Rye schreef: Avery liep meteen naar het hok van Floris. 'Hey lief egeltje,' lachte ze. God, hij was schattig. Hij had van die lieve, zwarte kraaloogjes en ja, ze wilde hem nog steeds wel ontvoeren. Maar dat zou Sebastian niet leuk vinden.
Duchess schreef: Sebastian glimlachte licht en maakte het deurtje los, waarna hij Floris voorzichtig oppakte. 'Goed, klaar voor een hoop goede egel-knuffels?'
Duchess schreef: Floris was er ook meer dan klaar voor, leek het, want hij kon niet wachten tot hij werd neergezet. Sebastian schudde lachend zijn hoofd en zette Floris voorzichtig bij haar op schoot. 'Zo dan...'
Rye schreef: Avery glimlachte breed en aaide Floris zachtjes. Egeltjes waren echt mega schattig en dat liet ze dan ook al te graag blijken. 'Ja Floris, ik heb jou ook gemist hoor,' grinnikte ze, alsof ze het kleine beestje kon verstaan.
Rye schreef: Avery knuffelde met lieve Floris. 'Hmm, volgende keer laat ik het niet zo lang duren voordat ik langs kom, dat beloof ik~' zei ze tegen Floris. En ze wilde zich echt aan die belofte houden, maar de toekomst had andere dingen in petto.
Duchess schreef: Sebastian dacht even na. 'Voor mij hadden mijn ouders een hond, maar die overleed al toen ik drie was...' Hij schudde zijn hoofd. 'En verder is het alleen Floris geweest.'
Rye schreef: 'Hmm...' Avery kriebelde het egeltje op zijn buikje. 'Een hond lijkt me wel echt leuk. Gewoon... een lieve, schattige puppy die heel fluffy is en zo...'
Duchess schreef: Sebastian lachte zacht. 'Dat lijkt me ook wel leuk, ja. Honden en egels gaan alleen niet zo samen, helaas...' Misschien ooit, over vijftig jaar, als Floris er niet meer was.
Rye schreef: Avery knikte. God, ze wilde graag een hond. Maar dat zou nooit mogen. En alleen dat al maakte haar weer een beetje verdrietig. Gelukkig had ze Floris nu, dat was iets...
Duchess schreef: Sebastian glimlachte licht. 'Floris is ook leuk...' Hij was even stil. 'Eigenlijk zijn er heel veel leuke huisdieren... Een muis of zo lijkt me ook wel wat...'