Writings schreef:
De trein vertrok, en het bracht haar volledig tot rust. Na het hectische gedoe van net was dat aangenaam. Dat ze even volledig op adem kon komen, en gewoon genieten van het moois waarmee ze op dit moment al omringd werd. Met een glimlach keek ze naar Jewel die naast haar had plaatsgenomen, waarna ze haar blik naar buiten toe richtte. De trein ging zo razendsnel, en toch was daar niks van te merk als je naar buiten keek. De rust werd echter snel onderbroken van zodra de deur van de wagon open ging, en hun mentors naar binnen gelopen kwamen, met een glimlach die niet te vergelijken was met iets wat ze ooit eerder had gezien. Gloss en Cashmere, broer en zus, winnaars van de Spelen vlak na elkaar. Logisch dat zijn hun mentors zouden zijn. Het waren werkelijk helden binnen District 1, en Glimmer keek er dan ook naar uit om met hen help door het hele avontuur te komen, tot op het moment dat zij en Jewel het alleen moesten doen in de Arena. Dan kon je mentor je natuurlijk niet meer helpen, behalve dan wanneer je het echt zwaar had en je mentor je sponsors ging aanspreken. Elk jaar had ze naar de Spelen gekeken, en ze was tot de conclusie gekomen dat in echte noodsituaties de kleinste hulp van een sponsor al kon helpen, en het dus van cruciaal belang was dat de mensen haar leuk zouden vinden. Thuis was dat geen probleem. In haar gezin was ze graag gezien, en ook op school, in de trainingen, op straat was ze graag gezien. Zeker door haar ouders die wel een naam hadden binnen het District, maar ook omdat ze zelf altijd haar uiterste best deed om in een goed daglicht te staan, ook niet onbelangrijk. Ze had er dan ook vertrouwen in dat ze genoeg sponsors zou vinden. District 1 had daar overigens nooit echt problemen mee. Dat zijzelf en Jewel elkaar al jaren kenden en samen hadden getraind was daar ook een voordeel bij. Ze kenden elkaar vrij goed, en dat ze met hem naar de Spelen mocht komen, het was een geschenk en ongeluk tegelijkertijd. Ze wist tenminste dat ze iemand aan haar zijde had die ze kon vertrouwen, en waarmee ze waarschijnlijk het einde van de Spelen wel zou halen, als niets daar tussen zou komen. Je kon natuurlijk nooit de omstandigheden voorspellen, maar in een normaal scenario zou ze niet van zijn zijde wijken. Dat maakte wel dat de kans groot was dat ze aan het einde oog in oog zouden staan, en Glimmer had oprecht geen idee hoe ze daar mee om zou gaan. Uiteindelijk kwam je hier om te winnen, en ze wist dan ook wat ze op dat moment zou moeten doen, hoe hard dat ook klonk, en hoe moeilijk ze het daar dan ook mee zou hebben. Ze schudde de gedachten van haar af. Dat waren zorgen voor later, en misschien kwam het zelfs niet tot dat punt, dus daar moest ze zich nu nog niet mee bezig houden. Belangrijk was nu vooral om zichzelf te focussen op vanavond, de Parade, hun eerste publieke verschijning, waar genoeg van af hing voor nu. Ze moesten stralen en opvallen, dat uiteraard, en ook de eenheid tonen binnen je District was erg belangrijk. Je had tributen binnen hetzelfde District die elkaar niet konden uitstaan wanneer je bezig zag, maar in de Parade was iedereen poeslief tegen elkaar. Niet omdat de gemoederen opeens bedaarden, maar omdat eenheid binnen een District mooier oogt, en mooier ogen zorgt voor sponsors. Gelukkig was dat ook weer iets waar ze zich weinig zorgen over moest maken. Haar goede band met Jewel was er vanzelf, en dat was weer een zorg minder. Voor hen draaide het om uitstraling vanavond, en met die uitstraling zoveel mogelijk sponsors aantrekken, die hen doorheen de Spelen zouden helpen. @Logout
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.
13
