen hem terwijl ze hem richting zijn plek duwde. "Jaja, moet je eerst iemand vinden die haar meewilt nemen", zei hij terwijl hij zijn tong naar Hyeri uitstak. "Jullie twee zijn echt een raar stel", zuchtte Xiyeon en haar ogen vielen op een paar nieuwe leerlingen. "By the way, gaan we straks naar het centrum? Er is een nieuwe designerwinkel geopend en ik wil even kijken", vroeg Hyeri en Xiyeon knikte. "Is goed, ik wilde het net ook aan je vragen", glimlachte ze naar haar. Ze liep naar haar tafel toe en nam plek. Changsun zat voor haar, hij zat ook bij het eliterank. Xiyeon hing over haar tafel heen en trok zijn koptelefoon van zijn hoofd van. "Hey", schreeuwde hij door de klas heen. Ze sloeg tegen zijn rug aan en ze keek hem aan. "Oh Xiyeon! Wat is er?", vroeg hij en ze grinnikte. "We gaan straks met wat mensen naar de nieuwe designerwinkel en ik denk dat we daarna nog iets gaan eten in het centrum. Wil je meegaan?", vroeg ze en ze ging weer op haar stoel zitten. "Oh sure, is het goed als ik de jongens mee vraag?". Xiyeon knikte van ja en Changsun stak zijn duim op. Ze ging met haar rug tegen de muur zitten en ze keek nog een keer het lokaal rond. Haar ogen bleven op een meisje hangen die naast Miyako zat. "Hey Miyako! Wie is je nieuwe vriendin?", riep ze door het lokaal heen. Op dat moment kwam de docent binnen en ze zuchtte. Waarom komen de docenten altijd op de verkeerde momenten? Ze ging normaal op haar stoel zitten en legde haar hoofd tegen de muur aan.

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Miles keek het meisje even met een vriendelijke glimlach aan. 'Oh, dat is toevallig,' knikte hij, waarna hij haar op de voet volgde. Het was fijn dat de mensen hier allemaal zo vriendelijk en behulpzaam waren. Hij volgde het meisje het lokaal in en aarzelde even. Zou hij vragen of hij naast haar kon zitten, of...? Uiteindelijk zag hij toch maar van het idee af. Hij wilde zich niet aan haar opdringen. Hier begon echter probleem nummer twee: waar ging hij dan wel zitten? Omdat hij zijn aandacht er echt bijhouden moest, zou vooraan een goede optie zijn, maar met zijn ruimte twee meter en vrij brede schouders was dat voor de mensen achter hem misschien niet zo fijn. Uiteindelijk zat hij bijna achteraan, tegen de muur. Zo konden de mensen achter hem lang hem heen kijken. Vervolgens keek Miles geïnteresseerd naar de andere mensen, die één voor één of in kleine groepjes binnen kwamen lopen. Het was maar even, maar toch moest Miles kort denken aan zijn beste vriend, die thuis gebleven was. Hij was al aan het werk en alles. De Brit zuchtte en pakte zijn spullen. Hij zou hem vanavond nog eens bellen.

Anoniem
Internationale ster

amichan schreef:
Opgelucht glipt Yoshiki het lokaal binnen net voordat de docent binnen wilde komen. Hij had bijna het verkeerd lokaal, maar gelukkig had hij nog net op tijd iemand van zijn klas gezien. Of, ja... Iemand die hij in de afgelopen twee dagen wel eens heeft gezien. Met zijn tas scheef over zijn schouder kijkt Yoshiki het lokaal rond. Er zijn nog genoeg plaatsen vrij, maar hey zal misschien eens tijd worden dat hij een beetje contact op zoekt, het is al immers zijn derde dag hier en hij heeft nog met niemand gesproken. Zelfs niet zijn kamergenoot. Hij heeft zijn kamergenoot ook alleen maar in de lessen gezien en zonder hem zou hij nu in het verkeerde lokaal zitten. Zelfverzekerd loopt Yoshiki naar de jongen met oranje achtige haren toe. Ooit zullen ze toch wel met elkaar gaan praten. Zonder maar ook iets te zeggen gaat Yoshiki op de stoel naast de jongen zitten. Als hij er maar geen spijt van zal krijgen later. Alhoewel... Het is alsnog zijn kamergenoot en hij moet toch iemand leren kennen hier? Hij komt immers niet naar school om urenlang geklets van leraren aan te horen. Vooral in lessen zoals deze: hij vindt biologie wel leuk, maar waarschijnlijk gaat het net zoals altijd alleen geklets en hoorcolleges zijn. Té saai.

@obvixusthoughts

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Vermoeid wreef Mia in haar ogen. Ze was nog ongelofelijk moe aangezien ze slecht had geslapen vannacht. Ze had deze paar dagen sowieso slecht geslapen omdat ze nog zenuwachtig was voor school en gewoon wakker lag om veel dingen. Haar ouders, de school, wat mensen van haar dachten en nog veel meer. Ze hoopte dat ze vannacht wat beter zou slapen want ze wilde niet oververmoeid raken op school. Ze greep haar pen weer vast en begon verveeld wat in haar schrift te tekenen aangezien de les nogsteeds niet begonnen was en ze vond het best raar aangezien zij echt niet te laat mochten komen maar de leraren waren wel te laat. Na enkele minuten liep de docent toch binnen en zag ze hoe de deur dicht ging en iedereen vrijwel meteen stil was. Ze keek op en legde haar pen weer neer waarna de docent haar spullen op het bureau legde en in haar handen klapte zodat ze de aandacht had van iedereen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Biologie, één van Nari's favoriete vakken. Pure wiskunde was niet zo haar ding, maar met wetenschappen was het anders. Ze zag het als een soort kunst. Ze had niet voor niets scheikunde gekozen als bijvak. Je leerde over de creatie van dingen, uiterst interessant, al hangt dat natuurlijk ook voor een groot deel af van wie de les doceerde. Echter ook daar deed de school moeite. Enkel de besten werden aangenomen. Vaak ging het over voormalige studenten van de school. Er was dus zelfs onder de leerkrachten een verschil tussen zij die eens elite waren geweest en de beursstudenten. De biologiedocente was overduidelijk van rijkere komaf, dat was meteen te merken aan de manier waarop ze zich kleedde. Nog een kenmerk van de meeste docenten was hoe streng ze waren. De testen waren aartsmoeilijk en je kreeg altijd torenhoge stapels huiswerk. Enkel de besten konden immers afstuderen of diegene die wat geld onder tafel wisten door te geven om hun punten op te krikken.
Nari rolde haar ogen toen ze een groepje elite opmerkte dat druk aan het praten was over een nieuwe designerwinkel. Zij zou zich nooit zo'n kleding kunnen veroorloven. Er enkel naar kijken en hopen een goedkoper alternatief te vinden. Het was echt belachelijk hoe ze altijd het nieuwste en meest chique moesten hebben. De meeste van die dingen waren niet eens mooi. "Ze zouden jullie echt nog een vuilniszak kunnen verkopen voor zeshonderd duizend won, zolang er maar een of andere naam van een designer op staat." mompelde ze binnensmonds en richtte zich daarna terug op haar boeken.

Nuages
Youtube ster

Nuages schreef:
Al snel nadat Kyung-Soo was gaan zitten, kwam de docente binnen. Haar kort, zwarte haren had ze achter haar oren gestopt waarna ze in haar handen klapte als een soort teken dat de les begonnen was. Ondertussen had iemand al plaats genomen aan de tafel naast die van Kyung-Soo, zijn kamergenoot. De twee hadden elkaar deze eerste drie dagen eigenlijk nog helemaal niet gesproken, maar toch had Kyung wel eens van hem gehoord, als bemoeial zijnde, leerde je mensen al snel kennen door gesprekken af te luisteren, of zich in andermans zaken te nestelen. Dit zorgde er dan ook voor dat Kyung zijn naam al wist, en dat hij in de elite zat. Eigenlijk vond Kyung de ranken hier op school maar niets en vrij nutteloos. Mensen die dan ook alleen maar met studenten omgingen op hun rank afgaande, vond hij misselijkmakend, maar interessant tegelijkertijd. Er kon ten slotte vermaak uit worden gehaald. Verschillende discussies, ruzies, gevechten en irritaties, ze deden Kyung-Soo stiekem wel wat plezier, en hij bemoeide zich er maar al te graag mee. Vanochtend was daarentegen een ander verhaal, wanneer Xiyeon omver was gevallen vanwege een botsing met een groepje meiden. Deze situaties waren hier op school al zo vaak voorgekomen, dat het tijd werd voor iets nieuws. En gezien het nieuwe schooljaar weer was begonnen en er nieuwe mensen op deze school rondliepen, zou dat zeker geen probleem worden komend jaar. Het feit dat Yoshiki, zoals de jongeman naast hem heette, naast hem was gaan zitten, zou waarschijnlijk betekenen dat hij er niet van op de hoogte was dat Kyung zich in de normale rank verkeerde. Hij had hier en daar wel eens verhalen voorbij horen komen over zijn kamergenoot, dat hij alleen om ging met de elites. Het deed Kyung-Soo even grinniken terwijl hij met zijn hoofd en armen relaxed op zijn rugzak steunde. Volgens Kyung was het gewoon grappig dat de mensen hier echt zoveel om rank gaven, wat de meeste trouwens deden. Snel werd hij uit zijn gedachten gehaald door de docente die hem vroeg zijn blikje 7-up weg te gooien, sinds 'hij zich niet in de kantine bevond'. Kyung keek op en wreef even vermoeid, gapend door één van zijn ogen, sinds de slaap er dit uur eigenlijk nog steeds een beetje in zat. Hij stond op van zijn stoel en liep op traag tempo richting de prullenbak om het weg te gooien, terwijl hij nog een paar laatste slokken nam totdat het blikje leeg was. Daarna liep hij weer terug naar zijn plek, schraapte zijn keel en begon de docente zichzelf voor te stellen.

Anoniem
Youtube ster

Catarina schreef:
Aurora zag dat Miyako bloosde toen er een meisje iets naar ons toe riep. Aurora zelf werd echter nog roder en probeerde zich te verschuilen achter wat schoolboeken. Verlegen en introvert is ze altijd al geweest. Je moet er maar van houden. Aurora zag het altijd als een slechte eigenschap, alhoewel ze zelf rustige mensen ook heel prettig vind. Nou ja, Aurora kon best extravert zijn, maar alleen als ze je goed kende. En dat kon even duren. Ze stopte een plukje haar achter haar oor. Ergens begon ze spijt te krijgen dat ze de studiebeursdorm gekozen had. Waarom zou ze eigenlijk? Zoals Miyako al zei, Aurora zal het lastig krijgen op deze school. En het is nog eens haar eigen schuld ook. Aurora begon te kijken naar het meisje dat Miyako net aansprak. Was dat ook het meisje dat vanochtend gevallen was? Aurora knipperde even met haar ogen. Ze wou haar vanochtend ook nog aanspreken, maar durfde het niet. Ze wou niet op de eerste dag al een slechte indruk krijgen. Misschien dat ze helemaal niet aardig was geweest. Aurora had al wat verhalen over haar gehoord, maar wist niet of het klopte. Dat ze niet met mensen van de studiebeursdorm wou omgaan, alleen met de mensen van haar eigen groep. Vurig hoopte Aurora dat dit niet waar zou zijn. Miyako stoot haar aan. 'Je hebt wel geluk dat je naast mij zit', grinnikte ze en ik lachte zachtjes terug. Maar Miyako kreeg vervolgens een serieuze blik. 'Ik bedoel het serieus', zei ze. 'De meesten uit de hogere rank willen niet met mensen zoals, zeg maar, jou omgaan', vervolgde ze en Aurora keek even verbaasd. 'Ik had wel wat gehoord hier en daar, maar ik wist niet dat het echt zo was', Een beetje teleurgesteld keek Aurora naar haar boeken. 'Gelukkig dat jíj tenminste wel met me wil omgaan. Tenminste één iemand', zei ze vervolgens en zag dat de docente de les begon.
@exid

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Xiyeon hoorde dat de docent Kyung-Soo aansprak over een blikje drinken. Een glimlach kwam op haar gezicht en ze draaide zich om. Hij had inderdaad nog een blikje drinken op zijn tafel staan, haar ogen volgde hem toen hij opstond. Zelf had ze hem wel vaker gezien maar ze had het vaakst verhalen over hem gehoord. In haar ogen was het een bijzonder typetje. Ze bleef hem volgen met haar ogen tot dat hij weer ging zitten op zijn plek. Naast Kyung-Soo zat een jongen die ze nog nooit eerder had gezien. Maar aan zijn uiterlijk te zien zat hij bij een van de hogere ranken, misschien ging ze hem wel aanspreken na de les. Gewoon om te kijken in welke rank hij zat. Xiyeon ging met haar rug tegen de muur aanzitten en ze keek de klas weer rond. Ze zag na de nieuwe gezichten ook bekende gezichten, een daarvan was Nari.. Zelf had ze Nari wel vaker gezien, maar ooit met haar gesproken? Nee dat niet. Ze wist alleen dat ze in de studiebeurs dorm zat en dat zegde eigenlijk al genoeg. Het enige moment wanneer ze met haar zou spreken zou zijn als ze wat nodig heeft, of als ze zin heeft om commentaar te geven. Verder zag ze nog de jongen die ze in de gang zag, maar zijn naam wist ze niet, niet in welke rank hij zat en in welke dorm. Ze ging straks wel met de anderen op onderzoek uit waar iedereen precies zat. Xiyeon zette haar baret beter op haar hoofd en keek naar Changsun die inmiddels in slaap gevallen was. Een zachte lach rolde over haar lippen en ze zuchtte. Hopelijk was de les snel over.. Ze was er nu al klaar mee. Ze graaide in haar zak van haar schooluniformjasje en pakte haar telefoon eruit.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld