Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar
You need to change - Schrijftopic
Anoniem
Youtube ster





Mensen die meedoen:
@amichan 
@Dauntless 
@Seaweedbrain 

(Het begin staat op het overleg topic0
Anoniem
Youtube ster





Jiyong liep met zijn handen in zijn zakken de school in. Een zucht rolde over zijn lippen heen en hij keek naar de mensen die door de gang liepen. Hij vond het verschrikkelijk om hier te zijn en hij hoopte dat alles snel over zou zijn. Iemand tikte op zijn schouder en hij keek met een pissige blik over zijn schouder heen. Achter hem stond een kleine man met een berg papieren in zijn handen. Jiyong hield zijn wenkbrauw omhoog en draaide zich naar de man toe. "Choi Jiyong?", zei de man met een hoge stem. Jiyong perste zijn lippen op elkaar om niet in het lachen uit te barsten. "Ik ben Hwang Joongi, ik ben de directeur van de school." zei de man genaamd Joongi. Jiyong knikte. "De staff van de school verwacht je in de vergaderkamer waar alles aan je wordt uitgelegd". Nadat hij klaar was met praten liep Joongi alweer weg. Jiyong keek hem verward naar en gooide zijn hoofd naar achteren. Fijn... Nu nog de vergaderkamer vinden en een shitload aan uitleg krijgen.

Hij liep door de gang heen en keek naar elke deur die hij tegen kwam. "Waar is die vergaderkamer", mompelde hij tegen zichzelf. Ineens voelde hij iemand tegen zich aanbotsen en hij duwde uit schrik diegene op de grond. "Auw", zei een stille stem en Jiyong keek naar de grond. Een meisje van ongeveer zijn leeftijd lag op de grond en hij rolde met zijn ogen. "YA! Help je mij niet overeind", schreeuwde ze ineens door de gang heen. Hij keek naar de deur aan de linkerkant van hem en zag vergader er op staan. "Ik zou je graag helpen.. Maar ik heb betere dingen te doen", zei Jiyong met een grijns. Hij liep naar de vergaderkamer toe en gooide de deur met een zwaai open. 
Seaweedbrain
Internationale ster



Astrid was hier voor uitleg. Nou. Leuk. Ze was uitgekozen met iemand anders voor een project. De enige reden dat Astrid meedeed, was dat het goed op het cv zou staan. Verder wist ze niet wat het inhield. Ruim op tijd was ze bij de vergaderzaal en ze had haar koffie al gekregen. Ze deed er alleen maar suiker in. De vrouw klikte verveeld met haar pen. Al die andere dingen die ze had kunnen doen met haar tijd. Ze had voor morgen nog huiswerk en die moest ze nog een keer proeflezen. Deze uitleg, of wat het ook mocht zijn, vond ze onnodig. Nadat ze uitgeklikt was, punnikte Astrid wat aan haar bruine haar. Ze was de eerste in de vergaderzaal en er was haar verteld dat er nog drie kwamen. Ze had niet eens de keuze gehad om hier te zijn. Ze kreeg een brief en daarin werd gezegd dat ze voor een speciaal project was geselecteerd. Tuurlijk, eerst had ze erom gelachen en gedacht dat het nep was, maar tja, er was niemand die zo'n grap met haar uit zou halen. Volgens haar klasgenoten was ze veel te zaai voor deze grappen.

En toen kwam de eerste jongen binnen. "Hoi, ik ben Astrid," stelde ze zichzelf voor, zonder aanstalten te doen om haar hand uit te steken. Het was terloops gezegd, want ze had geen zin in formaliteiten.

OOC: Sorry voor kort stuk, ik moet zo werken, ben er vanavond weer :)
Dauntless
Wereldberoemd



Toen Yu-rin gevraagd werd voor een speciaal project was ze in de wolken geweest. Ze had sowieso al een erg druk curriculum, gevuld met bijvakken en extra clubs waar ze zich voor inspande. Echter hoe meer ze later op haar cv kon invullen hoe beter en hoe groter haar kansen om haar beurs te behouden. Er waren immers strenge regels verbonden aan haar aanwezigheid hier op school. Bleven haar punten niet boven een bepaald niveau of brak ze de regels, dan werd ze zonder pardon buiten gezet. Wanneer ze hoorde wat dit project precies inhield, had ze in eerste instantie willen weigeren. Ze ging zich echt niet bemoederen om één of ander hopeloos geval. Alleen ze had weinig keuze. Gezien ze één van de studenten was met de beste punten en nog nooit het reglement had overtreden was ze de ideale persoon. De directeur vond ook dat gezien haar afkomst ze zich juist zou kunnen inleven in wat deze jongens meemaakten. Inleven, hij zei het alsof ze op elkaar leken. Yu-rin kende deze jongens niet, maar ze wist dat zij in niets op hen leek. Ze had geprobeerd deze opdracht beleefd af te wimpelen, maar de directeur was onvermurwbaar. Daarom dat ze die ochtend iets voor de lessen begonnen op weg was naar de vergaderzaal. Ze kon van ver een schreeuw horen. Deze bleek van een meisje te zijn. 
Ze wisselden kort oogcontact, maar Yu-rin was niet het soort persoon dat vriendelijk iedereen een goeie morgen wenste. "Moet je daar binnen zijn?" Vroeg het meisje.
"Gaat dat jou iets aan?" Was haar antwoord.
"Nee, niet echt, maar veel geluk dan." Oh nee geluk was wel het laatste wat Yu-rin nodig zou hebben. Met geluk kwam je nergens. Het was slechts een vaag verzinsel om mensen zichzelf beter te laten voelen. Ze ging de ruimte binnen. Astrid was reeds aanwezig. Ze knikte kort naar haar. Zij en Astrid hadden een ingewikkelde relatie. Enerzijds konden ze het goed met elkaar vinden, doordat ze dezelfde doelen voor ogen hadden. Anderzijds was er een constante competitie. 
De tweede aanwezige was een jongen, iets groter dan zij met blauw gekleurd haar. "Dus vertel me alsjeblieft wat je hebt gedaan om hier te eindigen. Het moet vast heel spectaculair zijn." Yu-rin kon een licht sarcasme in haar stem niet onderdrukken terwijl ze plaatsnam aan een van de stoelen. 
Anoniem
Internationale ster



Hiroomi opende de deur van de jongens wc en haalde zijn rechterhand, die nog nat was van het wassen, door zijn haren die lichtjes voor zijn gezicht hingen. Zonder dat Hiroomi het door had liep hij tegen iemand aan. In eerste instantie wilde Hiroomi gewoon doirlopen, maar hij voelde dat er een blik gericht was op hem. Hij draaide zich om en stond tegenover een man. 'Is er iets verkeerd?' vroeg hij zonder maar een beetje gevoel te tonen. 'Ja,' er viel een stilte, waarna de man weer vervolgde,' of eigenlijk niet. Ik ben de directeur, Hwang Joongi.' De man bleef Hiroomi aankijken alsof hij iets verwachtte van hem. 'Als hij Hiroomi Amamiya bent, wordt je verwacht in de vergaderkamer, onmiddelijk,' met een gênant lachje liep de man weg.

Hiroomi zuchtte. 'De vergaderkamer.. Dat is naar rechts,' mompelde hij en hij liep naar de vergaderkamer. Hij had veel verkeerds gedaan, dus als hij zou worden geroepen om over zijn daden te praten zou het een eeuwigheid kunnen duren. Zodra Hiroomi de deur opende zag hij andere leerlingen in de kamer. 'Oh, Joker!' Hiroomi stak zijn hand op naar zijn beste vriend, Jiyong, ookwel Joker.
Anoniem
Youtube ster



In de vergaderkamer zaten een paar mensen, zijn ogen vielen op een meid die zich voorstelde als Astrid. Een grijns kwam op zijn gezicht en hij likte langs zijn onderlip. "Joker", zei hij tegen Astrid. Hij gooide zijn tas op de tafel neer en hij zag dat een paar mensen verschrikt op keken. Jiyong hield een hand door zijn haren heen en trok een stoel naar achteren. De deur ging weer open en hij hoorde een vrouwenstem tegen hem praten. Hij draaide zijn hoofd om en keek een meisje aan die achter hem stond. Een kleine lach ontsnapte uit zijn mond en hij bekeek haar van top tot teen. "Daar kom je nog wel achter", zei Jiyong eentonig en hij bleef haar aankijken. Hij volgde haar tot dat ze uiteindelijk plek nam in een van de stoelen. Hij zette zijn handen op de tafel neer en keek iedereen kort aan. De deur ging open voor de tweede keer en hij hoorde een bekende stem. Lucifer. Met een kleine glimlach draaide Jiyong om en keek hij Hiroomi aan. "Lucifer, welkom in hel",grapte Jiyong en hij nam plek in de stoel die hij net naar achteren trok. Er werden papieren naar hem toegeschoven, hij hield een wenkbrauw omhoog en keek wat er op de papieren stond. Regels en verplichtingen.. Was dit serieus?
Dauntless
Wereldberoemd



Yu-rin kende dit soort jongens. Wel niet specifiek deze twee, maar de plaats waar zij was grootgebracht wemelde van dit type kerels. Natuurlijk iedereen was anders en deze twee zouden ook hun unieke trekken hebben. De bijnamen alleen al voorspelden niet veel goeds, al vond Yu-rin ze eerder belachelijk dan angstaanjagend. Ze wilde geen van beide tegenkomen op hun terrein, maar dit was een school, waar ze in de gaten werden gehouden. Dit was haar terrein en ze zou niet zomaar onderdoen voor twee uit de hoogte gevallen boefjes. Toen de jongen genaamd Joker weigerde oogcontact met haar te breken, sloeg ook zij haar ogen niet neer. Het was een kwestie van dominantie, het opmeten van de tegenstander. Zo te zien zouden Astrid en zij hun handen meer dan vol hebben aan die twee. 
"Het hoeft geen hel te zijn, zolang jullie je aan de regels in die documenten houden." Ze knikte naar de stapel papieren die voor ieder van hen lag. "Al zorg ik er met plezier voor dat het dat wel is." Niet de beste opmerking die ze zou kunnen maken in het bijzijn van een groot deel van het schoolbestuur, maar Yu-rin was hier onvrijwillig en ze was sowieso al geen ochtend mens. 
Anoniem
Internationale ster



Lachend liep Hiroomi richting Jiyong. 'Als je het zo zegt,' terwijl hij ging zitten keek hij het meisje dat gesproken had aan,' regels zijn er om te breken, toch?' Hiroomi pakte zijn stapel van papieren en deed alsof hij ze las. 'Maar eerlijk gezegd waarom zou ik me aan deze regels moeten houden? Het is niet alsof dit mij iets gaat helpen,' even was hij stil,' het is eerder alsof iemand mij, ofja, ons, als een grap beschouwt.' 

De papieren verspreidde zich over de tafel nadat Hiroomi ze teruggooide op de tafel. 'Trouwens, ik ken hier alleen Joker, dus op z'n minst een naam zou fijn zijn.' Hij keek de twee onbekende gezichten aan en leunde terug op zijn stoel. 'Het is toch niet alsof ik hun namen nosig zal hebben,' mompelde hij erachteraan, want eerlijk gezegd had hij hier allemaal geen behoefte aan en geen zin in.
Seaweedbrain
Internationale ster



"Waarom moet je aan regels houden? Regels zijn toch onnodig?" Astrid zei het sarcastisch, terwijl ze met haar ogen rolde. Kom op zeg. Regels waren er omdat iemand besloot iets te doen wat waanzinnig slecht uit had gepakt. "Het is ook totaal niet, soort van, dat regels ervoor zorgen dat het niet de Purge hier wordt?" Gelukkig was Yu-rin er ook nog. Hoewel Yu-rin en Astrid vaak tegen elkaar opboksten, respecteerden ze elkaar. Tenminste, Astrid respecteerde haar. Maar ze wilde wel altijd een hoger cijfer hebben dan haar. 

De twee jongens heetten Joker en Lucifer, maar Astrid liet het zitten. Als zij Joker en Lucifer genoemd wilden worden, prima. Wel moest ze een lach onderdrukken, een plezierloze lach. Alleen zat het schoolbestuur hier, dus mensen uitlachen was waarschijnlijk niet sociaal acceptabel. 

Deels voelde Astrid zich zinloos. Zij wilde hier niet zijn, Yu-rin wilde er vast ook niet zijn en die Joker en Lucifer stonden er bepaald ook niet om te springen. Als ze ergens een hekel aan had, waren het die mensen die niks deden, maar wel overal van wilden profiteren. Het was werken, dan verdienen, niet verdienen en daarna werken. Het moest van twee kanten komen. Ze wilde nu gewoon gaan en hoopte dat het schoolbestuur inzag dat het een slecht idee was, of dat ze gingen beginnen, zodat ze er snel vanaf was. 
Anoniem
Youtube ster



Jiyong lachte kort om Hiroomi en legde zijn handen op de papierwerk voor zich neer. Hij zou het misschien ooit eens gaan doorlezen, maar op dit moment boeide de regels hem niet veel. Er kwam een grijns op zijn gezicht toen een van de meiden een opmerking gaf. "We zullen zien.. Je merkt het snel genoeg als het voor jou of ons een hel is", zei hij en hij keek naar Hiroomi die aan het spreken was. Een irritatie kwam hem binnen toen Hiroomi's vraag werd genegeerd. "Dat daar," zei hij terwijl hij naar Astrid wees. "Astrid. Die ander weet ik niet", zei Jiyong tegen Hiroomi en hij tikte met zijn vuist op de tafel. Het heeft voor hem al te lang geduurd. Hij keek naar Astrid die een beetje moeilijk uit haar woorden kwam en hij moest zijn lach inhouden. "Ik zeg alleen dat de regels ons niet tegenhoud om dingen te doen", zei hij en hij stond op. Hij duwde zijn stoel naar achteren en pakte zijn rugtas van de tafel af. "Choi Jiyong", zei iemand van de schoolbestuur. Jiyong keek diegene aan en gooide zijn tas over zijn schouder heen. 'Ik lees dit binnenkort wel eventjes door", zei hij en hij pakte de regels van de tafel af. "Het gesprek is nog niet afgelopen", zei een boze stem door het kamertje heen. Jiyong trok zijn gezicht in een plooi en hij voelde dat hij pissig begon te worden. 
Dauntless
Wereldberoemd



"Yu-rin" stelde ze zichzelf kort voor. Meer dan haar naam hoefden ze niet te weten, zeker nu nog niet. Astrid was haar voor om de twee te wijzen op het feit dat regels wel degelijk nodig waren en nee, niet om gebroken, maar opgevolgd te worden. Ok zelfs Yu-rin had zo haar twijfels over hoe sommige dingen er aan toe gingen in de hedendaagse maatschappij, maar dat was veel diepgaander dan enkele simpele schoolregels. 
Een van de twee dacht het privilege te hebben om gewoon te gaan en staan waar hij wilde. Hij maakte aanstalten de zaal te verlaten, ook al was het gesprek nog lang niet ten einde. Iemand van het bestuur riep hem gelukkig terug, al had hij zelf te kennen gegeven dat hij niet zo'n fan was van het opvolgen van dingen die mensen hem opdroegen. 
"Ik weet niet of jullie op de hoogte zijn gebracht, maar om even ter zake te komen. Astrid en ik zijn aangewezen om te verzekeren dat jullie je aan de regels houden die in deze papieren staan." Daarna richtte ze zich tot Astrid: "Dus met wie van de twee kies je?" Voor haar maakte het vrij weinig uit. Ze stonden beiden gelijk aan problemen. 
Anoniem
Internationale ster



Voor Hiroomi was dit allemaal niet meer dan een belachelijk schouwspel, waar ook hij een speler was. Lachend stond hij op en hij liep richting Jiyong, die teruggeroepen was door iemand van de schoolleiding. Midden in de vergaderkamer bleef hij staan. 'Hey, Joker!' Hiroomi probeerde zijn stem iets harder te laten klinken dan normaal,' waarom spelen we niet gewoon mee met hun, het is toch zo saai hier. Vind je niet?' 

Meteen draaide hij zich om naar de twee meiden, waarvan een zich voor had gesteld als Yu-rin en de ander was door Jiyong Astrid genoemd. Hiroomi liep langzaam naar Yu-rin toe en plaatste zijn hand op haar hoofd. 'Ik vind het leuk dat jullie ons verdelen, maar misschien is het wel een goed idee om ons te laten kiezen?' Doordat Hiroomi Yu-rins hoofd rechtstreeks los liet leek het alsof hij haar hoofd wegduwde. 'O, als we hier überhaupt aan mee doen...'
Seaweedbrain
Internationale ster



"Als je niet aan de regels wil houden, wens ik je veel succes," zei Astrid vijandig tegen 'Joker.' Ze deed haar armen over elkaar en keek pissig naar de jongen die zei dat regels hem niet tegenhielden. Dat hij ook geen besef had van autoriteit, bleek ook wel. Astrid wilde best iemand helpen, maar niet als iemand met zo'n houding tegenover haar stond. Gelukkig was ze niet alleen, gelukkig had ze Yu-rin nog.

Toen de ander, 'Lucifer' tegen Yu-rin en haar zei dat het misschien een beter idee was om de jongens te laten kiezen. Astrid snoof even. "Jullie laten kiezen? Jullie kunnen niet eens goede levenskeuzes maken, waarom zouden jullie mogen kiezen? Ik kies voor Jiyong," zei ze bits. Astrid keek uitdagend naar de jongens. De enige reden dat ze hem had uitgekozen was omdat ze de echte naam van de ander niet wist. Tenzij die arme jongen echt waardeloze ouders had die hem Lucifer genoemd had. Ze was nu wel buiten haar boekje gegaan, meestal reageerde ze niet zo, maar de paar minuten dat ze met de jongens had doorgebracht had wel een slechte kant van haar naar boven gehaald.
Anoniem
Youtube ster



Jiyong gooide zijn hoofd naar achteren en tikte met zijn tong tegen zijn wang aan. Hij had nu al spijt dat hij naar deze school was gekomen en dat hij de komende jaar of jaren hier moest zijn. Hij wist dat zijn moeder wilde dat hij veranderde en als een goede zoon terug kwam, maar hij wist dat het niet ging gebeuren. Zijn ogen werden lichtelijk groter toen een van de meiden, die blijkbaar Yu-rin heette zei dat hun waren aangewezen om te zorgen dat hun zich aan de regels hielden. Het moest niet gekker worden.. Hij hoorde Hiroomi door de kamer roepen en een grijns kwam op zijn gezicht. "Goed idee.. We kunnen ook gewoon meespelen met dit spelletje", zei Jiyong half lachend en hield een hand door zijn haren heen. Hij voelde dat er al een gespannen sfeer in de kamer hing en hij kon niet wachten totdat een iemand ging ontploffen. Toen Astrid zijn echte naam zijn liet hij met een knal zijn tas op de grond vallen. Hij draaide pissig zijn hoofd naar Astrid toe en begon richting de tafel te lopen. Jiyong zette zijn handen op de tafel neer en keek Astrid recht in haar ogen aan. "Hoe noemde jij mij?", riep hij woest door de kamer heen. Hij vond het verschrikkelijk als onbekende mensen hem bij zijn echte naam noemde. Hij kon het nog enigszins accepteren van de schoolbestuur hier, maar van mensen die onder hem stonden?
Dauntless
Wereldberoemd



Wie dacht die jongen wel niet dat hij was. Haar zomaar aanraken. Moest zij zich niet aan de schoolregels willen houden had ze hem al lang een mep of een knietje verkocht. Door haar zo te behandelen maakte hij het alleen maar erger voor zichzelf. Gelukkig dat Astrid haar hierin bij zou staan. Ze was tenminste nog een competent persoon. Yu-rin sloot zich trouwens helemaal aan bij haar mening over hun levenskeuzes. 
"Het lijkt me niet echt alsof jullie een keuze hadden om hieraan mee te doen of niet. Als jullie echt zo 'stoer' zijn als jullie beweren zouden jullie toch niet zijn op komen dagen, of denk ik dat verkeerd?" Het maakte Yu-rin ook niet zoveel uit op wie ze uiteindelijk zou moeten letten. Die twee, dat was als kiezen tussen de cholera en de pest. Sowieso problemen verzekerd. 
Ze schrok toen Jiyong plots zijn handen op de tafel beukte. Astrid had toch niks fout gedaan. "Rustig man ze zei gewoon je naam, moet je daardoor zo flippen?" 
Anoniem
Internationale ster



Hiroomi lachte kort om de opmerking die Astrid maakte, was ze helemaal niet bang? Hiroomi zou dan nooit een vrouw pijn doen, maar hij zou het niet zo maar aannemen dat dingen niet gaan zoals hij wilt. Verbaasd keek hij op naar Astrid, die Jiyong bij zijn naam noemde en toen naar Jiyong. Hij zei zelf niets, aangezien hij wist dat Jiyong het zelf wel op zou kunnen lossen, en bovendien had Astrid Jiyong uitgekozen voor dit dom project. In plaats van zich te bemoeien met de twee draaide Hiroomi zoch weer om naar Yu-rin. 

'Het lijkt voor jou maar een naam, maar je moet Joker dus niet bij zijn echte naam noemen,' Hiroomi haalde zijn hand door zijn haren,' tenzij je jezelf in de problemen wilt werken. Dan moet je het vooral doen.'
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld